CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

23.7.08

Η Βασίλισσα του Χιονιού στην Αθήνα

Περπατούσε απαλά κροταλίζοντας τα πέδιλά της
υπόλευκα, από δέρμα νεαρής φώκιας, αγγίζοντας
τις πλάκες των πεζοδρομίων, το ξερό χώμα
τη γκρίζα σαν βρόμικο πάγο άσφαλτο.

Έπαιζε με τις πτυχές του φορέματος από λεπτό λινό,
με δαντέλα και ραφές από ιστούς, να χαϊδεύει ή άκρη του
τους εξαερισμούς των κλιματιστικών, το πυκνό τσιμέντο
τα ξεραμένα δέντρα και τα κάγκελα που άχνιζαν.

Με το ήρεμο, υπολογισμένο άγγιγμά της
έδινε στην πόλη τη δύναμη που χρειαζόταν
για να παγώνει τις καρδιές των ανθρώπων
καίγοντάς τους την επιδερμίδα.

[Τα ποιήματα μου είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτρια και το ξέρω, αλλά μου άρεσε η εικόνα και δεν έχω δύναμη για ιστορία. Καλό κουράγιο αδέλφια.]

12 σχόλια:

Ινδιάννα είπε...

Τουλάχιστον να ξέρω ποια να βρίζω που πάγωσε την καρδιά του και δεν τον ξαναείδα...! :*(

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν τα βρίσκω καθόλου μέτρια τα ποιήματα σου ,
αλλά περισσότερο με εντυπωσιάζουν αυτές οι εναλλαγές και οι ασκήσεις ύφους. :)

Ανώνυμος είπε...

Χερ Κ συνέστησε, Μάνος απόλαυσε. Πολύ ωραίες εικόνες. Υλικό για άφθονους πειραματισμούς. Επιτρέψτε μου μία άσκηση πάνω του.


Πέδιλα απαλά, υπόλευκα
από δέρμα νεαρών αγγιγμάτων,
τη γκρίζα άσφαλτο αγγίζοντας
τις πλάκες των πεζοδρομίων,
έπαιζαν.

Φόρεμα λινό λεπτών πτυχώσεων,
σεντόνι πρόωρων κατακλυσμών
με δαντέλα και ραφές πλησίστιες
στα στόμια εξαερισμών,
λικνίζονταν.

Αχνιζε το τσιμέντο, τα κάγκελα, η πόλη.
Πύρωνε το βλέμμα των περαστικών.
Εκαιε η σάρκα στο πέρασμά της.

αμμος είπε...

Το ποίημα αυτό γράφτηκε σε πολύ παράξενη ψυχολογική διάθεση και δεν ήξερα πώς να απαντήσω στα σχόλιά του. Νομίζω ότι απομακρύνθηκα αρκετά από αυτό, συγγνώμη πάντως για την καθυστέρηση.

Ινδιάννα μου, εμείς τα είπαμε, νομίζω ότι η εξαφάνιση πρέπει να αποδοθεί σε πιο ρεαλιστικά αίτια :-)

Αδερφή, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Το ύφος πράγματι απασχολεί αρκετά αυτό το μπλογκ, με ποικίλα αποτελέσματα. Τα στοιχήματα δεν κερδίζονται πάντα βέβαια, αλλά μπορούν να παίζονται συνεχώς.

Αγαπητέ Μάνο, τι να επιτρέψω, νιώθω πολύ κολακευμένος. Προτού σχολιάσω το κείμενό σου (γιατί οφείλω να το αντιμετωπίσω ως αυτόνομο κείμενο και όχι ως σχόλιο) μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι ένα κείμενό μου που αισθάνθηκα μέτριο σε κινητοποίησε τόσο.
Το ίδιο το κείμενο μιλάει σε πολύ όμορφα ελληνικά για μια άλλη αθήνα, τόσο μυθική (των σωμάτων και των ερώτων, λίγο χατζιδακική στην αίσθησή και την αισθητική της) όσο και πραγματική, δίπλα μας και εντός μας. Έζησα λίγη από αυτήν την αθήνα μετά τη συγγραφή του κειμένου και έχει ενδιαφέρον ότι το κείμενό σου με ψυχανεμίστηκε, παρόλο που φυσικά δε γνωριζόμαστε. Πέραν τούτων οι λέξεις σου ηχούν πολύ όμορφα, έρχομαι να διαβάσω προσεκτικά το μπλογκ σου. Σε ευχαριστούμε πολύ για το λινκ.

night blue είπε...

Δεν ξέρω αν μπορώ να το αναλύσω αλλά μου αρέσει η γλώσσα του.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ άμμο,

Νοιώθω την ανάγκη να σου διευκρινίσω τα εξής
Το σχόλιό μου δεν αναφέρονταν σε εσένα και φυσιολογικά δεν θα περίμενα απάντηση από εσένα , η συμμετοχή μου στο παιχνίδι ήταν οικιοθελώς και δεν ζητάω τα ρέστα , εύχομαι να μην πρόδωσα τις προσδοκίες όσων πόνταραν πάνω μου ή έστω να μην πόνταραν και πολλά., αλλά το παιγνίδι ήταν στημένο τελικά.
Βέβαια μέσα από ποστ και σχόλια στα μπλογκ είναι εύκολο κάποιος να μπερδευτεί και να πάρει προσωπικά πράγματα που δεν αναφέρονται σε αυτόν , δεν σε κατηγορώ γιατί και εγώ την έχω πατήσει έτσι εδώ και αλλού ειδικά όταν ο άλλος ειδικεύεται σε κάτι τέτοιο και το χρησιμοποιεί γιατί θέλει να πει κάτι σε κάποιον άλλο που του μοιάζει και απλά δεν έχει το θάρρος, ο λαϊκός θα έλεγε τα λέω στη πεθερά να τα ακούσει η νύφη , βέβαια αυτό θα διατυπώνεται καλύτερα με όρους σύγχρονης ψυχολογίας .
Εγώ να σου πω σαν και εσένα προτιμώ την άμεση επικοινωνία και δεν θα κατέφευγα σε έμμεσους τρόπους αλλά αφού δε περνάει από το χέρι μου να γίνει αλλιώς και επειδή από μικρός μου άρεσαν τα παιγνίδια …

Lets play

Όποιος δεν κατάλαβε να σηκώσει το χέρι του .

αμμος είπε...

Αγαπητή αδελφή, δυσκολεύομαι να καταλάβω πως ένα σχόλιο σε ένα κείμενό που αναφέρεται σε αυτό και το έχω γράψει εγώ, δεν έχει κάποια σχέση και με μένα :-)
Από εκεί και μετά για να προδώσεις τις προσδοκίες μου και να αισθανθώ ότι παίζεις στημένο παιχνίδι, χρειάζεται να κάνεις πολύ περισσότερα από το να μου αφήσεις ένα σχόλιο σε ποστ μου.
Ποια είναι η πεθερά και ποια η νύφη; Και ναι είναι προφανές ότι σηκώνω το χέρι μου.

Σε ευχαριστώ πολύ βέην.

Ανώνυμος είπε...

Το ότι δανείστηκα έκφραση δικιά σου σημαίνει ότι το έγραψα για σένα ?
Να σου κάνω και εγώ μια ερώτηση , αλλά μη την αποφύγεις

Είσαι ο μοναδικός που κάνει ασκήσεις ύφους εδώ μέσα ?
Περιμένω την ειλικρινή σου απάντηση.

θεωρείς ότι δεν μπορώ να σε ξεχωρίσω?

αμμος είπε...

Αγαπητή αδερφή, αναφέρομαι σε μια στοιχειώδη κοινωνική σύμβαση του μπλόγκινγκ, που λέει ότι όταν σχολιάζεις τη συγκεκριμένη ανάρτηση ενός συγκεκριμένου συγγραφέα πιθανότατα μιλάς για τη συγκεκριμένη ανάρτηση και το συγκεκριμένο συγγραφέα (και εν πάσει περιπτώσει σε ποιον αναφερόσουν με το "τα ποιήματά σου" και "αυτές οι εναλλαγές": εφόσον επιθυμούσες να δείξεις κάπου αλλού όφειλες να το κάνεις με ακρίβεια). Ακόμη λοιπόν και αν διεκδικείς αντισυμβατικότητα ως σχολιαστής δε βλέπω με ποιους όρους απαιτείς από εμένα να γνωρίζω ότι το κάνεις, από το πρώτο σχόλιο που μου γράφεις, τουλάχιστον με αυτό το νικνέημ.

Δε σκόπευα να αποφύγω την ερώτησή σου, δεν είμαι ο μόνος που κάνει ασκήσεις ύφους εδώ, πόσο μάλλον γενικά στη μπλογκόσφαιρα και σίγουρα δεν είμαι ο καλύτερος. Μπορώ να σου υποδείξω πρόχειρα τον Πετεφρή, το Σραόσα, το Νόνς και την Κουρούνα ως πολύ καλύτερούς μου στις "ασκήσεις ύφους".

Και όσον αφορά την τελευταία σου ερώτηση, δεν καταλαβαίνω τι και ποιον θέλεις να ξεχωρίσεις από εμένα, η ποια πλευρά μου από εμένα, ή ό,τι άλλο. Καλή τη πίστει πάντως, ναι μπορείς να με ξεχωρίσεις.

Και επαναλαμβάνω να ρωτώ ποια είναι η νύφη και ποια η πεθερά όπως και ότι συνεχίζω να σηκώνω το χέρι μου.

Ανώνυμος είπε...

Κάτσε γιατί με μπερδεύεις,

Σε ποιο ποστ άφησα το σχόλιο ?
Τίνος συγγραφεα ήταν ?
Έχω γράψει σε δικό σου ποστ και δεν το ξέρω?

Εγώ το άφησα για τον σαμάνο , που μετά έκανε αλλαγή φύλλου και έγινε ινδιάννα.
Δεν ξερώ πως αλλιώς να το πω εσύ ξέρεις καλυτέρα με ποιον ξεκίνησες το μπλοκ και με ποιον το διατηρείς.

Όσον αφορά αυτούς που λες θα σου έλεγα ότι υπάρχουν και καλύτεροι δεν τους ξέρεις όλους αλλά τα γούστα είναι υποκειμενικό πράγμα.

Νομίζω δεν χρειάζεται να διευκρινίσω κάτι άλλο για να λυθεί η παρεξήγηση.
Επίσης ένας από τους άγραφους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς είναι όταν ο άλλος αποφεύγει μια ερώτηση να μην ξαναρωτάς το ίδιο.
Εγώ μπορώ να λέω τα δικά μου, και να καταλαβαίνει ο καθένας ότι θέλει.
Αν όμως θεωρείς ότι προσβάλετε κάποιος μπορείς να μου ζητήσεις να μην ξανασχολιασω και να λήξει , μην το ταλαιπωρούμε .

αμμος είπε...

Αδερφή, κάτω από κάθε ανάρτηση σε αυτό το μπλογκ υπάρχει το όνομα του συγγραφέα "έτσι κύλησε ο άμμος" ή "έτσι κύλησε η Ινδιάννα". Σε αυτήν την ανάρτηση έτσι κύλησα εγω, όπως μπορούσες να διαβάσεις εξ αρχής στο κλείσιμο της ανάρτησης. Εφόσον το ξεκαθαρίσαμε αυτό, καλά τα λες ο Σαμμάνος έγινε στην πορεία Ινδιάννα.

Δε θέλω να το συνεχίσω, προσπάθησε όμως να καταλάβεις το στοιχειώδες, ότι σου έχω απαντήσει με κάθε καλή διάθεση σε μια σειρά από ερωτήσεις, επιφυλάξεις και επικρίσεις που οφείλονταν κατ' αρχήν σε δική σου παρερμηνεία. Δε βρίσκω κανένα λόγο να σου ζητήσω να πάψεις να σχολιάζεις, απλά να είσαι λίγο πιο προσεκτική προτού μιλήσεις για στημένα παιχνίδια, προδομένες προσδοκίες, συγγραφείς που νομίζουν ότι μόνο αυτοί κάνουν ασκήσεις ύφους κτλ. Να είσαι καλά, από τη μεριά μου αυτό είναι το τελευταίο σχόλιο για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά είχες δίκιο,
δεν ξέρω πως αλλά όταν έγραψα το σχόλιο νόμιζα ότι το είχε γράψει η ινδιάννα. Μόλις τώρα είδα ότι το είχες γράψει εσύ.

Τι να κάνουμε γίνονται και παρεξηγήσεις , πες πες όμως λύθηκε πιστεύω .