CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

17.2.07

Πέντε υλικά αφηγήσεων

Με έβαλε ο αγαπητός φίλος Helix Nebulae να συμμετάσχω σε ένα παιχνίδι προσωπικών αποκαλύψεων που παίζεται τον τελευταίο καιρό στην μπλογκόσφαιρα. Οι όροι του παιχνιδιού είναι ότι πρέπει να πω πέντε πράγματα για τον εαυτό μου και μετά να προτείνω σε πέντε άλλους /ες μπλόγκερ να κάνουν το ίδιο. Σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να μπλέξω τα αντικειμενικά προσωπικά στοιχεία με κάποιες φανταστικές αφηγήσεις που έχουν προκύψει από αυτά, οπότε μαζί με κάθε "αποκάλυψη" υπάρχει και ένα λινκ για μια ιστορία μου. Αρχίζουμε.

1) Ένα παιδικό βιβλίο που ανακάλυψα μεγάλος και έχω κολλήσει με αυτό είναι η "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων." Το διάβασμά του έχει σχεδόν ηρεμιστική επίδραση πάνω μου.
2) Μια μεγάλη φοβία της νηπιακής μου ηλικίας ήταν ότι πίσω από τον καναπέ του σαλονιού μας κρύβεται ένα μεγάλο, κακό τζίνι.
3) Ο αγαπημένος μου υπερήρωας είναι ο Μπάτμαν, συμπαθώ όμως ακόμα περισσότερο την Κατγούμαν.
4) Μου αρέσουν πολύ τα θρίλερ, ιδίως του Ντάριο Ντ' Αρτζέντο, επειδή συνδυάζουν συχνά μια ονειρική διάθεση με λουτρά αίματος.
5) Προτιμώ να κάνω σεξ με άπλετο φως και ιδίως το μεσημέρι.

Ένα τραγούδι που μου ταιριάζει με αυτό το παιχνίδι, επειδή περιλαμβάνει πέντε τρελούς ήρωες που λέει ο καθένας τα δικά του, είναι "Ο Βασιλιάς του Λα" του Ζακ Στεφάνου, οπότε σας το προτείνω.
Με τη σειρά μου προσκαλώ στο παιχνίδι τους AlluFunMarx, Nago, Νερίνα, Misirlou Oubliez και Non Private Life.

11 σχόλια:

Helix Nebulae είπε...

Εύγε νέε μου! Ωραία ιδέα να μπλέξεις τα υλικά στο παιχνίδι :-)

Agobooks είπε...

Ευχαριστώ !
Σε λίγο στον αέρα!

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ειμαι ο Νικος και ειμαι καλα!

Agobooks είπε...

Η επιθυμία σου διαταγή.
Πέρνα τώρα να δεις τα χάλια μου!

A.F.Marx είπε...

Να πω ότι αποδέχτηκα την πρόσκληση μόνο κατά το ήμισυ...
Όχι, ρε! Δεν έγραψα δυόμισυ πράγματα για μένα...
Εξυπνάκια!!!
Πέντε έγραψα, αλλά...

αμμος είπε...

Αγαπητέ Νίκο,
χαίρω πολύ. Και εγώ είμαι ο Μιχάλης και είμαι ας τα λέμε καλά.

Βρε Nago,
ποια χάλια να δω; Μια χαρά άνθρωπος φαίνεσαι από τα κείμενά σου και ακόμη περισσότερο από τα αυτοβιογραφικά σου. Αυτό βασικά περίμενα και σε πρότεινα ως κρίκο της αλυσίδας.

Αγαπητέ Μαρξ,
πάντα με κριτική διάθεση απέναντι στα τεκταινόμενα της μπλογκόσφαιρας, ακόμη και στα παιχνίδια! Δεν έκανες καθόλου άσχημα που απάντησες κατά το ήμισυ, επί της ουσίας συμφωνώ μαζί σου.

Και Έλικα σε ευχαριστώ πολύ που μου πρότεινες να παίξουμε. Ίσως να σκεφτούμε και κάτι πιο πρωτότυπο μες στο επόμενο διάστημα.

Καλό τριήμερο γοργόνες και παλικάρια, αναχωρώ για Λιτόχωρο! Τα λέμε μάλλον από Δευτέρα.

Ανώνυμος είπε...

γιου σπλάτερ μπόι!

tyharpastos είπε...

1. Σ' αρέσει η Αλίκη ή τα θαύματα;
2. Βγάλατε τον καναπέ από το σαλόνι ή δεν είσαι ποια στη νηπιακή ηλικία;
3.(δεν ξέρω ούτε γα μπάτμαν ούτε για κατγούμαν. Ενα δυο ανεκδοτόκια μόνο κι αυτά μισά) Τωρα γιατί την Κατγούμαν περισσότερο από τον μπάτμαν, αν η απάντηση στο 2 είναι ότι δεν εισαι πια στην νηπιακή ηλικία, είναι κάτι που πρέπει να το ψάξεις.
4. Σ' αρέσουν πιο πολύ τα έργα του ή η μουσικότητα το ονόματός του;
5. Καλή επιλογή το μεσημέρι γιατί το τζάμι γίνεται καθρέφτης και δε φαίνεσαι απ' έξω. Το άπλετο φως καλή επιλογή γενικά τουλάχιστον επί του παρόντος.
Καλησπέρα:-)

Τίποτα είπε...

Έξυπνη ιδέα, άμμε:)
Και μια και εξομολογούμαστε, αυτό το παραμύθι της Αλίκης, πάντα με τρόμαζε. Πιο πολύ σε εφιάλτη μου έφερνε...

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΒΑΡΣΟΒΙΑ 1
Αγαπητοί/ές blog-users,

ξυπνάτε μέσα στη νύχτα από εφιάλτες με τον τρόμο μη ο Άμμος σταματήσει να δημοσιεύει τις ιστορίες του? Φοβάστε πώς θα καλύψετε το κενό στη ζωή σας αν ο Άμμος γίνει διάσημος και δεν σας δίνει πλέον σημασία? Μην ανησυχείτε, έχω τη λύση. Επισκεφτείτε το site www.greek-movies.com και παρακολουθείστε τις αγαπημένες σας ταινίες και σειρές χωρίς διαφημίσεις (Φρουτοπία included)

Συγγνώμη βρε Άμμε μου, αλλά ξέρεις εμείς οι Έλληνες της Βαρσοβίας τί ζόρι τραβάμε...

αμμος είπε...

Καλώς τους!

Ντίαρ Κιμγκρίκ,
γιες, δατς μι! Χάπι Χαλογουίν!

Αγαπητέ Τυχάρπαστε,
1. Προτιμώ τα θαύματα, αλλα θα συμβιβαζόμουν και με μια Αλίκη.
2. Δε μένω πια στο σπίτι των δικών μου, ο καναπές όμως παραμένει στην ίδια θέση εδώ και μια τριακονταετία.
3. Η Κατγούμαν μου αρέσει πολύ ως εικόνα γυναίκας (τέλειο, ευλύγιστο σώμα, κόκκινα χείλη, γαλάζια μάτια, μαύρο ολόσωμο δερμάτινο κτλ.) και τη βρίσκω συμπαθέστερη και πιο ανθρώπινη από τον Μπάτμαν. Προφανώς όμως μπορώ να ταυτιστώ πιο εύκολα με έναν άντρα ήρωα και εκεί που συναντιέμαι με τον Μπάτμαν είναι ότι η αντιφατικότητα είναι το μεσαίο μας όνομα.
4. Μου έκανε εντύπωση που το παρατήρησες. Η μουσικότητα του ονόματός του ήταν η αφορμή για να δω τις ταινίες του, με πρώτη το “Suspiria”.
5. Χαίρομαι που συμφωνούμε και σε αυτό.

Καλό μου τίποτα,
δεν έχεις άδικο, απλά αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που γουστάρω το βιβλίο.

Γεια σου Ρία!
Σε ευχαριστώ πολύ που προσθέτεις στο μπλογκ το στοιχείο της ενημέρωσης (κάτι που ομολογουμένως είναι μια σοβαρή έλλειψή του). Θα πρότεινά απλώς στους αγαπητούς μου αναγνώστες να επισκεφθούν το συγκεκριμένο σάιτ, ακόμα και αν δεν κοιμούνται και ξυπνούν με τη σκέψη μου στο μυαλό.