CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

21.5.09

Επόμενη στάση "Νέος Κόσμος"

Νέος Κόσμος είναι μια στάση στο ΜΕΤΡΟ. Για μερικούς μπορεί να είναι και στάση ζωής αφού η ζωή τους είναι εκεί, το σπίτι και ο κόσμος τους. Για εμένα ο κόσμος ήταν κάποτε εκεί. Ένας νέος κόσμος που γνώρισα τη μέρα που σε γνώρισα. Την πρώτη φορά που ήρθα σπίτι σου και μείναμε ως αργά στο pc να μου δείχνεις ppt για θάλασσες, ποτάμια και προϊστορικά πλάσματα που δεν είχα ξαναδεί.
Για ένα χρόνο ακριβώς έπαιρνα το ΜΕΤΡΟ και ερχόμουν Νέο Κόσμο. Κι όταν δεν ήμασταν μαζί κάθε που μου μίλαγες στο τηλέφωνο, κάθε που ένα mail έστελνες, μου έφτιαχνες το κέφι. Κι εγώ τις νύχτες πως ξαπλώνουμε μαζί ονειρευόμουν. Και πόσες φορές με φίλησες δεν μπορώ να μετρήσω. Και τα πρωινά μες στο ΜΕΤΡΟ να ακούω το brand new life και να χαμογελάω σαν χαζή –στραβά να με κοιτάνε όλοι οι μεροκαματιάρηδες που μουρτζούφληδες πάνε στη δουλειά τους. «Επόμενη στάση Νέος Κόσμος» να ανακοινώνει η γυναικεία φωνή στα μεγάφωνα. «Επόμενη στάση o νέος μου κόσμος!» και να λάμπω από ευτυχία.

Μα πέρασε ο καιρός. Κι αναρωτιόμουν αν καταλαβαίνεις πώς νιώθω όταν είμαι μαζί σου, και αναρωτιόμουν αν πρέπει να σου δείξω κάτι παραπάνω. Κι έτσι με ΜΕΤΡΟ, λεωφορεία και τραμ ερχόμουν. Σε ώρες παλαβές. Στάση: Νέος Κόσμος. Η στάση μου. Εσύ. Να περνάμε ωρες μαζί- να δουλεύουμε, να τρώμε, να πηγαίνουμε θέατρα, να πίνουμε ποτά. Μα ποτέ μοιρασμένο ύπνο μετά. Να με γυρνάς με το αμάξι- φιλί στο μάγουλο, «καληνύχτα δεσποινίς». Γιατί δε σε φίλησα ποτέ όπως ήθελα γαμώτο; Γιατί όλο στο μάγουλο; Τι περίμενα;

Και πέρασε κι άλλος χρόνος, χαθήκαμε με τον Τεκ, δεν πάω πια συχνά στα μέρη αυτά. Δεν σου λέω πια συχνά «γεια, έχω έρθει στον φίλο στην Μπακνανά, να περάσω πιο μετά;». Και όταν είμαι στο ΜΕΤΡΟ μετά τον Άγιο Ιωάννη ανεβάζω τον ήχο στα ipod και δεν κοιτάω έξω απ’ το παράθυρο. Δε θέλω να δω να προσπερνάμε με ταχυτητα. Τον κοσμο που εφερε το νεο σ' εμένα. Εσένα. ..
Κι αν κάποια στιγμή τύχει να δω την επιγραφή «Νέος Κόσμος», «μόνο στάση υπάρχει»- λέω. «Όχι στάθμευση». Γιατί αν μείνεις κάπου, μένεις στάσιμος. Κι ένας στάσιμος Νέος Κόσμος γίνεται Παλιός. Παλιόκοσμος. Ποτέ δε σε φίλησα γιατί δεν ήθελα να παλιώσουμε. Ελπίζοντας στο φιλί είχα ελπίδα κάθε μέρα. Ονειρευόμουν κάθε μέρα ένα Νέο Κόσμο να ζω. Μαζι σου ειχα πάντα κάτι να ονειρευομαι

Κι έτσι όταν παίρνω το ΜΕΤΡΟ, πάντα σε σκέφτομαι. Κι όταν φτάνουμε Νέο Κόσμο κοιτάω στις αποβάθρες μήπως σε δω. Μα βλέπω μόνο νέο κόσμο και κανέναν γνωστό. Και δεν κατεβαίνω από το βαγόνι. Και περιμένω την επόμενη νύχτα που θα μείνουμε ως αργά μπροστά στο pc να βλέπουμε φωτογραφίες και να μιλάμε για βλακείες και που μετά θα μου πεις «πρέπει να πάμε για ύπνο, ξυπνάω στις εφταμιση το πρωί» και θα με πας με το αμάξι σπίτι. Κι εγώ θα σε κοιτάξω. Κι εσύ το ίδιο. Μπορεί να έχεις πιει μπύρες κι εγώ τεκίλες, να έχω το ακαταλόγιστο ως μεθυσμένη, μα πάλι δε θα σε φιλήσω. Γιατί αγαπώ τον κόσμο σου. Και δε θέλω να με διώξεις από εκεί. Δε θέλω ποτέ να με διώξεις εκεί. Από τον κόσμο σου. Τον πάντα νέο για μένα, κόσμο σου…

7 σχόλια:

maya είπε...

γιατί πουλάκι μου;
τι χρειάζεται για να καταλάβεις ότι δεν αναβάλουμε για αύριο ότι μπορούμε να απολαύσουμε σήμερα;

Ανώνυμος είπε...

εγώ πάλι γιατί έχω την αίσθηση πως αν έκανε αυτός "την κίνηση" εσύ θα ξενέρωνες;

mystery falls down είπε...

Κι εγώ πάλι έχω την αίσθηση (αντιγράφοντας το παραπάνω σχόλιο) ότι αποτυπώνεις υπέροχα τα συναισθήματά σου, σε τέτοιο βαθμό που κάποιος μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με αυτά που περιγράφεις. Ωστόσο, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Όλα είναι θέμα επιλογής.

ΥΓ. Ιδανικό soundtrack(με έγχορδα για κορύφωση της δραματικής έντασης)
(και χωρίς (διαφορετικό κομμάτι))

Ινδιάννα είπε...

maya
"hope is sweeter than the memory"
όπως αναφερεται κάπου στα poems of the sanscrit)

indieJ
ας μιλησουμε γι αυτα που έχουν γινει στην ιστορία μας, κι ας μην κάνουμε υποθεσεις για όσα δεν(διοτι όπως λέει και ο φιλτατος Νηλς Μπορ:"το να προβλέπεις κάτι ειναι δυσκολο, ειδικα αν πρόκειται για το μέλλον"! :Ρ

mystery falls down
νομιζω θα ειχα helios να διατρέχει όλες τις διαδρομές στο ΜΕΤΡΟ, και τον desplat στην αρχη και στο τέλος που μιλάει για τις νυχτες που τους βρισκουν μαζι στο pc αλλα μετά την γυρναει πάντα σπιτι...
Καλά, μιλάμε σου δημιουργει όντως με τη μια τις εικόνες, αν το διαβάζεις με αυτα για υπόκρουση!
So, thanx a lot for the ...soundtrack! :)

night blue είπε...

mas apoteleinweis

Ινδιάννα είπε...

night blue
"angel, angel- down we go together..."

sot είπε...

Σκοτώνει τ' όνειρο
ο φόβος της αλήθειας
που τ' όνειρο σκοτώνει