Για ένα καθαρό κούτελο στην κουζίνα

Έτριβε την κατσαρόλα με τόση ένταση, που είχε αρχίσει να ιδρώνει. Ήταν και αυτή η κωλόγρια η διαχειρίστρια, Μάρτη μήνα κι έκαιγε τα καλοριφέρ στο φουλ. Πέρασε ασυναίσθητα την παλάμη του από το μέτωπό του για να σκουπίσει τον ιδρώτα, έτσι όμως γέμισε σαπουνάδες. «Γαμώ τον Αντίχριστό σου!» είπε και ξανάρχισε να τρίβει την κατσαρόλα. Βλαστημούσε και κανονικά, αλλά μόνο όταν ένιωθε πως ήταν σοβαρό το ζήτημα και οι κατσαρόλες δεν ήταν.
Το είχε κάψει χτες το βράδυ το φαγητό, όσο μιλούσαν στο τηλέφωνο και μάλωναν, επειδή για άλλη μια φορά θα αργούσε. Από τότε που την είχαν κάνει υπεύθυνη του λογιστηρίου στην εταιρία, το σπίτι δεν την έβλεπε πια. Επέμεινε λίγο ακόμα στο χείλος της κατσαρόλας, το φαγητό είχε ξεχειλίσει και ξεραθεί, πριν καεί.
Αν δεν είχε αυτό το νεαρό για βοηθό λογιστή, δε θα υπήρχε ζήτημα, έτσι κι αλλιώς το είχε βαρεθεί το μουνί της και πολλά δεν είχαν να πουν πλέον. Καλύτερα ήταν μόνος του στο σπίτι, έβλεπε και Supersport χωρίς γκρίνιες, έβαζε και καμιά τσόντα με λεσβίες στο ντιβιντί και τον έπαιζε. Αλλά όχι και να του γαμάνε τη γυναίκα, αυτό πήγαινε πολύ.
Συνέχισε με τα πιάτα δώρο από τους χυμούς Amita, είχε φάει η μαλακισμένη σε αυτά όταν γύρισε αργά το βράδυ και ούτε λίγο νερό δεν τους έβαλε. Είχαν ξεραθεί τα βούτυρα και οι σάλτσες, μουνί καπέλο είχαν γίνει όλα. Θα μου πεις, γιατί τα έπλενε και δεν τα άφηνε γι’ αυτήν, στο κάτω κάτω γυναίκα ήτανε. Ε, για ένα μυστήριο λόγο το πλύσιμο των πιάτων πάντα τον ηρεμούσε.

[Αν ήταν ήδη ποιητής ή πεζογράφος θα έβρισκε εύκολα ένα παραλληλισμό κάθαρσης, δεν είχε όμως ακόμα συναντηθεί με τον τρομακτικά άδειο χρόνο.]

Άφησε τα μαχαιροπήρουνα για το τέλος, τα είχε βάλει σε ένα γεμάτο ποτήρι με νερό για να μουλιάσουν. Σήκωσε το μαχαίρι Shogun που είχαν παραγγείλει από το τηλεμάρκετινγκ και έκοβε λέει μέχρι και συρματόπλεγμα. Σε συρματόπλεγμα δεν το είχαν δοκιμάσει, αλλά μετά τον πρώτο μισό χρόνο, και με τις μπριζόλες δυσκολευόταν. Την έπαιρνε ακόμα αγκαλιά τότε και χάζευαν τηλεόραση από τον καναπέ, της χάιδευε τα μαλλιά και αυτή ακουμπούσε το κεφάλι στο στέρνο του. Πάνε αυτά, μόνο το μαχαίρι Shogun είχε μείνει να τα θυμίζει.
Μάζεψε με το σκουπάκι τα υπολείμματα των φαγητών και τα πέταξε στο σκουπιδοντενεκέ. Άκουσε την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει, σηκώθηκε επιτέλους κι αυτή. Παλιά καθόταν και τον παρακολουθούσε όταν έκανε μπάνιο, τώρα και να τον έπαιζε μπροστά της, δε θα είχε καμία αντίδραση. Πήρε το κεζάπ από την άκρη του νεροχύτη, έχυσε οξύ στο μάρμαρο και άρχισε να το τρίβει με το σκουπάκι. Συνέχισε να κρατάει στο χέρι του το κεζάπ.
Το κινητό της κουδούνισε από το τραπέζι της κουζίνας. Δεν έκανε τον κόπο να το κοιτάξει, αυτά που έπρεπε να ξέρει τα είχε μάθει ήδη. «Γκάβλα μου, θέλω να σε χύσω κι απόψε. Πες του μαλάκα ότι έπεσε πάλι πολλή δουλειά». Νόμιζε η ψώλα πως δε θα έβρισκε τη δεύτερη sim, στην κρυφή τσέπη της τσάντας. Την άκουσε να πλησιάζει στην κουζίνα με το αργό βήμα αυτού που μόλις ξύπνησε.
Μπήκε μουρμουρώντας μια καλημέρα και άναψε το γκαζάκι για να κάνει καφέ. Αυτός προχώρησε με αργό βήμα προς την πόρτα κρατώντας το κεζάπ και την κλείδωσε. Γύρισε προς το μέρος του και πρόλαβε να πει: «Μα τι καν…», προτού της ρίξει κεζάπ στα μάτια. Όσο αυτή σφάδαζε στο πάτωμα, αυτός την κλωτσούσε και της έριχνε στο κεφάλι ένα ένα τα πιάτα που είχε μόλις πλύνει. «Γαμώ την Παναγία σου, μωρή σκρόφα ψωλογαμημένη, δε σου έκανα εγώ, ήθελες το μικρό από τη δουλειά να σε γαμήσει καλύτερα, θα πεθάνεις μωρή, την Παναγία σου και το Χριστό σου μέσα, κομμάτια θα σε κάνω να ταΐσω τα σκυλιά, θα πεθάνεις» φώναζε χωρίς διακοπή, μόνο όταν του κοβόταν η ανάσα σταματούσε για λίγο. Τα πιάτα τελείωσαν γρήγορα και είχε ήδη πάρει στα χέρια του το μαχαίρι Shogun, όταν οι γείτονες κάλεσαν την αστυνομία.

[Η παλιά τους αγάπη τους έσωσε τελικά και τους δύο, αυτήν από το θάνατο κι αυτόν από τα ισόβια της ανθρωποκτονίας. Το μαχαίρι Shogun δεν μπορούσε πλέον να κόψει ωμό κρέας.]