Όταν χιονίζει η Merry Sorrow
παίρνει δυο σύννεφα γκριζωπά
τα κουβαλάει σαν ομπρέλα
μη την αγγίξει η χιονοχαρά.
Όταν βρέχει και λάμπουν οι δρόμοι
η Merry με αδιάβροχο βυσσινί
περπατά σαν μαραμένη τουλίπα
που δεν αφήνει να την ποτίσει η βροχή.
Όταν λιακάδα έχει και ζέστη
καπέλο με βέλο φορά, μαύρα γυαλιά
το φως του ήλιου να μην τη βρίσκει
να μη θυμάται πώς είναι η ζεστή αγκαλιά.
Κι αν την ρωτήσεις γιατί τόση μιζέρια
γιατί με τη χαρά είναι αντικοινωνική
θα πει «τη νύχτα φαίνονται καλύτερα τ΄ αστέρια
κι η λύπη είναι η σωστή εποχή ν’ ακούς μουσική».
Έτσι τα βράδια η Merry Sorrow
γεμίζει το ποτήρι ως την κορφή
κι όταν τηλέφωνο την πάρεις, δεν το σηκώνει:
χορεύει στο ringtone• δεν είναι εκεί.
picture of Anna- Julie Aubry
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου