23.6.07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ενα pop blog, αφριζον κι ελαφρο οπως τα κυματα στην αμμο, αφρισμενο και σκληρο οπως τα κυματα στο βραχο
Όποια και αν είναι η λογική τους, οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι ποτέ αθώες ή απλώς περιγραφικές. Αντίθετα, μονίμως εμπλέκονται σε ταξινομήσεις, αποκλεισμούς και τελικά στη δημιουργία μιας πειστικής εκδοχής για την πραγματικότητα (αναπόφευκτα υφαίνονται δηλαδή στο πλέγμα της γνώσης/εξουσίας). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι χάνουν και τη χρησιμότητά τους.
Rosalind Gill, Gender and the Media
8 σχόλια:
and the band begins to play -parararam param param
...εγώ πάντως στην προηγούμενη ζωή μάλλον ήμουν δέντρο
δένομαι απόλυτα με χώρους και ανθρώπους
δε θα έβρισκα ανακούφιση
στο shortbus...
Καλέ μου, το συγκεκριμένο κομμάτι δεν ανεβαίνει ως ανακουφιστικό αλλά ως ανησυχητικό. Έχω παράξενη διάθεση, μην το ψάχνεις.
Que est-ce que vous voulez dire avec ca video, monsieur Ammos?
Je ne comprends rien.
Αγαπητή vain, λυπάμαι αλλά δε θέλω να γίνω τόσο συγκεκριμένος στα σχόλια. Δεν έχει πάντως σχέση με σένα, αλλά με τη δημοσιότητα του χώρου.
O tempora, o mores...
(y sonando los tamores)
Άσχετο αλλά κάνει καιγαμώ τη ρίμα με το αποπάνω!
Καλώς
Endiaferousa optiki tis dimosiotitas tou xwrou. H anisyxitiki kai parakseni dia8esi sou antanakla kapoies skepseis sou, profanos. Xorane polles ermineies, vevaia, kai os anartisi to vrisko dikaia proklitiko kai idaniko kaysimo skepsis oxi mono gia sena alla kai gia to koino sou.
Prosopiki apopsi, fysika.
Αγαπητέ Polsemannen, σε ευχαριστώ θέρμα που μοιράστηκες μαζί μας τους όμορφους στίχους σου.
Αγαπητέ/ή the_bar, σε ευχαριστώ πολύ για την οπτική σου, με κινητοποίησε μάλιστα να γράψω κάποιες επιπλέον σκέψεις μου, στο επόμενο ποστ. Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, οι στίχοι του τραγουδιού είναι που μου μιλάνε περισσότερο.
Δημοσίευση σχολίου