Αιώνια ζωή -για βρικολακες και μη

Νερό… Τι ακριβώς συμβαίνει με τα βαμπίρ; Πριν 15 χρόνια είχαμε το Interview with a vampire και τον Dracula του Coppola, τώρα έχουμε τα Twilight –sequel κι άλλο sequel, δεν πεθαίνουν τα σιχαμένα, τα κάνεις όσες συνέχειες θες! Και δε μας έφτανε η Αμερική, ’γίναν παγκόσμια μόδα, από τη Σουηδία με το «Ασε το κακό να μπει» μέχρι την Κορέα -στη «Δίψα» του Τσαν- Γουκ Παρκ. Και, φυσικά, σειρά πήρε και η TV. Από την Buffy -προ δεκαετίας σχεδόν- μέχρι το πρόσφατο True blood, τα συναφή σήριαλ εκμεταλλεύονται τον μύθο των βρικολάκων που ενσαρκώνει το αιώνιο όνειρο: για πάντα νέοι και ωραίοι- χωρίς να επενδύουν περιουσίες σε πλαστικούς και είδη κοσμετολογίας-, με εσωτερικό βάθος και σταθερά συναισθήματα –κόντρα στην επιφανειακότητα της σύγχρονης εποχής- και χωρίς άγχος για δίαιτα, μαγείρεμα, δουλειά και άλλα προβλήματα της καθημερινότητας. Προσωπικά, βέβαια, ως γνωστός αρνητικός τύπος, όταν σκέφτομαι βρικόλακα δεν φαντασιώνομαι αψεγάδιαστους νεαρούς με εφηβικές ανησυχίες. Βλέπω ακαριαία στο μυαλό μου τον Νοσφεράτου του Μουρνάου και νιώθω όλο τον υπαρξιακό εφιάλτη του ήρωα αλλά και το αδιέξοδο των γύρω του- από τη μια η πανούκλα, από την άλλη αυτός –που δεν μπορείς και να τον σκοτώσεις αφού είναι πεθαμένος! Μπρρρ, ανατρίχιασα! Μακριά από εδώ συμφοριασμένε!

Αέρας… Στην πραγματική ζωή, αν θες να ζήσεις για πάντα το κάνεις μεταφορικά: δημιουργείς ένα αριστούργημα που μένει πίσω σου και ζεις μέσα από αυτό. Αν, πάλι, θες κάτι πιο χειροπιαστό, η κρυογονική κάνει θαύματα σε έμβρυα. Αλλά ακόμα δεν έχει βρει τον τρόπο να καταψύξει και να διατηρησει, νέους και ωραίους, ζωντανούς ενηλίκους (μια χαρά μπορεί να τους ψύξει, στην απόψυξη έχουν κολλήσει- όχι, τα μικροκύματα μάλλον δε εξυπηρετούν)! Άσε που με την κρυογονική, το μόνο που θα καταφέρεις, είναι να ζήσεις όσα χρόνια σου απομένουν μετά την απόψυξη.
Αυτό δεν βόλευε καθόλου τον Aubrey de Grey, που γνώρισε την σύζυγό του πριν 25 χρόνια, όταν αυτός ήταν 22 κι αυτή 41. Πλέον, αυτός είναι 46 κι αυτή 65 και όπως καταλαβαίνεται νιώθει έντονα το άγχος του οριστικού αποχωρισμού αφού σε 2-3 δεκαετίες η αγάπη του θα εγκαταλείψει αυτόν και τον μάταιο τούτο κόσμο.

Φωτιά… ο Aubrey de Grey , λοιπόν, ξεκινά να βρει το κλειδί για την είσοδο στην αιώνια ζωή. Βάζει σε κορνίζα το πτυχίο Η/Υ και πετάει στα σκουπίδια εργασίες 10 ετών στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης. Διαβάζει του σκοτωμού βιολογία, χτυπάει Διδακτορικό στην γενετική και καταλήγει ότι οι ζημίες στα μιτοχόνδρια των κυτάρρων, είναι από τους πιο βασικούς λόγους που γερνάμε. Συνεχίζει τις μελέτες του στην βιο-γεροντολογία και φτάνει σήμερα να διατυπώσει 7 σημεία στο κύτταρο, που αν καταφέρουν να ελεγχθούν από την επιστήμη, τότε το φώς και το λευκό δωμάτιο που σε καλεί καθώς πεθαίνεις, δε θα το επισκεφτείς. Γιατί, απλώς, δεν πρόκειται να πεθάνεις. Ποτέ! Θα ζήσεις όσες χιλιάδες χρόνια θες. Για πάντα!

Γη… Το επιστημονικό περιοδικό του ΜΙΤ Technology Review έχει επικηρύξει τις ιδέες του Aubrey de Grey για $20.000 : τα κερδίζει όποιος καταφέρει να αποδείξει ότι ο τύπος λέει θεωρητικά μπουρμπούτσαλα και προσπαθεί να πάρει επιχορηγήσεις δισεκατομμυρίων με τσαρλατανισμούς. Κανείς όμως δεν πήρε το έπαθλο! Ο de Grey συνεχίζει να πετάει ψηλά και να ονειρεύεται ότι σε 10 χρόνια θα μπορεί να υποσχεθεί ρεαλιστικά την αιώνια ζωή- προφανώς κρατώντας και την τότε 75χρονη σύζυγό του, για πάντα δίπλα του. Θα το ομολογήσω: έχω συγκινηθεί με αυτόν τον άγγλο χίππη που έκανε τον έρωτα κινητήρια δύναμη για να φτιάξει μια εξωφρενική και συνάμα αληθοφανή θεωρία. Προσωπικά δε θέλω να ζήσω 1000 χρόνια, αλλά νομίζω ότι τα 100 θα ήταν καλά - μόνο μην το πείτε στον κύριο Παπακωνσταντίνου, γιατί θα μας ανεβάσει το όριο σύνταξης στα 95!

ΥΓ. Αν θέλετε να βρείτε πόσο θα ζήσετε, πάντως, χωρίς τη βοήθεια του κυρίου deGrey, πατήστε εδώ!