μα πού πήγε η φρέσκια μουσική;

Γη… Θυμάμαι πριν δέκα χρόνια, όταν πρωτοέβαλα ίντερνετ, ήταν αργό σαν κάρο σε λασπόδρομο και κάθε λεπτό της διαδικτυακής βόλτας χρεωνόταν με τιμή μαύρου χρυσού σε εποχή κρίσης. Επειδή η χρονοχρέωση ήταν φθηνότερη και η ταχύτητα μεγαλύτερη το βράδυ, ο φίλος μου ερχόταν σπίτι άγριες νυχτερινές ώρες και κατέβαζε μουσική –την οποία μου άφηνε στο pc να την ακούσω την επομένη, αφού, στο μεταξύ, με είχε πάρει ο ύπνος. Τρελή μουσική, πολλή μουσική -τα πιο άγνωστα συγκροτήματα, οι πιο παλαβές μπάντες, τα αφτιά μας δεν χόρταιναν να ακούν, οι ανακαλύψεις ήταν φαντασμαγορικές και ο ενθουσιασμός κατέληγε στα πιο καυτά compilation της πόλης.

Νερό…Ο ενθουσιασμός μου κράτησε πολλά χρόνια, στην πάροδο των οποίων, όμως, μάλλον εξάντλησα το indie pop/ rock πηγάδι. Δεν πτοήθηκα, άκουσα κι άλλα είδη -και nu-folk και electro- rock και downtempo,- και πάντα περίμενα πως κάθε φορά θα βγαίνει ένα νέο είδος που θα μας συναρπάζει. Ε, δεν έγινε έτσι. «Νομίζω ότι απλώς μεγάλωσες» λένε οι φίλοι μου. Φυσικά μεγάλωσα. Και εξελίχθηκα. Η μουσική δε θα έπρεπε να μεγαλώνει μαζί μου; Να γίνεται πιο ώριμη, πιο πληθωρική, πιο ουσιαστική, να εξελίσσεται; Αντ’ αυτού μας έχει φάει η σκόνη από τα 60’ς και τα 80’ς… Ειδικά από τα 80’ς.

Φωτιά… Επιτέλους, πότε θα περάσει αυτή μόδα, δεν αντέχω άλλο τα like- a- virgin ντυσίματα, το νερόβραστο συνθεσάιζερ και τις μωρουδίστικες μελωδίες. Αν μη τι άλλο, τα 80ς έχουν να επιδείξουν πολύ καλύτερες μουσικές από αυτές τις γελοιότητες που αναπαράγουν οι πιτσιρικάδες σήμερα (μα, δηλαδή, έλεος: αντιγράφουν και τα χειρότερα!). Πραγματικά, οι μόνοι που διατηρούν στον ήχο τους εσάνς 80’ς χωρίς προκλητικά καρμπόν είναι οι Wild nothing -μακράν...

Αέρας… Από 800 (!) τραγούδια που άκουσα αυτό το καλοκαίρι, δεν κατάφερα να φτιάξω ένα καλό cd (απορώ, πώς άλλοι έκαναν ολόκληρα podcasts, με αυτό το μπαγιάτικο disco- thing). Μάλλον οι Morning Code έχουν απαυδήσει επίσης, εξ’ ου κι έκαναν τη μεγάλη έκπληξη αντιγράφοντας Smashing Pumpkins στο ρεφρέν. Τουλάχιστον αλλάξανε δεκαετία επιρροών -είναι μια παρηγοριά κι αυτό, εν αναμονή της φρέσκιας μουσικής. Αμποτε και να έρθει. Αμήν.