Something old… Elliott Smith – Waltz #2. Για ορεκτικό προτείνω συννεφένια ντολμαδάκια, για κυρίως την (Καταί)Γίδα μαγειρεμένη σε καρεκλοπόδαρα μυρωδάτου πεύκου και για επιδόρπιο κανταΐφι χρυσών αστραπών με σιροπιαστές ψιχάλες.
Something new… Aeon Spoke – No answer. Η βροχή χτυπάει τα τζάμια, οι περαστικοί περπατούν βιαστικοί, η πόλη μοιάζει με ασπρόμαυρη φωτογραφία που μοσχομυρίζει βρεγμένο χώμα νοσταλγίας. Ωραία…
Something borrowed… Οι Oasis στο Wonderwall ’φέραν λίγο ήλιο στο πάντα βροχερό νησί. Η Cat Power πάλι, απ’ την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αποφάσισε να ζωγραφίσει μόνο με κάρβουνο εκείνη την ημέρα…
Something blue… Carter Little – Break my heart. Άσε την κλάψα, σήκω ντύσου, πάρε το ένα κομμάτι της σπασμένης σου καρδιάς και βγες έξω. Αλήθεια, πώς νιώθεις που κρατάς την πιο μεγάλη και κόκκινη ομπρέλα στην πόλη;!;
4 σχόλια:
xexe!polu oraia ta kommatia pou dialexes sto The Stockholm syndrome...seira mou tora!
apo ti lista autin xero epitelous gia proti fora ena kommati!
ton oasis!niotho kalitera!!!
Βρηκα ένα ενδιαφέρον κομμάτι (αν και κάπως παλιό -του 2002) να σου ανεβάσω ως bonus track, αλλά δεν κόλλαγε πουθενά στη σημερινή λίστα. Όμως θα το κάνω σύντομα! ΥΓ: Αποκλείεται να μην ξέρεις του Elliott Smith, άκουσε το και θα δεις, το ξέρεις σίγουρα!
okz...pantos ti lista mou tin ekana...opote se perimeno me emperistatomeni analusi...
χρυσές αστραπές με σιροπιαστές ψιχάλες?γιαμ-γιαμ (αλα Peter shellers)
Δημοσίευση σχολίου