Τα φετινά Χριστούγεννα, είναι τα καλύτερα που έχω περάσει. Γιατί
δεν έχω λεφτά!
Όχι, δεν είμαι τρελή. Να πώς η φτώχεια μου έφερε την
ευτυχία:
- ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΣΤΑ ΒΑΣΙΚΑ: Είμαι μονογαμική και –όπως κατέληξε η κολλητή μου, μάλλον και «μονοφιλική»- οπότε βλέπω μόνο δυο –τρεις ανθρώπους που πραγματικά θέλω, και έχω ανάγκη, να δω και δεν τρέχω από καφέ σε καφέ με τον κάθε γνωστό, επειδή είναι «γιορτές» ή «έτσι κάνουν οι άνθρωποι».
- ΓΛΥΤΩΣΑ ΤΟΝ Ψ: Αφού δεν έβγαινα με «άσχετο» κόσμο, δε χρειαζόταν «να δείχνω καλά», και γλύτωσα όλη αυτή την καταπίεση και τον ψυχαναγκασμό της επίπλαστης ευτυχίας_για_να _φαινόμαστε.
- ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: Δεν έχω λεφτά να αγοράσω νέα βιβλία (οπότε ελπίζω μέσα στο 2013 να διαβάσω τα 34 αδιάβαστα ή μισοδιαβασμένα βιβλία που βρήκα στη βιβλιοθήκη μου)
- ΔΕΝ VALUE FOR MONEY: Αγοράζω παλιότερα βιβλία από βιβλιοπωλεία που βγάζουν κοψοχρονιά το στοκ τους – μόλις τελείωσα δυο αριστουργήματα, που το καθένα μου κόστισε 3,5 ευρώ και κατά πάσα πιθανότητα δε θα τα έβρισκα ποτέ αν δεν έψαχνα εκεί!
- ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΝ ΔΩΡΑ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΜΙΣΘΩΤΟΣ: Δεν σπατάλησα τις άπειρες ώρες να διαλέγω δώρα για την οικογένεια, δώρα που κάθε χρόνο τα προσφέρουμε αγχωμένοι, αφού σπανίως κάποιος πετυχαίνει αυτό που ήθελε ο άλλος και την επόμενη μέρα τρέχουμε να τα αλλάξουμε. Απ’ την άλλη σκοπεύω να δώσω μικροδωράκια αστεία ή συμβολικά σε ανθρώπους που συμπαθώ και δεν περιμένουν δώρο από εμένα, παρά σε όσους θεωρούν «δεδομένο» να τους κάνω δώρο λόγω «γιορτών». Την αγαπάω την οικογένειά μου, αλλά δεν αντέχω άλλο αυτό το άγχος και τον πανικό για το «σωστό δώρο»!
- ΤΟ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ, ΤΕΛΙΚΑ: Αφού δεν έχω λεφτά να πιω, βγαίνω με φίλους, οι άλλοι πίνουν εγώ τη βγάζω με νερό. Αποτέλεσμα: περνάω μια χαρά και δεν ξυπνάω με hang-over τα πρωινά!
- ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ: Επειδή βγαίνω πια αραιά και πού, δεν ασχολούμαι με το τι άκυρα μπορεί να παίζει ο κάθε ντι-τζέι ή πόσο με τσαλαπατάνε μέσα στο μαγαζί, μου αρκεί που έχω βγει, βλέπω κόσμο και χαίρομαι σαν χωριατόπαιδο που το πήγαν στη μεγάλη πόλη για ένα βράδυ.
- ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ…: Τις υπόλοιπες μέρες που μένω σπίτι μπορώ να ασχολούμαι με το αγαπημένο μου άθλημα, που είναι οι ταξινομήσεις (αφού τελείωσα με τις βιβλιοθήκες αποφάσισα ότι θέλω να ταξινομήσω τους δíσκους μου θεματικά και κατά εξώφυλλα –ε, ναι, πρώτο θα είναι το Sgt. Pepers)!
- WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS: Για κάποιο λόγο αισθάνομαι ότι οι φίλοι μου με αγαπάνε περισσότερο φέτος. Τα τηλέφωνα έχουν πληθύνει, όταν βρισκόμαστε κάνουμε σα να έχουμε χρόνια να ειδωθούμε (ενώ είναι μόνο καμιά δεκαριά μέρες), γενικώς υπάρχει ένας ενθουσιασμός (ακόμα και όταν σερνόμαστε) και μέσα μου νιώθω μια τεράστια χριστουγεννιάτικη ευδαιμονία, λες και μόνο φέτος κατανοώ πραγματικά το μήνυμα των ημερών.
- ALL I WANT FOR XMAS, IS YOU: Αλλά αυτό δε θα το πετύχαινα ούτε με όλα τα χρήματα του κόσμου, οπότε...
Χρόνια πολλά και καλά
πλούσια σε χαμόγελα, αγάπη, ζεστασιά!
