(μια από τις δυο ιστορίες είναι αληθινή)
Το 1983 η κυρία Meredith Carson που διέμενε στη Ορλεάνη, εκεί που ετοίμαζε τη βραδινή της σαλάτα έπεσε φαρδιά- πλατιά στο πάτωμα. Το δάχτυλό της ήταν κομμένο στην άκρη του και εκείνη βρέθηκε λίγες ώρες μετά, από μια γειτόνισσά της, νεκρή μέσα στο αίμα.
Άρον- άρον ήρθε η κόρης της από τη Νέα Υόρκη να παραστεί στην τελετή- την όποια ανέλαβαν να ετοιμάσουν οι δυο ηλικιωμένες γειτόνισσες της εκλιπούσας.
Στο σπίτι της κυρίας Carson συγγενείς και φίλοι έχουν μαζευτεί γύρω από το ανοιχτό φέρετρο για να δώσουν τον τελευταίον ασπασμό. Φτάνει και η κόρη, διασχίζει τον Χορό των μοιρολογίστρων, πλησιάζει τη μητέρα και της πιάνει το χέρι, σκύβει και της μιλά. Μα ξαφνικά, η μάνα ανασηκώνεται απότομα απ’ το ανοιχτό φέρετρο και κοιτάει με χαρά τους καλεσμένους της νομίζοντας ότι έχει γενέθλια και έχουν έρθει να της ευχηθούν!
Η καημένη γριούλα τρομαγμένη από το κομμένο δάχτυλο και το αίμα είχε πάθει εγκεφαλικό και έπεσε σε κώμα, ενώ οι υπόλοιποι στο χωριό νόμιζαν ότι έπαθε καρδιακή προσβολή και ήταν έτοιμοι να τη θάψουν! Το πλήθος έμεινε αποσβολωμένο και βουβό ενώ η κόρη δίπλα της σωριάστηκε με ανακοπή καρδιάς απ’ το ξάφνιασμα. Η κα. Carson έζησε άλλα 27 χρόνια…
Στα μέσα των ‘90ς, η Jessica Debris γνώρισε τον Frank Mentalson μέσω της στήλης του σε τοπική εφημερίδα του San Francisco, όπου ανέλυε ζητήματα σχετικά με την τεχνολογία. Το pc της Jessica είχε χαλάσει κι εκείνος της το έφτιαξε «τηλεγραφικά» -λέγοντας της τι να κάνει μέσω mail. Εκείνη τον κάλεσε σε δείπνο για να του ξεπληρώσει τη δουλειά. Το δείπνο πήγε καλά και η Jessica και ο Frank άρχισαν να βγαίνουν.
Η αλήθεια είναι ότι ο Frank δεν της είχε δώσει κανέναν όρκο μονογαμίας ούτε και της έταξε κάτι σοβαρό και μακροχρόνιο αλλά έκανε το λάθος, σε μια στιγμή ενθουσιασμού, να της φτιάξει ένα πρωτότυπο βραχιόλι από πολύχρωμα καλώδια χαλασμένων υπολογιστών. H Jessica πήρε τo ιδιότυπο, προσωπικό αυτό δώρο ως βέρα και το θεώρησε ένα πρώτο σκαλοπάτι για την εκκλησία. Αλλά δεν ανέβηκε δέυτερο σκαλί αφού τρεις μήνες μετά ο Frank απλά της είπε ότι δεν χρειάζεται μια ερωτική σχέση και χάθηκαν.
Μια νύχτα η Jessica, σε κρίση υπαρξιακών και γεμάτη μπέρμπον μέχρι το λαιμό, τράβηξε τις άκρες από το βραχιόλι της, έχωσε την μια απόληξη του καλωδίου στην πρίζα και έπειτα και την άλλη. Η μεταφορική ιδέα ήταν ότι θα πέθαινε δέσμια αυτού του έρωτα αλλά τα καλώδια ήταν λεπτά και δεν άντεξαν και πολύ. Έτσι η Jessica έπαθε ένα δυνατό ηλεκτροσόκ και μετά τα σύρματα έλιωσαν και απλά τινάχτηκε στον απέναντι τοίχο. Όταν συνήλθε κατάλαβε ότι είχε πάθει μόνιμη βλάβη στο κεφάλι: τα μαλλιά της είχαν φριζάρει απ’ τον ηλεκτρισμό οριστικά και αμετάκλητα και συνέχισε την υπόλοιπη ζωή της με άλλον σύντροφο και με άφρο μαλλί…
Το 1983 η κυρία Meredith Carson που διέμενε στη Ορλεάνη, εκεί που ετοίμαζε τη βραδινή της σαλάτα έπεσε φαρδιά- πλατιά στο πάτωμα. Το δάχτυλό της ήταν κομμένο στην άκρη του και εκείνη βρέθηκε λίγες ώρες μετά, από μια γειτόνισσά της, νεκρή μέσα στο αίμα.
Άρον- άρον ήρθε η κόρης της από τη Νέα Υόρκη να παραστεί στην τελετή- την όποια ανέλαβαν να ετοιμάσουν οι δυο ηλικιωμένες γειτόνισσες της εκλιπούσας.
Στο σπίτι της κυρίας Carson συγγενείς και φίλοι έχουν μαζευτεί γύρω από το ανοιχτό φέρετρο για να δώσουν τον τελευταίον ασπασμό. Φτάνει και η κόρη, διασχίζει τον Χορό των μοιρολογίστρων, πλησιάζει τη μητέρα και της πιάνει το χέρι, σκύβει και της μιλά. Μα ξαφνικά, η μάνα ανασηκώνεται απότομα απ’ το ανοιχτό φέρετρο και κοιτάει με χαρά τους καλεσμένους της νομίζοντας ότι έχει γενέθλια και έχουν έρθει να της ευχηθούν!
Η καημένη γριούλα τρομαγμένη από το κομμένο δάχτυλο και το αίμα είχε πάθει εγκεφαλικό και έπεσε σε κώμα, ενώ οι υπόλοιποι στο χωριό νόμιζαν ότι έπαθε καρδιακή προσβολή και ήταν έτοιμοι να τη θάψουν! Το πλήθος έμεινε αποσβολωμένο και βουβό ενώ η κόρη δίπλα της σωριάστηκε με ανακοπή καρδιάς απ’ το ξάφνιασμα. Η κα. Carson έζησε άλλα 27 χρόνια…
Στα μέσα των ‘90ς, η Jessica Debris γνώρισε τον Frank Mentalson μέσω της στήλης του σε τοπική εφημερίδα του San Francisco, όπου ανέλυε ζητήματα σχετικά με την τεχνολογία. Το pc της Jessica είχε χαλάσει κι εκείνος της το έφτιαξε «τηλεγραφικά» -λέγοντας της τι να κάνει μέσω mail. Εκείνη τον κάλεσε σε δείπνο για να του ξεπληρώσει τη δουλειά. Το δείπνο πήγε καλά και η Jessica και ο Frank άρχισαν να βγαίνουν.
Η αλήθεια είναι ότι ο Frank δεν της είχε δώσει κανέναν όρκο μονογαμίας ούτε και της έταξε κάτι σοβαρό και μακροχρόνιο αλλά έκανε το λάθος, σε μια στιγμή ενθουσιασμού, να της φτιάξει ένα πρωτότυπο βραχιόλι από πολύχρωμα καλώδια χαλασμένων υπολογιστών. H Jessica πήρε τo ιδιότυπο, προσωπικό αυτό δώρο ως βέρα και το θεώρησε ένα πρώτο σκαλοπάτι για την εκκλησία. Αλλά δεν ανέβηκε δέυτερο σκαλί αφού τρεις μήνες μετά ο Frank απλά της είπε ότι δεν χρειάζεται μια ερωτική σχέση και χάθηκαν.
Μια νύχτα η Jessica, σε κρίση υπαρξιακών και γεμάτη μπέρμπον μέχρι το λαιμό, τράβηξε τις άκρες από το βραχιόλι της, έχωσε την μια απόληξη του καλωδίου στην πρίζα και έπειτα και την άλλη. Η μεταφορική ιδέα ήταν ότι θα πέθαινε δέσμια αυτού του έρωτα αλλά τα καλώδια ήταν λεπτά και δεν άντεξαν και πολύ. Έτσι η Jessica έπαθε ένα δυνατό ηλεκτροσόκ και μετά τα σύρματα έλιωσαν και απλά τινάχτηκε στον απέναντι τοίχο. Όταν συνήλθε κατάλαβε ότι είχε πάθει μόνιμη βλάβη στο κεφάλι: τα μαλλιά της είχαν φριζάρει απ’ τον ηλεκτρισμό οριστικά και αμετάκλητα και συνέχισε την υπόλοιπη ζωή της με άλλον σύντροφο και με άφρο μαλλί…
19 σχόλια:
Ίντυ,
το Twilight zone θα πλήρωνε όσο όσο για κάτι τέτοιες ιστορίες!
Τις σκέφτεσαι στο πανί? W.O.W!!!
tho
αντί να τετραγωνίζετε δίσκους
δεν πιάνετε λέω γω καμιά σκούπα
να μαζέψετε τα spam σας που πετάτε σε ξένα blog?
theorema
:)
αχ φιλενάδα
τα χω παίξει τελείως
δεν έχω χρόνο για τίποτα
σήμερα είπα
"να πάνε να γμθν όλα
θα κάτσω να γράψω κάτι για το μπλογκ"
και τελικά το έκανα πολυ βιασμένα
ανάμεσα σε εργασίες κοινωνιολογίας, μουσειακής αγωγής , φυσικής μετά θεάτρου και διδακτικής λογοτεχνίας.
ΤΑ ΧΩ ΠΑΙΞΕΙ!
ΘΕΛΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
ΚΑΙ YO LA TENGO
(ε- ε- ερχονται!!!)!
Αχ, το ξέρω, παλιοτυχερούλα!!!
Λυσσάω από ζήλειααααααα!!!
Τουλάχιστον περιμένω ανταπόκριση!
Μεταξύ μας, δεν είναι ό,τι καλύτερο για να σου ανεβάσουν τα κέφια, ε? Ως εμπειρία όμως, δεν θα την έχανα με τίποτα... γμτ!
Enjoy, my sweet! :-)
ωραιες ιστοριες. ποια ειναι αληθινη ?
κρασί και νερό
στ' αλήθεια πάντως η μια είναι αληθινή!
Pick one και στο τέλος θα σας πω ποια ήταν όντως!
Υ.Γ.Αυριο απ' ότι καταλαβα όλοι στο synch θα είμαστε, πώς θα αναγνωριστουμε δεν έχω καταλάβει ακόμα βέβαια -εγώ θα φοράω κίτρινη μπλουζα πάντως και θα ΤΣΙΡΙΖΩ και θα ΧΟΡΟΠΗΔΑΩ και θα ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ όλο τον κόσμο από τη χαρά μου αν παίξουν το today is the day ή το Stockholm Syndrome(άρα θα με βρείτε υποθέτω) χε χε!
Αγαπητή Ινδιάννα τον Tho τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Για το κείμενο θα επανέλθω σύντομα, τώρα τρέχω.
Αμμούδι
όλοι τρέχουμε
τι πράγμα είναι αυτό!
ΥΓ. Ωραία φώτο !!! :)
Χωρίς να έχω ιδέα περί του θέματος ψηφίζω την πρώτη ως αληθινή.
Πάντως και οι δύο είναι ότι πρέπει για σήριαλ τύπου Twilight zone :)
μαλλον η πρωτη ειναι αληθινη ,
αλλα τετοιες εποχες δεν μπορεις να εισαι σιγουρος για τιποτε αν δεν υπαρχει κατι χειροπιαστο
hawkeyed
hawkeyed
όντως η πρώτη είναι αληθινή
(ή τέλος πάντων αυτό μου είπαν!)
Κρασί και νερό
επιβεβαιώθηκες!
zaphod
να πω την αμαρτία μου
πάντα ήθελα να γράψω ιστορίες για τα X- Files
αλλα τελικά φαίνεται η μοιρα να με προόριζε για Twilight zone!
το χω σου λεω,
εχω φοβερο ενστικτο ,
τα μυριζομαι κατι τετοια
οπως τα σκυλια το φοβο
παντως δεν με παρεξενεψε καθολου που εμπνευστικες αυτη την
2η ιστορια , και εγω δεν εχω καλη εντυπωση για τους κολημενους με την τεχνολογια, χωρις παρεξηγηση δεν ειναι ο τυπος μου
τη ζωνη του λυκοφωτος την προτιμω
hawkeyed
Τώρα που τις διάβασα, έκανε μπαμ η δεύτερη ιστορία ως ψεύτικη: τα μαλλιά δεν μπορούν να φριζάρουν μόνιμα, για αυτό και οι γυναίκες στάζετε και τόσα λεφτά στα κομμωτήρια :-)
Αν γράφτηκαν βιαστικά και γρήγορα, μπράβο σου, σε λίγο χρόνο δύο ωραίες ιστορίες.
Παρεμπιπτόντως, έχουμε αρχίσει να γνωριζόμαστε καλά καλά, όλο και συχνότερα βρίσκω στις ιστορίες σου κομμάτια από τη βιογραφία σου ή τις κουβέντες μας.
αμμο,
για λεγε λεπτομερειες
το ξεχασα
hawkeyed
Αγαπητέ hawkeyed το βραχιόλι είναι μια ιδέα που κουβεντισαμε στο ΠΟΠ με την Ινδιάννα τις προάλλες.
Οι υπόλοιπες λεπτομέρειες ανήκουν στην Ινδιάννα να τις πει, αν και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα το κάνει :-D
ενταξει με καλυψες με το βραχιολι,
εγω παντως
θα περιμενω τι θα πει η ινδιαννα
hawkeyed
Η Ινδιάννα θα πει ότι
φίλος techie την ενημέρωσε
πως ένα τέτοιο βραχιόλι δε θα έκανε για αυτοκτονία
διότι δεν θα άντεχε
είναι καλώδια για τηλέφωνο και όχι για ηλεκτρικό ρεύμα
οπότε θα έλιωνε με τη μια.
Άρα μέχρι εκεί θα μπορούσε να είναι αληθινή ιστορία.
Το άφρο μαλλι είναι ένας ευσεβής πόθος -χα χα!
Πάντως ίσως να μπορεί να συμβει το μόνιμο κατσαρωμα, γιατί α) με τον στατικό ηλεκτρισμό το μαλλι φουντώνει, με τον κανονικό μπορεί να κατσαρώνει και β) μετά από πολλές περμανάντ έχω φίλες που άρχισε να "σπάει η ρίζα" όπως λέμε, τουτέστιν άρχισαν να αποκτούν σπαστό μαλλι!
Τέλος πάντων, μπορεί να μη σας κορόιδεψα αλλά γελάσαμε λιγάκι
κάτι είναι κι αυτό! :)
ΥΓ. hawkeyed
από πού βγήκε το συμπέρασμα ότι δε μου αρέσουν οι κολλημένοι με την τεχνολογία???
Δε μου αρέσουν οι κολλημένοι με τη μπάλα, οι κολλημένοι με τον ποδόγυρο και οι κολλημένοι με το γυναικείο στερέοτυπο της γυναίκας νοικοκυράς.
Οι κολλημένοι με την τεχνολογία μια χαρά μου είναι -και πολύ χρήσιμοι διοτι όλο και κάτι πάντα χαλάει και σε βοηθούν!
και αυτοι δεν μου αρεσουν
τωρα σκεψου την καταληξη της 2ης ιστοριας αν ο φρανκι της ειχε δωρισει για το λαιμο μια χοντρη χρυση αλυσιδα που του αφησε η γιαγια του
hawkeyed
Δημοσίευση σχολίου