μα κάστανα δεν θύμιζαν
είχανε σχήμα εξωτικό:
γατίσια αμυγδαλωτό
Στα ρούχα της όλες οι τσέπες
είχαν τρύπες σαν ρακέτες
και μόλις έβαζε λεφτά
εξαφανίζονταν με μιάς
Και ήρθε μια Κυριακή
που ο φίλος της είχε γιορτή
Μα πώς να αγοράσει δώρο
στον χρυσό της λιμοκοντόρο;
«Μωρό μου» ειπε εκείνος τρυφερά
«δε χρειάζονται έξοδα περιττά
Φέρε μονάχα λίγα γλυκά:
Ισλί, φοντάν ή αμυγδαλωτά»
Έτσι έκανε κι εκείνη
Κι από τότε τυφλή έχει μείνει.
Τα αμυγδαλωτά την κόστισαν φθηνά
κι άρεσαν πολύ στην αδερφή του και στην μαμά.
1 σχόλιο:
Its like you learn my thoughts! You appear to understand so much approximately this, like you wrote the guide in it or something. I believe that you simply can do with some % to force the message house a bit, but instead of that, that is fantastic blog. A fantastic read. I'll definitely be back.
Δημοσίευση σχολίου