Γη... Όλοι μου οι φίλοι την είδαν αλλιώς αυτό το φθινόπωρον Ο ένας "οικοσυστημικά", η άλλη "γιόγκα για διαχείριση της οργής" η τρίτη "ΖΕΝ". Και οι τρεις προσεγγίσεις είναι σαν να ακούς την Ella Fitzgerald αντι για τον Σινάτρα στο I get my kick out of you. Ήσυχες και ευγενικές. Πάνε οι παλιές καλές εποχές που μετά την ψυχανάλυση ήθελες να δείρεις κάποιον. Τώρα όλοι είναι cool!
Νερό... Εγώ πάλι αφού δε μπορώ να τα βγάλω πέρα αλληλεπιδραστικά, βρήκα τη λύση της "απομόνωσης" -μπορεί να μην είναι σικ και μοντέρνα, αλλά είναι παλιά και δοκιμασμένη συνταγή: δε μιλάς με κανέναν- δεν πλακώνεσαι με κανέναν! Το αποτέλεσμα με άλλα λόγια είναι το ίδιο (όπως οι Real Tuesday weld στο Kix πάνε από καινούριο δρόμο αλλά συναντιούνται με την Ella κάπου εκεί)!
Φωτιά... Οι Kay Kay and his weathered underground στο Hey Momma ενώ ξεκινούν μοιάζοντας με Richard Swift λίγο μετά από jazz γίνονται regge και καταλήγουν στα indie pop κατατόπια για να να επιστρέψουν στην jazz. Ποιος ξέρει τι ψυχολογικά θα χουν και αυτοί για να πηδάνε απ' το ένα είδος στο άλλο με τέτοια συχνότητα, κι άντε να βρεις και θεωρία να τους βοηθήσεις!
Αέρας... Άλλοι πάλι για να αποφύγουν την παραπάνω σχάση μουσικής προσωπικότητας αποφασίζουν να τηρήσουν μια "γραμμή" απαρέγκλιτα π.χ ο Jim Bianco θα ήθελε να γίνει Tom Waits και δε δέχεται αντιρρήσεις σε αυτό, παρότι του λέμε ότι είναι ανέφικτο να προσπαθείς να μοιάζεις με κάποιον που αλλάζει τόσο συχνά ώστε τελικά δε μοιάζει με κανέναν, ούτε καν με τον ίδιο του τον εαυτό -όπως ο μπάρμπα Τομ. Αλλά δε μας ακούει γιατρέ μου...
Νερό... Εγώ πάλι αφού δε μπορώ να τα βγάλω πέρα αλληλεπιδραστικά, βρήκα τη λύση της "απομόνωσης" -μπορεί να μην είναι σικ και μοντέρνα, αλλά είναι παλιά και δοκιμασμένη συνταγή: δε μιλάς με κανέναν- δεν πλακώνεσαι με κανέναν! Το αποτέλεσμα με άλλα λόγια είναι το ίδιο (όπως οι Real Tuesday weld στο Kix πάνε από καινούριο δρόμο αλλά συναντιούνται με την Ella κάπου εκεί)!
Φωτιά... Οι Kay Kay and his weathered underground στο Hey Momma ενώ ξεκινούν μοιάζοντας με Richard Swift λίγο μετά από jazz γίνονται regge και καταλήγουν στα indie pop κατατόπια για να να επιστρέψουν στην jazz. Ποιος ξέρει τι ψυχολογικά θα χουν και αυτοί για να πηδάνε απ' το ένα είδος στο άλλο με τέτοια συχνότητα, κι άντε να βρεις και θεωρία να τους βοηθήσεις!
Αέρας... Άλλοι πάλι για να αποφύγουν την παραπάνω σχάση μουσικής προσωπικότητας αποφασίζουν να τηρήσουν μια "γραμμή" απαρέγκλιτα π.χ ο Jim Bianco θα ήθελε να γίνει Tom Waits και δε δέχεται αντιρρήσεις σε αυτό, παρότι του λέμε ότι είναι ανέφικτο να προσπαθείς να μοιάζεις με κάποιον που αλλάζει τόσο συχνά ώστε τελικά δε μοιάζει με κανέναν, ούτε καν με τον ίδιο του τον εαυτό -όπως ο μπάρμπα Τομ. Αλλά δε μας ακούει γιατρέ μου...
11 σχόλια:
Το "οικοσυστημικό" τι είναι? Οικολογική Ψυχολογία ???
Εγώ αυτο που ξέρω είναι ότι
ό,τι και να λες
από αυτο το ποστ
η αίσθηση που βγαινει είναι πως
"κοριτσάκι, είσαι πολύ ...τζαζ"- χα χα
ΥΓ. Ωραίοι οι Kay Kay και οικονομικοί- έχουν τρια τραγούδια σε τιμή ενός!
αν εισαι και πολυ μονος πλακωνεσαι με τον εαυτο σου , καλημερες ινδιαννα
Τομ
η "οικοσυστημική" ψυχολογία ψάχνει να βρει τι δυσλειτουργεί σε ένα επικοινωνιακό "σύστημα" (όχι δηλαδή τι κάνει λάθος ένα άτομο αλλα πώς η αλληλεπίδραση με τους άλλους τελικά το οδηγει στη λάθος συμπεριφορά) και βασική ρήση της είναι ότι μια αλλαγή (σε έναν) θα φέρει πολλές (μια στον καθένα του συστήματος)
οι Kay Καίει είναι καυτοι, καυτοι! :)
κρασί και νερό
τι τρομερο γατούλι είναι αυτό!!
α, εγώ δεν του μιλάω του εαυτού μου- μη σου πω δεν τον κοιτάω καν σε καθρέφτη!- έτσι αποφεύγουμε τους καβγάδες! :)
Μεγάλο το δίλημμα γιατρέ.
Του το λες του Jim Bianco, ρισκάροντας ενδεχόμενο σοκ, με την ελπίδα να σώσεις το όντως υπαρκτό ταλέντο του ή τον αφήνεις να ζει το όνειρό του;
Σπουδαίοι οι Kay Kay.
α δηλαδη η ψυχολογια για να δωσει κυρος στο περιεχομενο της χρησιμοποιει ορους τεχνολογιας επικεινωνιων?
και τι στελνει για τη θεραπεια κατι σαν τα συνεργεια ελεγχου ποιοτητας του ΟΤΕ?
κανει σοβαρες προσπαθειες δε λεω ,
αλλα και αυτη τη ρηση που εχει πρεπει να την αλλαξει, δεν ειναι καθολου σοβαρη,
δε ξερω για σας αλλα εμενα συνειρμικα με οδηγει στη ρηση των 3 σωματοφυλακων και στα παιδικα μου χρονια(ειναι σοβαρο λες?)
παντως εξακολουθει και με ενδιαφερει το θεμα
αναλυσε το
γουστα ειναι αυτα αλλα αυτους που λες καυτους εγω τους βρισκω πολυ χλυαρους
Τα τραγούδια πάντως είναι έκτακτα!
Sot
χαίρομαι που σου αρέσαν κι εσένα! :)
Vain
ωχ, ώχ, τέτοια να μου λες! Λες τα τραγούδια επειδή είναι "εκτακτα" να κατέβουν στην απεργια αύριο και να ζητάνε μονιμοποιήσεις???
Crazy horse
θα κάνω ακόμα περισσότερη οικοσυστημική ανάλυση, με παραδείγματα αυτη τη φορά στο επόμενο indieannalog set
"βρήκα τη λύση της "απομόνωσης" -μπορεί να μην είναι σικ και μοντέρνα"
Sik δεν ξέρω αν είναι η απομόνωση!Μεταμοντέρνο τον βρήκα τον αμμαζόνιο γυρνώντας πάντως. Κάτι σαν τους καίει καίει.
:ΡΡΡΡΡΡ
ενταξει θα περιμενω,
αλλα περιοδικη αναλυση?
παντως εμενα αυτη η εβδομαδιαια κυριακατικη περιοδικοτητα μου θυμιζει τις κυριακατικες εφημεριδες και τις προσφορες τους για το κοινο,
η καθημερινη εχει κανει αφιερωμα στους μεγαλους συνθετες του λαικου τραγουδιου ,
μαζευω αυτη τη συλλογη,
αυτη τη κυριακη εχει τον ζαμπετα
Τreblaz
μεταμοντέρνοι, διακειμενικοί, ταυτοχρόνως υποκειμενικοί και παραδοσιακοί, η αλήθεια είναι ότι μέσα στον πλουραλισμό είμαστε και όπου ακους πολλους κοκόρους κράτα μικρο καλάθι! ;Ρ
ρε hawkeyed
είπαμε αποδόμιση- αποδόμιση
αλλα τι δουλειά έχει ο Ζαμπέτας στο jazz παζάρι μας? (να λέγες ένας Πλέσσας να λεγα κολλάει αλλα Ζαμπέτας?)??
μετα τη οικοσυστημική ανάλυση εχουμε
αποδόμιση- αποδόμιση,
δεν προλαβαινω να ενημερωνω το αρχειο μου με τις ψυχολογικες ορολογιες,
πρεπει να βαλεις λεω εγω και ενδιαμεσα εντατικα μαθηματα , με ενδιαφερει το θεμα και ρουφαω σα σφουγγαρι τις διατριβες σου,
ο ζαμπετας μου αρεσει πολυ
ΦΩΝΑΡΑ,
ο τσιτσανης μου αρεσει για το μπαγλαμα του,
αλλα ο πλεσας ?
ποιος ειναι?
ειναι κανας καινουριος απ'αυτα τα ριαλιτι?
κανα γνωστο τραγουδι εχει πει ή τα δινει να τα λενε τα μοντελα?
Δημοσίευση σχολίου