CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

1.2.07

Οι θετικές επιδράσεις της πνευματικής καλλιέργειας

Η πρώτη φορά που το διάβασμα είχε και αυτήν την ευεργετική συνέπεια επάνω του ήταν μόλις δεκαεπτά χρονών και στην ΚΝΕ, δεν μπόρεσε όμως τότε να το καταλάβει. Είχε διαβάσει πρόσφατα τη «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» και σε μια παρέα συντρόφων ανέφερε ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα.» Ενώ οι σύντροφοί του τον κοιτούσαν με θαυμασμό, ο Μάρκος αισθάνθηκε κάτι να σαλεύει παράξενα μέσα στο σλιπ του. Δεν έδωσε εκείνη την ώρα σημασία, αλλά αργότερα στο σπίτι πήγε στο μεγάλο καθρέφτη του μπάνιου, κατέβασε παντελόνι και εσώρουχο και κοιτάχτηκε προσεχτικά. Το πέος του του φάνηκε ελάχιστα πιο μεγάλο, υπέθεσε όμως ότι έβλεπε ό,τι ήθελε, από τα πολλά τσίπουρα που είχε κατεβάσει.
Το ίδιο σκέφτηκε και τη δεύτερη φορά που του συνέβη, όταν σε μία παρέα τριαντάρηδων Συνασπισμένων ένα χρόνο μετά, είπε ότι το αγαπημένο του βιβλίο είναι το «Άλεφ» του Μπόρχες (έλεγε αλήθεια, τον είχε ανακαλύψει πρόσφατα και είχε γοητευτεί από τους αχανείς λαβυρίνθους του, που ελάχιστα κατανοούσε). Όσο οι περισσότεροι κουνούσαν το κεφάλι και έσμιγαν τα χείλη με επιδοκιμασία, ο Μάρκος αισθάνθηκε πάλι κάτι να κουνιέται στο σλιπ του. Στο σπίτι πάλι εξετάστηκε στη συγκεκριμένη περιοχή, πάλι κάτι του φάνηκε διαφορετικό (δεν ήταν όμως το μήκος), σκέφτηκε ξανά ότι φταίει η φαντασία του, έκανε όμως κάτι που θα τον οδηγούσε πολύ πιο κοντά στην ανακάλυψη της αλήθειας. Πήρε τη μεζούρα που χρησιμοποιούσε η μητέρα του στο ράψιμο και μετρήθηκε με πολλή προσοχή. Το ίδιο έκανε ανά διήμερο για όλο τον υπόλοιπο μήνα, μέχρι να βεβαιωθεί ότι αυτό ήταν πραγματικά το μέγεθός του.
Έτσι την τρίτη φορά, πρωτοετής στο πανεπιστήμιο πλέον, όταν ξεκίνησε μια παρατήρηση του στο αμφιθέατρο με μια παραπομπή στον Μπαχτίν, για το καρναβάλι της γραφής και την πολυφωνία των κειμένων, περίμενε κυρίως να δει τι θα γινόταν από τη στιγμή που ο καθηγητής τον επιβράβευε και οι συμφοιτητές με τις συμφοιτήτριές του τον κοιτούσαν με φθόνο. Αφού ένιωσε για άλλη μια φορά το πέος του να κουνιέται παράξενα, οι δύο ώρες μέχρι να τελειώσει το μάθημα πέρασαν βασανιστικά αργά, μέχρι να τρέξει προς το σπίτι και να βεβαιωθεί ότι το πέος του είχε πράγματι μεγαλώσει ένα πόντο σε μήκος.
Τα συμπεράσματα ήταν εύκολο να βγουν: κάθε φορά που εντυπωσίαζε ένα απαιτητικό ακροατήριο με κάτι που είχε διαβάσει, το πέος του θα μεγάλωνε. Με δεδομένο ότι δεν ήταν ιδιαίτερα προικισμένος αλλά και ότι δεν είχε κάνει ακόμα σεξ (οπότε κουβαλούσε όλες τις παρανοήσεις της πορνογραφίας) η ανακάλυψη τον συγκλόνισε με κύματα ενθουσιασμού. Πήγαινε ήδη αρκετά στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, από εκείνο το σημείο και μετά όμως έφτανε πριν τις βιβλιοθηκονόμους το πρωί και έκλεινε μαζί τους την αίθουσα το βράδυ.
Σύντομα βέβαια αντιμετώπισε ένα πρόβλημα, καθώς το πέος του μεγάλωνε σε μήκος αλλά όχι σε πάχος. Πριν αρχίσει να ευεργετείται από την ανάγνωση οι αναλογίες του ήταν βέβαια φυσιολογικές, έτσι όμως που μεταμορφωνόταν σε νεαρό λόγιο, το πέος του έμοιαζε όλο και περισσότερο με μακρύ καλαμάκι. Τότε ευτυχώς ήρθε στη ζωή του ο Τζόυς.
Είχε πάρει ως θέμα μιας εργασίας του τον «Οδυσσέα» (κανένα άλλο μυθιστόρημα δεν του φαινόταν αντάξιό του) και είχε βρεθεί σε μια ταβέρνα με κάτι συμφοιτητές του, μετά από το μάθημα. Συζήτησαν λίγο για τις εργασίες, τους είπε για τον Οδυσσέα, και εκεί ακούστηκε η αναμενόμενη ερώτηση: «Μα κατάφερες να τον διαβάσεις ολόκληρο;». Απάντησε με φυσικότητα «ναι» και πάλι αισθάνθηκε κάτι να μεγαλώνει μέσα στο μποξεράκι του (ήταν πλέον διανοούμενος, δεν μπορούσε να φοράει σλιπ), αυτή τη φορά όμως το αισθάνθηκε με διαφορετικό τρόπο. Στο σπίτι αργότερα, όταν μέτρησε το πέος του ήταν ίδιο σε μήκος, αλλά σε προσεκτικότερη εξέταση αποδείχτηκε ότι είχε μεγαλώσει ένα εκατοστό σε πάχος.
Φυσικά παράτησε τη θεωρία και το γύρισε στη λογοτεχνία, ανοίγοντας και λίγο τον κύκλο του. Τα αμφιθέατρα ήταν ιδανικός χώρος για να αραδιάζει βιβλιογραφικές παραπομπές, οι παρέες ήταν όμως πιο κατάλληλες για να συζητάς λογοτεχνία. Δε χρειάστηκε κάτι παραπάνω από το «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» και το «Πόλεμος και Ειρήνη» για να αποκτήσει το επιθυμητό πάχος. Το μόνο που τον απασχολούσε ακόμη ήταν ότι την είχε λίγο στραβή.
Είχε όμως μπει πλέον στη λογική των μεταμορφώσεών του. Άνοιξε ένα μπλογκ που αμέσως γοήτευσε με το βάθος της θεωρητικής του ανάλυσής και τον πλούτο των λογοτεχνικών του αναφορών. Κάθε φορά που έπιανε τους 150 επισκέπτες, το πέος του ίσιωνε λίγο ακόμα. Αφού ένα κείμενό του δημοσιεύτηκε και στα ΝΕΑ, αποφάσισε να τα παρατήσει. Ήταν όπως έπρεπε, δεν χρειαζόταν να προσπαθεί άλλο.

Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι την είχε πια τόσο μεγάλη, που δεν του σηκωνόταν με τίποτα.

23 σχόλια:

tyharpastos είπε...

Αναρωτιέμαι τώρα, αν περιοριστώ να αναφέρω το στίχο του αγαπημένου μου Σωκράτη "ζωή σε σπούδασα μα ξέχασα να ζήσω" θα είμαι μέσα στη στόχευση του κειμένου σου ή θα φανώ εντελώς ρηχός και μακριά από το πνεύμα του, γεγονός που θα σημάνει μια συρίκνωση του πέους μου, το οποίο με τόσες και τόσες σελίδες κατόρθωσα να το μεγαλώσω; Αν πάλι αρχίσω τίποτα βαθυστόχαστατα και ξεπατικωμένα κακήν κακώς από κακοχωνεμένα ψυχαναλυτικά, κινδυνεύω, είμαι στο όριο θαρρώ, να γίνει μεν τέλειο κι όπως το είχα ονειρευτεί, αλλά να μη μου σηκώνεται. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το κείμενο είναι πολλαπλώς ωφέλιμο. Και λύση θα δώσει σε όσους με αγωνία μετρούν με το χάρακα το πείσμον στο μεγεθός του πέος τους και σε όσους το μέγεθος τους αρκεί, αν αρκεί ποτέ, γκέμια για να χαλιναγωγούν την όποια παρόρμηση για λίγο περισσότερο τάισμα της ματαιοδοξίας τους. Έτσι κι αλλιώς όλοι έχουμε ένα λόγο να σ' ευχαριστούμε, αν και θα έχουμε και το φόβο μη σου μεγαλώσει κι άλλο και όχι μόνο δε σηκώνεται αλλά αρχίσει να σε τραβαει και προς τα κάτω. Να είσαι καλά.

αμμος είπε...

Καλέ μου Τυχάρπαστε,
τα σχόλια που κυρίως δυσκολεύομαι να απαντήσω είναι αυτά που έχουν πραγματική αυτονομία ως κείμενα ή προχωρούν παραπέρα έναν προβληματισμό. Τα σχόλια αυτά λοιπόν είτε τα προσθέτω στα κείμενα που σχολιάζουν ή τα ανεβάζω ως ξεχωριστές δημοσιεύσεις, ώστε να μη μένουν κρυμμένα από τον αργοπορημένο αναγνώστη. Θα ήθελα πολύ να το κάνω και με το δικό σου σχόλιο.
Ένα κείμενο όμως για τις απολαύσεις και τους κινδύνους της ματαιοδοξίας (μεταξύ άλλων) παραείναι μεταμοντέρνο να το συμπληρώσω με έναν έπαινο. Δηλώνω απλά την πρόθεσή μου και σε ευχαριστώ πάρα πολύ (και για το λινκ).

Helix Nebulae είπε...

Κάπου άκουσα ότι αν εντρυφήσει κανείς επαρκώς στα κόμικς (ιδίως αυτά με τους υπερήρωες) σγουραίνουν οι τρίχες, με αποτέλεσμα μία ωραία οφθαλμαπάτη όπου το ανδρικό μόριο δείχνει να ξεπροβάλλει από το θαμνώδες περιβάλλον του μεγαλύτερο κι απειλητικότερο από όσο πριν.

Μπορεί να είναι κι αρλούμπες βέβαια.

Υ.Γ.(1): Όπως είπε και ο Ντεριντά στον Λακάν, "της κοντής ψ...ς της φταίν οι τρίχες"
Υ.Γ.(2): Μου άρεσε πολύ το κείμενο, πλάκα κάνω :ΡΡΡ

αμμος είπε...

Αγαπητέ Έλικα,
φοβάμαι ότι δεν είσαι καλά ενημερωμένος. Η αλλαγή στην τριχοφυία του εφηβαίου που αναφέρεις συμβαίνει μόνο με την ανάγνωση ιστοριών του Wolverine και του Beast (στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα οι τρίχες γίνονται και γαλάζιες).
Επιπλέον την παροιμία που παραθέτεις την είχε πει πρώτος ο Φουκώ στην Κρίστεβα, αλλά κατοχυρώθηκε στον Ντεριντά επειδή την ανέφερε σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη.

Fight Back είπε...

Κοιτα για πολλη ωρα νομιζα οτι μιλαγες για μενα

αλλα το καταλαβα απο δυο σημεια
-ειπες ΝΕΑ αντι για Αρθρο
και
-Τζειμς Τζοις αντι Τζοις Ευειδη

:)

Fight Back είπε...

*οτι δε μιλουσες για μενα

Fight Back είπε...

μμ ισως και να ηταν περιττη η διευκρινιση

Sigmataf είπε...

Αιχμηρότατο και καυλωτικό.
Χα-χα-χα.
Είναι καταπληκτικό!

Фе́ммe скатале είπε...

Καλα σε ειχα καταλαβει εγω εσενα, και παντα αναρρωτιομουν γιατι οι Τζουσπρουτυποι δειχνουν τοσο καυλωμενοι οταν ανακοινωνουν με χαρα τα αναγνωστικα τους κατορθωματα με αποτελεσμα μετα να μη μενει σταγονα. Ας μου απαντησει τωρα οποιος ξερει επειδη εχω νευρα γιατι ειναι πιο σημαντικο να διαβασει κανεις Τζους και Προυστ και Μπροχ απο το να διαβασει Μαφαλντα και Αστεριξ.
Αντε Πρ-ουστ απο δω

και μη με πεις παλι χαινεςς
απλα μπορεις να μη με λες Μαρια

Фе́ммe скатале είπε...

Ααα και μην ακουσω κουβεντα για την ωρα του ποστ. Ναι ειναι εξι παρα και ειμαι το κοριτσι του δρακουλα

αμμος είπε...

Καλώς τους!

Καλέ μου φαητμπάκ,
με δεδομένο ότι είσαι το πρότυπό μου ως μπλόγκερ, χρησιμοποίησα πολλά στοιχεία από την περσόνα σου, χαίρομαι που το αναγωρίζεις.

Αγαπητέ Σιγματάφ,
με κάνεις να κοκκινίζω.

Καλή μου +/- Μαρία aka Vampira
α) Σου έδωσα γιατροσόφι για τις αϋπνίες σε προηγούμενα σχόλια, το δοκίμασες;
β) Τι είναι οι Τζουσπρουτύποι;
γ) Ξέχασα να αναφέρω ότι η μόνη θεραπεία σε αυτήν την παθολογική κατάσταση είναι ακριβώς η αποκλειστική ανάγνωση Μαφάλντας και Αστερίξ επί δύο μήνες. Σε ευχαριστώ πολύ που μου το θύμισες.

αμμος είπε...

Άντε Πρ-ουστ από δω;
:D :D :D :D

Unknown είπε...

δεν υπάρχει πιο απαίσιος συγγραφέας από τον Τζόυς.Είναι συγγραφέας που διαβάζουν οι συγγραφείς.Το άρχισα στη μπανιέρα και τώρα το έχω για να μη χτυπάει η πόρτα όταν φυσάει.Πολύ πιο χρήσιμο.

αμμος είπε...

Αγαπητή Cherryfairy
Και για μένα ο «Οδυσσέας» είναι ένα ερμητικά κλειστό κείμενο, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μην ψυχαναγκαζόμαστε με τη λογοτεχνία, αλλά να την απολαμβάνουμε. Θα δυσκολευόμουν όμως να χαρακτηρίσω τον Τζόυς «απαίσιο», φαντάζομαι ότι υπάρχουν και αναγνώστες που τον χαίρονται παρόλη τη δυσκολία του. Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Ναι ρε παιδιά εγώ τον χάρηκα πολύ τον Οδυσσέα. Πετάω και τσιτάτα μπας και μεγαλώσει το στήθος μου, αλλά δεν... Άμμος..Μόνο με τα πέη πιάνει;

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Στ' αλήθεια δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το κείμενο με άγχωσε.
Καλό σου βράδυ.

αμμος είπε...

Καλή μου Μαγία,
αν ίσχυαν και για το στήθος αυτά που γράφω, θα ήμουν ήδη μια τραβεστί με ελεφαντίαση με όλα αυτά τα θετικά σχόλια στο μπλογκ εδώ και ένα μήνα. Δεν πιάνει λοιπόν ούτε στα πέη (κλαψ λυγμ), ούτε στο στήθος.

Αγαπητή Νερίνα,
καλωσόρισες. Μου κάνει εντύπωση αυτό που λες, σε άγχωσε κάτι συγκεκριμένα; Να είσαι καλά πάντως.

Lex_Luthor06 είπε...

o τύπος που περιγράφεις είναι ο ίδιος άθλιος γκαγκαούγκας που κυκλοφορεί με τριων χιλιάδων ευρώ αυτοκίνητο και τριπλάσιας αξίας ηχοσύστημα που νταμπαντουζιάζει στη διαπασόν.

Μόνο το περιτύλιγμα είναι διαφορετικό.

αμμος είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο Λεξ, απλώς θα είχα πολύ μεγαλύτερη δυσκολία να περιγράψω έναν τέτοιο άντρα. Αυτά που ξέρω, αυτά μολογάω.

ONOMATODOSIA είπε...

γεια σου αμμος.

ταξιδιωτης ειμαι αλλα αφησε μου στις ταξιδιωτισες.μ αρεσει εκει.
απορησα οταν ειδα το μπλοκ μου στα λινκ σου.ολο κοτσανες γραφω.

τα κειμενα σου μου αρεσουν παρα πολυ.δε βρισκω σχολια...

ONOMATODOSIA είπε...

αφησε με,ηθελα να πω.

μ αρεσει η θηλυκη παρεα...

αμμος είπε...

Αγαπητέ ονοματοδοσία,
σας μοίρασα γιατί χανόσασταν στο μπούγιο και ήταν κρίμα. Εσύ με μπέρδεψες, έψαχνα στο προφίλ, έψαχνα για προσδιορισμό γένους στα ποστ σου, τίποτα. Κατέφυγα λοιπόν στο γραμματικό γένος (με βάση το οποίο κι εγώ ταξιδιώτισσα είμαι).
Επίσης, δε γράφεις βλακείες και αν προσέξεις λίγο τις "οάσεις" που είναι τα λατρεμένα μου λινκ, δεν το λες το γούστο μου ακριβώς ιντελεκτουέλ.

Sia+Meza είπε...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!
Το τελος ηταν αποτελειωτικο!
Η τελ-ειοτης!