CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

29.3.07

Για ένα καθαρό κούτελο στην κουζίνα

Έτριβε την κατσαρόλα με τόση ένταση, που είχε αρχίσει να ιδρώνει. Ήταν και αυτή η κωλόγρια η διαχειρίστρια, Μάρτη μήνα κι έκαιγε τα καλοριφέρ στο φουλ. Πέρασε ασυναίσθητα την παλάμη του από το μέτωπό του για να σκουπίσει τον ιδρώτα, έτσι όμως γέμισε σαπουνάδες. «Γαμώ τον Αντίχριστό σου!» είπε και ξανάρχισε να τρίβει την κατσαρόλα. Βλαστημούσε και κανονικά, αλλά μόνο όταν ένιωθε πως ήταν σοβαρό το ζήτημα και οι κατσαρόλες δεν ήταν.
Το είχε κάψει χτες το βράδυ το φαγητό, όσο μιλούσαν στο τηλέφωνο και μάλωναν, επειδή για άλλη μια φορά θα αργούσε. Από τότε που την είχαν κάνει υπεύθυνη του λογιστηρίου στην εταιρία, το σπίτι δεν την έβλεπε πια. Επέμεινε λίγο ακόμα στο χείλος της κατσαρόλας, το φαγητό είχε ξεχειλίσει και ξεραθεί, πριν καεί.
Αν δεν είχε αυτό το νεαρό για βοηθό λογιστή, δε θα υπήρχε ζήτημα, έτσι κι αλλιώς το είχε βαρεθεί το μουνί της και πολλά δεν είχαν να πουν πλέον. Καλύτερα ήταν μόνος του στο σπίτι, έβλεπε και Supersport χωρίς γκρίνιες, έβαζε και καμιά τσόντα με λεσβίες στο ντιβιντί και τον έπαιζε. Αλλά όχι και να του γαμάνε τη γυναίκα, αυτό πήγαινε πολύ.
Συνέχισε με τα πιάτα δώρο από τους χυμούς Amita, είχε φάει η μαλακισμένη σε αυτά όταν γύρισε αργά το βράδυ και ούτε λίγο νερό δεν τους έβαλε. Είχαν ξεραθεί τα βούτυρα και οι σάλτσες, μουνί καπέλο είχαν γίνει όλα. Θα μου πεις, γιατί τα έπλενε και δεν τα άφηνε γι’ αυτήν, στο κάτω κάτω γυναίκα ήτανε. Ε, για ένα μυστήριο λόγο το πλύσιμο των πιάτων πάντα τον ηρεμούσε.

[Αν ήταν ήδη ποιητής ή πεζογράφος θα έβρισκε εύκολα ένα παραλληλισμό κάθαρσης, δεν είχε όμως ακόμα συναντηθεί με τον τρομακτικά άδειο χρόνο.]

Άφησε τα μαχαιροπήρουνα για το τέλος, τα είχε βάλει σε ένα γεμάτο ποτήρι με νερό για να μουλιάσουν. Σήκωσε το μαχαίρι Shogun που είχαν παραγγείλει από το τηλεμάρκετινγκ και έκοβε λέει μέχρι και συρματόπλεγμα. Σε συρματόπλεγμα δεν το είχαν δοκιμάσει, αλλά μετά τον πρώτο μισό χρόνο, και με τις μπριζόλες δυσκολευόταν. Την έπαιρνε ακόμα αγκαλιά τότε και χάζευαν τηλεόραση από τον καναπέ, της χάιδευε τα μαλλιά και αυτή ακουμπούσε το κεφάλι στο στέρνο του. Πάνε αυτά, μόνο το μαχαίρι Shogun είχε μείνει να τα θυμίζει.
Μάζεψε με το σκουπάκι τα υπολείμματα των φαγητών και τα πέταξε στο σκουπιδοντενεκέ. Άκουσε την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει, σηκώθηκε επιτέλους κι αυτή. Παλιά καθόταν και τον παρακολουθούσε όταν έκανε μπάνιο, τώρα και να τον έπαιζε μπροστά της, δε θα είχε καμία αντίδραση. Πήρε το κεζάπ από την άκρη του νεροχύτη, έχυσε οξύ στο μάρμαρο και άρχισε να το τρίβει με το σκουπάκι. Συνέχισε να κρατάει στο χέρι του το κεζάπ.
Το κινητό της κουδούνισε από το τραπέζι της κουζίνας. Δεν έκανε τον κόπο να το κοιτάξει, αυτά που έπρεπε να ξέρει τα είχε μάθει ήδη. «Γκάβλα μου, θέλω να σε χύσω κι απόψε. Πες του μαλάκα ότι έπεσε πάλι πολλή δουλειά». Νόμιζε η ψώλα πως δε θα έβρισκε τη δεύτερη sim, στην κρυφή τσέπη της τσάντας. Την άκουσε να πλησιάζει στην κουζίνα με το αργό βήμα αυτού που μόλις ξύπνησε.
Μπήκε μουρμουρώντας μια καλημέρα και άναψε το γκαζάκι για να κάνει καφέ. Αυτός προχώρησε με αργό βήμα προς την πόρτα κρατώντας το κεζάπ και την κλείδωσε. Γύρισε προς το μέρος του και πρόλαβε να πει: «Μα τι καν…», προτού της ρίξει κεζάπ στα μάτια. Όσο αυτή σφάδαζε στο πάτωμα, αυτός την κλωτσούσε και της έριχνε στο κεφάλι ένα ένα τα πιάτα που είχε μόλις πλύνει. «Γαμώ την Παναγία σου, μωρή σκρόφα ψωλογαμημένη, δε σου έκανα εγώ, ήθελες το μικρό από τη δουλειά να σε γαμήσει καλύτερα, θα πεθάνεις μωρή, την Παναγία σου και το Χριστό σου μέσα, κομμάτια θα σε κάνω να ταΐσω τα σκυλιά, θα πεθάνεις» φώναζε χωρίς διακοπή, μόνο όταν του κοβόταν η ανάσα σταματούσε για λίγο. Τα πιάτα τελείωσαν γρήγορα και είχε ήδη πάρει στα χέρια του το μαχαίρι Shogun, όταν οι γείτονες κάλεσαν την αστυνομία.

[Η παλιά τους αγάπη τους έσωσε τελικά και τους δύο, αυτήν από το θάνατο κι αυτόν από τα ισόβια της ανθρωποκτονίας. Το μαχαίρι Shogun δεν μπορούσε πλέον να κόψει ωμό κρέας.]

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα σου κάνω μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση. Το προϊόν μας κόβει ωμό, ψημένο και άμα λάχει κατεψυγμένο κρέας. Κόβει συρματόπλεγμα, συρματόσχοινο και ασύρματο τηλέφωνο. Με μία κίνηση. Και έχει ισόβια εγγύηση, όσο ακριβώς θα ρίξουν και σε σένα για το λιβελλογράφημα που έγραψες.

Από εδώ και στο εξής, θα μιλάς μόνο με το δικηγόρο μου.

Sougamoto Magazaki
Regional Brand Manager, Shogun Ltd.

A.F.Marx είπε...

Άλλο ένα love story με άδοξο τέλος...
Πολύ καλό.

ATHENA είπε...

AXAXAXAXAXAXAXAXAXXAXAXAXAXAXAXAXAX


Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΛΕΜΕ

αμμος είπε...

Κύριε Σουγκαμότο Μαγκαζάκι,
ποιον ακριβώς θα πας στα δικαστήρια, τον Άμμο Ερήμου; Για Κύπριο με πέρασες ή για ανηψιό της Ελένης Ερήμου; Να ξέρεις ότι ετοιμάζω και άλλο διήγημα - λίβελλο, με το σίδερο που εισάγετε, το Inferno, να σκάει στα χέρια νυμφομανούς νοικοκυράς. Μουαχαχαχα...

Αγαπητέ Μαρξ, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Πύργοι στην άμμο οι αγάπες, για να θυμηθούμε και το δικό σου ποστ.

Αγαπητή Αθηνά, μην ακούς τι λέω στο Μαρξ. Οι μεγάλες αγάπες κρατάνε για πάντα, ακόμα και μετά το τέλος τους, αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα.
[Άμα δεις το μπλογκομνηστήρα σου να του πεις ότι ανέβασα ποστ με πολλά μπινελίκια, να έρθει μια βόλτα να γουστάρει.]

pølsemannen είπε...

Θεωρώ ότι το νέο σλόγκαν για τα μαχαίρια και λοιπα τεντζερέδια Σογκούν θα πρέπει να είναι:

"Shogun: Τρυφερό σαν ένα ερωτικό χαϊκού"

αμμος είπε...

Αγαπητέ Polsemannen, ήμουν εδώ και καιρό βέβαιος πως κάτω από το μανδύα του ορθολογιστή λουκανικοφάγου, κρύβεται η ευαίσθητη καρδιά ενός ποιητή.

μαριάννα είπε...

Άσχετα αν το τέλος είναι εντελώς σουρεάλ, γιατί δεν κολλάει με τα στοιχεία του επιπέδου των πρωταγωνιστών, παρά σε σπάνιες περιπτώσεις. Γιατί αυτός που θα υποψιαστεί την ύπαρξη της δεύτερης sim, δεν αντιδρά έτσι. Νιώθει έτσι, αλλά δεν αντιδρά έτσι. Όμως όπως πάντα, γράφεις πολύ όμορφα. Πολύ ζωντανά. Θεατρικά. Λόγος που δημιουργεί αμέσως εικόνα. Σα να τα έβλεπα... :)

αμμος είπε...

Αγαπητή Γητεύτρια, πολύ χαίρομαι που έρχεσαι με κριτικές παρατηρήσεις, ειλικρινά. Υπάρχει ένα χαζό κομιλφώ στα μπλογκ, είτε να γράφουμε επαίνους, είτε να μη σχολιάζουμε καθόλου.
Θα διαφωνήσω πάντως μαζί σου, αν ένα παραδοσιακό αρσενικό έβαζε την άλλη σιμ, έβρισκε ένα τέτοιο μήνυμα προς τη γυναίκα του και το συνδύαζε με τις υποψίες του, μπορεί να αντιδρούσε πολύ βίαια. Αντλώ βασικά από τη μυθολογία των εγκλημάτων πάθους μπολιάζοντάς την με στοιχεία σπλάτερ. Σε ευχαριστώ πολύ :-)

Ανώνυμος είπε...

Μέρες που είναι περίμενα να την σφάξει, να τη σουβλίσει σαν το αρνί και μετά αυτή να αναστηθεί -"like a cat I have 9 times to die", Lady Lazarus-Σύλβια Πλαθ, μίσος, απόγνωση και μαζί ανθρωποφαγία δημοτικού τραγουδιού, λαϊκή παράδοση και δε συμμαζεύεται)! Αλλά εσύ είσαι παιδί του ίντερνετ, τι να λέμε τώρα!Τς, τς, τς... :)

αμμος είπε...

Ρε Σαμμάνε, μέρες που ‘ναι, λες να γράψουμε κανένα μεταμοντέρνο χριστιανικό σπλάτερ του τύπου «Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση» του Πεντζίκη συναντά τη «Λάμψη» του Στίβεν Κινγκ; Έχει ψωμί η υπόθεση, σκέψου το και το συζητάμε.

tyharpastos είπε...

Ανρωριέμαι γιατί ο μαλάκας ο αρσενικός της ιστορίας μόλις ανακάλυψε τη δεύτερη sim δεν έβγαλε στεναγμό ανακούφισης. Αναρωτιέμαι επίσης γιατί οι αρσενικοί σ' αυτόν τον τόπο τουλάχιστον εξακολουθούν να δυναστεύονται από τη ψύχωση "ε όχι να μου τη γαμάνε κιόλας";. Ποιος επιτέλους θα τους πει ότι το μουνι δε χαλάει με τη χρήση, το πολύ πολύ να στρώνει, σαν του παλιούς κινητήρες που ήθελαν κάποια χιλόμετρα για να ρθουν στα ίσια τους.
Και από προσωπική διαστροφή μια απορία ακόμη. Πως και δεν πήγε φυλακή ο μαλάκας; Το κεζάπ που έριξε στα μάτια της νερό ήταν ή αυτή φορούσε μεταλλική μάσκα;
Καλησπέρα πάντα απολαυστικέ συμπολίτη.

αμμος είπε...

Φίλε Τυχάρπαστε,
μοιάζουμε πολύ ως αρσενικά – συγγραφείς, για να μπορέσω να λύσω τις απορίες σου, εκτός από την τελευταία.
Ο τύπος πήγε φυλακή, απλά δεν το γράφω ξεκάθαρα. Στις πρώτες αγκύλες γράφω ότι δεν είχε συναντηθεί ακόμα με τον τρομακτικά άδειο χρόνο (δηλ. τη φυλακή) και στις δεύτερες ότι γλίτωσε τα ισόβια της ανθρωποκτονίας (όχι όμως γενικά την ποινή).
Ένα σχολιάκι μόνο: γενικά δε ζηλεύω και αν κοιτάνε άλλοι άντρες την κοπέλα μου κολακεύομαι, με λέει δηλαδή κανείς από φλώρο μέχρι μετροσέξουαλ. Δεν έχω όμως μάθει μέχρι τώρα αν ποτέ με έχουν απατήσει (πρόσεξες διατύπωση;). Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα σε αυτήν την περίπτωση, επειδή πολύ φοβάμαι ότι όλοι μας κρύβουμε μέσα μας ένα μονογαμικό, κτητικό εαυτό.
Καλησπέρα και σε σένα, εμπνευσμένε αφηγητή!

μαριάννα είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
χμ... αυτό το καταραμένο κομιλφώ το έχω πληρώσει ακριβά στη ζωή μου. Δεν το ανέχτηκα ποτέ και δεν μπόρεσα να το παίξω καθώς πρέπει. Άλλωστε το καθώς πρέπει είναι υποκειμενικό. Γι αυτό και περιορίζω την επικοινωνία μου με άτομα που έχουμε τους ίδιους κώδικες. Να μιλάς χαλαρά και να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς τη γελοία υποχρέωση να χαϊδέψεις αυτιά, όπου είναι και η απόλυτη υποκρισία. Κι επειδή η γενιά μου δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό, δεν έχει ξεφύγει από τη μλκσμνη νοοτροπία του καθωπρεπισμού γι αυτό και απολαμβάνω την επικοινωνία με σας που έχετε και λόγο και άποψη και χιούμορ και δεν έχετε φάει το κόλλημα του κερατά και τη στέγνιας του ξύλινου λόγου!

Idάκι είπε...

Χμμμ... εγώ θα διαφωνήσω με τους παραπάνω. Οι σημερινοί άντρες είναι πολύ πιο υποψιασμένοι. Μπορώ να φανταστώ αυτή τη μανία μαζί με τον τρόπο σκέψης που θα έφτανε στην ανακάλυψη της κάρτας, και με λίγη εσωστρέφεια φτάνει άνετα σε αυτή την αντίδραση. Και δεν είναι μόνο ελληνικό το "όχι και να μου τη γαμάνε" - είναι πανευρωπαϊκό και αν πιστέψουμε το Χόλιγουντ, παγκόσμιο ;)

night blue είπε...

tha mporouse apla na ti deirei kai na ti diwxei apo to spiti-itan anagki na tis rixei kai vitrioli sta matia, na tin klwtsaei kaio na tis peta piata sto kefali? ektos an ayto sumvainei gia tis anagkes tis istorias.... gia na ginei pio endiaferousa, pio "erethistiki"-gia na eimai eilikrinis eimai kata tis vias-aplws tetoies skrofes tis vrizeis kai tis diexneis kai teleiwnei i istoria-ektos kai an itan apo to pathos tou-ti na pw-egw eimai polu xenerwti

αμμος είπε...

Απαντώ μόνο στη vain γιατί το idaki σχλίασε τη γητεύτρια και όχι εμένα.
Γίνεται σίγουρα για τις ανάγκες της ιστορίας, και φυσικά δε συμφωνώ με την αντίδρασή του. Γενικότερα ένα μεγάλο μέρος του μπλογκ είναι λογοτεχνία τρόμου: κάποιοι ήρωες αναγκαστικά θα είναι οριακοί, με ψυχολογικά προβλήματα και βίαιες αντιδράσεις.
Και επίσης καλή μου vain, σιγά μην είσαι ξενέρωτη.

night blue είπε...

to thema omws, amme, einai to exis: an diavasouyn ayta ta post anypopsiastoi kai asxetoi me tin logotexnia tromou mporei na thewrisoun oti aytes einai apopseis sou-gi' ayto dieykrinise to kapou i vale ayta ta post under a label px "logotexnia tr-ammou"-merikoi eimaste poly "kollimenoi" gia na psyxanemistoume oti einai logotexnia tromou-isws na lew kai malakies twra- anyway-kalimera

αμμος είπε...

Αγαπητή vain δεν έχεις άδικο από τη μεριά σου, απλά η αυτοπαρουσίαση μου στο μπλογκ γράφει: «στον άμμο αρέσει να λεει ιστορίες και καμιά φορά τις σκέψεις του». Νομίζω πως κάνω σαφές ότι εδώ είτε γράφω λογοτεχνία, είτε λέω ξεκάθαρα αυτό που σκέφτομαι.
Επιπλέον οι περισσότερες ιστορίες έχουν για ήρωες γυναίκες που φρικάρουν και επιτίθενται στους άντρες, στην κοινωνία ή διεκδικούν την αυτονομία τους. Δύσκολα νομίζω πως θα με εκλάβει κανείς για σεξιστή από το γενικό περιεχόμενο του μπλογκ. Ακόμη, για να δείχνω πως προτάσσω τη βία ως λύση, θα έπρεπε οι βίαιοι ήρωες να είναι και επιτυχημένοι ή ευτυχισμένοι. Είμαι βέβαιος πως αυτό δεν έχει συμβεί ούτε μια φορά στις ιστορίες μου.
Ένα λέιμπελ του τύπου «λογοτεχνία τρόμου» ή μια προειδοποίηση για τον μη διδακτικό χαρακτήρα του μπλογκ δε λύνει το πρόβλημα. Ο αναγνώστης που θέλει να «διδαχθεί» από μια ιστορία, θα το κάνει έτσι κι αλλιώς, είτε διευκρινίσω το λογοτεχνικό είδος και τις προθέσεις μου είτε όχι.
Ελπίζω να μην οχυρώνομαι εγωιστικά πίσω από δικαιολογίες, σε αυτή τη φάση πάντως αυτό αισθάνομαι πως κάνω και αυτό καταλαβαίνω να κάνω. Σε ευχαριστώ πολύ για το θέμα που έβαλες, είναι αλήθεια πως ό,τι σου γράφω στα σχόλια αυτά, δεν υπήρχαν ως έτοιμες απαντήσεις, αλλά πρόεκυψαν αφού σκέφτηκα πάνω σε ό,τι μου έγραφες. Για αυτό σου είμαι πραγματικά ευγνώμων. Αν δε σε καλύπτει η απάντησή μου, συνεχίζουμε τη συζήτηση, μόνο καλό έχει να μου κάνει.

night blue είπε...

mporei na exeis dikio-isws na eimai mikromyali se geloia mikroastiko vathmo alla giati me eirwneyesai? etsi apla rwtw....

αμμος είπε...

Αγαπητή vain θα σε παρακαλούσα να μου πεις σε ποιο ακριβώς σημείο σε ειρωνεύομαι. Επίσης δεν υποστήριξα ότι είσαι μικρόμυαλη σε γελοία μικροαστικό βαθμό, επομένως δεν μπορώ να έχω δίκιο σε αυτό.

Με στενοχωρεί πολύ όταν συμβαίνουν τέτοιες παρεξηγήσεις.