Πίσω απ' την "Ανταρκτική" της Δημητρακάκη, καθαρίζοντας
βρήκες ενα κουκούτσι ροδάκινου.
Το έπιασες. Παλόταν πάνω στο χέρι σου:
τα φιλιά μας σφυροκοπούσαν παγιδευμένα μέσα του.
Το πέταξες με φόρα στην απέναντι ταράτσα.
Μόνο το καλοκαίρι ξέρει για εμάς.
Κι αυτό πέρασε.
Πάει.
Πάει, λέμε. Τέλος. Φινίτο. Καπούτ. Γκά-γκα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου