Εν κρυπτώ και παραβύστω η κυβερνητική επιτροπή προετοίμασε ένα νομοσχέδιο που αφορά ζητήματα οικογένειας και επιμέλειας τέκνων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ξηλώνει ένα σημαντικό άρθρο του νόμου 1329/1983 για το οικογενειακό δίκαιο, νόμου που αποτέλεσε τομή για τα γυναικεία δικαιώματα στην Ελλάδα και για την ισότητα των δύο φύλων στην οικογένεια. (Το νομοσχέδιο έχει και άλλα ιδιαίτερα αρνητικά στοιχεία, αλλά εμείς εδώ επικεντρωνόμαστε σε ένα).
Συγκεκριμένα προτείνεται η γυναίκα να μην διατηρεί αναγκαστικά το οικογενειακό της επίθετο, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος, αλλά να παίρνει αυτό του συζύγου, εφόσον υπάρχει συναίνεση και των δύο.
Αφήνει δηλαδή τη γυναίκα βορά στις πιέσεις του συζύγου και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος για αλλαγή του επιθέτου της, γιατί γνωρίζουμε στην πατριαρχική Ελλάδα τι σημαίνει «συναίνεση και των δύο συζύγων».
Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την οπισθοδρομική πρόταση και απαιτούμε να την αποσύρει η κυβέρνηση.
Ζητούμε να αποσύρει μαζί και τα γελοία επιχειρήματα πάνω στα οποία στηρίζει την πρότασή της, ότι δήθεν δεν προκύπτει από επίσημα έγγραφα η συζυγική σχέση των δύο, άρα, λέει, αν πάνε στο εξωτερικό θα έχουν προβλήματα (π.χ. να μείνουν στο ίδιο ξενοδοχείο). Αν έχουν προβλήματα τα ζευγάρια που επισκέπτονται χώρες με θεοκρατικούς νόμους, τότε ας βγάλει η κυβέρνηση ένα επίσημο χαρτί όπου θα αναφέρεται ο γάμος των δύο, αντί να οδηγεί την Ελλάδα σε θεοκρατικά βήματα.
Ζητούμε από όλες τις βουλευτίνες και όλους τους βουλευτές να απορρίψουν αυτή την κατάργηση κεκτημένου δικαιώματος και να επαναβεβαιώσουν ότι ο νόμος χρειάζεται βελτίωση και όχι υπονόμευση.
Υπενθυμίζουμε δε, ότι εκτός του θέματος αρχής, υπάρχει και θέμα πρακτικό για τις γυναίκες, τώρα που ο γάμος δεν διατηρείται συνήθως για όλη τη ζωή και τα διαζύγια είναι συχνά. Είναι γνωστό στις παλιότερες διαζευγμένες γυναίκες πόσα χαρτιά χρειαζόταν να συμπληρώσουν και πόσες ταυτότητες, διπλώματα οδήγησης, βιβλιάρια ΙΚΑ, δημοτολόγια και λοιπά και λοιπά μετά από ένα διαζύγιο. Οι γυναίκες που έπαιρναν διαζύγιο από έναν σύζυγο με βάση παλιότερους γάμους, αντιμετώπιζαν ένα συνεχές τρεχαλητό με τη γραφειοκρατία για να φτιάξουν τα χαρτιά τους.
Τώρα που η κυρία Λυμπεροπούλου που είχε πάρει «με συναίνεση» το όνομα του αντρός της, τον χώρισε, θα αλλάξει δεκάδες επίσημα έγγραφα για να επιστρέψει στο πατρικό της επίθετο, για να τα ξανααλλάξει όλα όταν θα παντρευτεί τον κύριο Παπαδόπουλο, να τα ξανα-αλλάξει όταν τον χωρίσει και λοιπά και λοιπά. Αυτό δεν πτοεί την κυβέρνηση, που προκειμένου να ικανοποιήσει πατριαρχικές πιέσεις και το συντηρητισμό της, φορτώνει και άλλα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Μήπως να θυμίσουμε ότι στην ελληνική επαρχία η γυναίκα εκτός από το επίθετο του άντρα της παλιά, έπαιρνε και το όνομα και την έλεγαν Κώσταινα ή Γιώργαινα; Πού πάμε; Επιστρέφουμε σ’ αυτό το μακρινό παρελθόν;
Διακηρύσσουμε για άλλη μια φορά ότι είμαστε αυτόνομα άτομα, έχουμε όνομα και επίθετο δικό μας (έστω κι αν προέρχεται από τον πατέρα μας) και απαιτούμε ισονομία εκεί όπου δεν υπάρχει, αντί της απαλλοτρίωσης κεκτημένων δικαιωμάτων.
Πριν από δεκάδες χρόνια φωνάζαμε στους δρόμους:
Δεν είμαι του αντρός μου
Δεν είμαι του πατρός μου
Θέλω να είναι ο εαυτός μου
Το ξαναφωνάζουμε και σήμερα
13 Ιουνίου 2008
Υπογράφουν οι οργανώσεις:
Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (ελληνικό δίκτυο)
Προπτυχιακά προγράμματα σπουδών για θέματα φύλου και ισότητας ΕΠΕΑΚ ΙΙ, ΤΕΙ Πάτρας
Διατμηματικό Προπτυχιακό Πρόγραμμα «Φύλο και Ισότητα», ΑΠΘ
Δίκτυο Γυναικών Πάτρας
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, Δίκτυο Σερρών
Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του Συνασπισμού Θεσσαλονίκης
Επικοινωνία:
omadaginekon@yahoo.gr
svovou@otenet.gr
Ανανέωση: H οξυδερκής animats άφησε στα σχόλια μια ευφυή σχετική ανακοίνωση του Δικτύου για τα Κοινωνικά και τα Πολιτικά Δικαιώματα:
Επιτέλους, γιατί το 'χανε παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα
Το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα χαιρετίζει την απόφαση της κυβέρνησης να παίρνουν οι γυναίκες το επώνυμο των αντρών τους. Επιτέλους, ήρθε η κυβέρνηση να βάλει λίγη τάξη γιατί το είχαν παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα. Τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο δεν παίρνανε το όνομα του αντρός τους,αλλά ορισμένες το πήγαιναν ακόμα παραπέρα και μένανε ανύπαντρες και άτεκνες. Για να μην πούμε που γυρνάνε στα μπαρ και καπνίζουνε.
Το Δίκτυο θέλοντας να συμβάλει στη μεγάλη εθνική πρωτοβουλία που ανέλαβε η κυβέρνηση προτείνει την ακόλουθη δέσμη μέτρων για να μη μείνει ανολοκλήρωτη η μεταρρύθμιση:
1. Να απαγορευτούν οι εκτρώσεις και τα προφυλακτικά.
2. Να νομιμοποιηθεί το ξύλο στο σπίτι.
3. Να αναλάβει ο Θέμος Αναστασιάδης υπουργός ισότητας.
Ελπίζουμε να βρεθούν τουλάχιστον τέσσερις αριστεροί βουλευτές που θα στηρίξουν την κυβερνητική προσπάθεια απορρίπτοντας τον στείρο αντιπολιτευτισμό και τον αδιέξοδο αρνητισμό.
Συγκεκριμένα προτείνεται η γυναίκα να μην διατηρεί αναγκαστικά το οικογενειακό της επίθετο, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος, αλλά να παίρνει αυτό του συζύγου, εφόσον υπάρχει συναίνεση και των δύο.
Αφήνει δηλαδή τη γυναίκα βορά στις πιέσεις του συζύγου και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος για αλλαγή του επιθέτου της, γιατί γνωρίζουμε στην πατριαρχική Ελλάδα τι σημαίνει «συναίνεση και των δύο συζύγων».
Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την οπισθοδρομική πρόταση και απαιτούμε να την αποσύρει η κυβέρνηση.
Ζητούμε να αποσύρει μαζί και τα γελοία επιχειρήματα πάνω στα οποία στηρίζει την πρότασή της, ότι δήθεν δεν προκύπτει από επίσημα έγγραφα η συζυγική σχέση των δύο, άρα, λέει, αν πάνε στο εξωτερικό θα έχουν προβλήματα (π.χ. να μείνουν στο ίδιο ξενοδοχείο). Αν έχουν προβλήματα τα ζευγάρια που επισκέπτονται χώρες με θεοκρατικούς νόμους, τότε ας βγάλει η κυβέρνηση ένα επίσημο χαρτί όπου θα αναφέρεται ο γάμος των δύο, αντί να οδηγεί την Ελλάδα σε θεοκρατικά βήματα.
Ζητούμε από όλες τις βουλευτίνες και όλους τους βουλευτές να απορρίψουν αυτή την κατάργηση κεκτημένου δικαιώματος και να επαναβεβαιώσουν ότι ο νόμος χρειάζεται βελτίωση και όχι υπονόμευση.
Υπενθυμίζουμε δε, ότι εκτός του θέματος αρχής, υπάρχει και θέμα πρακτικό για τις γυναίκες, τώρα που ο γάμος δεν διατηρείται συνήθως για όλη τη ζωή και τα διαζύγια είναι συχνά. Είναι γνωστό στις παλιότερες διαζευγμένες γυναίκες πόσα χαρτιά χρειαζόταν να συμπληρώσουν και πόσες ταυτότητες, διπλώματα οδήγησης, βιβλιάρια ΙΚΑ, δημοτολόγια και λοιπά και λοιπά μετά από ένα διαζύγιο. Οι γυναίκες που έπαιρναν διαζύγιο από έναν σύζυγο με βάση παλιότερους γάμους, αντιμετώπιζαν ένα συνεχές τρεχαλητό με τη γραφειοκρατία για να φτιάξουν τα χαρτιά τους.
Τώρα που η κυρία Λυμπεροπούλου που είχε πάρει «με συναίνεση» το όνομα του αντρός της, τον χώρισε, θα αλλάξει δεκάδες επίσημα έγγραφα για να επιστρέψει στο πατρικό της επίθετο, για να τα ξανααλλάξει όλα όταν θα παντρευτεί τον κύριο Παπαδόπουλο, να τα ξανα-αλλάξει όταν τον χωρίσει και λοιπά και λοιπά. Αυτό δεν πτοεί την κυβέρνηση, που προκειμένου να ικανοποιήσει πατριαρχικές πιέσεις και το συντηρητισμό της, φορτώνει και άλλα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Μήπως να θυμίσουμε ότι στην ελληνική επαρχία η γυναίκα εκτός από το επίθετο του άντρα της παλιά, έπαιρνε και το όνομα και την έλεγαν Κώσταινα ή Γιώργαινα; Πού πάμε; Επιστρέφουμε σ’ αυτό το μακρινό παρελθόν;
Διακηρύσσουμε για άλλη μια φορά ότι είμαστε αυτόνομα άτομα, έχουμε όνομα και επίθετο δικό μας (έστω κι αν προέρχεται από τον πατέρα μας) και απαιτούμε ισονομία εκεί όπου δεν υπάρχει, αντί της απαλλοτρίωσης κεκτημένων δικαιωμάτων.
Πριν από δεκάδες χρόνια φωνάζαμε στους δρόμους:
Δεν είμαι του αντρός μου
Δεν είμαι του πατρός μου
Θέλω να είναι ο εαυτός μου
Το ξαναφωνάζουμε και σήμερα
13 Ιουνίου 2008
Υπογράφουν οι οργανώσεις:
Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (ελληνικό δίκτυο)
Προπτυχιακά προγράμματα σπουδών για θέματα φύλου και ισότητας ΕΠΕΑΚ ΙΙ, ΤΕΙ Πάτρας
Διατμηματικό Προπτυχιακό Πρόγραμμα «Φύλο και Ισότητα», ΑΠΘ
Δίκτυο Γυναικών Πάτρας
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, Δίκτυο Σερρών
Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του Συνασπισμού Θεσσαλονίκης
Επικοινωνία:
omadaginekon@yahoo.gr
svovou@otenet.gr
Ανανέωση: H οξυδερκής animats άφησε στα σχόλια μια ευφυή σχετική ανακοίνωση του Δικτύου για τα Κοινωνικά και τα Πολιτικά Δικαιώματα:
Επιτέλους, γιατί το 'χανε παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα
Το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα χαιρετίζει την απόφαση της κυβέρνησης να παίρνουν οι γυναίκες το επώνυμο των αντρών τους. Επιτέλους, ήρθε η κυβέρνηση να βάλει λίγη τάξη γιατί το είχαν παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα. Τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο δεν παίρνανε το όνομα του αντρός τους,αλλά ορισμένες το πήγαιναν ακόμα παραπέρα και μένανε ανύπαντρες και άτεκνες. Για να μην πούμε που γυρνάνε στα μπαρ και καπνίζουνε.
Το Δίκτυο θέλοντας να συμβάλει στη μεγάλη εθνική πρωτοβουλία που ανέλαβε η κυβέρνηση προτείνει την ακόλουθη δέσμη μέτρων για να μη μείνει ανολοκλήρωτη η μεταρρύθμιση:
1. Να απαγορευτούν οι εκτρώσεις και τα προφυλακτικά.
2. Να νομιμοποιηθεί το ξύλο στο σπίτι.
3. Να αναλάβει ο Θέμος Αναστασιάδης υπουργός ισότητας.
Ελπίζουμε να βρεθούν τουλάχιστον τέσσερις αριστεροί βουλευτές που θα στηρίξουν την κυβερνητική προσπάθεια απορρίπτοντας τον στείρο αντιπολιτευτισμό και τον αδιέξοδο αρνητισμό.
17 σχόλια:
E, πρέπει να ικανοποιηθεί και η "Δεξιά του Κυρίου".
Δυο λύκοι και ένα πρόβατο θα ψηφίσουν συμβιβαστική λύση για το γεύμα.
χα χα
πλάκα κάνετε έτσι
θέλω να πω, μιλάμε για καθαρή τυπολατρεία τωρα. Σημασία έχει αν ο άντρας θα βρει πάτημα με το νόμο να σου "φορέσει" το όνομά του ή ότι κυρά μου ΕΠΕΛΕΞΕΣ να κάνεις κύρη σου κάποιον που θέλει να σου φορέσει το όνομά του και, με νόμο ή χωρίς, θα το κάνει?
Δεν ξέρω, φρικάρω με κάτι τέτοια. Σε τελική αν ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ τρελά τον άντρα σου μια χαρά το φοράς το επίθετό του και καμαρώνεις που είσαι μαζί του- πόσο στοίχημα ότι οι κυριές αυτές θα σκότωναν και για να τις λένε Mrs Pitt ή Mrs. Clooney. Οπως επίσης αν σε ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ τρελά ο άντρας σου ποτέ δε θα θελήσει να σε πει έτσι, αν δε θες.
Ηλίθιος νόμος- συμφωνώ.
Αλλά αν δε μπορούν δυο άνθρωποι να συμφωνήσουν πάνω σε μια συμβαση- ένα κωλοόνομα- ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ (προσωπικά έχω χωρίσει γι' αυτό το λόγο, δεν κάνω πλάκα, δεν ήθελα να είμαι με κάποιον τόσο συντηριτικό και κτητικό που ήθελε με το στανιό να με μαρκάρει, εμένα και τα παιδιά που θα κάναμε, ως "δικούς του" με τα οικογενειακά του ονόματα.
Καταλαβαίνω το να μην επιλέξεις να παντρευτείς έναν τέτοιο λοιπόν.
Δεν καταλαβαίνω το να πάρουμε στον ώμο τ' άρματα για μια δυνατότητα που αφήνει ένας νόμος "αν υπάρχει συναίνεση το ζεύγος να υπάρχει κάτω απ' το ίδιο όνομα του ανδρός"...
καλό το post kαι τα σχόλια
κατά τη γνώμη μας οι στόχοι της όποιας κινητοποίησης πρέπει να είναι δύο:
(1) είτε να μην περάσει η τροπολογία περί υπαγωγής στο όνομα του ανδρός - όπως αναφέρει το post
(2) είτε να διευρυνθεί η τροπολογία και να δύναται "Ο σύζυγος να υπαχθεί υπό το όνομα ΤΗΣ συζύγου, αν υπάρχει συναίνεση ..."
ειδικά το (2) δηλώνει στην πράξη ισότητα και ισονονομία, κάτι που δε φαίνεται να διαπνέει την επιχειρούμενη τροπολογία, που είναι σαφές ότι εμφορείται από μια πατριαρχική / φαλλοκρατική λογική που (κακώς) θεωρούσαμε ότι ανήκε πλέον στο παρελθόν
γιατί δηλαδή η συναίνεση να μπορεί να λειτουργήσει μόνο ως προς τη υιοθέτηση του ονόματος του συζύγου και να μην μπορεί να λειτουργήσει και ως προς την υιοθέτηση του ονόματος της συζύγου;
και σε ότι αφορά το επώνυμο των παιδιών, η γυναίκα δεν είναι που θα φέρει τα παιδιά στον κόσμο;
το γεγονός αυτό από μόνο του, δε δίνει στη γυναίκα τουλάχιστον τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα για το ποιό από τα δύο επώνυμα θα περάσει στα παιδιά τους;
@ ινδιάννα :
από αυτή την άποψη αν δεχθούμε όλα τα επιχειρήματα σας ως ορθά, πρέπει ταυτόχρονα να δεχθούμε ότι είναι πλήρως αντιστρέψιμα
αν κάποιος γουστάρει τόσο τρελά τη γυναίκα του, γιατί να έχει πρόβλημα να πάρει το επιθετό της, τόσο αυτός, όσο και τα παιδιά τους (αν αποκτήσουν)
και γιατί να έχει πρόβλημα ο σύζυγός να υποστεί όλη αυτή τη γραφειοκρατική κόλαση που (σωστά) περιγράφετε, στην περίπτωση διαζυγίου;
αλλά πέρα από το τι θα κάνει το κάθε ζευγάρι (γούστα είναι αυτά και προσωπικές επιλογές), το θέμα είναι τι κάνει ο νομοθέτης και τι πλαίσιο θεσμοθετεί για τη λειτουργία της οικογένειας
δε μπορεί από τη μία να προβλέπει την "κοινή συναινέσει" υπαγωγή υπό το όνομα του ανδρός, χωρίς ταυτόχρονα να προβλέπει την "κοινή συναινέσει" υπό το όνομα της γυναικός
αυτή η παράλειψη από μόνη της δείχνει από πόσο έντονα πατριαρχικά στοιχεία διαπνέονται οι εμπνευστές και υποστηρικτές της επιχειρούμενης τροπολογίας
αυτοό που θα έπρεπε να είναι το στοιχειώδες (αν λειτουργούσαν υπό το κράτος της πλήρους ισονομίας και ισότητας) δεν τους πέρασε καν από το μυαλό !!!
χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι περισσότερο;
animats
(μιλαω στον ενικό επειδή νιώθω άνετα να μιλήσω ετσι, ελπίζω να μην σας προσβάλει αυτό- δεν ήταν σε καμια περιπτωση προθεσή μου)
Συμφωνώ σαφέστατα να γίνει η τροπολογία που λες, το βρίσκω λογικό και δίκαιο. Όμως αν δε γίνει δε θα θεωρήσω ότι κάποιος πλήττει θανάσιμα τα δημοκρατικα μου δικαιώματα ή το αίσθημα ισότητας υπό των νόμων.
Και αυτό γιατί η συγκεκριμένη πτυχή του νόμου που σας απασχολεί, μου φαίνεται απλά ένα ανταγωνιστικό παιχνιδάκι που δεν έχει να κάνει με την "ισότητα" αλλα με την γυναικεία ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ως απωθημένο: ποιος τελικά ΜΕ ΙΣΟΥΣ ΟΡΟΥΣ θα καταφέρει να κυριαρχήσει! Ποιος με ίσους όρους θα καταφέρει να φορέσει το όνομά του στον άλλο!
Τώρα, γα τα έντονα πατριαρχικά στοιχεία, ας κοιτάξουμε ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ να μη μεγαλώνουμε τα αγόρια μας σε γήπεδα σαν χούλιγκανς με μανάδες που τους εχουν πασάδες και μετα να γκρινιάζουμε για τους Νόμους. Μεγαλώνουμε σατράπηδες και μετά μας φταίει που στο γάμο γίνονται δικτάτορες και θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
Και αντε και περασε η τροπολογία, και ο άλλος επιμένει να πάρεις το επώνυμό του. Τι θα του πεις? Όχι είναι δικαιωμά μου να κρατήσω το δικό μου; Ή θα τους πεις όχι και μάλιστα έχω δικαίωμα να σου δώσω το δικό μου επίθετο; Κι αυτού είναι δικαίωμά του π.χ να μην ξανακάνετε σεξ απ' το πείσμα του. Εκεί εσένα ποιος νόμος σε καλύπτει? Δεν ξαναφτάνουμε στο σημείο που Ό,ΤΙ και να λέει ο Νόμος να δεν έχετε εσείς ισότητα και ισορροπία και καλή επικοινωνία ως ζευγάρι, τίποτα δεν τα εξασφαλίζει;
Πιστεύεις ότι θα άλλαζαν νοοτροπία οι άνδρες αν ήξεραν ότι είναι "δικαιωμά" μας να τους δώσουμε το επιθετό μας αν το θέλουν και οι ίδιοι; Μα αν το θέλουν και οι ίδιοι τι χρειάζεται ένας νόμος; ; ;
Αγαπητέ εν θολοκουλτούρα αδελφέ Πόλσε, να υποθέσω ότι οι δύο λύκοι είναι ο νομοθέτης και ο σύζυγος; Εν προκειμένω πάντως πολύ φοβάμαι ότι δε γνωρίζει η Αριστερά τι ποιεί η Δεξιά, στο σάιτ ενός αναρχικού ψάρεψα την είδηση.
Αχ βρε Ινδιάννα μου, μια χαρά το θέτεις στο επίπεδο της προσωπικής ευθύνης και συναισθηματικής ισορροπίας, αλλά δεν είναι αυτό μόνο το ζήτημα. Οι άνδρες και οι γυναίκες οφείλουν να είναι ισότιμοι απέναντι στο νόμο, είτε ζουν με δική τους ευθύνη την τέλεια σχέση, είτε την πιο φαλλοκρατική και ανισότιμη. Για τα επιμέρους σου απάντησε ο/η ανιματς.
Αγαπητέ/ἤ άνιματς κατ'αρχήν καλωσόρισες. Συμφωνώ μέχρι κεραίας μαζί σου, σε ευχαριστώ κιόλας που συμπλήρωσες μια αναδημοσίευση με πολλή σχετική επιχειρηματολογία. Ωραίο μπλογκ έχεις!
Δεν έβλεπα το τέταρτο σχόλιο σου όσο απαντούσα. Η αντίρρηση μου πάντως για την εστίαση μόνο στην προσωπική ευθύνη από τη μεριά σου παραμένει.
α) δεν νομίζω ότι είναι προσωπική εστιάση το κομμάτι που λέω ότι δεν πρόκειται για ισότητα αλλά για ανάγκη κυριαρχίας των γυναικών.
β) όπως και να χει, αν ήμουν ο νομοθέτης θα έλεγα "ΟΚ, γιατί όχι, ας γίνει αυτό που ζητάτε, ας υπάρχει το δικαίωμα ο άνδρας αν θέλει να πάρει το όνομα της συζύγου του" και θα το έλεγα πολύ χαλαρά γιατί θεωρώ ότι είναι τελειώς ανώδυνο και χωρίς κανένα ουσιαστικό αντικρυσμα αυτό. Είτε το πάρει είτε όχι τι αλλάζει? Απλά να λέμε α, μια μεγάλη νίκη, κατατροπώσαμε την πατριαρχία σήμερα.
Δεν λέω ότι δεν είναι δικαιο, ναι είναι. Είναι κάτι που αυτονόητα πρέπει να γίνει, για την ακριβεια. Αλλά είτε γίνει, είτε όχι αυτο το αυτονόητο, δεν αλλάζει κάτι στην ουσία. Μόνο στα χαρτιά. Και προσωπικά θέλω ανθρώπινη δικαιοσύνη, όχι χάρτινη δικαιοσύνη που τη βρίσκεις μόνο αν ΕΧΕΙΣ χρήματα να πληρώσεις δικηγόρο -τουτέστιν η κυρα Τούλα στα Τρίκαλα, σιγά μη συναντήσει ποτέ το δικαίωμά της και το δίκιο της).
ΥΓ. Επειδή τα είπα όλα, δε θα ξαναμιλήσω, μη θεωρηθεί αυτό ότι φτύνω όποιον μου απαντήσει. :) Απλά μάλλον έχουμε μεγάλη διάσταση απόψεων στο θέμα και όσο και να το συζητάμε δε βλέπω να συγκλίνουμε, αυτό μόνο! Και τέλος πάντων, ήθελα να ακουστει και μια άλλη άποψη και μάλιστα από γυναίκα. Ευχαριστώ για τον χώρο Άμμε!
άμμος:
ευχαριστούμε για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια
@ ινδιάνα :
εννοείται, ότι η προσωπική σχέση, η ποιότητα και το επίπεδο που έχει επιτύχει σε αυτή ένα ζευγάρι μπορεί να στείλει στα αζήτητα όλη τη νομολογία του πλανήτη
αυτό μπορούμε να το δούμε, όχι μόνο στη δική μας κοινωνία (που ως ένα βαθμό είναι "δυτικού τύπου"), αλλά στις μουσουλμανικές χώρες (π.χ. το Ιράν), όπου η νομική / θρησκευτική / πολιτική θέσμιση της κοινωνίας είναι τελείως διαφορετική από τη δική μας
αναφέρομαι στο Ιράν γιατί είναι πρόσφατη η προβολή της ταινίας "Περσέπολις" που βασίζεται σε κόμικς νεατής ιρανής που η γονείς της έστειλαν να μεγαλώσει / σπουδάσει στην Ευρώπη
πέρα από τα άλλα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που υπάρχουν στο κόμικς αυτό, είναι φανερό ότι η οικογένεια που παρουσιάζει έχει στέρεα συγκρότηση, το αντρόγυνο λειτουργεί ουσιαστικά με συννενόηση και κατανόηση και σε επίπεδο απόλυτης ισότητας, και όλα αυτά σε ένα θεοκρατικό καθεστώς, όπου οι γυναίκες (ανεξαρτήτως ηλικίας) υποχρεούνται να κυκλοφορούν με τη μαντίλα
όπως είχαμε τονίσει και στο αρχικό μας σχόλιο, το θέμα δεν είναι ποιά ισορροπία θα βρει το ζευγάρι που ενδιαφέρεται να ζήσει μαζί, αλλά το ποιάς ποιότητας και ποιού προσανατολισμού θεσμικό πλαίσιο δημιουργεί ο νομοθέτης και ποιό στίγμα δίνει με τις όποιες επιλογές του, τι είδους "σήμα" στέλνει στην κοινωνία
και δυστυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο νομοθέτης επέλεξε να λειτουργήσει σε ένα αυστηρά πατριαρχικό άξονα, που αν μη τι άλλο ξενίζει με την οπισθοδρομικότητά του
Εφόσον, όμως, υπάρχει συναίνεση λέει. Δεν βλέπω κάτι κακό. Καλό σαββατοκύριακο!
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω -και συμφωνώντας πλήρως με την animats- ενα πραγμα μου εκανε εντύπωση. Ότι σημερα ακομα υπάρχουν γυναικες που επειδη γουστάρουν τρελά έναν άντρα είναι διατεθειμένες να αλλάξουν το όνομα τους (χαρακτηριστικό κομμάτι της ταυτότητας τους) και να χαρακτηρίζονται πλέον από το δικό του. Και όχι δεν είναι μόνο γυναίκες της επαρχίας, είναι οι γυναίκες που θεωρούμε ανεξάρτητες και και και...
Αγαπητέ Νάγκο, υπάρχουν ανισότιμες συμπεριφορές και πρακτικές, οι οποίες μπορεί να γίνονται με τη συναίνεση και των δύο. Αν τις θεωρούμε ανισότιμες, δε μπορεί να τις επιτρέπει ο νομοθέτης. Για την επιχειρηματολογία περι ανισοτιμίας του νόμου σε παραπέμπω στην άνιματς.
Αγαπητε/ή ανώνυμε/η, φαντάζομαι ότι δεν περίμενες να επισκεφθείς το μπλογκ μας για να διαπιστώσεις την ύπαρξη τέτοιων λογικών :-) Είναι προφανές νομίζω ότι η φεμινιστική οπτική δεν είναι ταυτόσημη με την ανεξαρτησία ή το υψηλο κοινωνικομορφωτικό επίπεδο.
Αμμούδι
έχουμε μια πρόσκληση για παιχνίδι στον κρασί και νερο. Επειδή με την πολιτική ξενερώνω, παίξε εσύ αν θες!
ξέρετε, το χειρότερο απ' όλα είναι ότι η προτεινόμενη τροποποίηση του νόμου έρχεται για να λύσει (υποτίθεται) το πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάποιες σπάνιες φορές ένα ζευγάρι, που σε ταξίδι του στο εξωτερικό πρέπει να αποδείξει ότι είναι νόμιμο
και για να "θεραπεύσει" (και πάλι υποτίθεται) αυτή την κατάσταση, έρχεται ο νομοθέτης και αντί να θεσπίσει μια βεβαίωση / ληξιαρχική πράξη που θα πιστοποιεί με επίσημο τρόπο αυτό το γεγονός, δηλαδή ότι ο συγκεκριμένος άντρας και η συγκεκριμένη γυναίκα είναι νόμιμο ζευγάρι (αναγράφοντας τα πλήρη ονόματα και λοιπά στοιχεία και των δύο πάνω στο επίσημο αυτό έγγραφο), τι κάνει; εισηγείται την επαναφορά στο κοινό επώνυμο (υπό την αίρεση να το επιθυμούν και οι δύο και να συμφωνήσουν στο κοινό επώνυμο)
δηλαδή επειδή δε μπορεί να το θεσπίσει υποχρεωτικά για όλα τα ζευγάρια που παντρεύονται (και πως να το κάνει, θα τους έπαιρναν με τις πέτρες), το αφήνει στην επιλογή και επιθυμία του ζευγαριού
μόνο που έτσι δε λύνει (και πάλι υποτίθεται) το πρόβλημα για όσα ζευγάρια δεν λάβουν κοινό επώνυμο με το γάμο τους
οπότε τι προβλέπεται για όσα ζευγάρια δεν κάνουν χρήση της ρύθμισης περί κοινού επωνύμου;
απλά ... τίποτα
δηλαδή τι κάνει η στγκεκριμένη ρύθμιση που (και πάλι υποτίθεται) έρχεται να λύσει το πρόβλημα της απόδειξης ότι το ζευγάρι είναι "νόμιμο";
για τα ζευγάρια που δε θα κάνουν χρήση της ρύθμισης περί κοινού επωνύμου, δεν προσφέρει καμιά λύση, δεν κάνει τίποτα, παρά μόνο μια τρύπα στο νερό !
η μόνη λύση (αν η πρόθεση του νομοθέτη είναι ειλικρινής στο ότι αφορά την απόδειξη του να μπορεί το ζευγάρι να αποδείξει ότι είναι νόμιμο, όπως ισχυρίζεται ο εισηγητής), είναι η θέσπιση μιας επίσημης βεβαίωσης / ληξιαρχικής πράξης που να πιστοποιεί αυτό το γεγονός, κάνοντας χρήση ολόκληρων των ονομάτων και των δύο συζύγων
Διάβασα καλά "πατριαρχική Ελλάδα"; Σε ποια χώρα ακριβώς αναφέρονατι οι συμπαθείς Συριζαίες; Στη σημερινή Ελλάδα; Κατά τ'άλλα συμφωνώ: το νομοσχέδιο θέλει συμβολικά να ακυρώσει τα οποιαδήποτε βήματα υπέρ των αντρών - αν ο άντρας "υιοθετεί" τη γυναίκα, δίνοτάς της το επώνυμό του, αναλαμβάνει και τη συντήρηση / προστασία του "υιοθετημένου".
ας έχετε υπόψη σας και την παρακάτω ανακοίνωση που λάβαμε νωρίτερα σήμερα:
Επιτέλους, γιατί το 'χανε παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα
Το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα χαιρετίζει την απόφαση της κυβέρνησης να παίρνουν οι γυναίκες το επώνυμο των αντρών τους. Επιτέλους, ήρθε η κυβέρνηση να βάλει λίγη τάξη γιατί το είχαν παρατραβήξει τα παλιοθήλυκα. Τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο δεν παίρνανε το όνομα του αντρός τους,αλλά ορισμένες το πήγαιναν ακόμα παραπέρα και μένανε ανύπαντρες και άτεκνες. Για να μην πούμε που γυρνάνε στα μπαρ και καπνίζουνε.
Το Δίκτυο θέλοντας να συμβάλει στη μεγάλη εθνική πρωτοβουλία που ανέλαβε η κυβέρνηση προτείνει την ακόλουθη δέσμη μέτρων για να μη μείνει ανολοκλήρωτη η μεταρρύθμιση:
1. Να απαγορευτούν οι εκτρώσεις και τα προφυλακτικά.
2. Να νομιμοποιηθεί το ξύλο στο σπίτι.
3. Να αναλάβει ο Θέμος Αναστασιάδης υπουργός ισότητας.
Ελπίζουμε να βρεθούν τουλάχιστον τέσσερις αριστεροίβουλευτές που θα στηρίξουν την κυβερνητική προσπάθεια απορρίπτοντας τον στείρο αντιπολιτευτισμό και τον αδιέξοδο αρνητισμό.
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Αγαπητέ Κ. σε επίπεδο κουλτούρας τουλάχιστον νομίζω ότι η Ελλάδα παραμένει σε ικανό βαθμό πατριαχρική. Αν διαβάζω σωστά τη συνέχεια του σχολίου σου θέτεις κάτι καίριο: οι ανισότιμες καταστάσεις είναι φορτικές και για τους δύο εμπλεκόμενους.
Άσχετο αλλά πήρα καθυστερημένα χαμπάρι τη διένεξη μεταξύ ολντ μπόι και ι-λόγιερ, το σχόλιο σου ήταν το πιο λακωνικό και ψύχραιμο.
Αγαπητή άνιματς αν συνεχίσεις έτσι, θα σε αναφέρουμε ως επίτιμη συνεργάτη του ιστολογίου :-) Ειλικρινά ήταν κολακευτική η συμβολή σου σε υτήν την ανάρτηση.
Αμμος, ας πιάσω καλύτερα το "άσχετο" γιατί είναι πιο σημαντικό. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Είναι μια διένεξη που αναδεικνύει με εξαιρετικό τρόπο θέματα δεοντολογίας - αλλά και άλλα ουσιαστικά θέματα - και αξίζει να διαβαστεί πολύ προσεκτικά. Αισθάνομαι άβολα που λεώ καλη κουβεντα για δικηγόρο..., αλλά ο ιλόιερ εχει καλώς εννούμενο τσαμπουκά και συνέπεια.
Δημοσίευση σχολίου