CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

10.9.07

Αν ήθελα να κρυφτώ, ας άνοιγα τρύπα, όχι μπλογκ [Εννιά μήνες]

Πάνε εννιά μήνες που ξεκίνησα να γράφω τις ιστορίες μου εδώ, να δοκιμάζω τη γραφή μου και να επικοινωνώ μαζί σας. Δε σας έχω κρύψει ότι αρχικά η ανάγκη μου ήταν να τονώσω την αυτοπεποίθησή μου με την αυτοέκθεση. Κατέφυγα λοιπόν στο ταλέντο μου που πίστευα τότε περισσότερο, αυτό του συγγραφέα, και η ανταπόκριση υπήρξε από την αρχή απροσδόκητα ζεστή. Είναι νομίζω η ώρα να ευχαριστήσω θερμά τους/τις Lucy of wild flowers, Misirlou Oubliez, Fight Back, Sia+Meza και ιδίως τη Νερίνα, που έγραψαν τα πρώτα καλά λόγια και μου ‘δωσαν όρεξη και πίστη να συνεχίσω.
Στην αρχή είχα αγχωθεί πολύ, έχοντας ακόμη μεγάλη ανάγκη για επιβεβαίωση, κι είχα φτάσει στο σημείο να γράφω με πρόγραμμα, μια ιστορία το διήμερο. Κάποια στιγμή γύρω στο Μάρτη χαλάρωσα, χωρίς όμως να εγκαταλείπω τη βασική μου ανασφάλεια, ότι η μόνη πλευρά που θα άντεχε σε μια αυτοέκθεση εδώ ήταν η λογοτεχνική. Μου άρεσε η ιδέα να είμαι ένας από τους παραμυθάδες του μπλογκοχωριού (τίτλος που μου έδωσε η αγαπημένη μου μουσική παραγωγός Κλέλια) κι έτσι συνέχισα να σκορπίζω με χάρη τις ιστορίες μου, φαινομενικά ταπεινός, αλλά φουσκώνοντας από περηφάνια για τα ενθουσιασμένα σχόλια (Γητεύτρια, Τυχάρπαστε, Idaki Βοργία να ‘στε καλά, όσο κι αν αγαπησιάρικα υπερβάλατε κάποιες φορές). Οι αφίξεις στο μπλογκ του indie pop Σαμμάνου και του ηχοπλόκου Δύνη με χαλάρωσαν βέβαια πολύ κι έτσι άρχισαν σιγά σιγά να βγαίνουν και άλλες πλευρές μου, με ημερολόγια, χιούμορ και μικρά πολιτικά κείμενα, χωρίς όμως να ξεφεύγω από τη βασική μου θέση να εξιστορώ και να φαντάζομαι.
Μου άρεσε να είμαι ο Άμμος, δεν το κρύβω, να κρατάω τα πήλινα προσωπεία μου για να έχω τη χαρά να τα σπάζω, να αποκαλύπτομαι προσεκτικά στο μπλογκ, πιο άνετα στα μέιλ, τελικά να δημιουργώ επικοινωνιακές γιορτούλες στις κατ’ ιδίαν ή ομαδικές συναντήσεις (Gazaka, Isis, Maya, Νεφέλικα και Μαρία, Τίποτα, χαίρομαι πραγματικά που γίναμε φίλοι με αυτήν εδώ την αφορμή – Αλαφροΐσκιωτε, Αστέρη, Βοργίες: Idaki, Λουκρητία και
Σκιώδη, Γητεύτρια, Dannossiel, Έμπορα, Foulianna, Ζούρι, Homeless Montressor, Θεριό Ανήμερο, Ιούδα, Keimgreek, Magica, Μαριαλένα, Μαύρε Γάτε, μικρή Μαρίκα, Misirlou Oubliez, Nago, Νανάκο, Nosyparker, Πάνο, Παράξενο, Πάστα, Perssefoni, Πρόβατε, Psarog, Ροδιά, Τυχάρπαστε, χάρηκα πολύ που σας γνώρισα – George le Nonce τα μέιλ σας υπήρξαν εξαιρετικά - Στράτο Φουντούλη, τιμή μου η πρόσκλησή σας στις Στάχτες).
Κάποτε όμως θα τελείωνε το ντελίριο των ιστοριών και ο Κώστας θα τίναζε τον Άμμο από πάνω του, για να μιλήσει χαλαρά και όπως του ερχόταν. Από δαιμονική σύμπτωση, την ώρα αυτήν επέσπευσαν δύο χωρισμοί μου. Οι σταθεροί/ες αναγνώστες/τριες θα θυμάστε το φρικάρισμά μου τον Ιούνιο, επειδή είχα χωρίσει με την Ε., αξιοπρεπές και καλογραμμένο βέβαια, φρικάρισμα όμως παρ’ ολ’ αυτά (κι ήταν η πρώτη φορά που έγραφα ότι δεν είμαι καλά σε παροντικό χρόνο). Την ίδια περίοδο συνάντησα τυχαία στο Μπιτ Παζάρ μετά από κάμποσο καιρό μια άλλη Ε., που είχα ταλαιπωρήσει πολύ (κι αρκετά λιγότερο αυτή εμένα) παρά την όποια αγάπη μας και είχαμε ζήσει μαζί τέσσερα χρόνια. Έπινα μπίρες με τη φίλη μου τη Μαρία Αλεξίου, δυο μέρες άλουστος, αξύριστος, με μια χαζοβερμούδα και ένα τσαλακωμένο πουκάμισο και τσαντίστηκα πολύ που με είδε έτσι. Γυρνώντας όμως σπίτι μου συνειδητοποίησα ότι δε μπορώ πλέον να αγχώνομαι τόσο για το κοινωνικό μου πρόσωπο και συμπλήρωσα στο προφίλ μου το ονοματεπώνυμο και το επάγγελμά μου. Ήθελα κι άλλη σιωπή, αλλά ξεκίναγα πλέον για το καρναβάλι των φωνών μου.
Στους εννιά μήνες πάνω λοιπόν (Αλλού Φαν Μαρξ, θυμάσαι που αναρωτιόσουνα;) ο Άμμος γεννάει τον Κώστα Σπηλιώτη, που ασχολείται με την έρευνα, τον ενδιαφέρει η πολιτική, λέει ιστορίες, αναστοχάζεται πάνω στο blogging και μιλάει και για τον εαυτό του. Ας μην καταλάβει κανείς/μιά ότι προεξαγγέλλω μια ειλικρίνεια που έλειπε από τις αναρτήσεις μου ως τώρα. Ανοίγω απλώς
όλα τα θέματα που με ενδιαφέρουν, ελπίζοντας να τα πούμε ακόμα καλύτερα φέτος.

25 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Άμμος εγέννησε Κώστα ή Κώστας εγέννησε Άμμο;
Μπλέξαμε....
Όπως και να έχει καλωσορίζουμε, 9 μήνες μετά, τον Κώστα Σπηλιώτη.
:)

Ανώνυμος είπε...

Ιδού ο Κωστάμμος! Καλώς τον!

Ινδιάννα είπε...

... (άφωνος)
καλέ για διακοπές σε στείλαμε
τι μεταλλαγμένα σου δώσανε και
άμμος έφυγες άνθρωπος γύρισες
μετά τη σοκολάτα και άμμος με ονοματεπώνυμο;

ΥΓ. Έχω μια υποψία ότι με την αποκάλυψή σου ξεκινά ένας καινούριος γενναίος κόσμος στο μπλογκ, που θα μας ...συσΣπηλιώσει όλους!

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

αισθάνομαι σαν τον μαθητή που επιστρέφει φορτωμένος βιβλία στο σπίτι μετά τον αγιασμό στο σχολείο..

καλωσόρισες Κωστή και καλό μας διάβασμα.. (χείμμαρος είναι αυτός..)

αμμος είπε...

Αγαπητέ ΑΦΜαρξ, μου θύμισες το γνωστό ερώτημα με το αυγό και την κότα :-) Η απάντηση εδώ είναι ευκολότερη πάντως, προϋπήρχα του Άμμου επί εικοσιεννιά συναπτά έτη, οπότε δύσκολα μπορεί να διεκδικήσει πρωτεία. Καλώς σας βρήκα.

Φίλε Αντώνη, η Κλέλια από το giatinarleta.blogspot.com με φωνάζει ήδη Αμμόχωστο, οπότε μάλλον Αμμόκωστας είναι καλύτερο σύνθετο. Καλώς σε βρήκα και στη μπλογκόσφαιρα.

Σαμμάνε καταρχήν LOL. Κατά δεύτερον, δεν ξέρω τι με ταϊζανε στη Σαμοθράκη, λένε ότι έχει και κάτι μαγνητικά ρεύματα, ό,τι μου συνέβη εκεί το έπαθα είμαι βέβαιος. [Το ρήμα συσπηλιωθείτε, μόνο εσύ θα μπορούσες να το σκεφτείς, προσκυνώ γελώντας.]

Αλαφροϊσκιωτε καλέ, δεν ήθελα να σε αγχώσω! Σε ευχαριστώ πολύ πάντως, καλά να είμαστε, να βρισκόμαστε και να αλληλοδιαβαζόμαστε.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου κι εγώ χάρηκα πολύ που γίναμε φίλοι και μάλιστα φάγαμε σαμοθρακιώτικο γεωμαγνητισμό παρεούλα! Να ξέρεις πως ο Αμμόκωστας ήταν από τις καλύτερες γνωριμίες μου για το 2007! Όταν λέμε ότι θα βρεθούμε και είμαι χαμένη, να ξέρεις ότι απλώς σκαλώνω... Η παρέα σου είναι πάντα αποκαλυπτικά ευχάριστη! Τώρα που είμαστε και γείτονες... ποιός μας πιάνει!!! Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

;-D

Tanila είπε...

Χμμμμ.... Eν Αθήναις, μορφωμένος, συνομίληκος, με αξιοπρεπές επάγγελμα...
Ψιτ, αγοράκι, δε βάζεις και καμιά φωτό να ξέρω αν αξίζει να στην πέσω;
(αυτά παθαίνει όποιος δημοσιεύει ΕΠΔ)

Misirlou Oubliez είπε...

I didn't mean to hurt you, I'm sorry that I made you cry, I'm just a oti-na-nai guy. Mail me, fax me, sms me, whatever. Φιλιά (*)

(*)Προφερεται filia

pølsemannen είπε...

Αρνούμαι να σας αποκαλέσω Κώστα Σπηλιώτη!

Για μένα θα είσθε πάντα ο μέλλων νομπελίστας λογοτεχνίας, Κώστας Αμμουδάρης!

(Wellcome back! (Ξανά μανά από τα νεότερα στα παλαιότερα ποστ. Πάντα ανάποδος)

Ανώνυμος είπε...

Όμορφη εξομολόγηση. Σε προδιαθέτει για τη συνέχεια...:)
Καλημέρα!

soulmates είπε...

allh mia fora, 8a pw poso polu xairomai pou vrhka to blog sas!!
wraies oi apokalupseis!!! ;)
eimaste kai geitonakia!!!
xaxaxaxa!!! les na sai o geitonas mou, o apo panw, pou vazei terma thn mousikh?? :P

Idάκι είπε...

Κι αν ήταν άτυχη εκείνη η βραδιά από πλευράς κακοκεφιάς μου, με όλη την αδυναμία συνεννόησης που αυτή συνεπαγόταν... χαίρομαι απεριόριστα που γνώρισα έναν άνθρωπο που η πένα του με έχει συγκινήσει τόσες πολλές φορές, και η παρουσία του ήταν το ελαφρύ αεράκι που έλειπε.

Καλώς ήρθες Άμμε της Σπηλιάς, με όποιο όνομα κι αν κυκλοφορείς, αυτό που σε ξεχωρίζει είναι οι λέξεις σου. Και τα αγαπησιάρικα σχόλια σου αξίζουν διπλά, από τότε που είδα τις ματιές σου προς το λουλούδι που έχεις δίπλα σου :)

αμμος είπε...

Maya μου σε ευχαριστώ που τα δηλώνεις και ως περσόνα, γιατί από κοντά τα έχουμε πει ήδη πολύ και καλά. Οι δημιουργικοί άνθρωποι χάνονται μέσα στα τρεχάματά τους, τα ξέρω αυτά. Θα τα π(ι)ούμε σύντομα!

Αγαπητέ keimgreek :-D επίσης.

Αγαπητή Τανίλα με κολακευέι το ενδιαφέρον σου, αλλά τη συγκεκριμένη περίοδο αυτοπροσδιορίζομαι ταυτόχρονα ως α) δεσμευμένος και β) που δεν κάνω μαλακίες, οπότε η σχέση μας είναι καταδικασμένη να παραμείνει πλατωνική. Ένας φίλος μου πάντως έβγαλε τέλειες φωτογραφίες στη Σαμοθράκη, οπότε μάλλον θα σου λυθεί η περιέργεια σύντομα, σκέφτομαι να ανεβάσω κάτι εδώ.

Μισιρλου ντιαρ, άι καντ φαξ γιου μπικοζ άι ντοντ χαβ ε φαξ, άι καντ εσεμές γιου, μπικόζ μάι σελ φόουν ντιλίτιντ ολ μάι νάμπερσ (σι νεξτ ντάιαρι έντρι φορ ντιτέιλς) σόου άι κεν όνλι μέιλ γιου. Θενκς φορ ολ δε σατζέστσιονς δόου. Κισιζ φρομ μι του.

Αγαπητέ Πολσεμάννεν, σε μια εποχή που μέχρι και ένας δεξιός πρωθυπουργός υπεραμύνεται του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, είναι παρήγορο κάποιοι να επιμένουν σε παραδοσιακές αξίες όπως ο ετεροπροσδιορισμός με το έτσι θέλω. Τελικά υπάρχει ακόμη ελπίδα σε αυτόν τον τόπο...
Καλώς σας βρήκα! αρ. 2 προς Polsemannen

Σε ευχαριστώ lifewhispers! Καλή συνέχεια σε όλους/ες μας, εξομολογούμενους/ες και μη.

Soulmates σε ευχαριστούμε πάρα πολύ! Δύσκολα να είμαι πάντως ο γείτονάς σου, είχα υποφέρει παλιότερα από ένα δικό μου γείτονα που έβαζε πρωί πρωί τέρμα την Αΐντα με την Κάλλας και ό,τι έχω λουστεί δύσκολα το κάνω στους άλλους.

αμμος είπε...

Idaki μου όρεξη να 'χουμε να τα λέμε και να βρισκόμαστε, και οι άτυχες στιγμές να είναι μέσα στο πρόγραμμα κι αυτές. Κι εγώ χάρηκα πολύ που σε γνώρισα, όπως και τους σεβαστούς σου συγγενείς βεβαίως, βεβαίως. Έφτασες καλά, είσαι καλά; Τα φιλιά μου.

Ανώνυμος είπε...

Όχι, επαναπροσδιορίσου και πες ποιός έβγαζε τις καταπληκτικές φωτογραφίες με τη μηχανή του Γιώργου... :)

Παπαδημητρίου Σταυρούλα είπε...

Τι Κώστας τι άμμος .... ειναι καλά που είσαι εδώ και σε διαβάζουμε.

αμμος είπε...

Οκέι, επαναπροσδιορίζομαι: Η Μάγια έβγαλε τις μισές φωτογραφίες που εμφανίζομαι και ο Γιώργος τις άλλες, χρησιμοποιώντας τη μηχανή του δεύτερου. Οι φωτογραφίες της Μάγιας επιπλέον διακρίνονταν από μια αισθητική υψηλή, που σεβόταν όμως και το τοπικό χρώμα, ενώ του Γιώργου κύριο σκοπό είχαν να λειτουργήσουν ως αναμνηστικά. Μυστηριωδώς, βγήκα μια χαρά και στις δύο περιπτώσεις.

Καλώς την Πάστα! Το ίδιο λέμε, στην ουσία με ανοίγω σε όλα τα θέματα που θα ήθελα να μιλήσω, παρά κάνω στροφή στην καριέρα μου :-D Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Έτσι... Πάλι καλά που δεν έχει μπλογκ και ο Γιώργος γιατί θα με εκδικούταν ανεβάζοντας φωτό με τα κομμάτια μου στα Θερμα!!! Εσύ πάντως που βγήκες φόρα παρτίδα με ονοματεπώνυμα, να ανεβάσεις και την άλλη που έχεις στο msn που είσαι και πολύ τρελό αγόρι!

αμμος είπε...

Αγαπητή Maya, φοβάμαι πως η συγκεκριμένη φωτογραφία δε θα πείσει εύκολα ότι αυτή ακριβώς είναι η εξωτερική μου εμφάνιση. Θα το σκεφτώ πάντως...
Κατά τα άλλα έχεις συνειδητοποιήσει ότι ανά πάσα στιγμή μπορώ να σε κάνω ρεζίλι των σκυλιών στην ελληνική μπλογκόσφαιρα; Τα κομμάτια σου από Σαμοθράκη είναι επίσης στο σκληρό μου :-)

Unknown είπε...

Kαλέ τι μανία καταδίωξης έχεις με τους αυτοπροσδιορισμούς? και με τους αποχαιρετισμούς και χαιρετισμούς και τις επετείους? Είπαμε να ομφαλοσκοπούμε Αμμε μου, Κώστα μου, ψιτ (ό,τι ακούς καλύτερα τέλος πάντων) αλλά εσύ το παράκανες!

άντε καλή χρονιά να έχουμε κι ελπίζω να μην έχουμε ξανά τέτοια κατά την αλλαγή του χρόνου ξανά ε?

χιχι :)

αμμος είπε...

Ίσις γλυκειά μου, ένα μπλογκ είναι ένα δημόσιο προσωπικό ημερολόγιο. Αυτός ο τελείως αντιφατικός του χαρακτήρας το κάνει αναγκαστικά εκκρεμές ανάμεσα στο ομφαλοσκοπικό και το κοινωνικό - δημόσιο. Πήγα πέρα, θα έρθω δώθε, μη μου ανησυχείς :-)

Κατά τα άλλα, απαντάω πολύ ευχάριστα στα "ψίτ όμορφε", "εσύ ω μεγάλε συγγραφέα" και "κύριε Κωνσταντίνε Σπηλιώτη". Επειδή όμως έχεις συνηθίσει να με αποκαλείς "άμμο" θα κάνω για σένα ειδικά μια παραχώρηση.

Καλή ιστολογική χρονιά σε όλους μας!

Cle Petridou είπε...

Επιτέλους, ήρθα με καθαρό μυαλό και ώρα πολλή μπροστά μου, να "γνωρίσω" έναν "αγαπητό Αμμόχωστο", που δεν ήξερα μα υποψιαζόμουν!
Δεν ξέρω ακόμα,θα κατάεβω προς τα κάτω αν και δεν ξέρω αν είναι η καλύτεργ σειρά για να παρακολουθήσω την "μετάλλαξη" σου.

τα λέμε... πιο κάτω.

αμμος είπε...

Καλωσόρισες Κλέλια! Βασικά δεν είναι μετάλλαξη, αλλά περισσότερο αυτοπαρουσίαση. Αυτός ήμουν και πριν, απλώς με λιγότερο ξεκάθαρο τρόπο. ΝΑ είσαι καλά!

μαριάννα είπε...

Άντε λοιπόν καλωσορίσαμε όλοι του κόσμου οι φευγάτοι! Καλό χειμώνα να έχουμε και καλά πλήκτρα σε όλους!
Τώρα αρχίζω κι εγώ σιγά σιγά να έρχομαι στα ίσα μου. Επανήλθα στη βάση μου κι έτσι στο άμεσο μέλλον θα υφίστασαι και πάλι κι εσύ και το σαμμανάκι, τα ενθουσιώδη σχόλιά μου! :))))

Με όλη μου την αγάπη!
Φιλιά πολλά και στους δυο σας!