CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

16.8.09

Skyscrapers - indieannalog set #38

Αέρας… Λοιπόν, άκου να δεις πώς έχει το πράγμα. Η νυχτοπεταλούδα προτιμά να καψαλίσει τα φτερά της αγκαλιάζοντας τη λάμπα παρά να ζήσει στο σκοτάδι και μερικοί άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να κάνουν συνέχεια άλματα απ’ το τραμπολινο της φαντασία τους προς τα πάνω –ακόμα κι αν το μόνο που καταφέρνουν είναι να αφήνουν γρατζουνιές στον ουρανό, καθώς τον ξύνουν με τα νύχια τους στην προσπάθεια να τον πιάσουν. Τους λένε ειρωνικά "ουρανοξύστρες".
Οι άλλοι άνθρωποι, που τους βλέπουν από τους ουρανοξύστες της λογικής τους καθισμένοι στο pool- bar και διερωτόμενοι μήπως δεν ήταν καλή επένδυση το Cherokee και έπρεπε τελικά να αγοράσουν το τζιπ της BMW, θέλουν πραγματικά να είχαν μια σφεντόνα εκείνη την ώρα: να σημαδέψουν στην ηλίθια καρδιά αυτά τα αλυσιτελή ανθρώπινα πουλιά, να πάψουν οι χαρμόσυνες τσιρίδες και να τους συνετίσουν μια κι έξω. Ουρανοί και αηδίες. Δε μας φτάνουν τόσες δουλειές στη γη δηλαδή, να χουμε και τους ουρανούς να σκεφτόμαστε…

Φωτιά… Μια φορά πέτυχαν έναν τέτοιο Ουρανοξύστρα, που προσγειώθηκε καταμεσής στη θάλασσα. Τον περιμάζεψε μια γοργόνα αλλά δεν είχε σκοπό να ανταλλάξει την ψαρίσια της ουρά με ανθρώπινα πόδια- με φλεβίτιδα και κότσια- για χάρη του. Εξάλλου κι αυτός δε φαινόταν τύπος που θα της αγόραζε Manolo Blanic για fair trade. Τον πήγε μέχρι την ακτή και περίμενε κάποιος να τον βρει. Τον βρήκαν δύο έφηβοι και του πήραν όλα τα υπάρχοντα. Τον άφησαν γυμνό εκεί. Μόνο κάτω απ’ τον ήλιο. «Εντάξει, είναι σε καλά χέρια» είπε η γοργόνα και γύρισε ήσυχη στα βαθιά. «Όλους τους γιατρεύει ο ήλιος»…

Γη… Εκείνος ξύπνησε στο νοσοκομείο. Λευκό δωμάτιο, λευκά σεντόνια, ωχρές κοπέλες μ’ άσπρες στολές, υγρά διάφανα στα σωληνάκια και χάπια πολλά –σαν τα πολύχρωμα λαμπιόνια στο δωμάτιο της κοπέλας του. Την ειδοποίησε με γράμμα. Εκείνη έτρεξε κοντά του. Τον βρήκε ευτυχώς αρτιμελή, όμορφο και μελαγχολικό όπως πάντα, με μια ρήξη συνδέσμου και τρεις σχισμές στο μπράτσο: «τίποτα σοβαρό, μια μικρή μορφολογική ανωμαλία, μια φτερούγα είχε φυτρώσει, μην ανησυχείτε την κόψαμε». «Δόξα τω Θεώ» -σκέφτηκε εκείνη, «θα γίνει πια φυσιολογικός».

Νερό… Και σαν σε μια νύχτα πέρασε το καλοκαίρι, κι από Αύγουστο -χειμώνας. Η νυχτοπεταλούδα αντικαταστάθηκε από ανθρώπους στα παλτά τους που δεν τους περνά απ’ το νου να πετάξουν –αφού δεν έχουν φτερά. Ο ήλιος ανάβει όλο και λιγότερο και μερικοί συνεχίζουν να χοροπηδάνε στο τραμπολίνο του μυαλού τους προσπαθώντας να τον φτάσουν. Θέλοντας να αφήσουν πίσω αυτόν τον βαρύ χειμώνα και το διαρκές σκοτάδι της Nordic λογικής. Για να γλυστρά πιο γρήγορα ο καιρός χρησιμοποιούν το γράσο του αλκοολ και τα βράδια πάρτυ φαντασμαγορικά κάνουν στους ουρανοξύστες.
Σου άρεσε πάντα να βλέπεις τον κόσμο από ψηλά. Και θέλω να ειμαι κοντά σου. Αλλά δε θέλω να πάρω το ασανσέρ με όλους αυτους τους ξενέρωτους και ειναι πολυ μακριά με τις σκάλες. Άκου λοιπόν πώς έχει το πράγμα: πάρε μου ένα ποτήρι σαμπάνια και περιμενέ με στην ταράτσα. Μπορεί να γκρεμοτσακιστώ βεβαια πετώντας απ' το τραμπολίνο μου, αλλά θα το ρισκάρω. Πώς αλλιώς, αφού σ' αγαπάω...

ΥΓ. Η Ινδιάννα θα επιδίδεται σε υψηλές πτήσεις για ένα διάστημα. Μέχρι την επιτυχή προσγείωση της στον Αμμαζόνιο...
εις το επανειδείν!

13 σχόλια:

sot είπε...

Κατά σύμπτωση άκουγα το Flight of Icarus των Iron Maiden σήμερα :)

Super τo set πετάει με το μαγικό χαλί ;)

Ινδιάννα είπε...

Sot
χα χα, τα μεγάλα (ιπτάμενα) πνευματα συναντώνται! ;)

κι εμένα μου άρεσε αυτο το σετ- ίσως γιατι μου είχε λείψει η ..."χειμωνιάτικη" μουσική! :)

night blue είπε...

thymizei fink o julian plenti

night blue είπε...

pantws, mexri stigmis akouw polu omorfa tragoudia
to keimeno itan romantiko kai tryferoutsiko

night blue είπε...

alla eimai ligo stenaxwrimeni simera me tis purkagies

night blue είπε...

super oi sunset rubdown

night blue είπε...

wow! pterodactyl-kaloi mou akougontai

Speedgrapher είπε...

Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη διαφορά μας: εγώ πείστικα από τα γκρεμοτσακίσματα ότι η Γη είναι το σπίτι μου και ο Αέρας (ή Ουρανός, αν προτιμάς) κάτι πολύ εξωτικό, επικίνδυνο και frankly, μεγάλος μπελάς. Έτσι σταμάτησα να χοροπηδάω και περιορίστικα να εκοτξεύω εκεί τη σκέψη μου (άλλωστε η ανθρώπινη σκέψη μπορεί και τρέχει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός - ε, του π0@$τη) και γλίτωσα τα πολλαπλά κατάγματα.

Βέβαια, ο καθένας οφείλει να ακολουθεί το ένστικτό του (another hard lesson) και πού ξέρεις, ίσως το δικό σου να σε οδηγήσει να βγάλεις φτερούγες, σαν το υπετροφικό σαυράκι που έγινε αρχαιοπτέρυξ. Θα σου έδινα χάρτη για να σε βοηθήσω, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να τον φτιάξω.

Safe travels.

Ινδιάννα είπε...

night blue
το θέμα με τις πυρκαγιές είναι μεγάλη πίκρα πλέον, και ειλικρινα δεν μπορώ να καταλάβω την αναισθησια και την ηλιθιότητα μερικών ανθρώπων (καίνε για να χτισουν, τη στιγμη που αν δεν υπαρχει πράσινο δεν υπαρχει λόγος για να χτισεις, μιας και η Αττική πλέον βράζει διαρκώς λόγω ελλεψης πρασίνου, ειναι σαν να ζεις στη Σαχαρα. Τέτοιο μλκ που εναι όλοι αν ποτέ γινει το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό, τους εχω ικανούς να το κάψουν κι αυτό...
:(

ΥΓ. Νομιζω ότι σας αποχαιρετησα με καλές μουσικές, ως τον Σεπτέμβρη που θα μαζευτω Αθήνα! Ο J Plenti ειναι των Interpol -ετσι, πληροφοριακά, αφού το ήξερα, να μη το πω; :ΡΡΡ

Speedgrapher
Εντάξει, ως γνωστόν εχω και μνημη χρυσοψαρου- πεφτω 10 φορές και θυμαμαι την μισή στο τέλος. Αλλά όπως λέει και Φάμελος, "ειναι ωραία να πέφτεις όταν μάθεις να πέφτεις". Δεν ειναι μαζοχιστικο το θεμα, απλά ειναι καλο που και που να ξαναπατάς στη γη και μάλιστα σε ακομα πιο σκληρο έδαφος: ετσι μπορεις να βρεις αντισταση και να πηδηξεις ακομα πιο ψηλα της επόμενη φορά!!!

ΥΓ. Ααα, είδα μια παρασταση του Εθνικού με all star cast και επαιζαν χειροτερα από τους SciCo KAI o πρωταγωνιστης ΕΧΑΣΕ τα λόγια του ΚΑΙ μετα, επειδη μπλόκαρε έβαλε και τα γέλια επι σκηνης!!Καλά, δε μπορεις να φανταστεις πόσο καλυτερα ένιωσα εκεινη την ωρα! Ναι, πλέον ειμαι έτοιμη να ξαναπαίξω μαζι σας! Λάθη συμβαινουν και στις καλυτερες παραστασεις λοιπόν!!! ;)

night blue είπε...

Den exei akoma kyriakatiko fullo? :-)

Speedgrapher είπε...

Έλα ρε συ, αφού το έχουμε - θα πάμε και για διεθνή καριέρα (γέλιο κονσέρβας παρακαλώ κυρ-σκηνοθέτα). Πάντως εγώ δεν πάω πουθενά χωρίς τη ράπερ μου, αααα, όλα κι όλα.

"Στο Βέλγιο αδελφές μου, στο Βέλγιο" (τρίζουν τα κόκκαλα του Τσέχωφ).

Άντε, να σε δούμε κι από κοντά κάποια στιγμή. Ζε βουζ αμπράσ τρο φορ.

Ινδιάννα είπε...

night blue
λίγη υπομονή παρακαλώ δεσποσύνη! εξάλλου ειναι η πρώτη μου άδεια σε τρία χρόνια!
υποσχομαι να επιστρέψω με καλή ψαριά ...μουσικών!
;)

speedgrapher
ειμαι ΑΚΟΜΑ διακοπές
και όσο δε μου βρισκουν σχολειο να πάω
δε γυρνάω, δε γυρνάω!!!

αλλά μόλις αρχισουν τα σχολεία
εννοειται θα αρχισουμε τις βόλτες
-δεν γινεται αλλιώς ομαλή προαρμογή στην πόλη!
;)

elen είπε...

ουρανο-ξύστρες το λάτρεψα:D