CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

27.9.09

κλειστόν λόγω ηλιθιότητος- indieannalog set #41

Γη… Οι άνθρωποι σπουδάζουν για να «ανοίξει» το μυαλό τους. Να μην βλέπουν μόνο την επιφάνεια αλλά το βάθος των πραγμάτων και να τα κατανοούν. Να αναγνωρίζουν αιτιακές σχέσεις όπου υπάρχουν, σταθερά μοτίβα και «παραδείγματα» και παράλληλα να έχουν την ωριμότητα να αποδέχονται ότι κάποιες φορές αυτά δεν υπάρχουν, γιατί βρίσκονται μπροστά σε μια χαοτική κατασταση. Ο έρωτας δεν είναι χαοτικό σύστημα –οι άλλοι απ’ έξω βλέπουν τα «μοτίβα» που δημιουργούνται, μονάχα εσύ που είσαι μέσα ζεις στο χάος. Αν ήσουν αμόρφωτο κοριτσόπουλο θα σου δίναμε ελαφρυντικό μικρή μου αθώα ύπαρξη, αλλά κάνεις διδακτορικό. Οπότε τι δικαιολογία έχεις αυτή τη φορά για την ευπιστία και την ηλιθιότητά σου;

Φωτιά… Αυτή τη φορά δεν έχω καμία δικαιολογία που έπεσα πιο χαμηλά κι απ’ τη Λάσκαρη στον Κατήφορο- και δεν έγινε και για χάρη ενός Κουρκουλου το κακό- άσε που δεν υπήρχε κι ένα καλό παιδί- Βουλγαρίδης να μαζέψει τα σκατά μετά! Γυρνάω στην φωλιά μου σαν αλεπού που η ουρά της πιάστηκε στο δόκανο και πια ντρέπεται να βγει ξανά έξω κολοβή και να την κοροϊδεύουν τα άλλα ζώα. Πλέον πρέπει να ξαναγυρισω στα μόνα πλάσματα που ξέρω ότι με αγαπούν και δε θα με προδώσουν- το pc μου, τη μουσική μου, τα μολύβια και τα χαρτιά μου, τον γάτο μου…

Αέρας… Αυτό που με θυμώνει περισσότερο είναι ότι κάτι μυστήριο μου συμβαίνει και ποτέ δε μπορώ να θυμώσω αρκετά με αυτόν που βοήθησε στο να καταστραφεί η ζωή. μου Δεν μπορώ να του κλείσω το τηλέφωνο στα μούτρα, δεν μπορώ να κάνω κλικ, να κλείσω τον διακόπτη των συναισθημάτων, να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου κλπ, κλπ. Μαζί μου καθένας μπορεί να πιστευει ότι όλες οι μαλακίες επιτρέπονται γιατι πάντα θα τις δικαιολογώ αφού τον αγαπάω. Αυτή τη φορά όμως καταλαβαίνω ότι συγχωρώντας συνεχώς απλά κάνω τον άλλο πιο γαϊδούρι απ’ ότι ήταν και στρώνω το χαλί για την κόλαση της ανευθυνότητάς του. Και πια θέλω να αλλάξω δρόμο. Θέλω κι εγώ να δω πώς διάολο μοιάζει αυτός ο Παράδεισος επιτέλους

Νερό… I'm just a little person, οne person in a sea, οf many little people who are not aware of me. I do my little job and live my little life, eat my little meals & miss my little kid and wife. And somewhere, maybe someday, maybe somewhere far away I'll find a second little person who will look at me and say: “I know you, you're the one I've waited for let's have some fun”. Συνεχίζω να κολυμπάω στην θάλασσα των μικρών ανθρώπων. Αν σκοπεύεις να με βρεις δεύτερο μικρό ανθρωπάκι, βιάσου. Έχω παγώσει και δεν ξέρω για πόσο ακόμα μπορώ να μείνω στην επιφάνεια….

19 σχόλια:

night blue είπε...

Diavasa tin proti paragrafo kai dne sumfwnw kai toso-o erwtas den exei na kanei me ti morfwsi tou atomou-einai ena mustiriwdes kai mustiriako pedio pou epikoinwnei mustika kai ypoula me to yposyneidito. Kalo einai vevaia ta matia na vlepoun kathara alla ayto den exei na kanei me ti morfwsi alla me tin psuhiki ygeia tou anthrwpou. Ekei hwlainoume syxna...
Apo tin alli an den zisoume perierges empeiries ston erwta den dieyrynoume to syneidito mas, den ginomaste endiaferontes kai hrisimoi anthrwpoi.
To an sunantoume malakes ayto oudemia shesi me tin akadimaiki mas morfwsi exei. Oudemia. Syhna kiolas oi malakes einai harismatikoi....malakes kai etsi oi estet koultouriares patane tin mpananoflouda kanontas ena megaleiwdes glustrima ston pago...
Einai tharallees pantws, den vriskeis?

night blue είπε...

wraio to prwto tragoudi...

night blue είπε...

to tragoudi twn melodium prospathisa 3 fores na to katevasw kai den anoigei

night blue είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
night blue είπε...

telika anakalupsa ti eftaige1 to youtube! koulo?

Ινδιάννα είπε...

night blue
"Einai tharalees pantws, den vriskeis"?

ναι, ΟΚ, μπορεις να το δεις κι έτσι- απλά μήπως πια θα μπορούσαν να γνωρισουν κι ένα κουλτουριάρικο μεν θαρραλέο δε αγόρι- διότι όλο με κότες μπλέκουν που την κάνουν μόλις δουν τα δύσκολα!
Επιτέλους κανεις άνδρας δεν έχει πια ρχδ μέσα στο παντελόνι του; Μόνο κινητά και κλειδια αυτοκινήτου έχει να επιδείξει;;;

Ινδιάννα είπε...

και τώρα που βρήκες τι φταίει, ελπίζω να απόλαυσες το my xylophone loves me! :)

sot είπε...

Οι αμόρφωτες δεν τα χρειάζονται τα ελαφρυντικά, γιατί εκείνες έχουν συνήθως τα διδακτορικά σε αυτό τον τομέα.

Πρωτότυπο το My xylophone loves me

night blue είπε...

wraio to ksylofwno sou, koritsaki!

night blue είπε...

polu wraio kai to tragoudi tou dylan mono pou den einai me ton dulan edw

night blue είπε...

o sot mou esteile sms na svisw to comment mou legontas mou oti einai o bob dylan kai einai agnwristos! OK, egw den eimai toso megali oso o sot. Akouga Duran-Duran mikri.
Kai anagnwrizw kalutera ti fwni tou dulan ws ilikiwmenou.

sot είπε...

Στα γεράματα οι παλιές αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται :)

Πάντως και ως προς το πώς ακουγόταν τότε είναι αγνώριστος σε αυτό το κομμάτι. Ίσως βοηθούν και τα δεύτερα φωνητικά.

Ινδιάννα είπε...

Χα χα- σήμερα το blog θυμιζει παλιες καλές εποχές που "συζητούσαμε" με τα comments! Όντως κοριτσάκι ειναι ο παππους -Μπομπ στα νιάτα του στο άσμα! ;)

Όσο για εσένα Sot
έχεις πολυ μεγάλο δίκιο, η ζωη δινει τα καλύετρα διδακτορικά και σιγουρα μερικά μαθηματα δεν τα παίρνεις στα θρανία!
;)

night blue είπε...

yes, indeed! :-))

Speedgrapher είπε...

Είμαι σίγουρος ότι το έχω γράψει / πει και κάπου αλλού, αλλα θα το ξαναπώ: οι άνθρωποι είναι σαν αστέρες, οι οποίοι ακόμα και όταν "γειτνιάζουν" απέχουν μεταξύ τους κατά την έκταση ολόκληρων κόσμων (ότι πιο κοντινό μπόρεσα να σκεφτώ στο "worlds apart"). Ο μόνος τρόπος να πλησιάσουν είναι να τραβήξουν βίαια ο ένας τον άλλο με τις βαρύτητές τους, παλεύοντας ενάντια σε όλες τις άλλες δυνάμεις που τους σπρώχνουν και τους τραβούν αλλού, ενώ ταυτόχρονα καραδοκεί ο κίνδυνος απλά να συγκρουστούν ο ένας πάνω στον άλλο (μετωπικά ή ξυστά), με αποτέλεσμα να διαλυθεί ο ένας, ο άλλος, κανένας και οι δύο.

Σπάνια, κατ'αυτόν τον τρόπο θα γίνουν ένα διπλό αστρικό σύστημα. Αυτό, εμείς το λέμε "αγάπη".

Ωστόσο, ο γνώστης εδώ θα μου αντιτείνει: "μα τα μονήρη αστρα στο Σύμπαν είναι ελάχιστα". Προφανώς, διότι συνήθως γεννιούνται μαζί και ποτέ δεν χωρίζουν. Πολύ σπάνια "συναντιούνται".

Σήμερα είναι επίσης γνωστό ότι εμείς και τα άστρα είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ύλη, με την εξαίρεση του στοιχείου He. Από αυτό, το βασικό καύσιμο των αστέρων, δεν υπάρχει ίχνος στο σώμα μας: ίσως γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο η ζωή μας να λάμψει μόνη της και έχουμε την ανάγκη να συμπεριφερόμαστε σαν δορυφόροι.

Ινδιάννα είπε...

speedgrapher
ο τρόπος που τα περιγράφεις ειναι μεν μαγικός (Όσκαρ φωτογραφίας! ;Ρ ) αλλά μοιάζει τραγικά δύσκολο το εγχείρημα (Όσκαρ απελπισίας).
Αυτο που κραταω εγώ λοιπόν ειναι ότι όλοι είμαστε φτιαγμένοι από άστρα! Αντε, ας το παίξουμε αισιόδοξοι! ;)

Speedgrapher είπε...

Το "συν" αυτής της οπτικής είναι ότι αποτελεί scientific fact, ενώ όπως ξέρεις πλέον πολύ καλα (ας όψεται η SciCo :p), η αγάπη αντίθετα θέλει ακόμα πολύ... documentation.

Xrysostomos είπε...

εγώ ρισκάρω και μαντεύω ότι το ποστ αυτό λιγότερο αντικατοπτρίζει κάποια πραγματικότητα και περισσότερο εκφράζει το βίτσιο της ινδιάννας να γράφει γαμάτα κείμενα

(βίτσιο που το έχουν πολλοί βεβαίως βεβαίως)

Χαιρετισμούς από βόρεια

Ινδιάννα είπε...

Xrysostome
δεν ξέρω που ειδες εσυ το "γαμάτο" σε αυτο το κειμενο, εγώ αντιθέτως βλέπω πολλά "γάμησε τα" εδώ! Αλλα εισαι πάντα αισιοδοξος και αυτη την πλευρα σου αγαπάμε όλοι! ;)

Φιλιά κι απο τα Νότια