Γρίφος: Τι άλλο λείπει;

Κοιτούσε με απορία τη γυμνή κοπέλα και κάτι δεν του πήγαινε καλά. Του άρεσαν τα διάφανα φτερά, μαζί και τα μυτερά αυτιά της που ξεπηδούσαν μέσα από τα κόκκινα μαλλιά. Χάιδεψε το μυτερό γένι του και κατέληξε ότι δεν έμοιαζε σίγουρα με Νύμφη. Αλλά αυτό ποτέ δεν ήταν πρόβλημα, μέχρι και κατσίκες γαμούσαν με τον Πάνα, όποτε είχαν όρεξη.
Εκείνη χαμογέλασε και πετάρισε τα βλέφαρά της, μυρίζοντας ένα λουλούδι. Χαιρέτησε κι αυτός με τον τρόπο του, ανεβοκατεβάζοντας το πετσάκι από τον πούτσο του και ρίχνοντας μια δυνατή πορδή. Εκείνη κοκκίνισε και έκρυψε τη φατσούλα της μέσα στις παλάμες της, αλλά δεν έφυγε. Και πάλι, κάτι δεν του καθόταν καλά και έπρεπε να το βρει.
Ήταν πολύ λεπτή για τα γούστα του, αλλά αυτό του το είχαν πει πριν το ταξίδι, ότι τα νεραϊδικά στους Υπερβόρειους είναι πολύ ψηλά κι αδύνατα. Είχε ξεκινήσει προετοιμασμένος, ξέροντας ότι μέχρι να βρει το θεό Κερνούννος, θα γαμούσε και θα έκοβε την πείνα του με ό,τι μπορούσε. Τι του είχε έρθει του Πάνα να ξαναποκτήσει επαφή με μακρινούς του συγγενείς;
Όμορφα ήταν και τα μπουτάκια της, λεπτά αλλά σφιχτά, βρόμικα από το κύλισμα στην υγρή χλόη. Του άρεσε να μην έχει πρόβλημα η γυναίκα με τη βρομιά, τα καλύτερα παιχνίδια ήταν αυτά με τις λάσπες, τα κάτουρα και τα σκατά. Στην Ελλάδα μόνο οι νύμφες της Γης τα γούσταραν αυτά, και αυτές έπρεπε να κάνεις ανασκαφή για να τις βρεις.
Εκείνη πετούσε πλέον κάνοντας γυροβολιές μπροστά του, σε κάποια φάση μάλιστα του έστρεψε την πλάτη και έσκυψε. Μια χαρά κόλο είχε, έλπιζε μόνο να μη δημιουργούσε πρόβλημα που παραήταν προικισμένος, πολλές ούτε στο μουνί τους δε τον θέλανε. Τι αντίφαση και αυτή με τους Σάτυρους, να γεννιούνται με μια απέραντη όρεξη για γαμήσι και έναν πούτσο που τις τρομοκρατούσε όλες, θνητές κι αθάνατες.
Εκείνη είχε καθίσει πλέον σε ένα κλαδί δέντρου, με το ένα της πόδι να κρέμεται προς το έδαφος, όσο χάιδευε τις κόκκινες, πυκνές τρίχες του εφηβαίου της με ένα προκλητικό χαμόγελο.
Ακολούθησε τη συνηθισμένη του τακτική με την οποία προσέγγιζε σεξουαλικά τις γυναίκες: με το ένα πήδημα βρέθηκε μπροστά της, με το δεύτερο ανέβηκε στο κλαδί, την έριξε στο έδαφος και την ακινητοποίησε. Πράγμα παράξενο, αυτή δεν έφερνε καμία αντίσταση, μόνο γελούσε δυνατά, σαν να συνέβαινε κάτι φοβερά αστείο.
Λύγισε τον πούτσο του, για να έρθει στο ίδιο ύψος με το μουνί της και πήρε φόρα, για να μπει. «Ἰοὺ! Ἰοὺ!» τσίριξε, αφού δε βρήκε τρύπα και χτύπησε σε δέρμα με κόκαλο. Έψαξε ανάμεσα στα πόδια της και δεν υπήρχε τίποτα. Η νεράιδα τον κοίταξε στα μάτια, έκανε μια αστεία γκριμάτσα και του είπε κάτι που δεν καταλάβαινε καθόλου: «You should have known, darling, that fairies look like women, but they are not!»*

[Νύξη - hint: αφορμή για το κείμενο στάθηκε ένα γράμμα (του φίλου μου Μάριου).]

*Θα έπρεπε να ξέρεις ήδη, χρυσό μου, ότι οι νεράιδες μοιάζουν με γυναίκες, αλλά δεν είναι.