Αέρας...
(το θέμα των ομώνυμων και ομόηχων λέξεων)
-…ο Ιησούς, λοιπόν, είχε έναν πολύ καλό φίλο, τον Λάζαρο
-Α, τον ξέρω, κυρία, είναι ένας με ένα κόκκινο λοφίο που παίζει στην τηλεόραση
-Χμ, όχι αγάπη μου, Λάζαρος κι αυτός, αλλά δεν είναι αυτός, απλή συνωνυμία. Και όταν πέθανε ο Λάζαρος, ο Ιησούς τον ξαναζωντάνεψε και αυτό το λέμε «ανάσταση»: η ανάσταση του Λαζάρου»
-Α,α, κυρία, ξέρω ποιος είναι, είναι στο master chef!
-Όχι αγάπη μου, άλλος Λαζάρου αυτός, κι αυτός συνωνυμία... (πόσο γαμημένα μικρός ειναι αυτός ο μεγάλος κόσμος!)
Γη... (το θέμα των ομώνυμων και ομόηχων λέξεων)
-…ο Ιησούς, λοιπόν, είχε έναν πολύ καλό φίλο, τον Λάζαρο
-Α, τον ξέρω, κυρία, είναι ένας με ένα κόκκινο λοφίο που παίζει στην τηλεόραση
-Χμ, όχι αγάπη μου, Λάζαρος κι αυτός, αλλά δεν είναι αυτός, απλή συνωνυμία. Και όταν πέθανε ο Λάζαρος, ο Ιησούς τον ξαναζωντάνεψε και αυτό το λέμε «ανάσταση»: η ανάσταση του Λαζάρου»
-Α,α, κυρία, ξέρω ποιος είναι, είναι στο master chef!
-Όχι αγάπη μου, άλλος Λαζάρου αυτός, κι αυτός συνωνυμία... (πόσο γαμημένα μικρός ειναι αυτός ο μεγάλος κόσμος!)
(η τεχνολογία και η επίδραση στη γλώσσα)
-Άσε έχεις χάσει τεύχη, λέει η Ίλια
- Τεύχη; Λέει η Μάργκω. Ποιος χρησιμοποιεί ακόμα την έκφραση «τεύχη»;
-Κάποιος που διαβάζει ...ακόμα; λεει με φρικη ο ανιψιός μου, λες και το διαβασμα ειναι το πιο παρωχημενο χομπυ του κόσμου.
-Επεισόδια δε λέμε πια; «Έχεις χάσει επεισόδια», λέω εγώ!
-Επεισόδια; Που ζείτε μωρέ; «Post» λέμε. Θεέ μου! Πόσα post πίσω, είστε»;
Φωτιά...
(μεταφορές και παραλληλισμοί)
-Πώς ζουν μερικοί άνθρωποι, χωρίς να είναι ερωτευμένοι;
- …με τις υγείες τους!
-Και δηλαδή πού πάει η παλιά φλόγα; Καίγεται; Εξατμίζεται;
-…πτητικός
-Και δεν αφήνει ούτε ίχνος, κάτι να τον θυμάσαι;
-…χωρίς ίζημα
-Εντάξει αν δεν υπάρχει επικοινωνία, είναι λογικό να δηλητηριάζει τη σχέση
-…τοξικός σε συνύπαρξη με..
-Με γράφεις;
-Οχι, απλώς καταγράφω πόσες κοινές ιδιότητες έχει ο έρωτας με το οινοπνευμα. Δεν ειναι τυχαιο που, το ένα συνδράμει το άλλο, συνηθως...
Νερό...
(όταν κάτι δεν οριζεται ρητά, μπορει να σημαινει οτιδήποτε)
Τον κοιτάει. Την κοιτάει.
-Με θέλει; σκέφτεται αυτή
-Πω πω, πώς είναι έτσι αυτή; Σαν λατέρνα! σκέφτεται αυτός
Ο καθένας σκύβει και φιλάει τον σύντροφο του, πλάι του. Και μετά ξανακοιτιούνται μεταξύ τους.
-Και το παλληκάρι δίπλα της, μια χαρά είναι, τι της βρήκε της κιτσαρίας, σκέφτεται αυτός!
-Τι μαλάκας! σκέφτεται αυτή. Τα έχει με την άλλη δίπλα του και κοιτάει εμένα! Πόσα κιλά μαλάκας!
Σταματάνε να κοιτιούνται
-Τι θα κάνω, ρε γαμώτο; Να κάνω την αίτηση στη HOL να γλυτώσω απ’ το πάγιο του ΟΤΕ ; σκέφτεται αυτός κοιτώντας αφηρημένα τον τοίχο.
-Κοίτα τον τώρα, κάνει ότι δε τον ενδιαφέρω και-καλά! σκέφτεται αυτή.
Λίγο μετά, το ζευγάρι του τύπου φεύγει. Περνώντας από μπροστά τους, κοιτιούνται μια τελευταία φορά.
-Κι όχι τίποτε άλλο, νομίζεις ότι είσαι και ωραία, τρομάρα σου… σκέφτεται αυτός
-Λες να κοιτάει και ο δικός μου άλλες; σκέφτεται αυτή. Και αρχίζει να κουνάει νευρικά το πόδι της.
-Γιατί δε μιλάς, του λέει
-Τι να πω, λέει αυτός, χαλαρώνω
-Χαλαρώνεις ή βαριέσαι;
-Τι έπαθες τώρα;
-Εγώ τι έπαθα ή εσύ που έχεις ξεστραβωθεί να κοιτάς την σερβιτόρα
-Τι λες μωρέ; Πας καλά; Να την πληρώσω προσπαθώ μια ώρα και δε με βλέπει!
-Καλά, εντάξει, σε πιστέψαμε.
-Άσε έχεις χάσει τεύχη, λέει η Ίλια
- Τεύχη; Λέει η Μάργκω. Ποιος χρησιμοποιεί ακόμα την έκφραση «τεύχη»;
-Κάποιος που διαβάζει ...ακόμα; λεει με φρικη ο ανιψιός μου, λες και το διαβασμα ειναι το πιο παρωχημενο χομπυ του κόσμου.
-Επεισόδια δε λέμε πια; «Έχεις χάσει επεισόδια», λέω εγώ!
-Επεισόδια; Που ζείτε μωρέ; «Post» λέμε. Θεέ μου! Πόσα post πίσω, είστε»;
Φωτιά...
(μεταφορές και παραλληλισμοί)
-Πώς ζουν μερικοί άνθρωποι, χωρίς να είναι ερωτευμένοι;
- …με τις υγείες τους!
-Και δηλαδή πού πάει η παλιά φλόγα; Καίγεται; Εξατμίζεται;
-…πτητικός
-Και δεν αφήνει ούτε ίχνος, κάτι να τον θυμάσαι;
-…χωρίς ίζημα
-Εντάξει αν δεν υπάρχει επικοινωνία, είναι λογικό να δηλητηριάζει τη σχέση
-…τοξικός σε συνύπαρξη με..
-Με γράφεις;
-Οχι, απλώς καταγράφω πόσες κοινές ιδιότητες έχει ο έρωτας με το οινοπνευμα. Δεν ειναι τυχαιο που, το ένα συνδράμει το άλλο, συνηθως...
Νερό...
(όταν κάτι δεν οριζεται ρητά, μπορει να σημαινει οτιδήποτε)
Τον κοιτάει. Την κοιτάει.
-Με θέλει; σκέφτεται αυτή
-Πω πω, πώς είναι έτσι αυτή; Σαν λατέρνα! σκέφτεται αυτός
Ο καθένας σκύβει και φιλάει τον σύντροφο του, πλάι του. Και μετά ξανακοιτιούνται μεταξύ τους.
-Και το παλληκάρι δίπλα της, μια χαρά είναι, τι της βρήκε της κιτσαρίας, σκέφτεται αυτός!
-Τι μαλάκας! σκέφτεται αυτή. Τα έχει με την άλλη δίπλα του και κοιτάει εμένα! Πόσα κιλά μαλάκας!
Σταματάνε να κοιτιούνται
-Τι θα κάνω, ρε γαμώτο; Να κάνω την αίτηση στη HOL να γλυτώσω απ’ το πάγιο του ΟΤΕ ; σκέφτεται αυτός κοιτώντας αφηρημένα τον τοίχο.
-Κοίτα τον τώρα, κάνει ότι δε τον ενδιαφέρω και-καλά! σκέφτεται αυτή.
Λίγο μετά, το ζευγάρι του τύπου φεύγει. Περνώντας από μπροστά τους, κοιτιούνται μια τελευταία φορά.
-Κι όχι τίποτε άλλο, νομίζεις ότι είσαι και ωραία, τρομάρα σου… σκέφτεται αυτός
-Λες να κοιτάει και ο δικός μου άλλες; σκέφτεται αυτή. Και αρχίζει να κουνάει νευρικά το πόδι της.
-Γιατί δε μιλάς, του λέει
-Τι να πω, λέει αυτός, χαλαρώνω
-Χαλαρώνεις ή βαριέσαι;
-Τι έπαθες τώρα;
-Εγώ τι έπαθα ή εσύ που έχεις ξεστραβωθεί να κοιτάς την σερβιτόρα
-Τι λες μωρέ; Πας καλά; Να την πληρώσω προσπαθώ μια ώρα και δε με βλέπει!
-Καλά, εντάξει, σε πιστέψαμε.
εσείς, πόσο ...καλά συνεννοηθηκατε και σημερα;
2 σχόλια:
Θαυμάσιο (αυτή τη λέξη πρέπει να έχεις βαρεθεί να τη διαβάζεις)! Με κάθε νέα δημοσίευση μας εκπλήσσει με την επινοητικότητά και την ικανότητά σου να σκαρώνεις ιστορίες. :)
υπερβάλεις, αλλά σε ευχαριστώ πολύ για τις πάντα θετικές απόψεις σου!
Το πιο σημαντικο σε αυτο το ποστ δεν ειναι η λέξεις, αλλά η μουσική (ειδικά το κομμάτι πίσω απο την "παλιά φλόγα" μου φτιάχνει τη μέρα -πολλές μέρες τώρα)! ;)
Δημοσίευση σχολίου