ενα pop blog, αφριζον κι ελαφρο οπως τα κυματα στην αμμο, αφρισμενο και σκληρο οπως τα κυματα στο βραχο
Όποια και αν είναι η λογική τους, οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι ποτέ αθώες ή απλώς περιγραφικές. Αντίθετα, μονίμως εμπλέκονται σε ταξινομήσεις, αποκλεισμούς και τελικά στη δημιουργία μιας πειστικής εκδοχής για την πραγματικότητα (αναπόφευκτα υφαίνονται δηλαδή στο πλέγμα της γνώσης/εξουσίας). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι χάνουν και τη χρησιμότητά τους.
Rosalind Gill, Gender and the Media
2 σχόλια:
υπαρχουν μερη οπου τα προιοντα είναι χωρις δασμους ας ανηκουν στην δικαιοδοσια καποιου κρατους και αυτό είναι νομικα κατοχυρωμενο,
υπαρχουν μερη οπου το διεθνες δικαιο δεν μπορει να εφαρμοστει όπως εκεινο το νησι γκαουαταναμο νομιζω το λενε,
γιατι δεν φτιαχνουν και μερη ανευ υποχρεωσεων, ανευ κανονων οπου εναλακτικα θα μπορουσε να παει καποιος,
γιατι δεν υπαρχει δυνατοτητα επιλογης για ηθικους λογους ενώ για οικονομικους , νομικους κτλ βρισκουν λυσεις?
Μπορει να ακουγεται παραλογο αλλα παραλογο μου ακουγεται και εμενα ας πουμε αφορολογητα ειδη στο αεροδρομιο, και ένα σωρο αλλα,
duty free
Δε μου φαίνεσαι καθόλου παράλογος, αγαπητέ duty free, μη σου πω ότι βρήκα πολύ πρωτότυπο το σχόλιό σου. Δυστυχώς ο οικονομικός φιλελευθερισμός δεν ακολουθείται αναγκαστικά και από τον πολιτικό φιλελευθερισμό, επομένως μπορούμε να έχουμε ωραιότατα περιοχές duty free αλλά όχι και περιοχές power free. Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου