CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

15.1.12

Δηλώσεις απωλεσθέντων


Καμιά φορά σκέφτομαι ότι
θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα είμαι αυτό ακριβώς που ψάχνεις.
Θα ανοίξεις την πόρτα για να με βρείς.
Θα βγεις στο δρόμο φωνάζοντάς με,
ενθουσιασμένος.


Αλλά εγώ θα έχω αλλάξει τόσο για να σου ταιριάξω
που δε θα ακούω πια σε αυτό το όνομα.

*picture taken from http://junghanna.com/archives/173 *

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το ποίημα θα έπρεπε να λήγει με τον στίχο:
"ε, ναι, λοιπόν, ας πρόσεχες, μαλάκα"!

Καλή χρονιά Ινδιάνα!

Tom the Barman
χρόνια και ζαμανιαν
(κανω κι εγω ομοιοκαταληξίες, αμ πως)
;-)

Ινδιάννα είπε...

Tom!!!
τι καλά που σε βρισκω ξανα εδώ!

έλα, μη γινεσαι κακός, δειξε μεγαλοψυχία σ΄αυτούς που δεν ξέρουν τι (και ποιους) χάνουν, με την συμπεριφορά τους!
;)

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο!

Σοκολατένιο Κορίτσι

Ινδιάννα είπε...

Γειά σου κα. Παυλίδου μας ;)