Οι πόλεις με ερήμωσαν.
Προτείνουν τα πάντα
Λαίμαργος κυνηγός
αλάφιασα πρήστηκα
Δε χωρώ το Παν. Και πεινώ
Άξενος θόρυβος, ψευδή, ψευδής παρέα τα «πάντα»
Σαθρή πορεία.
Διωγμός
Το πλήθος, οι επιλογές- να’σαι θεός:
αναπηρία.
Κατοικώ την Έρημο.
σώμα
εστία συντροφιά
η έρημος. Πορεία:
- Καλώς να ορίζεις
Τρεις εντολές
Αναπνοή Ακοή Άσμα
Τη στοιχειώδη κι επαρκή ζωή
Τον γόνιμο περιορισμό.
Μην πέσεις στον ονειρικό, άδειο εξωτισμό
Μη με περάσεις για άχρονη παράδεισο
Μη θαρρείς τη μοίρα σου γραμμένη-σωσμένη
Ο λώρος μου: οδός από σένα εξαρτημένη.
Είμαι Έρημος εν δυνάμει πόλεις
Είσαι εσύ η Έρημος οι πόλεις
Ma’aloula, Αύγουστος 2007.
9.10.07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Παιδί των πόλεων εγώ- από αυτούς που δεν ξεκολλάνε από εδώ. Αλλά υπάρχουν στιγμές τελευταία που σκέφτομαι ότι τόση υπερέκθεση σε δυνατότητες και επιλογές, τόση μιζέρια και ταυτόχρονη πολυτέλεια πού να πρωτοσκύψεις, τι να επεξεργαστείς -γυρνάω στο λαγούμι του σπιτιού μου (αλαφιασμένος κυνηγός που μπούχτισα).
Και οι υπόλοιποι να κοιτούν περίεργα λες και είναι υποχρέωση μου τις δυνατότητες να τις κάνω ικανότητες και πεπραγμένα, αφού υπάρχει γύρω μου το παν πρέπει να το χωρέσω όλο (μα πια πρηστηκα, δε χωρώ το παν! Και ναι, πεινώ. Για ανθρώπους).
Μ' αρέσει ιδιατέρως η λέξη "ψευδή/ ψευδής που χρησιμοποιείς
"ψευδή" που λόγο δεν αρθρώνει όπως πρέπει, τραυλίζει την αλήθεια του
"Ψευδής" που (ίσως κι ασυνείδητα πλέον) ψεύδεται, αφού έτσι έμαθε για να εξαπλώνεται και να επιβιώνει
και είναι σαφές, αυτοί που θα επιβιώσουν είναι όσοι νομίζουν πως είναι θεοί (οι άπληστοι που θέλουν το μυαλό, το κορμί και την εικόνα, την ψυχή, το βάθος και την επιφάνεια, το είμαι και το φαίνομαι, το φαίνομαι άρα είμαι) αχ, να είσαι Θεός αναπηρία -γιατί ο θεός αν έχει εικόνα δεν έχει ουσία, αν έχει ουσία δεν είναι πουθενά (ίσως και παντού -μα πουθενά).
Είμαι ακόμα ανάμεσα σε ειδωλολάτρες και θεούς στον ονειρικό άδειο εξωτισμό μου. Χαίρομαι όμως που με φιλοξενείτε συχνά στην έρημο. Αν και ξέρω ότι αν δεν της αφοσιωθώ ασκητικά το περιστασιακό δεν έχει αξία.
Είμαι Έρημος εν δυνάμει πόλεις
Είσαι εσύ η Έρημος οι πόλεις
(Άντε, μας έστειλες πάλι Δύνη, κουρέλι έγινα πρωινιάτικα και είναι και νωρίς για αλκοόλ)!
Katapliktiko to poiima!
Έχει μια όμορφη, άγρια ομορφιά αυτό το ποίημα παρά τη συνειδητή κρυπτικότητά του...
Sammane mou,
eyxaristw gia thn proswpikh sou anagnwsh. Ef'exhs na ta leme se erhmous ki oxi se pop trypes!:)
ws pote ws to telos, den yparxei kamia syneidhth kryptikothta- TO ANTITHETO. (Isws -feu- asyneidhth, synhtheia pou den xemathainetai eykola.) Euxaristwntas se, sou proteinw na to xanadiavaseis, trypwntas to nefos ths ''omorfhs omorfias''.
Dynhs
interesting, intriguing....
Δημοσίευση σχολίου