CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

26.1.07

Πρώτα ζούνε, μετά γράφουμε

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

η μέρα μου σήμερα ήταν χάλια. Το πρωί δεν άκουσα το ξυπνιτήρι και σηκώθηκα από το κρεβάτι τελεφταία στιγμή για τη δουλιά. Ούτε καφέ δεν πρόλαβα να πιω. Μετά πήρα ταξί για να προλάβω να είμαι στην όρα μου, αλλά δεν ήξερα ότι είχανε διαμαρτυρία οι αγρότες στο Διηκητήριο. Πλήρωσα εφτά ευρό για να φτάσω την ίδηα ώρα που θα έφτανα και με τα πόδια. Φώναζε η σκύλα η υποδιεφθύντρια μετά, άσε δε θέλω να γράψω άλλα, τα θυμάμε και τσαντίζομε.
Τελικά πήρανε για πολητή αυτόν που μου άρεσε, το νεαρούλη με τα πεταχτά δόντια. Θα παιριμενω κανά δυο εβδομάδες και θα του πω να πάμε για καφέ. Μου αρέσει πολλύ. Ελπίζο να την έχει μεγάλη, δεν ήταν κατάσταση αφτή με το Νίκο.
Μετά γήρισα σπίτι και άρχισα να κόβω πατάτες. Εκοίνη την ώρα ήρθε και ο Νίκος και με ρότησε τι έχουμε για φαγητό. Εγώ του είπα ότι έχουμε τηγανητές πατάτες με αβγά και αυτός άρχισε να φωνάζει ότι όλο τα ίδια τρόμε. Μετά σταμάτισε να φωνάζει. Εγώ έκοψα τρεις φαίτες ψωμί και άνοιξα μια κονσέρβα με τόννο. Χαίρομε που δεν έφαγα πολλύ, πρέπει να προσέχω τον εαφτό μου.
Πρέπει να σε αφίσω τώρα, αγαπημένο μου ημερολόγιο, Βλέπω από τη μπαλκονόπορτα ότι η ακακία άπλοσε κι άλλο τα κλαδγιά της από το δρόμο. Δε θα μπορώ να βγένω στο μπαλκόνι σε λίγο. Ουφ μια δουλειά παραπάνω.

Η Λίτσα έκλεισε το ημερολόγιο της ανακουφισμένη. Κρατούσε ημερολόγιο ακατάπαυστα από το Γυμνάσιο, της είχε γίνει μια συνήθεια σαν το πλύσιμο των δοντιών και έγραφε σχεδόν κάθε μέρα, είχε δεν είχε νέα. Από την αρχή το ένιωθε σαν ένα δικό της άνθρωπο, που μπορούσε να του εξομολογηθεί τα πάντα, όσο και να ντρεπόταν για αυτά. Ήταν ουσιαστικά ο μόνος της τρόπος να ηρεμεί. Κάπως έτσι ήταν σήμερα, αλλά ακόμα και μια ημέρα με βαρετά, ασήμαντα γεγονότα έπαιρνε μια μικρή ομορφιά αν έγραφε για αυτήν στο ημερολόγιο.
Σηκώθηκε χαμογελώντας από το γραφείο της και προχώρησε προς το χωλ, όπου φύλαγαν τα διάφορα εργαλεία. Άνοιξε το κάτω ντουλάπι της παπουτσοθήκης και έβγαλε το πριόνι. Στη συνέχεια πέρασε από την κουζίνα, κινδύνεψε να γλιστρήσει στα υγρά πλακάκια, αλλά πιάστηκε από το τραπέζι και δεν έπεσε. Πήρε έξι σακούλες σκουπιδιών από τη ραφιέρα και προχώρησε στο μπαλκόνι.
Το κλαδί της ακακίας κόπηκε πολύ εύκολα, το τσάκισε και το έβαλε μέσα στη μία σακούλα. Αυτό ήταν το εύκολο μέρος. Όταν επέστρεψε στην κουζίνα στάθηκε για λίγο κοιτώντας στο πάτωμα. Δεν μπορούσε να αποφασίσει από πού έπρεπε να ξεκινήσει. Τελικά βρήκε μια λύση. Έσκυψε και άρχισε να κόβει το χέρι του Νίκου στον ώμο. Το κεφάλι θα το άφηνε τελευταίο, ακόμα έτρεχε αίμα από το χτύπημα με το τηγάνι.




21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν το έπιασα από την αρχή και νόμιζα ότι ήταν "δικό σου" ημερολόγιο και σοκαρίστηκα! Καλά του έκανε πάντως. Προτείνω βέβαια, πως για τη Λίτσα θα ήταν ιδανικό φονικό όπλο ένας τεράστιος τόμος του Μπαμπινιώτη αντί τηγανιού...

Fight Back είπε...

Μ' αρεσοι τα ποστ με φωνικα, κι αυτο εχει πολυ ενδιαφερων εξελιξη

αμμος είπε...

Αγαπητή Μαγία
η μόνη μου ομοιότητα με τη Λίτσα είναι ότι κρατάμε και οι δύο ημερολόγιο, αν και εγώ δε γράφω τόσο πολύ. Ως γνωστόν, σημασία δεν έχει το μέγεθος, αλλά πώς το χρησιμοποιείς.

Καλαί μου φαοιτμπάκ
κε αιμαίνα μου αραίσουν να γράφο οιστορείαις μαι πωλοί έμα κε τρώμω αλά ώταν οίμουν μηκρώς οίθαιλα να γείνο αξηώλωγως σοιγκραφαίας κε αφτώ τω ώνυρω δαιν τω αίχω εγγαταλοίψυ ακώμα ωπώται αναγγαστοικά πραίπι να γράφο κε ειστορήαις μαι δοιακυμαινηκαίς αναφωραίς κε πωλά αφοιγοιματωλωγεικα αιποίπαιδα γοια να νυόθο περοίφανως γηα των εαφτό μου

αμμος είπε...

Δηώρθοσυ στοιν ταιλαιφτέα σηρά: παιροίφανως

Fight Back είπε...

χαι χαι χαι
(ανορ8ογραφο γελιο)

Τίποτα είπε...

Σοφή κίνηση να μη διορθώσεις τις ανορθογραφίες της Λίτσας. Θα σε χάναμε...

Τίποτα είπε...

Νάστε καλά κι εσείς κι η Λίτσα σας. Κι ας μείναμε στο σπίτι χωρίς μαχαίρια...
Τα τηγάνια με προβληματίζουν ακόμη. Αυτά, πού στο καλό να τα κρύψω;

Helix Nebulae είπε...

Πωλοί σκωτηνώ δοιύγειμα. Διασταύρωση Μποστ με Πόε.

Μπράβο η Λίτσα με το τηγάνι της! Και πού να δεις τι έπαθε η φουκαριάρα η Ρούλα η κομμώτρια...

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι τοσο ανορθογραφη ωρες ωρες, που στην αρχη με εβαλες σε σκεψεις! Φιλολογος ειναι, λεω, κατι παραπανω θα ξερει απο μενα. Μπορει να ειχε αλλαξει η ορθογραφια καποιων λεξεων απο τοτε που πηγαινα σχολειο!

Υ.Γ. Καλα του εκανε του αχαριστου!

raffinata είπε...

καημένη Λίτσα, ας μην την έχει μικρή κι ο πωλητής :Ρ

αμμος είπε...

Καλώς τους!

Αγαπητό τίποτα, αν καταλαβαίνω καλά τα σχόλιά σου η Λίτσα θα σκότωνε εμένα ή και εσένα, επειδή θα θύμωνε. Έχει ενδιαφέρον ως σκέψη, τα πρόσωπα "αμμος" και "τίποτα" είναι εντέλει και αυτά μέρη μιας μυθοπλασίας, που παραπέμπει στην πραγματικότητα αλλά δε δεσμεύεται τελικά από αυτή.
Σε αυτή τη βάση θα σου πρότεινα να κλείνεις πάντα τον υπολογστή προτού κοιμηθείς και να κλειδώνεις καλά την πόρτα του γραφείου σου. Κρατώντας αυτές τις προφυλάξεις, δε μου έχει επιτεθεί ακόμα κανένας από τυς ήρωές μου.

Καλέ μου helix με κάνεις να κοκκινίζω... Για πες για τη Ρούλα την κομμώτρια, η ιστορία πρέπει να έχει ψωμί.

Αγαπητή Isis καλωσορίσατε και ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Μάλλον γνωριζόμαστε, οπότε δε θα παρεξηγηθείτε με μία μικρή παρατήρηση: επειδή το όνομα "Ισις" χρησιμοποιείται ήδη από μία γνωστή μπλόγκερ, καλό είναι να χρησιμοποιείτε κάποιο άλλο, για να αποφεύγονται οι συγχύσεις. Είναι καθαρά ζήτημα καλών τρόπων.

αμμος είπε...

Raffinata καλωσορίσατε! Λέτε να την κάνω serial killer οπότε να μάθουμε λεπτομέρειες και για τον πωλητή;

αμμος είπε...

Λεπτόμεριες για τη Ρούλα την κομμώτρια στο http://yperoptix.blogspot.com/2007/01/blog-post_8880.html

Τίποτα είπε...

Όχι, δεν έγιναν κατανοητά τα σχόλιά μου, αλλά δε φταίτε εσείς. Φταίει το άφυλο τίποτα...:)
Αν κάνατε τον κόπο να τα ξαναδιαβάσετε, επιλέγοντας άλλο φύλο για το τίποτα, από αυτό που έχετε στο μυαλό σας, ίσως η ερμηνεία του δεύτερου σχολίου να ήταν διαφορετική.
Όπως και νάχει ευχαριστώ:)

Фе́ммe скатале είπε...

Το τηγάνι είχε και λάδια από τις πατάτες;

αμμος είπε...

Καλό μου τίποτα,

ζήτησα τη βοήθεια της συγκατοίκου μου της Ρίας που έχει μεγάλη εμπειρία στη λύση αινιγμάτων. Καταλήξαμε μετά από κάποια συζήτηση ότι σου αρέσουν τα αινίγματα που παραμένουν τέτοια. Να είσαι καλά.

Your Majesty
μάλλον το κείμενο σας άρεσε τόσο πολύ που δεν βλεπατε τίποτα άλλο. Παρουσιάζω το πειστήριο Γ από τον τόπο του εγκλήματος, που είναι το εν λόγω τηγάνι, πεντακάθαρο όπως μπορείτε να δείτε.

Τίποτα είπε...

:)

raffinata είπε...

ξανάρθα να καθαρίσω τις σκόνες και τα αίματα :Ρ

αμμος είπε...

Αγαπητό τίποτα


Αγαπητή Raffinata
νομίζω πως θα είστε περισσότερο χρήσιμη στο επόμενο ποστ :)

Sia+Meza είπε...

Καλε Αμμε, κι εσυ φελλολογος εισαι?

αμμος είπε...

Ναι κορίτσια, και μάλιστα η τρομακτική εκδοχή, γλωσσολόγος. Πώς νομίζετε ότι σας συμπάθησα στην αρχή αρχή (προτού διαβάσω όλα τα τοστ σας και συγκλονιστώ από το ταλέντο σας); Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του και αναγάλλιασε η καρδιά του.