The last day of summer - indieannalog set 42

Chikita Violenta- Laydown. Παρότι έρχονται από το Mexico δεν μπόρεσαν να αποφύγουν μια cure εισαγωγή και ένα ύφος κοντά στα καναδικά indie συγκροτήματα (Broken Social Scene κλπ), γεγονός που τους κάνει υποσυνείδητα να συνδυάζουν τοπική σκόνη και κάψα που απαιτεί τεκίλα για να... σβήσει, με βόρειους ανέμους και χαλάζι μελωδίας - ο Αύγουστος επάτησε στην άκρη του Φλεβάρη λένε (και αν είναι σαν τον περσινό μου Φλεβάρη, τότε περιμένω τον χειμώνα πώς και πώς)! :)

Arrah & the Ferms- Emo Phillips. Ένα τραγούδι απ' την Ιndiana κλείνει από μια ηλιαχτίδα για όσα καλά περάσαμε αυτό το καλοκαίρι και ταξιδεύει χωμένο κάπου στις αποσκευές του φθινοπώρου, που σε λίγο θα βρίσκεται στις "αφιξεις". Μόλις η βαλιτσα ανοιξει η μελωδία θα χυθει στιν αέρα και ο ουρανός θα γεμισει ήλιο ξανά την μουτρωμένη και μουντή σημερινή Αθήνα -και μια μικρή πικρή νοσταλγια αλλα, ε, δεν μπορεις να τα έχεις και όλα!

Bedroom walls - No wedding cake. Το ντουέτο από την California αυτοαποκαλεί τη μουσική του "romanticore" και προσωπικά συμφωνώ- διαθέτουν αυτο το ελαφρά ρετρό electro-pop ύφος που τόσο αγαπάω- κατάλοιπο των 80ς και τέλος πάντων μέχρι πότε θα με καταδιώκουν τα παιδικά μου ακούσματα? Από τα τραγούδια που θα έβαζα την τελευταία μέρα του καλοκαιριού σ' ένα beach bar παροτρύνοντας τους θαμώνες να θάψουν στην άμμο, μέσα σε μια τεράστια πολυεπίπεδη τούρτα, όλα εκείνα που τους χάλασαν το καλοκαίρι και να τα αφήσουν εκεί, επιδόρπιο της θάλασσας και του αέρα αλλά όχι πια της σκέψης τους.

Brazos - Mary Jo. Απ' τα χωράφια του Texas φέρνουν την μινιμαλιστική τους φολκ- ποπ και στο συγκεκριμένο μου θυμίζουν μια πιο μελένια εκδοχή του λατρεμένου μου Baby Jane- δεν ξέρω γιατί! Ξαπλώστε και απολάυστε αυτη την Κυριακή... Από αύριο για τους περισσότερους, όπως προστάζει τι ημερολόγιο τουλάχιστον, τα κεφάλια μέσα!

Brooke Waggoner - Hush if you must. Από το Nashville και το Tenessi που εκτός από καλό μπέρμπον εξάγει και μεστή americana, με ζεστή φωνή και κρυστάλλινη άρθρωση, σαν την αίσθηση της δροσιστικής βροχής στην ηλιοκαμένη γή. Την ήσυχη αρχή διακόπτει το παιγνιδιώδες πιάνο και ακολουθεί ξανά το ημέρωμα, σα να λέει αυτό το φθινόπωρο παίξτε forte και piano κατα βούληση, μην ακολουθείτε μια πεπατημένη και συνταγές, ζείστε αυθόρμητα και let it.. Fall!