CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

3.4.07

Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ

Η Ντίνα τράβηξε μια τζούρα ακόμα, κράτησε μέσα τον καπνό και συνέχισε να κοιτά σαν χαμένη τον πίνακα. Ήταν μια αρκετά καλή αναπαραγωγή, με την επιφάνεια κανονικού τελάρου και ξύλινες κορνίζες, αλλά έμοιαζε παράταιρο σε αυτό το σπίτι. Εξέπνευσε τον καπνό, σχηματίζοντας μικρά δαχτυλίδια προς τα πάνω. Πολύ καλό ήταν, καλαματιανό, όχι σαν τα αλβανικά που βρίσκανε συνήθως. Η φίλη της η Ιωάννα είχε κατεβεί ένα τριήμερο στη Μάνη να δει τους γονείς της και είχε φέρει γερή προμήθεια, μια εβδομάδα θα τους κρατούσε σίγουρα.
Ο πίνακας ήταν φτιαγμένος από τρία κομμάτια και η Ντίνα είχε σκάσει να βρει πώς τους λέγανε αυτούς τους πίνακες, της ερχόταν συνεχώς η λέξη «τρίφυλλο», αλλά ήταν σίγουρη ότι είχαν άλλο όνομα. Κόλλησε να κοιτάζει το γυμνό ζευγάρι, που έμοιαζαν με τον Αδάμ και την Εύα στον Παράδεισο. Τι όμορφα που φαίνονταν μαζί, τόσο ευτυχισμένοι σε αυτόν τον παράξενο κήπο. Ξαφνικά της ήρθε η επιθυμία να φιλήσει το Στάθη, του είχε γυρισμένη την πλάτη τόσην ώρα που είχε κολλήσει με τον πίνακα.


Με το που έστρεψε το κεφάλι της στην άλλη μεριά, είδε το Στάθη να φιλάει την Ιωάννα και να έχουν μισοξαπλώσει στον καναπέ. Πήρε μια τζούρα κι ενώ κρατούσε τον καπνό στα πνευμόνια της, αποφάσισε να συνεχίσει προς το παρόν με τον πίνακα. Ήταν μια εικόνα που μπορούσε τουλάχιστον να διαχειριστεί.
Στο κέντρο γινόταν αρκετά διαφορετικός, αφού παρουσίαζε ένα απέραντο όργιο σε ένα καταπράσινο λιβάδι με νερά. Ο Στάθης της είχε πει πως του αρέσει πολύ η Ιωάννα και ότι θα ήταν ωραία να κάνουν κάτι όλοι μαζί, αύτη όμως το πήρε καθαρά για αστείο. Τελικά δεν ήταν καθόλου αστείο, συνέβαινε τώρα δίπλα της. Αναρωτήθηκε για μια στιγμή μήπως να το δοκίμαζε, είδε όμως όλα αυτά τα γυμνά κορμιά να μπλέκονται μεταξύ τους και να ξεπροβάλλουν από παράξενες σφαίρες και κιούπια κι αηδίασε.

Το γάρο πλησίαζε προς το τέλος του και σε λίγο θα της έκαιγε τα δάχτυλα. Το κράτησε από την άκρη της τζιβάνας και πήρε μια βαθιά ρουφηξιά. Εκείνη την ώρα αισθάνθηκε το χέρι του Στάθη να της χαϊδεύει το μπούτι. Με φαινομενική ηρεμία γύρισε και του χαμογέλασε: «Τι θέλεις μωρό μου;» «Ρε Ντίνα, δε μας βλέπεις που έχουμε αρχίσει, έλα κι εσύ…» «Ναι, ναι τώρα.»
Στη δεξιά πλευρά τα πράγματα γίνονταν τελείως μπερδεμένα και τρελά, περίπου σαν την ψυχική της διάθεση. Ήταν φανερό πως όλοι βρίσκονταν πλέον στην Κόλαση, όπου τιμωρούνταν για τις αμαρτίες τους. Για μια στιγμή η Ντίνα φωτίστηκε: αυτό ήταν το νόημα του πίνακα, ο άνθρωπος ξεκινάει αθώος, με αγνή αγάπη, το ελεύθερο σεξ και η προστυχιά του όμως τον οδηγούν τελικά στην κόλαση.

Συνέχισε να κρατάει το γάρο στα δάχτυλά της και στράφηκε προς το μέρος του Στάθη και της Ιωάννας. Χαϊδεύονταν πλέον και φιλιούνταν με πάθος, ενώ ο Στάθης προσπαθούσε να βγάλει το παντελόνι από τα πόδια του, χωρίς όμως να σηκωθεί και να αφήσει την Ιωάννα.
Η Ντίνα κράτησε το γάρο στην άκρη των χειλιών της και άρχισε να τον χαϊδεύει στην πλάτη. Ο Στάθης χαμογέλασε και γύρισε προς αυτήν, αφήνοντας την να του ξεκουμπώσει το παντελόνι και να του το βγάλει σιγα σιγά. Η Ιωάννα του φιλούσε πλέον το λαιμό και το στόμα όσο η Ντίνα κατέβαζε και το σλιπ του.
Πήρε με την άκρη των δαχτύλων της το γάρο από το στόμα και χάιδεψε τον πούτσο του, που τεντώθηκε τελείως προς τα πάνω. Το γάρο της έκαιγε πλέον τα δάχτυλα, οπότε με μια γρήγορη κίνηση το έσβησε στα αρχίδια του Στάθη.

[Σε αυτή τη δημοσίευση βλέπετε και το τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος «Ο Κήπος των Επίγειων Απολαύσεων: Εδέμ – Εκκλησιαστικός Παράδεισος – Κόλαση». Για το ζωγράφο μπορείτε να διαβάσετε κάποια περιληπτικά στοιχεία εδώ και πιο αναλυτικά εδώ.]

40 σχόλια:

Idάκι είπε...

Τέλειο, γουστάρω διακειμενικές αναφορές εν μέσω μαστούρας, γουστάρω περισσότερο τον Ιερώνυμο, και πεθαίνω με το σαδιστικό τέλος ;)

Μια ένσταση μόνο - όταν ο Στάθης προτρέπει την πρωταγωνίστρια να συμμετάσχει την αποκαλεί Ιωάννα και μετά ξανά την λες εσύ Ιωάννα, και μετά ξαναγίνεται Ντίνα.... ή κάποιο επεισόδιο έχασα ή μπερδεύτηκες :)

αμμος είπε...

Καλή μου Idaki, ως σχολιάστρια του μπλογκ είσαι ανεκτίμητη: Είχες δίκιο, υπήρχαν δύο λάθη στα ονόματα και τα διόρθωσα.
Όσο για τα καλά σου λόγια, μακάρι να γουστάρουμε έτσι πάντα. Σε ευχαριστώ πολύ.

αμμος είπε...

Πονέσατε ή συμπονέσατε Ίσις;

Ανώνυμος είπε...

Γυναίκες παιδί μου! Μεγάλη Βδομάδα που μιλάμε για τον νέο κόσμο που έφερε ο Κύριος, για την αγάπη στον συνάνθρωπο, για κοινοκτημοσύνη, μοίρασμα, ο έχων δυο χιτώνας να δίνει τον ένα, ο έχων μια γκόμενα να καλεί και τις φίλες της, αυτές επιμένουν στο "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" και στο "όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τ' αρχίδια"! :)

Τίποτα είπε...

Μια χαρά τα πήγες με τον αγαπημένο μου πίνακα. Εκείνον τον αντικαπνιστικό δάκτυλο στο τέλος τι τον ήθελες, ε;

αμμος είπε...

@Σαμμάνε: «Όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα αρχίδια» LOOOOOL!

Καλό μου τίποτα, κι εγώ τον αγαπώ πολύ αυτόν τον πίνακα. Για αντικαπνιστικό συμβολισμό που μου λες, δεν το είχα σκοπό, αλλά αν το κείμενο έχει σετάκι και κοινωνικό μήνυμα, ακόμα καλύτερα.

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο με εξαιρετικά συνεχή κορύφωση που είναι και η αρετή του κειμένου.

αμμος είπε...

Να είστε καλά, αγαπητέ Εμμενουήλ.

Fight Back είπε...

κατ αρχας συγχωρατε μας που δεν σχολιαζουμε σχετικα με το κειμενο.
συντομα θα το κανομε κι αυτο

Fight Back είπε...

και που λες θυμαμαι ηταν χριστουγεννα ρε αμμος οταν σε πρωτοδιαβασα
πωπω τι καλα που περασε ο καιρος

Fight Back είπε...

και τωρα ειναι πασχα

καποια φοβερη συμπτωση λες?

Ανώνυμος είπε...

ρε fight back ειπαμε spam αλλα οχι σε τετοιο βαθμο
γραψε κανα καλο

Misirlou Oubliez είπε...

Προς το παρον μονο κολαση θα γινει εδω μεσα.

Fight Back είπε...

οκ λοιπον αμμος καλες γιορτες να περασεις ρε
εγω ξερεις οικογενειακα οπως παντα στο μιλανο με το σοι της κουνιαδας μου

Misirlou Oubliez είπε...

Ρε συ το δεκαπενταυγουστο, ή του αη γιαννη που αναβουνε φωτιες στον πανω μαχαλα πως να νιωθουμε αραγες οταν μπαινουμε εδω μεσα;

Misirlou Oubliez είπε...

Ελα ρε μιλανο; Εγω ντοσισι θα παω.

Fight Back είπε...

καλα ανατριχιαζω απο τωρα στην ιδεα οτι θα μπω εδω μεσα ανημερα του αη ξενοφοντα προστατη της πολικης αρκουδας του ναυπλιου

Misirlou Oubliez είπε...

Ρε φαητ μπακ τι λες; το χεις ΧΑΣΕΙ;
(Πολικες αρκουδες-lost, το πιασες;)

Fight Back είπε...

ΚΑΛΟ ΜΙΣΙΡΛΟΥ
το ντοσισι τι ειναι? τριχορδο?
ντο σι σι
το πιασες?

Fight Back είπε...

πρεπει να συνορευει με
ντοφαφαφα

Ανώνυμος είπε...

Μετανοείτε αμαρτωλοί, θα πέσει η οργή του Θεού πάνω σας, ως αναπάντεχο σπαμ για βιάγκρα.

Fight Back είπε...

δε μου λετε ρε παιδια εσεις που ξερετε
στην εξομολογηση πρεπει να πουμε τα παντα στον πατερ?
η ας πουμε καποια πραγματα μπορουμε να τα κρατησουμε κρυφα αμα ειναι πολυ σοκιν?

Misirlou Oubliez είπε...

Και μιας και το εφερε η κουβεντα...
(αβαντι ντο φα φα φα, ντο σι ντο σι σι ντο ντο ντο...)

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΡΜΠΕΛ!!

x_x

Ανώνυμος είπε...

Το βασικό είναι να αυτομαστιγώνεσαι πριν και μετά. Αν πεις και κανένα ψεματάκι δε χάθηκε ο κόσμος.

Fight Back είπε...

σε ενα σημειο στο κερατσινι ειανι τοσο χαλια οι δρομοι που...

"χανεται ο κοσμος"

Fight Back είπε...

YASSOU AMMOS

Ανώνυμος είπε...

Σ-εξομολογητικες διαθεσεις βλεπω σημερα...

Misirlou Oubliez είπε...

^
|
|
Το σοι παει βασιλειο.

Ανώνυμος είπε...

Καλώς τα παιδιά. Κι εσείς υπεραξία παράγετε στο χώρο εργασίας;

Fight Back είπε...

εχω κλεισει τα βιβλια του 2005 και του 2006 και εχω και update to 2007.
το commenting με εχει φτιαξει στον επαγγελματικο τομεα

ενταξει αισθηματικα χαλια ομως

kabamaru είπε...

wraio keimenaki ammos!

αμμος είπε...

Φίλε μου Φαητμπάκ κάνε κουράγιο με τα αισθηματικά σου. Είσαι ήδη γνωστός μπλόγκερ, αν σου βγει και η χρονιά επαγγελματικά, θα τρέχουν όλες από πίσω σου.

Efxaristo poli Kabamaru, xerome pu su arese.

Misirlou Oubliez είπε...

A nai? Etsi paei? Sto misirlaki tipota? Kamia apandisi?

Misirlou Oubliez είπε...

Egw ftaiw pou ir8a sto spitiko sou na pw ta kalanda gia tin imera commenting

αμμος είπε...

Agapimeni mu Misirlu, mi stenoxoriese , ego se agapo poli, ke opos leo se ka8e efkeria esi ke o nikos dimu iste ta dio megala mu protipa os bloger. Gia afto akrivos ke de su apadisa. Apo to ipsos tu megaliu opu stekese, ti simasia exi i apadisi enos tapinu bloger opos ego?

Cle Petridou είπε...

Κάτι που δεν σου είπα ποτέ είναι ότι σε θεωρώ τον παραμυθά του Blogoχωριού. Μ αρέσουν οι μικρές αυτοτελείς σου ιστοριούλες που... δεν έχουν αρχή ούτε τέλος έχουν όμως το ζουμί.
Αυτή ειδικά, μεταξύ παράδεισου και κόλασης, με έκανε να στρίψω άλλο ένα τσιγάρο.

χχχ

αμμος είπε...

Αγαπητή ΓιατηνΑρλέτα, καλωσόρισες! Το έχω σκεφτεί κι εγώ για μένα αυτό, κοιτώντας πώς εξελίσσεται το μπλογκ. Η πλάκα είναι ότι πριν να αρχίσω να γράφω εδώ, δεν είχα γράψει ούτε ένα παραμύθι. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, καλές γιορτές!

Ανώνυμος είπε...

Ιδανικό το σβυσιμο του γαρου πανω στα ...., πάντως!

Sissi Soko είπε...

Εμένα αυτό το ποστ μου δημιούργησε αναγούλα!

αμμος είπε...

Αγαπητή Ιω, χαίρομαι που σου άρεσε.

Αγαπητή Σίλβια, τι να πω, σου ζητώ συγγνώμη.

Καλές γιορτές σε όλους/ες!