CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

2.5.10

η φτώχια θέλει καλοπέραση...

4 τρόποι να ξεφυγεις από την πραγματικοτητα που δεν αντέχεις

1. Απόλαυσε την ιδιοφυία των καλλιτεχνών.
Αέρας… Το ποδόσφαιρο είναι το όπιο των αρσενικών και η TV το όπιο των γυναικών –εκτός αν είσαι παντελώς λοξή σαν κι εμένα, που το μονό που μπορεί να με κρατήσει σε καταστολή ή σε κατάσταση διαρκούς μέθης είναι οι dEUS. Αυτή την Τρίτη, λοιπόν, πήγα και αγόρασα και, έκτοτε, έχω λιώσει να ακούω το deluxe edition του πρώτου E.P & L.P της μπάντας. Και δε χρειάζεται να εισαι διάνοια για να κατανοήσεις τον καταλυτικό ρόλο του «παραγωγού», αν ακούσεις Suds & Soda στην demo εκδοχη –που θυμιζει απροκάλυπτα πρώιμους Smashing Pumpkins και όταν το ακουσεις στην single εκδοχη, που έχει γινει ένα ντελιριακο συνονθυλευμα indie, punk, folk, psychedelic, grange,…., -θα μπορουσα να αναφέρω δεκάδες ακόμα μουσικα είδη που έχουν πετσοκοψει στο μπλεντερ τους! Είναι τρομερό πως αυτό το κομμάτι σταμάτησε να θυμιζει ότιδήποτε άλλο, με δυο πραγματικά avantgard και χαρισματικούς παραγωγούς και κατέληξε να γίνει ο καλοκαιρινος ύμνος του 1995 (πω, πω, πέρασαν 15 χρόνια που το χόρευα στον Πηγασο στην Ιο;; Νιωθω γριά)!

2. Ζήσε σα να μην υπάρχει αύριο, σα να είσαι ακόμα 20χρονο και να μη σε νοιαζει η συνταξη *που δε θα πάρεις, παρεμπιπτόντως!
Φωτιά… Μ’ άρεσαν παλιά οι Guillemots- είχαν κάτι ρομαντικό χωρίς να γίνονται νερόβραστοι , οι μελωδίες τους ήταν ενίοτε ήταν αφελείς αλλά όταν έβλεπες τα μουτράκια τους καταλάβαινες πως ηταν ακομα γαλαθηνά οπότε τους έδινες ελαφρυντικά. Άκουσα προχτές το Faster than the setting sun του τραγουδιστη τους, Fyfe Dangerfield *προφέρεται Φάιφ αλλά τον αποκαλώ Φίφη, του πάει το Φιφης αν τον δείτε! Αυτός πάλι δεν έχει καλλιτέχνη παραγωγό, ο παραγωγος του είναι έμπορος κι έχει μεινει στα ‘90ς κι αντι να του κάνει μια διεστραμμένα τρυφερή ενορχήστρωση αλά Magnetic Fields του κάνει ακόμα- μια- αφου- πουλάει brit pop ενορχηστρωση αλά Suede. Πάραυτα, έχω καιρό να ακουσω ένα pop ηφαιστειο όπως αυτό- πραγματικά σε τινάζει στα ουράνια με πολλαπλές εκρήξεις χαράς και φωτός. Φυσικά δεν κρατάει πολύ: καίγεται σύντομα. Αλλά μέχρι τότε … enjoy!

3. ‘Αραξε στην νυχτερινή άμμο και προσποιησου ότι θα είναι πάντα καλοκαίρι.
Νερό… Κι αν σε έκαψε τόσος ήλιος και θες κάτι να δροσιστείς να κάτσεις κάτω από τις μουριές δίπλα στα κελαριστά νερά του Bonobo. Για αυτόν δεν έχω λόγια, ποτέ δεν έχω αρκετά λόγια. Ιαπωνικός μινιμαλισμός παρέα με μεσαιωνικό πάθος ερωτοκαμένου τροβαδούρου. Ευθραυστη κλωστή αράχνης που λυγίζει κάτω από την πρωινή δροσιά –μην την πιάσης θα σπάσει, πλησιάζε μονο το πρόσωό σου κι άσε τις σταγόνες της να κυλήσουν πάνω σου.

4. Επέστρεψε στο ασφαλές μέρος των παιδικών σου ονείρων και συνεχισε να ονειρευεσαι κι όταν ξυπνας
Γη… Και αν τίποτε από αυτά δε σου έφτιαξε το κέφι, κι αν τίποτε δεν σε έκανε να ξεχαστείς, κάτσε μπροστα στην γυαλινη σφαιρα του Ulrich Schnauss και ευχησου ένα χειμωνιάτικο παραμύθι και θα το δεις –πασπαλισμένο με ασημόσκονη από τα ζαχαρένια συννεφα του pictures of you των cure, απαλό σαν χιονομπαλα απο παρφέ βανιλια που σε παρασέρνει στη χώρα του παγωτού, μια μέρα καυτη σαν και την σημερινή, που μας κόβει παντού η στενή καθημερινοτητα που μας φόρεσαν και μαζι της πρέπει να μάθουμε πια να ζούμε…

9 σχόλια:

sot είπε...

Ο αέρας... αέρας έγινε.
Ευτυχώς έμειναν οι άλλοι 3 πολύ καλοί τρόποι ;)

Ινδιάννα είπε...

δεν απάντησα νωριτερα γιατι προσπαθούσα να διορθώσω τη ζημιά- αλλά παρότι έχω προσπαθησει διάφορα δε μου τα ανεβάζει το Fileden, μάλλον κάπως βλέπει ότι ειναι απο original cd και το μπλοκάρει το θέμα των δικαιωμάτων (με κάτι τέτοια, άμα ξαναγοράσω original cd, να με φτυσετε! Ζητω η πειρατία!
Οπως βλέπεις με έχει πιάσει το επαναστικό μου... γενικότερα!
Καλημέρα

Speedgrapher είπε...

Καλησπέρα μικρή Ινδιάννα. Αν και δεν έχεις ακούσει νέα μου εδώ και καιρό, δεν παύω να διαβάζω τις παλίρροιές σου. Καθυστερημένα συγχαρητήρια για το βιβλίο - λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσα να έρθω στην παρουσίαση, αλλά έπεσε πάνω στο τριήμερο συνέδριο comics, όπου είχα αναλάβει το δημοσιογραφικό του ζητήματος.
Το πήρα πάντως και το διαβάζω αυτή την εποχή.

Πολλά φιλιά, υπομονή και κουράγιο.

Ινδιάννα είπε...

Godspeed on you, Speedgrapher!
Εσυ διαβάζεις Νοβοκαΐνη, εγώ ακουω "Ματωμένη Αποκριά"- αν μη τι άλλο δεν έχουμε χάσει ακόμα τελειώς επαφή! ;)

Speedgrapher είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Speedgrapher είπε...

Αυτό είναι: επικοινωνούμε μέσα από τα γραπτά μας, σαν ήρωες μυθιστορήματος γραμμένοι από κάποιον άλλο (ή κάποια άλλη βεβαίως).

Παρεμπιπτόντως, επειδή δεν μου έφταναν τα άλλα μου blog, έφτιαξα και ένα ελληνικό:
http://andymichaelides.wordpress.com/

Βέβαια έχει σαν κύριο στόχο να έχω ένα online αρχείο της δουλειάς μου, αλλά όλο και κάτι γράφω.

Φιλιά και προσοχή στα... αναλγητικά (νοβοκαΐνη, αμaρέτο, ξέρεις εσύ).

Ινδιάννα είπε...

Είχα έτσι κι αλλιώς μια ταυτιση με την Annie May (λόγω ονόματος λογω ...εποχής!), που στην αρχη τη λες αδικοχαμένη την κακομοίρα αλλά στο τέλος λες "πήρε ό,τι της άξιζε"! χε χε. Άσε που μου αρεσουν τα marzipan -συνεπώς και το amareto!
Μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ, γέλαγα σε ατάκες, σκεφτομουν πώς ξέρεις τόσα πολλά για το πώς κινειται η αστυνομια σε τέτοιες περιπτώσεις κλπ καιτο βρήκα σουπερ ιδέα ότι ενω τα περισσοτερα αστυνομικα κινουνται σε παρελθούσες εποχές το δικό σου ήταν αστυνομικο διήγημα που να εκτυλίσεται στο μέλλον και στα Εξάρχεια!
Ηταν ΣΟΥΠΕΡ, συγχαρητηρια, αντε βάλε μπρος να γραψεις εκεινο το CSI για τους SciCo τωρα -ναι, θα κάνω την goth νεκρόφιλη όπως ειχαμε συμφωνησει- χα χα!. Στα σοβαρά, να μου στέλνεις ότι γράφεις αλλά τα προτιμώ σε pdf γιατι δεν ειμαι ακουστικος τύπος- θέλω να διαβάζω και να σκέφτομαι αυτα που διαβάζω -έτσι στο προφορικό δεν προλάβαινα να βρω τον δράστη, όλα πηγαιναν πολυ γρήγορα!!
Φιλια πολλά!

Speedgrapher είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να είναι στο μέλλον για να μη δεσμεύεται τόσο από την καταγεγραμμένη πραγματικότητα. Μικρή διόρθωση: η Anna May και το θύμα είναι διαφορετικά πρόσωπα. Η Anna θα επανέλθει σε μελλοντική ιστορία. Όσο αφορά την ιατροδικαστίνα, υπάρχει σχετικός χαρακτήρας στο επόμενο (Η Σιωπή των Ανθρώπων). Μόλις έχω προχωρήσει αρκούντως τη Νοβοκαΐνη θα πιάσουμε άλλη κουβέντα.

Kisses!!!

Ινδιάννα είπε...

Ναι, σωστά! Απλά η Αννα Μέι αναφέρεται μολις έχει πρωτοβρεθει το θύμα (μπάχαλο, σου ειπα δεν ειμαι ακουστικος τύπος)!! ΥΓ. Ελαβα το επομενο έργο σου, με ειχες ειδοποιήσει ότι θα παιξει στο ραδιοφωνο αλλα δεν το ειχα ακουσει, οπότε θα το μελετήσω! :)