ενα pop blog, αφριζον κι ελαφρο οπως τα κυματα στην αμμο, αφρισμενο και σκληρο οπως τα κυματα στο βραχο
Με αφορμή την εθνική επέτειο, δύο σχετικά τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη, τα Καινούρια Φτερά και το Μάθημα Ελληνικής Ιστορίας.
Επίσης με αφορμή την επέτειο, δύο φαινομενικώς άσχετα κείμενα, του Αθήναιου και της Ίσιδας.
Όποια και αν είναι η λογική τους, οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι ποτέ αθώες ή απλώς περιγραφικές. Αντίθετα, μονίμως εμπλέκονται σε ταξινομήσεις, αποκλεισμούς και τελικά στη δημιουργία μιας πειστικής εκδοχής για την πραγματικότητα (αναπόφευκτα υφαίνονται δηλαδή στο πλέγμα της γνώσης/εξουσίας). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι χάνουν και τη χρησιμότητά τους.
Rosalind Gill, Gender and the Media
3 σχόλια:
πω πω!
δεν εχω καθολου τετοια ακουσματα...
τα καινούργια φτερά είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών. το ακούω με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους και με τόσες ερμηνείες. θέγκζ.
Ε, γι' αυτό είμαστε εδώ φίλε ονοματοδοσία, για να διευρύνουμε τους μουσικούς σου ορίζοντες :-)
Κι εμένα με γεμίζει πάντα με αισιοδοξία, όταν το σιγοτραγουδάω, αγαητέ Πρόβατε. Χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή.
Δημοσίευση σχολίου