Δε λέω καλά όλα αυτά και οι κουραμπιέδες και τα λαμπάκια και ο δέκατος τρίτος μισθός και οι κοπέλες που τραγουδάνε με ντεκολτέ στην τηλεόραση (και να μην είναι καλά, για κάποιο λόγο θα υπάρχουν). Με απασχολεί όμως σήμερα ένα ερώτημα, θα έλεγα θρησκειολογικό. Εμείς οι άθεοι και οι αγνωστικιστές τι ακριβώς γιορτάζουμε;
Το συζητήσαμε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου με τη φίλη μου τη Μαρία, καθώς κατεβαίναμε με το λεωφορείο για την Καλαμάτα. Η Μαρία συμμετέχει καταχρηστικά στην κατηγορία ως λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς πιστεύει ότι όλοι κουβαλάμε ένα μικρό θεό μέσα μας, αλλά μεγάλος δεν υπάρχει. Τέλος πάντων, εγώ με αυτή το συζήτησα και καλό είναι να αναφέρουμε τις πηγές μας.
Η Μαρία θεωρεί ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς τα Χριστούγεννα είναι κατ' αρχήν γιορτή του καταναλωτισμού και των απολαύσεων. Δε χρειάζεται να είσαι Χριστιανός για να φας μελομακάρονα και να ψωνίσεις το παντελόνι που χάζευες εδω και καιρό στη βιτρίνα, συμμετέχεις ωραιότατα και ως βουδιστής, δωδεκαθεϊστής, σατανιστής κτλ. Είναι επίσης καλή όλη αυτή η εορταστική διάθεση και το γενικότερο νταβαντούρι, αφού σου ανεβάζει το κέφι και σε βάζει να σκέφτεσαι θετικά, ακόμα και αν δεν πιστεύεις. Αυτά με τη Μαρία (που είναι επίσης πολύ ωραία κοπέλα, ψηλή, ξανθιά, καλλιεργημένη και αν συμφωνείτε με τις απόψεις της να μου στείλετε μέιλ για να σας φέρω σε επικοινωνία).
Εγώ δεν νιώθω έτσι. Όντας αγνωστικιστής, έχω το ζήτημα του θεού εκκρεμές αλλά όχι λυμένο. Έτσι κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα νιώθω σαν να έχω πάει στα γενέθλια του καλού φίλου της κοπέλας που γνώρισα πριν μια βδομάδα, όλοι χαρούμενοι και χαμογελαστοί, μια χαρά γλεντάμε, αλλά εγώ δεν έχω κανένα συγκεκριμένο λόγο να γιορτάζω. Οι μεγάλες γιορτές του χριστιανισμού μου θυμίζουν κάποιες από τις ερωτήσεις που συνεχίζω να μην απαντώ και με αφήνουν γι' αυτό κάθε φορά αμήχανο.
Κι εγώ βέβαια μαζί με όλους μια χαρά πίνω τζιν τόνικ και τσίπουρα και τρώω το φαγητό της μαμάς μου και κάνω δώρα και παίρνω δώρα και συμμετέχω γενικότερα στο φολκλόρ των ημερών. Για αυτό λοιπόν θα ήθελα εν κατακλείδι να δηλώσω
Καλές γιορτές σε όλους κι όλες
Το συζητήσαμε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου με τη φίλη μου τη Μαρία, καθώς κατεβαίναμε με το λεωφορείο για την Καλαμάτα. Η Μαρία συμμετέχει καταχρηστικά στην κατηγορία ως λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς πιστεύει ότι όλοι κουβαλάμε ένα μικρό θεό μέσα μας, αλλά μεγάλος δεν υπάρχει. Τέλος πάντων, εγώ με αυτή το συζήτησα και καλό είναι να αναφέρουμε τις πηγές μας.
Η Μαρία θεωρεί ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς τα Χριστούγεννα είναι κατ' αρχήν γιορτή του καταναλωτισμού και των απολαύσεων. Δε χρειάζεται να είσαι Χριστιανός για να φας μελομακάρονα και να ψωνίσεις το παντελόνι που χάζευες εδω και καιρό στη βιτρίνα, συμμετέχεις ωραιότατα και ως βουδιστής, δωδεκαθεϊστής, σατανιστής κτλ. Είναι επίσης καλή όλη αυτή η εορταστική διάθεση και το γενικότερο νταβαντούρι, αφού σου ανεβάζει το κέφι και σε βάζει να σκέφτεσαι θετικά, ακόμα και αν δεν πιστεύεις. Αυτά με τη Μαρία (που είναι επίσης πολύ ωραία κοπέλα, ψηλή, ξανθιά, καλλιεργημένη και αν συμφωνείτε με τις απόψεις της να μου στείλετε μέιλ για να σας φέρω σε επικοινωνία).
Εγώ δεν νιώθω έτσι. Όντας αγνωστικιστής, έχω το ζήτημα του θεού εκκρεμές αλλά όχι λυμένο. Έτσι κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα νιώθω σαν να έχω πάει στα γενέθλια του καλού φίλου της κοπέλας που γνώρισα πριν μια βδομάδα, όλοι χαρούμενοι και χαμογελαστοί, μια χαρά γλεντάμε, αλλά εγώ δεν έχω κανένα συγκεκριμένο λόγο να γιορτάζω. Οι μεγάλες γιορτές του χριστιανισμού μου θυμίζουν κάποιες από τις ερωτήσεις που συνεχίζω να μην απαντώ και με αφήνουν γι' αυτό κάθε φορά αμήχανο.
Κι εγώ βέβαια μαζί με όλους μια χαρά πίνω τζιν τόνικ και τσίπουρα και τρώω το φαγητό της μαμάς μου και κάνω δώρα και παίρνω δώρα και συμμετέχω γενικότερα στο φολκλόρ των ημερών. Για αυτό λοιπόν θα ήθελα εν κατακλείδι να δηλώσω
Καλές γιορτές σε όλους κι όλες
6 σχόλια:
Καλές γιορτές και σε σένα!
Επί του θέματος, θεωρώ ότι ειδικά τα Χριστούγεννα, έχουν αποθρησκειοποιηθεί (και όχι μόνο αποχριστιανοποιηθεί)εδώ και πολύ πολύ καιρό...
Συνεπώς, γιορτάζουμε (;) κατά την εορταστικήν περίοδον των Χριστουγέννων, δεν ΤΑ γιορτάζουμε.
Και πάλι..
καλές γιορτές!
Συμβατική περίοδος αργιών, καταναλωτισμού και είσπραξης 13ου μισθού είναι. Ακόμη και οι περισσότεροι χριστιανοί δεν γιορτάζουν τίποτε άλλο από την γαλοπούλα και τα συμπαρομαρτρούντα εδαίσματα και δώρα. Και οι άπω-ανατολίτες που στολίζουν και δέντρα και βάζουν γιρλάντες δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μιμούνται την δυστική χριστιανική ατμόσφαιρα. Προσωπικά εύχομαι κυρίως για το προσεγγίζον νέο έτος και αδιαφορώ παντελώς για τα σχετικά με τα χριστούγεννα και τις ατέλειωτς παρλάτες των παπάδων και θρησκευομένων στα ΜΜΕ για τη γέννηση του θεανθρώπου που γεννήθηκε για να μας σώσει (ε, αυτό κι αν είναι που δεν καταλαβαίνω καθόλου πιά! Δηλαδή ΠΩΣ ακριβώς σωθήκαμε και από τι;).
Κατά τ' άλλα, η γαλοπούλα και οι θρησκευτικές μουσικές δημιουργίες των γιγάντων της σύνθεσης με αποζημιώνουν για την ασχετοσύνη μου με τις γιορτές!
ΥΓ: Δεν μου στέλνεις και το e-mail της ενδιαφέρουσας κοπελιάς; :-))
Ως πότε:
Καλωσόρισες και στο ηλεκτρονικό σπίτι αγαπητέ. Το "γιορτάζουμε κατά τα Χριστούγεννα και όχι τα Χριστούγεννα" αρκετά πυκνό.
Ηλιότυπο:
Καλωσόρισες κι εσύ στο φτωχικό μου. Θα μου άρεσε να είμαι περισσότερο βέβαιος για κάποια πράγματα, αλλά εικοσιεννιά χρονών γάιδαρος δεν το έχω καταφέρει ακόμα. Με κάθε ευκαιρία με πιάνουν λοιπόν οι προβληματισμοί.
Όσον αφορά το δέυτερο σχόλιο, το αίτημά σας θα μεταβιβαστεί στους αρμόδιους και θα λάβετε απάντηση εντός πέντε εργασίμων.
Γαλοπουλα με γεμιση. γι'αυτο.
Sia + meza
Εμπλουτίζετε τον προβληματσιμό μου με μία πλευρά που δεν είχα αγγίξει παρά μόνο ακροθιγώς. Σας ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου