Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά

Μια από τις δυο παράξενες ιστορίες που ακολουθούν, είναι αληθινή.

1.
H Ruslana Gregorovna μόλις είχε μάθει ότι ο σύζυγός της, μουσικός και μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Αγίας Πετρούπολης, την απατά με το πρώτο βιολί, μια Ουκρανή νεοτάτη. Σε κατάσταση απόγνωσης και εντελώς απελπισμένη, μην ξέροντας τι να κάνει τα 22 χρόνια τίμιου έγγαμου βίου που έζησαν μαζί, η Ruslana αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Παίρνει τηλέφωνο τον γιό της και τον αποχαιρετά χωρίς εκείνος να καταλαβαίνει γιατί η μητέρα του του λέει ξανά και ξανά «να θυμάται πόσο τον αγαπά, να θυμάται ότι ποτέ δεν μετάνιωσε για όσα πέρασαν μαζί σε αυτή την οικογένεια- τα όμορφα και άσχημά τους».
Και ύστερα η Ruslana πήρε και πότισε τις γλάστρες της, καθάρισε το σπίτι, μάζεψε και συγύρισε και τ’ άφησε όλα όπως έπρεπε να είναι. Καθαρά και τίμια, να ξέρουν ότι αυτή τέτοια ήταν: καθαρός και τίμιος άνθρωπος, δεν ατίμασε το στεφάνι και τον άνθρωπό της.
Κι έπειτα έβαλε το πιο ανοιξιάτικο και όμορφο φουστάνι της –μετάξι κινέζικο, γεμάτο με λουλούδια, το φουστάνι του γάμου της –κιλά δεν είχε πάρει, της χώραγε ακόμη. Άνοιξε την μπαλκονόπορτα, ένιωσε τον αέρα στα πλευρά της και χωρίς καθόλου να το σκεφτεί, χωρίς μια λέξη, σαν βουτιά σε παγωμένη θάλασσα, πήρε βαθιά ανάσα και η Ruslana Gregorovna έπεσε απ΄τον 4^ο όροφο της πολυκατοικίας.
Για κακή του τύχη εκείνη τη στιγμή επέστρεφε σπίτι ο άπιστος σύζυγος. Που η Νέμεσις του ήρθε ουρανοκατέβατη. Η Ruslana έπεσε πάνω του και τον σκότωσε. η ίδια τη γλύτωσε μιας και ο τροφαντός σύζυγος της έπαιξε ρόλο αερόσακου.
Στην κηδεία του η Ruslana δεν έσταξε δάκρυ κι έλεγε πως φτηνά τη γλύτωσε, μια κι έξω, πριν τον συνθλίψουν οι τύψεις.

2.
Τα βασανιστήρια, αντιθέτως με τις τιμωρίες, δε χρειάζεται να έχουν συνάφεια με το παράπτωμα για να είναι αποτελεσματικά. Διότι αν η τιμωρία προσπαθεί να συνδέσει τον σωματικό πόνο –π.χ ξυλιές στον πισινό- με συνειδητή αλλαγή της στάσης «δεν παλουκώνεις τον πισινό σου να διαβάσεις», τα βασανιστήρια δεν δίνουν δεκάρα για τη συνείδηση κανενός. Πατούν στο ασυνείδητο και για την ακρίβεια ακόμα πιο πίσω: πατούν στο ένστικτο. Του φόβου και την επιβίωσης.
Αυτά σκεφτόταν η Dora Smirnoff όσο κρατούσε δεμένο τον μέθυσο άντρα της σ’ εκείνη την καρέκλα. Σκεφτόταν αν έπρεπε να τον τιμωρήσει ή να τον βασανίσει. Αν ήθελε απλά να κόψει το αλκοόλ θα μπορούσε να τον τιμωρήσει κρατώντας τον εκεί δεμένο μέρες, φροντίζοντας έτσι μια κάποιου είδους αποτοξίνωσή του. Αλλά η Dora Smirnoff ήθελε να κόψει και άλλα χούγια στον άντρα της. Κυρίως το να πηδάει μεθυσμένος ό,τι κινείται και μετά να έρχονται οι σύζυγοι σπίτι και να σπάνε το αμάξι ή, καλή ώρα όπως εκείνη την ημέρα, να γράφουν με κόκκινη μπογιά στον τοίχο του γκαράζ «θα σε γαμήσω ανάποδα παλιόπουστα» -μιας και το προηγούμενο βράδυ είχε πάει με κάποιον άλλο κύριο μέσα στο σούρωμά του.
Η Dora πραγματικά αποφάσισε ότι δεν ήθελε να τον συνετίσει απλώς, ήθελε να βγάλει και το άχτι της. Κι έτσι λίγο μετά πλησίασε την καρέκλα του συζύγου της σέρνοντας μαζί το τρόλεϊ – μπαρ.
-Γιατί πίνεις ουίσκι, στο έχω πει δεν το μεταβολίζεις εύκολα και ζέχνει όλο το σπίτι απ’ τα χνώτα σου την επομένη.
Εκείνος την κοίταξε ανησυχος και κάπως αιφνιδιασμένος.
-Λύσε με..., της ζήτησε, το ξέρω ότι έχεις θυμώσει αλλά...
-Εγώ δεν έχω θυμώσει! Να δε με πιστεύεις; Να, πιες λίγο ουίσκι ακόμα.
Και γέμισε ένα ποτήρι και το πλησίασε σ’ αυτόν. Εκείνος έκανε να στρέψει το πρόσωπο του.
-Μα τι έχεις πάθει; Πιες το!
Και πιάνοντάς τον απ’ τη μύτη τον ακινητοποίησε και, όπως άνοιξε το στόμα του να πάρει ανάσα εκείνος, του άδειασε μέσα το ποτό.
Πνίγηκε, έβηξε, πλάνταξε ο Goran Smirnoff και «δε θα λυθώ, θα σε γδάρω ζωντανή καημένη μου» της είπε.
-Τι, θύμωσες εσύ τώρα; Να πιες λίγο βότκα να ηρεμίσεις. Ή λίγο ρούμι. Ή και τα δυο;
Για τις επόμενες τέσσερεις ώρες η Dora Smirnoff έριχνε στο στόμα του συζύγου της ποτήρια με όλων των ειδών τα ποτά που είχαν. Κι εκείνος έκανε εμετούς, κι εκείνη συνέχιζε και τελικά, τέσσερεις ώρες μετά ο σύζυγός της πέθανε από δηλητηρίαση: το αλκοόλ ήταν σε τόσο μεγάλη ποσότητα στο αίμα του που πλέον δηλητηριάστηκε από αυτό.
Η Dora Smirnoff τον έλυσε, του έβγαλε τα ρούχα, τον έπλυνε, τον καθάρισε και τον έβαλε να κάθεται στο κρεβάτι με τις πιζάμες του. Έπειτα πήρε ένα κουβά μπογιά και πήγε κι έβαψε τον τοίχο του γκαράζ.
Καθάρισε μια κι έξω εκείνη την ημέρα.