Αυτός είναι ο τίτλος της ανακοίνωσης που παρουσιάσαμε στις 2 Σεπτεμβρίου με το Γιάννη Φραγκιαδάκη στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ελληνικής Γλωσσολογίας και έχει θέμα την αργκό που χρησιμοποιούν οι Έλληνες στρατιώτες για να μιλήσουν σχετικά με την καθημερινότητά τους στο στρατόπεδο. Το υλικό που μελετήσαμε το συλλέξαμε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μας θητείας και είναι η πρώτη δημοσιευμένη γλωσσολογική έρευνα με αυτό το θέμα στα ελληνικά, απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε (εξαιρώντας την εργασία του Μοσχονά το 1995 για την τελετουργία της στρατιωτικής αναφοράς, που δεν καταπιάνεται όμως με το ζήτημα της αργκό).
Πέρα από τις πολλές και ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις και την άριστη οργάνωση του συνεδρίου ήταν ευχάριστη έκπληξη οι συναντήσεις με ανθρώπους από διάφορα πανεπιστήμια και χώρες, που ασχολούνταν με παραπλήσια αντικείμενα και είχαν όρεξη για συζήτηση, μπίρες και εποικοδομητική συμφωνία/διαφωνία (Ειρήνη, Lisa, Fritz, Στάθη, Χρύσω, χαιρετίσματα, αν τύχει και με διαβάσετε). Σε προσωπικό επίπεδο ήταν μακράν το πιο ενδιαφέρον συνέδριο που έχω παρακολουθήσει.
Στην περίπτωση που κάποιος/α ενδιαφέρεται για τις κοινωνικές διαλέκτους ή τη μορφολογία της ελληνικής γλώσσας, πιστεύω ότι θα διαβάσει ευχάριστα την ανακοίνωση, της οποίας το κείμενο μπορεί να κατεβάσει από εδώ στη σχεδόν τελική του μορφή. Σχόλια και παρατηρήσεις είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα (είτε στα σχόλια του μπλογκ, είτε στο μέιλ μου kokostisamu@yahoo.gr) ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος/α επιστήμονας σε σχετικό πεδίο.
[Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, την ιδέα για την ανακοίνωση μας την έδωσε δύο χρόνια πριν ένα τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά, το οποίο με τον τρόπο του μιλάει κι αυτό για τη γλωσσική δημιουργικότητα εντός στρατού.]
Πέρα από τις πολλές και ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις και την άριστη οργάνωση του συνεδρίου ήταν ευχάριστη έκπληξη οι συναντήσεις με ανθρώπους από διάφορα πανεπιστήμια και χώρες, που ασχολούνταν με παραπλήσια αντικείμενα και είχαν όρεξη για συζήτηση, μπίρες και εποικοδομητική συμφωνία/διαφωνία (Ειρήνη, Lisa, Fritz, Στάθη, Χρύσω, χαιρετίσματα, αν τύχει και με διαβάσετε). Σε προσωπικό επίπεδο ήταν μακράν το πιο ενδιαφέρον συνέδριο που έχω παρακολουθήσει.
Στην περίπτωση που κάποιος/α ενδιαφέρεται για τις κοινωνικές διαλέκτους ή τη μορφολογία της ελληνικής γλώσσας, πιστεύω ότι θα διαβάσει ευχάριστα την ανακοίνωση, της οποίας το κείμενο μπορεί να κατεβάσει από εδώ στη σχεδόν τελική του μορφή. Σχόλια και παρατηρήσεις είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα (είτε στα σχόλια του μπλογκ, είτε στο μέιλ μου kokostisamu@yahoo.gr) ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος/α επιστήμονας σε σχετικό πεδίο.
[Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, την ιδέα για την ανακοίνωση μας την έδωσε δύο χρόνια πριν ένα τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά, το οποίο με τον τρόπο του μιλάει κι αυτό για τη γλωσσική δημιουργικότητα εντός στρατού.]
5 σχόλια:
Θα μ' ενδιέφερε πολύ να το δω, μια και έχω φτιάξει και δημοσιεύσει παρόμοιο γλωσσάρι πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια. Ποιες λέξεις διατηρούνται άραγε; Αν μπορείς, το ημέιλ μου είναι sarant-παπάκι-lu-τελίτσα-coditel-τελίτσα-net.
Δεν είχα καν ρωτήσει για το θέμα της ανακοίνωσης γιατί είχα φανταστεί ότι κάτι γλωσσολογικό πάλι θα είναι, που δε θα καταλαβαίνω. Πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά -να υποθέσω ότι τα σεξουαλικά αργκώ δείγματα κόπηκαν λόγω ακαδημαϊκής λογοκρισίας ή σε αυτό το "πονεμένο" κομμάτι αρούρια και πάλιουρες έχουν τον ίδιο "λαϊκό" ρομαντισμό;;; ΥΓ. Το διάβασα όλο, το αποθήκευσα στον σκληρό, περιμένω να το στείλετε με τον ΓιαΦρα σε κανένα Ε, ΒΗΜΑγκαζινο ή Ταχυδρόμο για να γίνει και μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση τους στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό (με αναφορά και στα μούτρα σας, βεβαίως βεβαίως)! Και δεν κάνω πλάκα, κάντε το!!!
Κύριε Σαραντάκο κατ' αρχήν σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο επειδή δε γνωρίζαμε την εργασία σας. Ένας βασικός λόγος που ανέβασα αυτό το ποστ ήταν και η πιθανότητα να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που ενδιαφέρονταν και δεν κινούνταν στο στενό κύκλο των γλωσσολογικών συνεδρίων. Το κείμενο μπορείτε να το κατεβάσετε από το πράσινο λινκ που γράφει "εδώ" μέσα στο κείμενο, θα σας το στείλω όμως και με μέιλ μέσα στην ημέρα.
Σαμμάνε μου, δεν κόπηκε τίποτα, απλώς δε συμπεριλάβαμε το άσεμνο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο την Κοινή Νεοελληνική. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη χρήση του "άντε και γαμήσου", "θα μου κλάσεις τα αρχίδια" κτλ. στη στρατιωτική κοινωνιόλεκτο, απλώς είναι πολύ συχνότερα, οπότε δεν ήταν και αντικείμενό μας. Όσο για τα υπόλοιπα κολακευτικά που λες, είναι ακόμα δουλειά σε εξέλιξη, αφού στο συνέδριο παρουιάσαμε μόνο το κομμάτι της γραμματικής (μορφολογίας όπως τη λέμε οι γλωσσολόγοι). Όταν ολοκληρώσουμε την παρουσίαση - ανάλυση (μπορεί σε μία, μπορεί σε δύο ανακοινώσεις) μάλλον θα το ψάξουμε για κάποιου είδους έκδοση. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια πάντως.
Αγαπητέ κύριε Άμμε,
Εξαιρετική η ιδέα σας αναφορικά με τη στρατόλεκτο. Ίσως ένα επόμενο ακαδημαϊκό σας βήμα να είναι και η σνομπόλεκτος ή η τρεντόλεκτος.
Την εργασία σας τη διάβασα [όσο κόντρα και αν είναι αυτό στο χαρακτήρα μου] και μάλιστα με προσοχή. Οφείλω όμως να σας ρωτήσω γιατί γράφετε κακές λέξεις. Θα πάρετε καλύτερο βαθμό αν γράφετε μπινελίκια;
Πιπέρι στο στόμα,
Σουσού
Σεβαστή μου μαντάμ, διαβάστε το ταπεινό μας πόνημα; Με συγκινείτε! Για τα μπινελίκια που με ρωτάτε (και φαντάζομαι δεν αναφέρεστε στους μεζέδες) δε φταίμε εμείς, η επιστήμη μας έκανε να κυλιστούμε στο βούρκο. Έπρεπε λέει να καταγράψουμε ό,τι ακούγαμε και λέγαμε, για να είναι σωστή γλωσσολογική έρευνα! Όσο κι αν δεν το θέλαμε, αναγκαστήκαμε να υποκύψουμε.
Θα είμαι καλό παιδάκι από δω και μπρος
Άμμος
Δημοσίευση σχολίου