CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

27.1.08

Loud Read - indieannalog set 12

Γη... Somebody to love: Από παιδί μου θύμιζε άγρια νιάτα και όποτε το ακούω έχω στο νου ένα δυναμίτη που σκάει! Μόλις σήμερα έμαθα ότι το τραγούδι έφτασε στους Jefferson Airplane από το προηγούμενο συγκρότημα της Grace Slick, τους Great society -οι οποίοι έχουν την πατρότητα και του White rabbit! (Καλα μιλάμε αυτό το blog πρέπει να πάρει κωδικό ISO με τόση επιμόρφωση που προσφέρει -χα χα! :) )

Φωτιά... Beangrowers - The priest. Το τραγούδι βγήκε το 2004 αλλά του πήρε 3 χρόνια να ταξιδέψει από την Μάλτα -απ' όπου κατάγεται η μπάντα- για να φτάσει στο Αμέρικα και από εκεί να το ...εισάγουμε πίσω εμείς στην Ε.Ε! Επιρροές από PJ, με το γνωστό θανατηφόρο μπάσο που με κρατά εξαρτημένη, εξαιρετική δομή και "χτίσιμο". Προσεγμένα πράγματα οι Μαλτέζοι! :)

Αέρας... Μετά την φάση που γεμίσαμε ρέπλικες των interpol, ήρθε η ώρα για τους κλώνους των White stripes. Αν ακούσετε το The hardest button to button μάλλον θα αναγνωρίσετε και εσείς ότι μετά τους rolling stones, το δίδυμο του Detroit ασκει τη μεγαλύτερη επιρροή στα αγόρια από την Οξφόρδη: Supergrass - Diamond Hoo Ha man.


Νερό... Circulatory system - Joy. Απ' τ' απομεινάρια μιας μπάντας (Olivia Tremor Control) με λίγη βοήθεια από τους φίλους τους (Neutral Milk Hotel) προέκυψε αυτός ο μοναδικός ονειρικός ιπτάμενος δίσκος. Μετά χάθηκαν στο διάστημα. Σαν ευτυχισμένα πυροτεχνήματα.

15 σχόλια:

??? είπε...

Γεμίζεις ευχάριστα το πρωινό της Κυριακής με καφέ και τσιγάρο και τις μουσικές επιλογές σου. Για όλους εμάς που δε διαβάζουν εφημερίδες (φαντάζομαι θα υπάρχουν και αλλοι..).

??? είπε...

..Αν και μόλις ανακάλυψα το απόλυτο κομμάτι για πρωινό ξύπνημα με καφέ και τσιγάρο : Bobby Womack - Across 110th Street. Η δική μου μουσική πρόταση της ημέρας (χωρίς λινκ βέβαια..).

Ινδιάννα είπε...

Τώρα που το λες, από πραγματικό ενδιαφέρον αγοράζω συχνά εφημερίδες -που μετά δεν έχω χρόνο να διαβάσω! Έτσι στο τέλος της βδομάδας, κάθε Κυριακή, με περιμένει μια στοίβα που πιο πολύ με τρομοκρατεί το να την μελετήσω παρά μου προκαλεί χαρά. Ο εφιάλτης στον δρόμο με τις ειδήσεις!
ΥΓ. Για να πάω να βρω το άσμα σου τώρα! :)

Ανώνυμος είπε...

Don't you know.. Χαρακτηριστικα απιστευτη περιπτωση.Το τραγουδι το ξερεις,το ακους απο τοτε που γεννηθηκες,τον τιτλο διαβαζεις και ηδη παιζει στο τζουμποξ του εγκεφαλου σου.. κι ομως,για χιλιοστη φορα αναρωτιεσαι ποσο μαγικη εποχη ηταν τα '60ς,πως εκατομυρια ανθρωποι εζησαν ενα τοσο μοναδικο trip,τι θεικη εμπνευση γεμισε τα κεφαλια τους και παιξανε τεοιες μουσικες που μας αναγκαζουν 40 χρονια μετα να μην ενθουσιαζομαστε με τιποτε.. Fuck,ειμαστε ατυχως παιδια της εποχης μας ε..?
ΥΓ.βραβειο ανακαλυψης του μηνα για τους Grate Society!!

Ανώνυμος είπε...

Καλά, ό,τι θυμάσαι χαίρεσαι :)
-αν και η τύπισσα των airplane είναι τραγουδίστρια- ορόσημο για τα 60ς. Καλό είναι το priest αλλά ρε συ, οι circulatory είναι όλα τα λεφτά. Τι υποβλητικό κομμμάτι. Έτσι είναι όλος ο δίσκος που λες ή το άσμα είναι μια φωτεινή στιγμή του;

Ινδιάννα είπε...

goofy
βραβείο αρχαιολογικής ανασκαφής εννοείς, γιατί εκεί που το βρήκα... χα χα!

τομ
ε, όχι και τόσο "φωτεινή" στιγμή του άλμπουμ! Ναι, όλος ο δίσκος είναι έτσι, μυστηριώδης και "σκοτεινός" και, όπως ακριβώς το λες, "υποβλητικός"!

αμμος είπε...

Κι εγώ κόλλησα με τους Circulatory, όταν βρεθούμε με το καλό, κάψε κανά σιντάκι να μου τους φέρεις. Για τις ερευνητικές σου ικανότητες σε παινεύω από προχτές, να μην τα ξαναλέω :-)

Ινδιάννα είπε...

αμμούδι
ευχαριστώ! :)
Να σου γράψω ένα cd-άκι αλλά το θες με ατμοσφαιρικά ή με πιο νταμπαντούπα. Μήπως να κάνω ένα μισό- μισό;;;

night blue είπε...

Προτιμώ την εκδοχή των Great Society από των Jefferson Airplane.
Η Grace Slick εκτός από δυναμική frontwoman ήταν και πολύ ωραία στα νιάτα της. Νομίζω ότι ήταν μοντέλο. Και αν θυμάμαι καλά, υπάρχουν σκέψεις να γυριστεί η ζωή της σε ταινία. Νομίζω ότι έχει γράψει και αυτοβιογραφία.
Δεν θα γράψω άλλα για σήμερα. Έχω πρόβλημα με τον αυχένα.
Φιλιά

night blue είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
sot είπε...

Καταπληκτικό το Joy αλλά και τον παπά καλώστονε κι ας άργησε.

Ινδιάννα είπε...

Vain μου
περαστικά στον αυχένα
η μουσική δε φεύγει
όποτε έχεις όρεξη και αντοχή
σε περιμένει!

Βρε Sot μου
ήρθε ο παπάς
και χάσαμε τον Αρχιεπίσκοπο!
Να με θεωρήσω υπεύθυνη; Να πάω να παραδοθώ ως ηθική αυτουργός; Δεν ξέρω τι να κάνω :)

Ανώνυμος είπε...

Μικρή μου ινδιΆννα,
καλή βδομάδα και πάντα με τις μουσικές σου να μας κάνουν να ξεχνάμε πως είναι Δευτέρα :-)

Ινδιάννα είπε...

Καλημέρα! :)))))

sot είπε...

Τώρα μηχανορραφείς για τον καινούριο;
:)