Το απαλό φως, το πρωινό αεράκι, η δροσιά που απλώνει στο γυμνό μου σώμα και το κελάηδισμα των πουλιών από το δρόμο, μου θύμισαν αυτό το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου. Καλημέρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ενα pop blog, αφριζον κι ελαφρο οπως τα κυματα στην αμμο, αφρισμενο και σκληρο οπως τα κυματα στο βραχο
Όποια και αν είναι η λογική τους, οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι ποτέ αθώες ή απλώς περιγραφικές. Αντίθετα, μονίμως εμπλέκονται σε ταξινομήσεις, αποκλεισμούς και τελικά στη δημιουργία μιας πειστικής εκδοχής για την πραγματικότητα (αναπόφευκτα υφαίνονται δηλαδή στο πλέγμα της γνώσης/εξουσίας). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι χάνουν και τη χρησιμότητά τους.
Rosalind Gill, Gender and the Media
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου