30.3.08
ο χαμένος χρόνος
Το ξημέρωμα κάθε τελευταίας Κυριακής του Μάρτη γυρνάμε τα ρολόγια μια ώρα μπροστά. Χάνουμε χρόνο από τη ζωή μας. Μια ολόκληρη ώρα μετάξύ 3 και 4 .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ενα pop blog, αφριζον κι ελαφρο οπως τα κυματα στην αμμο, αφρισμενο και σκληρο οπως τα κυματα στο βραχο
Όποια και αν είναι η λογική τους, οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι ποτέ αθώες ή απλώς περιγραφικές. Αντίθετα, μονίμως εμπλέκονται σε ταξινομήσεις, αποκλεισμούς και τελικά στη δημιουργία μιας πειστικής εκδοχής για την πραγματικότητα (αναπόφευκτα υφαίνονται δηλαδή στο πλέγμα της γνώσης/εξουσίας). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι χάνουν και τη χρησιμότητά τους.
Rosalind Gill, Gender and the Media
3 σχόλια:
Αν έχουμε υπομονή την κερδίζουμε το φθινόπωρο. Το χειρότερο είναι για τους πρωινούς τύπους που χάνουν μια ώρα από τα πρωινά τους κάθε μέρα, ενώ οι απογευματινοί είναι οι κερδισμένοι της υποθέσεως :)
Το ένιωσα στο πετσί μου...
Γμτ!...
υπάρχουν πολλές στιγμές που
η ροή του χρόνου αλλάζει
αλλά σίγουρα
δεν καθορίζεται από τα ρολόγια
hawkeyed
Δημοσίευση σχολίου