CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

4.7.07

Σχετικά με την ευαισθητοποίηση των μπλόγκερ, και πρώτα πρώτα τη δική μου


Στα σφαγεία του Σικάγο

Η Αγία Ιωάννα πορεύεται επί των αιμάτων.
Θα νόμιζε κανείς ότι οι παντόφλες της
Χρησίμευαν σαν τα θαλάσσια πέδιλα
Και την έκαναν απρόσκοπτα να τρέχει
Πάνω στο κόκκινο ποτάμι από το αίμα των αθώων κτηνών.
Όμως αυτό δεν αληθεύει. Μήτε και πρόκειται περί οφθαλμαπάτης.
Πράγματι περπατούσε πάνω στα κόκκινα νερά.
Οι κοίτες του ποταμού ήσαν οι δύο τοίχοι
Του διαδρόμου και στο σημείο όπου τέλειωναν
Το αίμα χυνόταν πηχτό στους υπόνομους της πόλης
Ή προχωρούσε κι έβαφε τις πλατείες και τα υπόγεια των κτιρίων
Όταν η Αγία Ιωάννα θέλησε να γυρίσει
Πίσω στα σφαγεία συνάντησε κάποια δυσκολία.
Γιατί τα κύματα του ποταμού ανέβαιναν
Σαν σκαλοπάτια και έπρεπε να τα περάσει
Δίχως να βραχεί ή να βουλιάξει στον κόκκινο πυθμένα.
Τα κατάφερε μια χαρά και βράχηκε μόνο ο ποδοστράγαλος της.
Οι σφαγείς, εννεοί, ένας – ένας στη γραμμή την περίμεναν
Για να τους δικάσει...
- Εσύ, λέει στον πρώτο, γιατί έκοψες το λαιμό του αθώου προβάτου;
Ο σφαγέας έβγαλε το ματωμένο κασκέτο του
Έξυσε το κεφάλι του και απάντησε
- Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Ό,τι
Κάνω το κάνω για να ζήσει η φαμίλια. μου...
- Και συ, ρωτά το δεύτερο σφαγέα.
Ό,τι κάνω το κάνω για την ερωμένη μου.
- Και συ, ρωτά τον τρίτο σφαγέα.
Και γω κι οι άλλοι σφαγείς δεν είμαστε αιμοχαρείς
Αλλά να, μας αρέσει το κόκκινο χρώμα. Καταλαβαίνεις;
Η Αγία Ιωάννα έγνεψε, πως ναι, καταλαβαίνει
Και ύψωσε τα χέρια της για ν’ ανοιχτεί η οροφή
Και να αναληφθεί στους ουρανούς.
Οι χασάπηδες έβλεπαν την Ιωάννα να αφίπταται
Ουρανομήκης και έτριψαν με ικανοποίηση τα χέρια τους
Γιατί μπορούσαν ακόμη να διακρίνουν
Την αιμάτινη βούλα στον ποδοστράγαλό της.


[Από την ποιητική συλλογή «Αμερική» του Νίκου Σπάνια, εκδόσεις «Οδός Πανός».]

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kai mono oi ekdoseis arkoun gia na proideasoun ton anagnosti gia to periexomeno tou keimenou kai gia tin poiotita tou.
Eyge Amme, gia ola.

αμμος είπε...

Και εγώ την αγαπώ πολύ την "οδός Πανός". Αν δεν το γνωρίζεις ήδη, ο Σπάνιας έχει μεταφράσει υποδειγματικά και Ρεμπώ, το "Μια εποχή στην κόλαση".

[Βρε the_bar, καλλιεργημένη είσαι, ευαίσθητη είσαι, ωραία τα λες, δεν ανοίγεις κανένα μπλογκ κι εσύ, να κάνουμε περισσότερη παρέα;]

Ανώνυμος είπε...

Se eyxaristo poly, Amme, gia ta toso kolakeytika logia. Hdi exo ena xamogelo na! me tosa kala pou mou eipes.
H ali8eia einai pos ta sxolia mou einai panta apotelesma tis entyposis pou mou afinei o grafon. Gia sena eidika, pou se paratiro arketa ton teleytaio kairo, exo tin entyposi pos eisai apo keinous tous an8ropous pou exoun na poun polla kai aksia logou.
Protimo loipon na sas episkeptomai edo, na sas apolamvano, na milame stin erimo kai na etoimazoume tin epomeni stasi se kapoia oasi.
Den exo diko mou blog, exo omos kapoia agapimena blogs pou me filoksenoun san sto spiti mou :-)
Kai pali eyxaristo.

αμμος είπε...

Fair enough, που θα 'λεγαν και στη Γηραιά Αλβιώνα. Από τη μεριά μου πάντως να σου προτείνω, αν έχεις κάποιο κείμενο που θα σου άρεσε να δημοσιευτεί, να μας το στείλεις και να στο φιλοξενήσουμε. Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Para poly timitiki i protasi sou Amme, se eyxaristo ek va8ous kardias!
Ayrio feygo gia diakopes, an xa8o ligaki min anisyxisete (:-p), 8a sas skeftomai apo ta galana nera kapoiou nisiou kai me tin epistrofi mou 8a skefto tin protasi kai endexetai na sou steilo katitis (an katalikso pote na 8eoriso aksiodiavasto kati apo osa moutzourono edo ki ekei).
Na eiste kala kai kales diakopes se olous!

αμμος είπε...

Αγαπητή the_bar, η πρόταση είναι ίσως ευγενική αλλά όχι τιμητική. Επισκέπτεσαι με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον ένα ηλεκτρονικό σημειωματάριο: εδώ αυτοεκφραζόμαστε, γράφουμε τις σκέψεις μας, δοκιμάζουμε τη γραφή μας (τουλάχιστον εγώ κι ο Σαμμάνος, ο Δύνης είναι άλλου παπά ευαγγέλιο). Δεν υψώνουμε όμως τον εαυτό μας, γιατί θα ταπεινωθούμε.
Σε ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια, αλλά αν είμαι καλύτερος από εσένα, οφείλω να τα αρνηθώ.

Τα κείμενά σου, είτε ως σχόλια είτε ως ποστ, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα, ως ισότιμες με τις δικές μας πράξεις επικοινωνίας.

Ελπίζω να μην πάρεις στραβά όσα γράφω, να σου ευχηθώ καλές διακοπές και κυρίως να τα ξαναπούμε σύντομα.

Να είσ