Με τον τρόπο της Ινδιάννας: Almost happened

[Η Ινδιάννα έγινε Εσκιμώα και κάνει διακοπές στη Λαπωνία. Αναγνωρίζοντας τη συμβολή της σε αυτό το μπλογκ αποφάσισα να μιμηθώ τα ύφη της σε μια σειρά από ιστορίες, για όλο το διάστημα που θα λείπει. Άμμος]

(Η συγκεκριμένη ιστορία έχει σχεδόν συμβεί, όχι όμως σε μένα.)

Ο άλλος μπαινόβγαινε μέσα της εδώ και ώρα, λαχανιάζοντας και φιλώντας την, ψιθυρίζοντάς βρομόλογα που νόμιζε ότι της αρέσουν. Η ίδια βυθιζόταν όλο και συχνότερα, όλο και βαθύτερα, σε αισθήσεις που δεν αναγνώριζε ως ευχάριστες ή δυσάρεστες, που δεν την ένοιαζε καν αν βρίσκονταν μέσα ή έξω της. Άρχισε να αναρωτιέται κατά πόσο είχε οποιοδήποτε νόημα το σεξ μαζί του, αν υπήρχε οτιδήποτε ουσιαστικό σε αυτήν την ιστορία. Από το διπλανό διαμέρισμα η πενηντάχρονη γεροντοκόρη ξεκίνησε να μουρμουρίζει ένα ποίημα χτυπώντας τα πλήκτρα του πιάνου.Δε θα μπορούσε ο άλλος να είναι ουσιαστικό, αφού ενεργούσε πάνω της, δεν είχε όμως ούτε φωνή, ούτε διάθεση, ούτε χρόνο. Τι μέρος του λόγου να ήταν άραγε; Αγνοώντας πλέον τελείως τις παλινδρομήσεις του μορίου του, έφερε στο μυαλό της τους πίνακες από τη γαλάζια γραμματική του σχολείου. Θα μπορούσε τουλάχιστον να είναι ένα όνομα, προσπάθησε να θυμηθεί όμως το επίθετό του χωρίς επιτυχία. Τίποτα, τίποτα, αλλού βρισκόταν η απάντηση κι εκείνη δε μπορούσε να τη βρει. Τρόμαξε.Ίσως και οι δυο τους να ήτανε προθέσεις, αναπόλησε τον πρώτο καιρό που υπόσχονταν τόσα πολλά ο ένας τον άλλο, που ονειρεύονταν μαζί ταξίδια και σπιτάκια στην ακρογιαλιά, που σχεδίαζαν ένα κοινό, αιώνιο μέλλον. Ένας λυγμός ξεπήδησε από μέσα της αλλά έφτασε στην επιφάνεια σαν βαθύ αγκομαχητό, ο άλλος νόμισε πως ετοιμάζονταν να τελειώσει και πήρε να κοπανιέται με δύναμη μέσα της. Ναι, ήταν ωραία τότε, υπήρχε ακόμη ένας σύνδεσμος μεταξύ τους.Ο σπασμός του οργασμού του συνδυάστηκε με ένα παραλήρημα κλιτικών παραδειγμάτων από τη μεριά της: «ενικός αριθμός, ονομαστική η απώλεια, γενική της απώλειας, αιτιατική την απώλεια, κλητική απώλεια, πληθυντικός αριθμός οι απώλειες, γενική των απωλειών, αιτιατική τις απώλειες, κλητική απώλειες». Πετάχτηκε από μέσα της φοβισμένος, εκτοξεύοντας το σπέρμα του στο στήθος και το πρόσωπό της, χωρίς αυτή να αντιδράσει καθόλου. Το βλέμμα της γυάλιζε γυάλινο καθώς απήγγελλε τις πτώσεις του ουσιαστικού «καταβύθιση», κι εκείνος ντύθηκε βιαστικά, για να τρέξει μακριά από το σπίτι. Η πενηντάχρονη γεροντοκόρη είχε βγει πια στο μπαλκόνι και κάπνιζε, απολαμβάνοντας τη νυχτερινή δροσιά.Έπρεπε να ξεκινήσει ψυχανάλυση δύο χρόνια αργότερα, για να μπορέσει να θυμηθεί το γεγονός με ακρίβεια, για να πάψει να παραπονιέται στις φίλες της ότι ο άλλος εξαφανίστηκε χωρίς καν μιά δικαιολογία, ένα τηλέφωνο έστω. Η ψυχαναλύτρια απέφευγε να της φοράει ταμπέλες από το DSM, η ίδια όμως κάποια στιγμή έψαξε στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη και βρήκε τα ονόματα που έψαχνε: «κρίση ψυχωσικού άγχους», ουσιαστικό με συμπλήρωμα σε γενική της ιδιότητας, γένους θηλυκού και ουδετέρου. Το είπε στη Μάνια, την πενηντάρα από το διπλανό διαμέρισμα, είχαν γνωριστεί πια, κι αυτή γέλασε δυνατά. «Τι σε νοιάζει πουλάκι μου, δεν είμαστε υπεράνθρωποι, τελείως καλά δεν είναι κανείς. Ουσιαστικά ένα πράγμα έχει σημασία, να μπορείς να την παλεύεις ό,τι παιχνίδια και να σου παίζει το μυαλό σου. Δες εμένα, όλους τους έδιωξα τελικά, όλους τους χάρηκα πρώτα.»[Από τα πρώτα widget ακούγεται η Τάνια Τσανακλίδου να απαγγέλλει τον «Πληθυντικό αριθμό» της Κικής Δημουλά (Ανυπεράσπιστοι έρωτες) και από το τελευταίο η Laurie Anderson να τραγουδά «O Superman – For Massenet» (Big Science)]