Είναι το όνομα της παράστασης του Φοίβου Δεληβοριά στο Ζυγό (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη), όπου πήγαμε την προηγούμενη Δευτέρα με το συγκάτοικό μου το Γιάννη.
Ο Φοίβος έχει συνδεθεί άρρηκτα με διάφορες μεταβατικές στιγμές της ζωής μου:
- τη δεύτερη φορά που έδινα Πανελλαδικές και νόμιζα πως ήμουνα ερωτευμένος, με ηρεμούσε με τα μελαγχολικά του παραμύθια
- στον ανοιξιάτικο οριστικό χωρισμό μου με την Ε., μετά από τέσσερα τρικυμιώδη χρόνια, με συμβούλευε να βρω μέσα μου μια ευθεία γραμμή, για να μη γίνω ακόμη ένα τροχαίο το Πάσχα
- πριν λίγους μήνες, στις τελικές ετοιμασίες για την κάθοδο στην Αθήνα, μου έδινε ένα υπέροχο, σουρεαλιστικό εμβατήριο, που μουρμούριζα συνέχεια.
Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, ο Φοίβος στο Ζυγό δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ακούγοντας τον σε τραγούδια που ξέρω, μέσα σε ένα γκριζόμαυρο χώρο με κακή ακουστική. Αυτό που πραγματικά με συγκίνησε ήταν οι διάσπαρτες μικρές εκπλήξεις της παράστασης:
η νεότατη και τσαχπίνα Μάρω Μαρκέλλου, σε δυο δικά της τραγούδια, σαν μια εικοσάχρονη, αναγεννημένη Μαριαννίνα Κριεζή
ο κιθαρίστας Βασίλης Πιερρακέας σε εξαιρετικά σόλο με την κιθάρα του και ερμηνεύοντας κλασικό ροκ με τρόπο που καιρό είχα να ακούσω ζωντανά
ο ντράμερ Βασίλης Καρλής, πυρετώδης και ημίτρελος, με αξέχαστη φάτσα και απίστευτο ρυθμό.
Και μόνο για να ακούσετε αυτούς τους τρεις, αξίζει να πάτε.
[Τα Μουσικά Προάστια πριν λίγες μέρες δημοσίευσαν μία συνέντευξη που τους έδωσε ο Φοίβος Δεληβοριάς, στην οποία περιγράφει με αρκετή λεπτομέρεια την παράσταση.]
Ο Φοίβος έχει συνδεθεί άρρηκτα με διάφορες μεταβατικές στιγμές της ζωής μου:
- τη δεύτερη φορά που έδινα Πανελλαδικές και νόμιζα πως ήμουνα ερωτευμένος, με ηρεμούσε με τα μελαγχολικά του παραμύθια
- στον ανοιξιάτικο οριστικό χωρισμό μου με την Ε., μετά από τέσσερα τρικυμιώδη χρόνια, με συμβούλευε να βρω μέσα μου μια ευθεία γραμμή, για να μη γίνω ακόμη ένα τροχαίο το Πάσχα
- πριν λίγους μήνες, στις τελικές ετοιμασίες για την κάθοδο στην Αθήνα, μου έδινε ένα υπέροχο, σουρεαλιστικό εμβατήριο, που μουρμούριζα συνέχεια.
Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, ο Φοίβος στο Ζυγό δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ακούγοντας τον σε τραγούδια που ξέρω, μέσα σε ένα γκριζόμαυρο χώρο με κακή ακουστική. Αυτό που πραγματικά με συγκίνησε ήταν οι διάσπαρτες μικρές εκπλήξεις της παράστασης:
η νεότατη και τσαχπίνα Μάρω Μαρκέλλου, σε δυο δικά της τραγούδια, σαν μια εικοσάχρονη, αναγεννημένη Μαριαννίνα Κριεζή
ο κιθαρίστας Βασίλης Πιερρακέας σε εξαιρετικά σόλο με την κιθάρα του και ερμηνεύοντας κλασικό ροκ με τρόπο που καιρό είχα να ακούσω ζωντανά
ο ντράμερ Βασίλης Καρλής, πυρετώδης και ημίτρελος, με αξέχαστη φάτσα και απίστευτο ρυθμό.
Και μόνο για να ακούσετε αυτούς τους τρεις, αξίζει να πάτε.
[Τα Μουσικά Προάστια πριν λίγες μέρες δημοσίευσαν μία συνέντευξη που τους έδωσε ο Φοίβος Δεληβοριάς, στην οποία περιγράφει με αρκετή λεπτομέρεια την παράσταση.]
4 σχόλια:
Axου τι μου θυμισες....
Η πρώτη φορά που έκανα σεξ σε δημόσιες τουαλέτες με τον τότε δεσμό μου ήταν σ'ένα κτίριο γραφείων της Κυδαθηναίων....
Τανίλα μου χαίρομαι πολύ που ζεις επικίνδυνα! Δε μου διευκρίνισες όμως γιατί σου το θύμισα: λόγω της αναφοράς στην Κυδαθηναίων ή της τολμηρής φωτογραφίας μου στο προφίλ;
Αγαπητέ κύριε Άμμε,
Ανέσκαψα ένα υπέροχο βιδεοκλίπιο που νομίζω ότι πρέπει να δείτε εφόσον είστε Φοίβος γκρούπι.
Μουά ωσεί ζε σουεί,
Σουσού
Σεβαστή μου μανδάμ, σας ευχαριστώ τα μάλα δια το λιγκ.
Γεια σου Κλέλια :-)
Δημοσίευση σχολίου