Straight story

Τον Αντρέα τον είχε ξενερώσει ο τύπος που τον κοιτούσε από απέναντι εδώ και ώρα. Δεν είχε πρόβλημα με τους γκέι, αρκεί να μην του την έπεφταν, του είχε συμβεί ήδη μια φορά και είχανε σκυλοβριστεί. "Αφού υπάρχουν τα γκέι μπαρ, τι θέλουν στα δικά μας;" σκεφτόταν.

Σε λίγο τον πλησίασε. "Γεια σου Γιώργο, καιρό έχουμε να μιλήσουμε" του είπε ο τύπος αρκετά επιφυλακτικά. "Κλασικό κόλπο, και καλά σε ξέρω και μετά πιάνουμε κουβέντα, για να δούμε τι μαλακίες θα μου πει."
- Εεε...
- Θα μου κρατάς ακόμα κακία, το καταλαβαίνω.
- Κακία για ποιο πράγμα;
- Για την ιστορία με την Ιωάννα, δεν έπρεπε να το μάθεις έτσι.
- Τώρα τι να σου πω...
- Εγώ την αγαπούσα την Ιωάννα και έγινε αυτό, αλλά έπρεπε να στο είχαμε πει, ήταν πολύ σκληρό να μας βρεις μαζί στο κρεβάτι.
"Γιατί προσπαθεί να με πείσει ότι είναι στρέιτ, πραγματικά δεν το καταλαβαίνω." αναρωτήθηκε ο Αντρέας. "Ίσως θέλει να με κάνει να νιώσω πιο άνετα και να μου την πέσει μετά."
- Και να σκεφτείς ότι η Ιωάννα δεν άντεξε τις ενοχές και μετά από ένα μήνα χωρίσαμε. Μου έχουν πει ότι δεν κράτησες καμία επαφή μαζί της, καλό είναι πάντως να το ξέρεις.
- Α μάλιστα οκέι.
- Έχεις αλλάξει πάντως πολύ από την τελευταία φορά που σε είδα, κουρεύτηκες, αδυνάτισες...
- Είπα να κάνω μια αλλαγή, ξέρω γω.
- Σου πήγε πάντως, έχεις ομορφήνει πολύ.
"Να, μαλακίες μου έλεγε για την Ιωάννα, ο τύπος με γουστάρει και μου το λέει ξεκάθαρα" συμπέρανε ο Αντρέας. "Άιντε να αραιώνουμε σιγά σιγά"
- Και για πες τι θέλεις;
- Τι να θέλω ρε Γιώργο, να σου πω μια συγγνώμη κατ' αρχήν. Και δεν ξέρω, την κουβαλάω βαριά τη μαλακία που σου έκανα, θα με βοηθούσε πολύ αν με συγχωρούσες.
- Και βέβαια σε συγχωρώ. Εντάξει τώρα;
- Καλά καταλαβαίνω ότι δε νιώθεις καλά να μιλήσουμε κι άλλο. Σε ευχαριστώ πολύ πάντως.
Καθώς ο τύπος έφευγε με ένα ήρεμο χαμόγελο από κοντά του, ο Αντρέας αισθανόταν πια ανακουφισμένος. "Μια χαρά, την προηγούμενη φορά έπρεπε να πω του άλλου τόσα μπινελίκια για να με αφήσει ήσυχο." Ήπιε μια γουλιά από το ουίσκι του και ξανάρχισε να χαζεύει τη μπαργούμαν.