CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

17.9.09

The morning sickness of intimacy

Απόψε θα ήθελα να μέναμε μαζί
(όχι για τη νύχτα, για πάντα εννοώ)
ώστε πια να μη σκέφτομαι πως πρέπει να σε αποχωριστώ
πριν σε κρατήσω αρκετά
πριν σε φιλήσω αρκετά
πριν κάνουμε όσα είπαμε

Αλλά τελικά έφυγες
-η οικειότητα σου φέρνει αναγούλα όταν ξυπνάς
σαν δύσκολη, κακή εγκυμοσύνη

Κι εγώ έμεινα να κοιτάω το ταβάνι
και να σκεφτόμαι γιατι δεν μου το έμαθαν σχολείο
πώς όσο και να διαβάσεις ή να προσπαθήσεις
δε γίνεται όλα να τα έχεις:
και κάποιον να σε κοιτά στα μάτια
και τους φίλους σου στα τηλέφωνα
και την δουλίτσα σου να μην σε πιέζει
και την καρδιά σου στη θέση της

Ποια είναι η θέση της; Μη ρωτάς.
Ξαφνικά έχω τόσο κενό μέσα μου
που τη μετακινώ διαρκώς

κανείς να μην τη βρει
να με πληγώσει.

4 σχόλια:

Speedgrapher είπε...

Α, δυστυχώς δεν είναι θέμα κακής εγκυμοσύνης: όλες οι σχέσεις εγκυμονούν πόνο, κινδύνους, δάκρυα - κυρίως μοναξιά - και το ερώτημα παραμένει αν θα φτάσει κανείς στο τέλος του τοκετού - και τι ανταμοιβή θα βρει εκεί...

sot είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
sot είπε...

Το περίεργο είναι πως όσο κι αν προσπαθεί να την κρύψει κανείς πάντα βρίσκει τρόπο και ξεγλιστράει

Ινδιάννα είπε...

Speedgrapher
έλα μου ντε: γιατι υπαρχουν και γλυκά ήσυχα μωρά, υπάρχουν και κάτι άλλα που σε βασανίζουν μια ζωή... ωχχ! ωραια κουβεντα ανοιξαμε! μαύρισε η ψυχη μας! ;)

Sot
διότι όπως λεει και η Νικολακοπούλου "τι κι αν φορεις πουκάμισο που ως το λαιμο κουμπώνει/ απ' τα κουμπάκια ανάμεσα ο έρωτας τρυπώνει". Βοήθεια μας!