Ποιος θέλει να γίνει Πρόεδρος στη θέση του Προέδρου;

Ο αγαπητός φίλος Έλικας με προσκάλεσε χθες σε ένα εξαιρετικής έμπνευσης μπλογκοπαιχνίδι, το οποίο από τη μια μεριά σατιρίζει τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ, Νίκο Βασιλάκο (και συγκεκριμένα το βιογραφικό του σημείωμα), και από την άλλη ζητά από τους συμμετέχοντες να εκτροχιαστούν σε ματαιοδοξία και υπερρεαλισμό, γράφοντας το βιογραφικό τους.
Αντιγράφω τις οδηγίες του παιχνιδιού από το σύντροφο και αδελφό εν διαδικτύω +ευλόγησον+ Polsemannen.
«Α. Διαβάστε πρώτα το «Κάτω τα χέρια από το Βασιλάκο» στης Ντίβας. Ακολουθήστε και το link για τα βιογραφικά
B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)…»
Ο Έλικας είχε την πολύ καλή ιδέα να προσθέσει έπαθλα στο μπλογκοπαιχνίδι, οπότε συμπληρώνω τις οδηγίες με αυτά:
«Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, το έπαθλο για το καλύτερο βιογραφικό σημείωμα είναι η θέση του Προέδρου της Ένωσης Ελληνικού Διαδικτύου, με ράνερ απ τη θέση του Προέδρου Ελλήνων Βλόγερς (μπλόγκερς στην καθαρεύουσα). Ο τρίτος παίρνει λούτρινο αρκουδάκι και πολύ του είναι.»
Σκέφτηκα προς στιγμήν να γράψω ένα ακόμη πικρόχολο πολιτικό κείμενο, όπου θα επεσήμαινα ότι ο κ. Βασιλάκος, ό,τι και να κάνει, το κάνει θεσμικά εκτός διαδικτύου, και ότι αν κρίνουμε σκόπιμο να αντιδράσουμε αποτελεσματικά σε αυτόν, δεν αρκούν τα group στο Facebook, τα banner και τα σατιρικά μπλογκοπαιχνίδια, αλλά μία επώνυμη καταγγελία ή ακόμη και μια Ένωση Ελλήνων/ίδων Ιστολόγων που θα εκφέρει αντισυστημικό λόγο (επαναλαμβάνω, αν το κρίναμε σκόπιμο να αντιδράσουμε αποτελεσματικά σε αυτόν).
Αγαθή τύχη όμως με έφερε να έχω πολλές και ανειλημμένες υποχρεώσεις αυτήν την περίοδο, οπότε ανέθεσα στον υπηρέτη μου Κωστή – Μιχάλη Μανωλάκη να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ελληνική μπλογκόσφαιρα και να σας παρουσιάσει το βιογραφικό του. Από τη μεριά μου θέλω να δηλώσω την αμέριστη υποστήριξή μου στο άτομό του, ενώ τόσο εγώ όσο και η Ινδιάννα είμαστε πρόθυμοι να του παρέχουμε τις απαραίτητες συστατικές επιστολές, οι οποίες θα πιστοποιούν τα αναγραφόμενα από τον ίδιο.
Κώστας Σπηλιώτης - άμμος

Βιογραφικό σημείωμα Κωστή – Μιχάλη Μανωλάκη

Γεννήθηκα πριν από ένα χρόνο και δέκα μήνες στη νύμφη του Θερμαϊκού, την όμορφη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στην ιστορική πλατεία του Κουλέ Καφέ, λίκνο του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή αλλά και της αναρχικής κατάληψης Βίλα Βαρβάρα. Οι μαγνητικοί κραδασμοί που είχαν προσφέρει στον τόπο της γέννησης μου αυτά τα δύο γεγονότα με ώθησαν ώστε τα πρώτα μου λόγια ως βρέφους να είναι «Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει, μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» αλλά και να αποφασίσω ήδη από την ηλικία των δύο μηνών ότι είμαι αμφιφυλόφιλος. Από τα συμφραζόμενα θα έχετε καταλάβει ήδη ότι είχα μάλλον πρόωρη ανάπτυξη.
Ο εργοδότης μου Κώστας Σπηλιώτης είναι άτομο σοβαρό και πολιτικοποιημένο, επομένως περίμενε υπομονετικά μέχρι να φτάσω στην ηλικία των τριών μηνών, προτού να με απασχολήσει σε οποιοδήποτε έργο, μην επιθυμώντας να γίνει εκμεταλλευτής παιδικής εργασίας. Η πρώτη αποστολή που μου ανέθεσε ήταν εξάλλου σχετικά απλή: έπρεπε να συναντηθώ με κάποιους φίλους του ιστολόγους που τον είχαν προσκαλέσει σε ένα μπαρ στη Διαγώνιο, ενώ ο ίδιος αντιμετώπιζε υπερβολικό φόρτο εργασίας από τις αναρτήσεις που είχε σχεδιάσει για το ιστολόγιό του. Ομολογώ πως δυσκολεύτηκα ελαφρά από το εξαντλητικό πρόγραμμα γυμναστηρίου που προηγήθηκε, τις επισκέψεις στον οδοντίατρο για τις απαραίτητες κίτρινες κεραμικές θήκες, αλλά ιδίως από την αρχική δυσφορία που μου προκάλεσε η έναρξη του καπνίσματος και η χρήση γυαλιών, ο εργοδότης μου όμως επέμεινε ότι ένα προφίλ λογοτέχνη – διανοούμενου – αξιέραστου άντρα απαιτούσε όλες αυτές τις εικόνες και συνήθειες, οπότε δεν είχα άλλη λύση από το να υποταχθώ στις οδηγίες του. Τον υποδύθηκα σε αυτήν τη συνάντηση με εξαιρετική επιτυχία, όπως και σε όλες όσες ακολούθησαν: κυρίως σε προσωπικούς καφέδες με ιστολόγους για τους οποίους έτρεφε συμπάθεια, αλλά και στη συνάντηση ελλήνων ιστολόγων που διοργανώθηκε την άνοιξη του 2007 (ο εργοδότης μου είναι ένας συγγραφέας ταλαντούχος και ακάματος, οπότε δεν είχε ποτέ το χρόνο για κατ’ ιδίαν συναντήσεις, πόσο μάλλον για νυχτερινές διασκεδάσεις). Από τα παραπάνω συνάγω ότι θα ήμουν πολύ χρήσιμος στη μπλογκόσφαιρα ως εκπρόσωπός της, καθώς θα μπορέσω με ευκολία να εξηγήσω στους αδαείς μη χρήστες του διαδικτύου τις δυσκολίες και τις ευθύνες που περικλείει η διαχείριση μιας περσόνας. Επίσης ως πρόεδρος πιστεύω ότι θα σταθώ με κατανόηση και υποστήριξη δίπλα στους νέους ιστολόγους που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αυτοπαρουσίασή τους, συμβουλεύοντάς τους καταλλήλως κάθε φορά που θα με χρειαστούν.
Επιπλέον, όταν η μπλογκόσφαιρα αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί κινηματικά και πολιτικά πέραν της ανάρτησης καταγγελιών και banner, καλώντας τους πολίτες του διαδικτύου σε διαμαρτυρίες εκτός διαδικτύου, ο εργοδότης μου αποφάσισε να με εκπαιδεύσει κατάλληλα στην πολιτική σκέψη, ώστε να μην τον εξευτελίζω με την άγνοιά μου, όταν τον εκπροσωπώ σε πολιτικές εκδηλώσεις. Τα κλασικά έργα του μαρξισμού – λενινισμού και του αναρχισμού δεν με δυσκόλεψαν ιδιαίτερα (φαντάζομαι επειδή απευθύνονταν τα περισσότερα σε απλοϊκούς εργάτες όπως εγώ), οι θεωρίες όμως για τη Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας του Κορνήλιου Καστοριάδη, η κριτική στην Κοινωνία του Θεάματος του Γκύ Ντεμπόρ και η Κοινωνική Οικολογία του Μάρεϊ Μπούκτσιν υπήρξαν μάλλον απαιτητικές για το φτωχό μυαλό μου. Ευρισκόμενος όμως πλέον στην ευχάριστη θέση να κατανοώ με ακρίβεια και πληρότητα όλες τις πολιτικές θεωρίες που εκφράζουν τον εργοδότη μου, πιστεύω ότι θα φανώ επαρκής ως Πρόεδρος στην οργάνωση αντίστοιχων κινητοποιήσεων, αν και όταν η μπλογκόσφαιρα τις επιλέξει εκ νέου, ή όποτε ο εργοδότης μου κρίνει ότι ανακύπτει ιστορική αναγκαιότητα για αυτές.
Η επόμενη πρόκληση που αντιμετώπισα όντας στην υπηρεσία του εργοδότη μου υπήρξε μάλλον πρόσφατη, καθώς έπρεπε να παρακολουθήσω την επιστημονική διημερίδα “Συμμετοχική δημοσιογραφία: Blogs και Νέα Μέσα” στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Παρόλο που κατείχα ήδη κάποιες βάσεις στην κοινωνιολογία, λόγω των πολιτικών κειμένων που είχα αναγκαστεί να διαβάσω κατά τις κινητοποιήσεις του περασμένου καλοκαιριού, ο εργοδότης μου επισήμανε ότι απαιτούνταν ειδικότερες γνώσεις για την παρακολούθηση της διημερίδας, τόσο κοινωνιολογίας όσο και σπουδών διαδικτύου (αγγλιστί web studies). Η ενδελεχής μελέτη της βιβλιογραφίας της σχετικής με τις κοινότητες και τα κοινωνικά δίκτυα όπως εμφανίζονται στα νέα μέσα και συγκεκριμένα στο διαδίκτυο και ακόμη πιο συγκεκριμένα στα ιστολόγια, με στήριξε επαρκώς στο δύσκολο έργο τόσο να χασμουριέμαι στις κοινότοπες ανακοινώσεις, όσο και να περπατώ γρήγορα προς τους συνέδρους που είχαν παρουσιάσει κάτι στοιχειωδώς πρωτότυπο, ώστε να γνωριστώ μαζί τους εκ μέρους του εργοδότη μου και να ανταλλάξω την ηλεκτρονική τους διεύθυνση με τη δική του. Είχα ευτυχώς στη συγκεκριμένη διημερίδα την ευχάριστη συντροφιά του συναδέλφου υπηρέτη από το ιστολόγιο «Μέσα στη Νύχτα», οπότε οι ώρες αυτές δεν πέρασαν μόνο με άγχος και κόπο, αλλά και με ενδιαφέρουσες συζητήσεις για τα προβλήματα της εργασίας μας και την ιδιαίτερη φύση της. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει, πιστεύω, ότι παρόλο που η μπλογκόσφαιρα δεν έχει δείξει ιδιαίτερη διάθεση για αναστοχασμό πάνω στις πρακτικές της, όταν θα υπάρξει μια τέτοια ανάγκη, θα είμαι αμέσως έτοιμος ως Πρόεδρος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, αξιοποιώντας τα πιο πρόσφατα ρεύματα στην κοινωνιολογική και ανθρωπολογική βιβλιογραφία.
Θα ήθελα να κλείσω αυτό το σύντομο βιογραφικό σημείωμα με έναν ελαφρά πιο προσωπικό τόνο. Οι ιστολόγοι που κατά καιρούς συναντώ κατ’ ιδίαν συχνά μου έχουν μεταφέρει ότι κάποιοι ιστολόγοι (όχι οι ίδιοι βέβαια) κοινωνικοποιούνται μέσα από τη μπλογκόσφαιρα σε ερωτικό επίπεδο, χρησιμοποιούν δηλαδή άλλους ιστολόγους ως ερωτικούς συντρόφους για να προχωρήσουν σε σεξουαλικές πράξεις, ενίοτε και σε συντροφικές σχέσεις. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, οι ικανές ώρες που έχω περάσει στο γυμναστήριο, με σκοπό την καλύτερη παρουσίαση του εργοδότη μου, το ελαφρά πάνω από το μέσο όρο μήκος του πέους μου (πιστεύω πως 22 εκ. είναι ένα αξιοπρεπές μέγεθος, παρόλο που δε μπορώ να συγκριθώ με τα 40 εκ. που διατείνεται ότι κατέχει ο εργοδότης του Πρόβατου), θα μου επιτρέψει να ικανοποιήσω ακόμη και τις επιθυμίες των ιστολόγων που υπερβαίνουν τις συνήθεις αρμοδιότητες και καθήκοντα ενός Προέδρου, και μάλιστα ανεξαρτήτως φύλου του ιστολόγου λόγω του αμφιφυλόφιλου σεξουαλικού μου προσανατολισμού.
Θεωρώ πώς όλα όσα ανέφερα πιστοποιούν μια σειρά από δεξιότητες και, θα τολμούσα να πω, ταλέντα που με αναδεικνύουν ως ικανό και κατάλληλο για τη θέση του Προέδρου της Ένωσης Ελληνικού Διαδικτύου. Θα αναμένω με θερμή προσμονή την απάντηση της ελληνικής μπλογκόσφαιρας απέναντι στο αίτημά μου.

Υ.Γ. Αφού ο εργοδότης μου Κώστας Σπηλιώτης διάβασε το βιογραφικό μου σημείωμα, μου πρότεινε ένα τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου, από μια ζωντανή ηχογράφησή του στο Σείριο, ως κατάλληλη μουσική υπόκρουση για αυτό. Του ζήτησα επίσης τη συμβουλή του για τους συνάδελφούς του ιστολόγους στους οποίους θα έκρινε καλύτερο να περάσω τη σκυτάλη του παιχνιδιού, και μου υπέδειξε τους: Τανίλα, Sraosha, Συκιά, Περιούσιο και Herr K.