CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

26.2.07

Το προσωπείο πίσω από το πρόσωπο

Ήταν ωραία στη συνάντηση των Θεσσαλονικέων μπλόγκερ το Σάββατο. Τα ποτά έρχονταν το ένα μετά το άλλο με σύννεφα καπνού να ανεβαίνουν από το γωνιακό τραπέζι στην άκρη του μπαρ, καθώς οι συζητήσεις ήταν από την αρχή έντονες και ενδιαφέρουσες για όλους. Κανείς δεν κατάλαβε πότε πήγε μία η ώρα, κάποιοι όμως έπρεπε να γυρίσουν σπίτι, το Θεριό Ανήμερο το περίμεναν σε ένα πάρτυ, ενώ ο Ζούρι ξυπνούσε από τις οχτώ την επόμενη ημέρα.
Όλοι και όλες άρχισαν να φοράνε τα παλτό τους και να ετοιμάζονται να φύγουν. Ο Μιχάλης τους είπε ότι δε θα έφευγε, είχαν έρθει και δύο φίλες του, η Λουίζα και η Ιωάννα που είχαν όρεξη να κάτσουν κι άλλο, το σημαντικότερο όμως ήταν ότι μετά από χρόνια συναντούσε ξανά το Nada, που έκαναν παρέα στο Πανεπιστήμιο και είχαν χαθεί στη συνέχεια. Ο Nada ήταν και dj στο μπαράκι, δεν είχε κάτσει καθόλου μαζί τους, ήταν λοιπόν μια ευκαιρία να τα πουν τώρα που αραίωνε σιγά σιγά σιγά ο κόσμος. Η Λουίζα πρότεινε στη Homeless Montressor και στη Nosyparker να μείνουν λίγο ακόμα, τους εξήγησαν όμως ότι τα σπίτια τους ήταν στο δρόμο του Πάνου, και βόλευε να τις αφήσει. Ο Πάνος τις άκουσε και χαμογέλασε. «Είμαι μια πολύ βολική δικαιολογία τελικά» σκέφτηκε. Ο Μαύρος Γάτος τους χαιρέτησε όλους με ένα ζεστό χαμόγελο και μια φιλική κουβέντα, ενώ το Θεριό Ανήμερο είπε στο Μιχάλη πως θα ήταν ωραία να κανόνιζαν κάτι ξανά όλοι μαζί. Τελευταίος χαιρέτησε και ο Psarog, ενώ η Ιωάννα ψιθύρισε στο αυτί του Μιχάλη: «Ωραίο παλικάρι αυτός, να μην ήμουν με το Δημήτρη και θα σου ‘λεγα εγώ…». Ο Ζούρι έσφιξε χέρια, χτύπησε πλάτες φιλικά και αποχαιρέτισε και αυτός με τη σειρά του τα παιδιά που θα έμεναν, δίνοντας λίγο παραπάνω έμφαση στις φίλες του Μιχάλη.

Βγαίνοντας από το μπαράκι κατευθύνθηκαν όλοι σε ένα σκοτεινό στενό, που ήταν άδειο εκείνη την ώρα. Ο Ζούρι αναστέναξε: «Πωπώ πρέπει να αλλάξω σύντομα στολή, έχω χάσει πολλά κιλά και αυτή δεν πέφτει καλά επάνω μου». Έβγαλε τη μάσκα και πέταξε γρήγορα τα ρούχα του για να αποκαλυφθεί ένα υπέροχο γυμνό γυναικείο σώμα, με τέλεια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο και μαύρα μακριά μαλλιά. Σφύριξε δυνατά και από τη γωνία του δρόμου, εμφανίστηκε ένα αραβικό μαύρο άλογο καλπάζοντας δυνατά. Ο Ζούρι πήδηξε επάνω στο άλογο και φώναξε στους υπόλοιπους, «Παιδιά τα λέμε την επόμενη φορά που θα ανέβω. Πάνο, χάρηκα πολύ που σε γνώρισα!», καθώς έτρεχε γρήγορα προς την Τσιμισκή. Ο Πάνος φώναξε «Κι εγώ!» σκεπτόμενος ότι ο Ζούρι ήταν απολαυστική γνωριμία, ακόμη και όταν σε αποχαιρετούσε.
Η Homeless Montressor είχε βγάλει κι αυτή πλέον το λαμπερό κόκκινο φόρεμα της και προσπαθούσε να στερεώσει καλύτερα το μπλε καπέλο, πάνω στο πράσινο, εξωγήινο κεφάλι της. Έβγαλε ένα τηλεχειριστήριο από την τσάντα της, πάτησε το κίτρινο κουμπί και ρώτησε τους υπόλοιπους αν ήθελαν να τους πετάξει κάπου. Ο Πάνος θυμήθηκε τρομαγμένος την πρώτη και τελευταία φορά που είχε δεχτεί την πρότασή της, και είπε ευγενικά όχι. Ο Μαύρος Γάτος και η Nosyparker είχαν ήδη αποφασίσει να πάνε μια βόλτα στα κεραμίδια της Άνω Πόλης και νιαούρισαν αρνητικά. Ο ιπτάμενος δίσκος προσγειώθηκε με προσοχή στο στενό δρομάκι και η Homeless Montressor μπήκε μόνη της μέσα, στέλνοντας φιλάκια με τα μακριά πράσινά της δάχτυλα.
Ήταν ώρα να φύγουν και οι υπόλοιποι, το Θεριό Ανήμερο είχε τακτοποιήσει τα μαλλιά της ώστε να πετάνε σαν πρόκες προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ δοκίμαζε και κάποιες κινήσεις καράτε. Αφού κατάφερε να βουλιάξει τη λαμαρίνα από ένα κάδο του δήμου με μια εναέρια κλωτσιά, μονολόγησε: «Οκέι, είμαι έτοιμη για το πάρτυ.» Σήκωσε τη Nosyparker στο ύψος του προσώπου της και της φίλησε τη μουσούδα, ενώ χάιδεψε απαλά το κεφάλι του Μαύρου Γάτου (δεν είχαν τόση οικειότητα) και αυτός γουργούρισε ευτυχισμένος. Τα δύο γατιά άρχισαν να τρέχουν προς τα Βόρεια, διαφωνώντας με νιαουρίσματα αν έπρεπε να πάνε κατευθείαν στην Άνω Πόλη, ή να περάσουν για ένα μεζέ από το Μπιτ Παζάρ, όπως πρότεινε η Nosyparker.
Ο Πάνος κοίταξε τον Psarog και τον ρώτησε αν τον βόλευε να τον αφήσει κάπου. Ο Psarog σταμάτησε να ξύνεται και είπε αγχωμένος στο Πάνο, «Ναι, ναι στην κοντινότερη θάλασσα, το δέρμα μου με φαγουρίζει πάρα πολύ!» Καθώς κατευθύνονταν προς το αυτοκίνητο ο Πάνος αναρωτιόταν πώς δεν είχαν κουραστεί ακόμη με αυτήν την ιστορία της ψευδωνυμίας, ιδίως οι μπλόγκερ σαν το Ζούρι και τον Psarog που έγραφαν καιρό. Δε χρειάστηκαν πάνω από πέντε λεπτά για να φτάσουν το Λευκό Πύργο, ο Psarog ευχαρίστησε τον Πάνο και έτρεξε γρήγορα προς την παραλία. Ενώ ο Πάνος έβαζε ξανά εμπρός το αμάξι, πρόσεξε πόσο ωραία αντανακλούσαν το φεγγάρι τα ασημένια λέπια του Psarog καθώς βουτούσε πίσω στη θάλασσα. Συνέχισε στη Νίκης σκεπτόμενος ότι είχε καιρό να μπει στο μπλογκ του Άμμου. Να του έκανε αύριο καμιά επίσκεψη, ίσως να άφηνε και κανένα σχόλιο, για να του δείξει ότι τον συμπάθησε.

Είχε πάει πέντε το πρωί και το μπαράκι έκλεινε πια. O Μιχάλης πλήρωσε τα τέσσερα τζιν τόνικ που είχε πιει, και ο Nada μάζευε τα cd του. «Παιδιά, θα σας πρότεινα να σας ανεβάσω με το αυτοκίνητο, αλλά μεταξύ μας είμαστε, μη λέμε μαλακίες…» Ο Μιχάλης συμφώνησε, ενώ η Λουίζα σχολίασε ότι θα ήταν πολύ πιο βολικό να συγκατοικεί με το Ζούρι ή τη Homeless Montressor, θα της έφευγαν σίγουρα πολύ λιγότερα λεφτά σε ταξί.
Κατευθύνθηκαν προς την έξοδο. Αφού ο Μιχάλης και ο Nada υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλο ότι δε θα χαθούν, κοίταξαν γύρω τους και βεβαιώθηκαν ότι δεν τους βλέπει κανείς. Ο Nada είπε «Καληνύχτα» και χτύπησε τα δάχτυλα του, για να εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Ο Μιχάλης είχε ήδη αρχίσει να στροβιλίζεται γύρω από τον εαυτό του, μέχρι που μεταμορφώθηκε σε ένα μικρό ανεμοστρόβιλο από άμμο. Μια υπόκωφη φωνή ακούστηκε μέσα από τη δίνη: «Λουίζα, μην ξεχάσεις να μαζέψεις και τα γυαλιά μου!» ενώ ο ανεμοστρόβιλος κατευθυνόταν γρήγορα προς το Βορρά. Η Λουίζα άρχισε να μαζεύει τα ρούχα του Μιχάλη, συνειδητοποιώντας πώς ήταν αρκετά ευγενικός, ώστε να μη φορέσει εσώρουχο απόψε. «Αυτή η ιστορία έχει αρχίσει να με κουράζει…» μονολόγησε, και η Ιωάννα κούνησε το κεφάλι συμφωνώντας.

34 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

παντα τετοια!!!

Фе́ммe скатале είπε...

Εγω που ειμανε?

αμμος είπε...

Αγαπητέ Νίκο,
το «πάντα τέτοια» θα το πάρω και για το κείμενό μου και για τη συνάντηση. Να είσαι καλά.

Καλή μου Τία – Αννέτα,
πήραμε τηλέφωνο σε ένα νούμερο που είχαμε για να σε καλέσουμε, αλλά βγήκε μία που την έλεγαν Μαρία και μας είπε ότι κάναμε λάθος.

nosyparker είπε...

LOL Είχατε δεν είχατε πάλι μόνη μ΄ένα γάτο μ αφήσατε :-PPP

Helix Nebulae είπε...

Μέσα στο Μάρτιο θα ανέβει μια βόλτα και ο υπερόπτης Διαγαλαξιακός Χαμουτζής, διψασμένος για τζιν τόνικ και νόστιμα μεζεδάκια ;-)

Μαύρος Γάτος είπε...

Βρε απίθανε!!!!

Νιάου βρε !!!!!

Σ;)))))))

Μαύρος Γάτος είπε...

Nosy μη φοβάσαι δε θα μαρτυρήσω τίποτα Σ;pppp

Θεριό Ανήμερο είπε...

Νομίζω πως δεν έπρεπε να σε αφήσουμε να πιεις τόσο πολύ. Σε πείραξε.

αμμος είπε...

Ωωπ, τι έγινε ρε παιδιά; Καλώς τους!

Καλέ μου ΕΛικα, αν γράψω και κανένα αντίστοιχο τότε, σίγουρα ο Ψωμιάδης θα τυχαίνει να περνάει από δίπλα μας και θα τον καταπίνει μια μαύρη τρύπα από το γαλαξία σου. :-D
Αγαπητή Nosy, δεν μπορείς να πεις με την καλύτερη παρέα σε έβαλα, και ως άνθρωπο και ως αιλουροειδές.

Αγαπητέ Γάτε, τι κάνει νιάρρ νιάρρ στα κεραμίδια;

Καλό μου Θεριό, αντιθέτως όταν πίνω συμμαζεύομαι κάπως. Δε θες να ξέρεις τι θα ακούγατε, αν πηγαίναμε για καφέ.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους κι όλες!

Ανώνυμος είπε...

Παρόλο που το διάβασα ΠΡΙΝ τον απογευματινό καφέ, γέλασα αφθόνως!

nosyparker είπε...

Και μετά ΜΕ λες να μη ΣΕ τηλεφωνάω στη δουλειά 9:00-21:00 γιατί ενοχλάω. Να γράφεις μπλογκο-ιστορίες όμως μπορείς ε; :-PPP

αμμος είπε...

Αγαπητέ Πάνο, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, ήσουν και ο μόνος ήρωας χωρίς υπερδυνάμεις.

Καλή μου Nosy, δεν ενοχλάς εμένα αλλά το αφεντικό μου. Η κρίσιμη διαφορά είναι πώς όταν πληκτρολογώ στον υπολογιστή φαίνεται πως δουλεύω, ακόμα κι αν γράφω διηγήματα, ενώ όταν μιλάω στο κινητό φαίνεται πως δεν δουλεύω.
Τι να σε πω, επειδή το αφεντικό μου δεν έχει καθόλου κιμπαριλίκι, πρέπει να κάνω κάποιες φορές ντεμέκ τον εργαζόμενο. Πρέπει να παραμένω κι ενεργός μπλόγκερ αφού!

αμμος είπε...

Στο μεταξύ τώρα το είδα, γιατί διασπείρεις ψευδή στοιχεία για το άτομό μου Nosy; 13:00 με 21:00 δουλεύω, θα νομίζει ο κόσμος ότι είμαι εργασιομανής.

Ανώνυμος είπε...

Αν ξανατολμήσεις να με αφησεις να μαζεύω τα πράγματα σου κ να μην είμαι στην αγκαλιά του σούπερμαν πάνω από τα σύννεφα στο δρόμο για το σπίτι, αλίμονό σου!!

psarog είπε...

lol!! Sorry αλλά πρέπει να ξαναμπώ στη γυάλα μου...

homelessMontresor είπε...

Ώραία, αναλαμβάνω τώρα να το γυρίσουμε και σε ταινία!
Απλά δεν ξέρω αν θα την ονομάσουμε science fiction ή κομωδία!!!!
Τολμώ να πω πάντως πως έσκασα ένα χαμόγελο ως τις κεραίες μου όταν το διάβασα!
Θα έπρεπε να βγεί και σε συνέχειες... παιδιά για πότε η επόμενη συνάντηση?

αμμος είπε...

Λοΐσα μου σου ζητώ ταπεινά συγγνώμη! Σου υπόσχομαι ότι δε θα επαναληφθεί. Δώσε και τους χαιρετισμούς μου στον Κλαρκ.

Αγαπητέ Psarog, γρήγορα πίσω μη μας πάθεις καμία ασφυξία. Κυκλοφορούν και πολλές γάτες σε αυτά τα σχόλια...

Αγαπητή Μοντρέσορ, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και που σου γέννησε καλλιτεχνικές ανησυχίες. Το είδος νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να το ονομάσουμε επιστολογική φαντασία.
Συνάντηση να κανονίσουμε ξανά, γούσταρα. Απλά δεν υπόσχομαι διήγημα για κάθε φορά, που βρισκόμαστε, δεν είναι και για χόρταση.

nosyparker είπε...

Αυτό το ψαράκι ο psarog πώς μου είχε διαφύγει εμένα; Σλουρπ!

Sia+Meza είπε...

Αμα μας υποσχεθεις κι εμας σουπερπαουερς ερχομεθα κι εμεις. Αν προλαβουμε το σκαη-μπας βεβαια.
Εγω θελω την ικανοτητα του Ανακιν να βγαινει μαυρο αιλαινερ γυρω απο τα ματια του οταν συφιλιαζεται. Θα σταματησει να γκρινιαζει κι η μαμα μου οτι τελειωνω το δικο της

Ανώνυμος είπε...

Πότε έγιναν όλα αυτά? Εγώ χαμπάρι δεν πήρα! Το μόνο που ξέρω είναι οτι Κυριακή μεσημέρι ξύπνησα μ'εναν απίστευτο πονοκέφαλο και τα ρούχα μου γεμάτα γατότριχες (συμπαθέστατα πλάσματα οι γάτες, έχω 5 στο πατρικό μου, αλλά οι τρίχες τους δύσκολα ξεκολλούν). Α! Επίσης βρήκα ενα σημείωμα κάτω απο την πόρτα που έλεγε:" Παρακαλώ μην χτυπάτε τα κουδούνια στις 5 η ώρα το πρωί για να σας ανοίξουν. Η κλειδαριά στην είσοδο της πολυκατοικίας έχει στοιχειώσει και δεν αλλάζει! Καλο είναι να το πάρετε απόφαση!"

αμμος είπε...

Καλώς τους/τες!

Προς Nosy,
βρε Προυστ από δω παλιόγατο, που θα μου φας και τον επισκέπτη, με το ντουφέκι τους κυνηγάω για να έρθουν!
Να αυτοπειθαρχηθείς και να φας τη κονσέρβα Gourmet σολωμού σου.

Αγαπητή Σία, αγαπητή Μέζα
σε αυτό το Blog Universe (κατά το Marvel Universe) οι υπερδυνάμεις προκύπτουν από το όνομα και όχι αντιστρόφως. Το Big fish το έχετε δει, με τις κινέζες Σιαμαίες καλλλιτέχνιδες τσίρκου;

Καλή μου Ιωάννα,
να 'ναι καλά το παλικάρι ο Σούπερμαν, που σε ανέβασε μέχρι τον τρίτο (άμα θέλει η Λουίζα γίνεται πολύ αποτελεσματική στις απαιτήσεις της). Αλλιώς στα καλντερίμια της Άνω Πόλης θα το περνούσες το βράδυ σου...

Nada είπε...

Χμμμ...

Είστε τρελοί εσείς οι μπλόγκερς τελικά...

Αλήθεια, ποιος είναι αυτός ο Σούπερμαν;

αμμος είπε...

Αγαπητέ Nada, καλά κάνεις και διαχωρίζεις τη θέση σου, πράγματι είμαστε τρελοί εμείς οι μπλόγκερ. Για το Σούπερμαν καλύτερα να ρωτήσεις τη homeless montressor που είναι κι εκείνη εξωγήινη.

Τίποτα είπε...

Ονειρική συνάντηση...:)

αμμος είπε...

Καλό μου Τίποτα, σκεφτόμουν ότι κατά κάποιον τρόπο εκπροσωπήθηκες κι εσύ στη συνάντηση, μέσω του μπλόγκερ nada (ισπ. τίποτα). Να είσαι κάλα.

Фе́ммe скатале είπε...

ψεμματα....εσεις είσασταν? Αφού ξέρετε πως δε με λενε Μαρία...

Фе́ммe скатале είπε...

ψεμματα....εσεις είσασταν? Αφού ξέρετε πως δε με λενε Μαρία...

αμμος είπε...

Καλή μου Τία - Αννέτα, αν όλο αυτό οφείλεται σε μία τραγική παρεξήγηση, δεσμεύομαι ότι θα κανονίσω επόμενη μπλογκοσυνάντηση, μόνο και μόνο για να μπορέσετε να παρευρεθείτε. Πείτε μου το μέρος (Neverland, Wonderland, Λαπούτα, Σαμαρκάνδη;) και αφήστε τα υπόλιπα πάνω μου.

αμμος είπε...

Καλή μου Τία - Αννέτα, αν όλο αυτό οφείλεται σε μία τραγική παρεξήγηση, δεσμεύομαι ότι θα κανονίσω επόμενη μπλογκοσυνάντηση, μόνο και μόνο για να μπορέσετε να παρευρεθείτε. Πείτε μου το μέρος (Neverland, Wonderland, Λαπούτα, Σαμαρκάνδη;) και αφήστε τα υπόλιπα πάνω μου.

Фе́ммe скатале είπε...

Γιατί μου απαντήσατε δύο φορές;
Γιατί μου απαντήσατε δύο φορές; Γιατί μου απαντήσατε δύο φορές;

αμμος είπε...

Δε φταίω εγώ καλή μου Τία Αννέτα, αλλά η ηχώ.

αμμος είπε...

Τία Αννέτα, αλλά η ηχώ.

αμμος είπε...

αλλά η ηχώ.

αμμος είπε...

ηχώ