CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

25.10.08

Η ACTUP καταγγέλλει τη Δικαιοσύνη για κυνήγι μαγισσών εναντίον όσων έχουν κολλήσει ΣΜΝ

Ανακοίνωση της ACTUP HELLAS (20/10/08):

Αρχές του Φθινοπώρου (29 Σεπτεμβρίου) ο Αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών κ. Σταύρου, προφανώς ένοιωσε την ανάγκη να εξορκίσει το κακό.! Απέστειλε στα νοσοκομεία του λεκανοπεδίου μέσω του Τμήματος Ηθών (!!) της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, ένα αίτημα με πρωτόγονο περιεχόμενο, ένα αίτημα που θυμίζει τις εποχές των ροζ τριγώνων (Ναζιστική Γερμανία 1933): ζητά από τους γιατρούς να «τους γνωρίσουν το ταχύτερο δυνατό, πλήρη στοιχεία ταυτότητας καθώς και διευθύνσεις κατοικίας, ατόμων-ασθενών στα οποία μεταδόθηκαν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, HIV, ηπατίτιδας τύπου Β ή κ.α.» .
Προλαβαίνοντας την εύλογη και αναμενόμενη αντίδραση του ιατρικού κόσμου, προβαίνει στη διαβεβαίωση ότι ο νόμος περί προσωπικών δεδομένων δεν ισχύει, αφού το «παράλογο» αίτημα κατατίθεται από δικαστική αρχή.
Εκτός από την περιφρόνηση του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας Ν. 3418 ΦΕΚ 287 /28-11-05, που σαφώς ορίζει τις πιθανότητες άρσης ιατρικού απορρήτου τότε και μόνον όταν:
α) Ο ιατρός αποβλέπει στην εκπλήρωση νομικού καθήκοντος. Νομικό καθήκον συντρέχει, όταν η αποκάλυψη επιβάλλεται από ειδικό νόμο, όπως στις περιπτώσεις γέννησης, θανάτου, μολυσματικών νόσων και άλλες, ή από γενικό νόμο, όπως στην υποχρέωση έγκαιρης αναγγελίας στην αρχή, όταν ο ιατρός μαθαίνει με τρόπο αξιόπιστο, ότι μελετάται κακούργημα ή ότι άρχισε ήδη η εκτέλεσή του και, μάλιστα, σε χρόνο τέτοιο, ώστε να μπορεί ακόμα να προληφθεί η τέλεση ή το αποτέλεσμά του.
β) Ο ιατρός αποβλέπει στη διαφύλαξη έννομου ή άλλου δικαιολογημένου, ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος ή συμφέροντος του ίδιου του ιατρού ή κάποιου άλλου, το οποίο δεν μπορεί να διαφυλαχθεί διαφορετικά.
Ο κ. Σταύρου που δικαίως στερείται ιατρικών γνώσεων, είναι εμφανές ότι δεν μπήκε στον κόπο να συμβουλευθεί έναν/μία ειδικό γιατρό ή τον αρμόδιο κρατικό φορέα. Θα είχε πληροφορηθεί ότι ο κατάλογος χιλιάδων ανθρώπων που μολύνθηκαν από ένα Σ.Μ.Ν. σε τίποτα δεν του είναι χρήσιμος αφού δεν έχει κανένα τρόπο να στοιχειοθετήσει και να αποδείξει τη μετάδοση. Η πιθανότητα να ήταν ο ίδιος μάρτυρας χιλιάδων σεξουαλικών επαφών, απορρίπτεται ως απίθανη να έχει συμβεί. Είναι επίσης γνωστό, ότι εκτός από την περίπτωση βιασμού, σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις τα άτομα συνευρίσκονται με τη συναίνεσή τους και η χρήση ή όχι προφυλακτικού, είναι προσωπική τους επιλογή.
Η γενετήσια ελευθερία είναι κατοχυρωμένο Συνταγματικά ανθρώπινο δικαίωμα και αιτήματα σαν αυτό της εισαγγελίας πρωτοδικών, αποτελούν βάναυση παραβίασή τους. Αποτελούν επίσης, βέβηλη παρέμβαση στην ιερή σχέση ιατρού-ασθενή με απίστευτα καταστροφικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία.
Είναι δεδομένο ότι απομακρύνουν τους πολίτες και ασθενείς από τα Δημόσια Νοσοκομεία, συμβάλλοντας αφενός στην περαιτέρω επιδείνωση της δικής τους υγείας και αφετέρου στην περαιτέρω μετάδοση νοσημάτων.
Ο αντιεισαγγελέας κ Σπύρου είναι επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την ελευθερία. Η ποινικοποίηση της ερωτικής ζωής και ο διωγμός ασθενών, δεν μπορούν να αποτελούν πολιτική πρόληψης.
Το κυνήγι μαγισσών και αμαρτωλών, ανήκει σε άλλες εποχές και ο ρόλος της Ιεράς Εξέτασης δεν ταιριάζει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Περιμένουμε την άμεση αντίδραση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, του Υπουργού Δικαιοσύνης, της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, του Συνηγόρου του Πολίτη, του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, της ΕΙΝΑΠ αλλά και Σύσσωμου του πολιτικού κόσμου για την καταδίκη αυτής και παρόμοιων πράξεων και την απόσυρση αυτής της δίωξης.

2 σχόλια:

περιούσιος είπε...

Υπάρχουν κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί, οι οποίοι, προκειμένου να αποδείξουν ότι παράγουν έργο, προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες. Δεν μπορώ, φυσικά, να δεχθώ την ενέργεια αυτή του εν λόγω δικαστικού λειτουργού, οπότε προσυπογράφω το κείμενό σου, φίλτατε.

αμμος είπε...

Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι, αγαπητέ Περιούσιε, όντας κι εσύ στο επαγγελματικό πεδίο της δικαιοσύνης γενικά. Να σε διορθώσω μόνο ότι το κείμενο δεν είναι δικό μου, αλλά της Act Up, οργάνωσης που παρεμβαίνει για την ευαισθητοποίηση στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και δίνοντας έμφαση στον ιό του aids, ενώ το κείμενο το βρήκα στο ηλεκτρονικό περιοδικό 10%. Τα όποια εύσημα μου ανήκουν μόνο για την αναδημοσίευση.