CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

19.9.08

Με αφορμή το αίνιγμα της Ινδιάννας, και άλλα πολλά

Στο διπλό μου κρεβάτι, την αγαπημένη μου έρημο,
το ελαφρύ μου σώμα βαραίνει συνήθως το κέντρο του,
το στρώμα είναι σκληρό, δε βυθίζεται εύκολα,
μια λεπτή γραμμή μόνο σχηματίζει στη μέση του.
Κι όταν τις νύχτες ονειρεύομαι στις άκρες του,
σιδηρόδρομοι περνούν από τη λεπτή του γραμμή,
μεταφέροντας μνήμες οργασμών και αιμάτινες δύσεις,
που κάποιο χέρι κρατούσα, δυνατά τρυφερά σαστισμένος.
Ή καράβια παράξενα, άδεια από άνθρωπους
οδηγούν μοναχά τις γοργόνες της πλώρης
"σε παραλία ερημική, για να απλώσουν εκεί"*
το σώμα τους το κουρασμένο από τα ταξίδια.
Αλλά κι ελικόπτερα κάποτε με καπνούς και πυραύλους,
περιπολούν πάνω κάτω απ’ το κεφάλι ως τα πόδια,
τους κραδασμούς ελέγχουν στα σκοτάδια του ύπνου μου,
στοχεύουν και με βομβαρδίζουν μ' ονειρώξεις.
Βέβαια, στο διπλό μου κρεβάτι, την αγαπημένη μου έρημο
το ελαφρύ μου σώμα δε βαραίνει πάντα το κέντρο του,
το στρώμα είναι σκληρό, υποστηρίζει καλά και ισόρροπα,
σβήνοντας τη λεπτή γραμμή που σχηματίζει στη μέση του.

[*Στίχος προφανώς κλεμμένος από τη Λίνα Νικολακοπούλου, που έχει εμπνεύσει και τη διεύθυνση του μπλογκ μας.]

9 σχόλια:

goculture.gr είπε...

πολύ ωραίοι στίχοι!

καλημέρα σας

Ανώνυμος είπε...

Και πολύ ωραία διάθεση!

Καλημέρα σας δις.

theorema

αμμος είπε...

Ευχαριστώ αγαπητέ goculture, σου εύχομαι καλή αρχή και από εδώ.

Καλημέρα, αγαπητή θεωρέμα, η διάθεση μου είναι όντως καλή, και για την ακρίβεια σταθερά καλή από τις 16 Αυγούστου. Σε φιλώ, καλημέρα τρις κι από μένα.

sot είπε...

Μακάρι να συνεχιστεί για καιρό αυτή η διάθεση γιατί εκτός των άλλων έχει θετική επίδραση και στην έμπνευσή σου.

ritsmas είπε...

βρε παιδιά, τί κάνετε; εχει μεινει μονον ο/η άμμος ή εχουμε και τον δεύτερο της παρεας; Ελπίζω να μην ξεχαστούμε παντελώς.Δεν υπάρχει δα και λόγος.
φιλια
ριτς

night blue είπε...

Polu kalogrammeno alla epitideymeno. Den se aisthanomai.

night blue είπε...

Mallon eimai i skula tis pareas krinontas apo ta alla sxolia.

αμμος είπε...

Να 'σαι καλά βρε σοτ, το εύχομαι κι εγώ κυρίως γιατί η έμπνευση είναι μια φορές στις τόσες, ενώ η διάθεση είναι συνεχώς κι αδιαλείπτως :-)

Βρε Ρίτσα μου, στα ώπα ώπα την έχουμε την Ινδιάννα, αναφέρεται δις στο σάιντμπαρ, κάθε Κυριακή το μπλογκ είναι ολοδικό της, που την είδες την εξαφάνιση; Για αυτό άλλο που γράφεις, όπως σου έχω πει κι άλλη φορά, σχολιάζω σπάνια σε άλλα μπλογκ, αν με κινητοποιεί κάτι σε μια ανάρτηση και μόνο. Παραμένεις στα λινκ μας, συνεχίζουμε να σε διαβάζουμε, απλά έχουμε καιρό να σου σχολιάσουμε αυτό είναι όλο. Να είσαι καλά για το ενδιαφέρον πάντως.

Καλή μου βέην, συνηθισμένα τα βουνά από τα σχόλιά σου LOL. Δε σε θεωρώ σε καμία περίπτωση σκύλα, τουλάχιστον όχι μαζί μας, απλά όταν δε σου αρέσει κάτι το λες ξεκάθαρα, πράγμα ευθύ και φυσιολογικό γενικά. Για το "επιτηδευμένο" θα διαφωνήσω στο ότι το ποίημα γράφτηκε μέσα σε είκοσι λεπτά χτες το πρωί, δε μπήκα στη διαδικασία να ψάξω την τέλεια λέξη ή να εντυπωσιάσω. τώρα αν μου βγήκε αυθορμήτως, τι να γίνει, τα έχει κι αυτά η ζωή. :-)

night blue είπε...

:-)