CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

21.1.07

Ένας μήνας - Purgatorium

Σκεφτόμουν αρχικά να μην αναφέρω τίποτα, σήμερα που κλείνω ένα μήνα γράφοντας. Λίγες οι ιστορίες, ακόμη λιγότερες οι σκέψεις, πάνω σε τι να σταθείς για να μιλήσεις;

Όταν όμως αναρωτιέσαι κάτι τέτοιο, θέλεις να μιλήσεις ή να περηφανευτείς; Μάλλον το δεύτερο, κι από την όποια ψυχική σου ισορροπία πηγάζει η αμηχανία να το κάνεις.

Ωστόσο, ο πυρήνας αυτής της ομιλίας, η ανάγκη που την κινεί, νομίζω ότι είναι πέρα από το ναρκισσισμό μου, ή καλύτερα μαζί με αυτόν αλλά και πέραν του.

Εμείς που λέμε ιστορίες ή ψιθυρίζουμε ποίηση, είμαστε παραδοσιακά καταδικασμένοι σε μια τέχνη μοναχική. Το γραφείο και το συρτάρι (ή πλέον ο σκληρός δίσκος) ήταν πάντα καλό περιεχόμενο για τη μεταφορά του ελεφάντινου πύργου. Εκεί μέσα έγραφες, έσβηνες, διόρθωνες και έβγαινες καμιά φορά και στο παράθυρο, ρίχνοντας έξω τα γραπτά σου σαν άλλη Ραπούνζελ ("Θα έρθει άραγε κανένας εκδότης με λαμπερή πανοπλία να με σώσει;")

Δεν ξέρω τι έχω καταφέρει ως τώρα με τη γραφή μου εδώ, ξέρω όμως ότι βγήκα από τον ελεφάντινο πύργο και δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Ακόμα και αν σταματήσω αυτό το μπλογκ αύριο, θα ξέρω πια ότι είναι κάτι που μπορώ να κάνω. Ότι επιλέγω να μην επικοινωνήσω τη γραφή μου και όχι ότι δεν μπορώ.

Αυτή τη μικρή αυτογνωσία κέρδισα μέσα σε αυτόν τον ένα μήνα. Α, και ότι έκοψα τα μαλλιά μου. Όπως βλέπετε τα κείμενά μου είναι μικρά, δεν περιμένουν κανένα εκδότη να τα σώσει.

9 σχόλια:

George Le Nonce είπε...

Αρκεί να μην αρχίσεις να λοξοκοιτάζεις προς τους εκδότες και τα ευπώλητα, αγαπητέ! Γιατί τότε θα είναι πραγματικά αδύνατο να γυρίσεις πίσω...

αμμος είπε...

Αγαπητέ Νονς, καλωσορίσατε! Αν καταλαβαίνω καλά θεωρείτε ότι μια έντυπη δημοσίευση αυτών των γραπτών, θα αλλοίωνε τη δυναμική τους, όπως και τη δύναμη της συγγραφικής φωνής.
Σίγουρα δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει, η συγκεκριμένη προσπάθεια μου δίνει ήδη όλες τις χαρές που θα επιθυμούσα από μια δημοσίευση των κειμένων μου. Που το στηρίζετε όμως αυτό (αν βεβαίως σας κατάλαβα καλά);

George Le Nonce είπε...

Ὀχι, δεν εννοούσα αυτό, συγγνώμη για την κρυπτικότητα. Μιλούσα για τη γραφή που έχει πρόθεση τη δημοσίευσή της από συγκεκριμένους εκδότες: τέτοιου είδους βιβλία βγάζει ο Χ, άρα θα γράψω έτσι για να με προσέξει.

Ἐχω δει πολλές γραφές φίλων να καταστρέφονται για να εκδοθούν.

αμμος είπε...

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Αν δηλαδή μετατρέψω το ύφος μου με τον κατάλληλο τρόπο, ίσως μπορέσω τελικά να εκδοθώ από κάποιο μεγάλο εκδοτικό οίκο; Ούτε hard copies και soft copies και περιμένετε απάντηση εντός εξαμήνου; Χμμμ...

[Μόλις γεννήσατε ένα τέρας.]

Фе́ммe скатале είπε...

Ναι δεν ειναι δύσκολο..
μαζέψτε τις κουρεμένες σας τρίχες από το πάτωμα πρωτίστως...Κολλάνε στις πατούσες μου

αμμος είπε...

Your Highness
θα σας μαλώσω, δεν προσέξατε όσο έπρεπε τη μεταφορά της Ραπούνζελ. Τα μαλλιά μου θα έπρεπε να μπλέκονται με τις πατούσες σας, να διπλώνεστε και να πέφτετε. Κοιτάξτε καλύτερα το πάτωμα... :)

oistros είπε...

Εκατό μήνες φτάνουν? Ιδέα δεν έχω.
Να τους κάνετε τόσους, που να μην τους μετράτε πια (αυτό συμβαίνει ενίοτε και με την πάροδο του πρώτου κρίσιμου τριμήνου).
Καλορίζικος και .. σιδεροκέφαλος :)

Τίποτα είπε...

Συνέχισε να σκουπίζεις, σα να είναι αυτό το μόνο πράγμα που σου έχει απομείνει να κάνεις. Κι ας σκονίζεσαι...Κι ας σκονίζονται...

αμμος είπε...

Αγαπητή Οίστρε, καλωσορίσατε και εσείς, καλορίζικο το φιλοξενείο σας! Πολύ όμορφη ιδέα, μαζέψατε όλην την καλή κοινωνία της μπλογκόσφαιρας. Ευχαριστώ πολύ, καλή δύναμη και σε εσάς εύχομαι.

Αγαπητό τίποτα, καλωσόρισες στο φτωχικό μου! Σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα. Έβγαλες καμία άκρη με τα λινκ; Μη διστάσεις να με ρωτήσεις για ότι άλλο ξέρω να σου πω.