CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

20.6.07

Πλάσμα από νύχτας γένος

(“Μπορείς να ανακατέψεις σε μια ιστορία Massive Attack, Portishead, Faithless, Chemical Brothers, Death in Vegas, Prodigy, Nine Inch Nails, Archive και δεν ξέρω τι άλλο και να γίνει μια sexy, μυστηριώδης, διαβολική, ατμοσφαιρική ιστορία που θα διαδραματίζεται σε σκοτεινά κλαμπ, σοκάκια με σκουπίδια, μηχανές που πετάγονται ξαφνικά, περίεργες συναλλαγές, σεξ στα όρθια, με καλοντυμένους μαφιόζους, ζόρικους πορτιέρηδες αδύνατες σεξομανείς γκόμενες και άλλες χαζομάρες που κατέβασε το γεμάτο κλισέ Παπακαλιάτικο κεφαλάκι μου –χε χε. Vain»

OΚ, με τόσους όρους που μπήκαν, την άλλη φορά αλυσοδέστε με κιόλας, βάλτε μου χειροπέδες και πετάχτε με και σε μια δεξαμενή για να γράψω! ΥΓ: Τα τραγούδια να τα ακούτε με τη σειρά παρακαλώ!

Έσπρωξε τη βαριά δερμάτινη πόρτα και προχώρησε στον χώρο. Μυρωδιά οπίου και ένα πράσινο σμαραγδί έφεγγε κάτω από τη ζάχαρη, που καιγόταν στο κουταλάκι στο χείλος των ποτηριών. Αδράνεια σερνόταν στα ναρκωμένα μέλη των θαμώνων –γιατροί και δικηγόροι, η χειρότερη φάρα όπως σκεφτόταν πάντα ο Κάρλος. Που βρέθηκε ξανά στη νωχελική πολυτέλεια του κλαμπ 'κείνη τη νύχτα αϋπνίας. Με το κορμί του τσιτωμένο και τον εγκέφαλο αγκιστρωμένο στην ανάγκη του.

Η Μέρνα του έφερε ποτό και του έδειξε τον Κριστόφ απέναντι. Ο ψηλός Ουκρανός τον χαιρέτησε χαμογελώντας και άστραψε το διαμάντι στο μπροστινό του δόντι. «Ο προπάππος μου το έκλεψε από το αυτί της Μεγάλης Αικατερίνης ένα βράδυ σε κάποιο από τα γνωστά της όργια. Δεν της το τράβηξε. Το έκοψε με τα δόντια του» του είχε πει μια νύχτα πριν δυο μήνες σφίγγοντας του το χέρι. Ο Κάρλος τότε είχε τακτοποιήσει έναν αλήτη που ενοχλούσε, έξω απ’ το μπαρ, μια απ’ τις γυναίκες του Κριστόφ. «Κανείς δεν αγγίζει τα κορίτσια μου» του είχε πει ο Ουκρανός. «Μόνο εγώ χτυπάω τις σκύλες μου» και λέγοντας το χαστούκισε την μικρή τόσο δυνατά που, όπως γύρισε το πρόσωπό της απ’ την άλλη, νόμιζες πως θα ’σπαγε το σβέρκο της. Από τότε τον άφηνε να μπαίνει στο κλαμπ ελεύθερα. Κι ας μην ήταν ευκατάστατος, γιατρός μήτε δικηγόρος.

«Ήρθε;» ρώτησε τη Μέρνα.
«Ποιος» απάντησε σα να μην ήξερε.
«Ο μικρός».
«Α, τον φουκαρά, δεν τα έμαθες; Τον γαλβανίσανε κανονικά σήμερα» του είπε εκείνη σιγανά. «32 κομμάτια μέταλλο βγάλανε από πάνω του».
Οι κόρες του Κάρλος διεστάλησαν –πράγμα που έτσι κι αλλιώς συμβαίνει τη νύχτα. Αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν από το μισοσκόταδο, μα απ' την ένταση. Το τσογλανάκι είχε πεθάνει. Πια δε χρειαζόταν να παίρνει ό,τι χρειαζόταν με το σταγονόμετρο…
«Πού είναι η Ντέμπορα;» ρώτησε.
«Η Ντέμπορα δεν είναι καλά, να την αφήσεις ήσυχη».

Ο Κάρλος ήπιε το ουίσκι μονοκοπανιά και σηκώθηκε. Προχώρησε βιαστικά προς τα καμαρίνια, μα ένας μπράβος τον σταμάτησε. Ο Κάρλος τον έσπρωξε, ο μπράβος άπλωσε τα χέρια στο λαιμό του.
«Άσ’ τον κάτω» είπε η Ντέμπορα ακούγοντας τη φασαρία.
Φορούσε ένα φόρεμα, όλο μαύρη πυκνή δαντέλα, τη σκέπαζε απ’ το λαιμό ως τους αστραγάλους. Μα τίποτα δε μπορούσε να κρύψει το κορμί της. Γεμάτο καμπύλες κι επικίνδυνες στροφές -όσοι γλύτωσαν από αυτές βρέθηκαν νεκροί στους υπονόμους της.
«Λυπάμαι για τον Πιτ» της είπε.
«Έτσι κι αλλιώς δεν είχε στον ήλιο μοίρα. Ίσως να ήταν για το καλύτερο».
«Σου άφησε κάτι» ρώτησε ο Κάρλος μπαίνοντας στο καμαρίνι της.
«Αν σε δει εδώ ο Κριστόφ θα σε καθαρίσει κι εσένα απόψε. Τι ψάχνεις;».
«Ένα μικρό λαμπερό κουτάκι; Δε με νοιάζει το κουτί, είναι ακριβό, κράτα το, μα μέσα έχει κάτι για μένα».
«Φύγε, θα ψάξω. Μετά το νούμερό μου θα σε βρω. Κέρασε με ποτό –σαμπάνια με ένα φρεσκοκομμένο κεράσι μέσα, μη δώσεις στόχο» και δεν του άφησε περιθώριο να μιλήσει.

Στον διάδρομο ο μπράβος τον αγριοκοίταξε και καθώς πέρναγε δίπλα του έκανε μια απότομη κίνηση μπροστά, για να τον φοβερίσει. Μα ο Κάρλος γυρνώντας το κεφάλι του έσφιξε ψηλά τα χείλη και έδειξε τα δόντια του. Ο σκύλος οπισθοχώρησε σκιαγμένος. Έκανε το σταυρό του. Όπως όλοι οι νταήδες, ήταν θρήσκος κι αυτός.

Η Ντέμπορα βγήκε στη σκηνή με τα λυμένα της μαλλιά να λάμπουν κάτω από τα φώτα. Σαν κοσμικό δελφίνι κολυμπούσε στο χώρο και το άρωμά της ταξίδευε τους ναυαγούς σε βυθούς μυστικούς. Κατοικημένους από μύθους και πλάσματα εξωτικά, κρυμμένα σε γαλέρες βυθισμένες από καιρούς αλλοτινούς. Πάνω σε θάλασσες με μαύρο ρούμι η Ντέμπορα είδε να επιπλέει το κουφάρι των ονείρων της και μια σταγόνα τινάχτηκε στα μάτια της. Μια σταγόνα που έτσουξε πολύ. Κύλησε και στάθηκε στην άκρη του ματοτσίνορου. Ένα δάκρυ για εκείνον τον μικρό. Τον μικρό Πιτ. Τον θλιμμένο αλήτη που δε θα την έσωζε ποτέ πια από εκεί…

Αγέρωχη συνέχισε να μοιράζει το λάγνο βλέμμα της, αντίδωρο στους χοίρους, αφήνοντας τα χαρτονομίσματα να αγκιστρώνονται στο φόρεμά της –εντεταλμένες πεταλούδες της κολάσεως.

«Δύσκολο να πενθήσεις σε αυτό το μέρος», της είπε καθώς εκείνη έπινε μονορούφι τη σαμπάνια της.
«Έχω όλη μου τη ζωή μπροστά για να πενθώ. Έχω όλη μου τη ζωή για να την πενθήσω». Απάντησε λιώνοντας το κεράσι ανάμεσα στα χείλη της.
«Κόκκινα σαν το αίμα» -της είπε ο Κάρλος σκουπίζοντάς τα με το δάχτυλό του.
«Το αίμα σημαίνει γρήγορα» απάντησε αυτή.
«Βρήκες το κουτί»;
«Ίσως είναι στη μηχανή του. Είναι παρκαρισμένη κάπου πίσω».
«Πάμε».

«Δεν μπορώ να φύγω έτσι, θα…»

«Κάποτε είπες ότι θα έφευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου».

«Κάρλος, αν δεν το βλέπεις γύρω σου, είμαστε ήδη στο τέλος του κόσμου»!
«Πάμε».
Την τράβηξε με δύναμη κι εκείνη, κάπως αγχωμένη, κοίταξε πίσω τους. Ο Κριστόφ έκλεινε μια συμφωνία όπλων, κανείς δεν τους είδε. Για λίγο δε θα τους κυνηγούσαν.

Περπάτησαν μέσα στη νύχτα και μπήκαν στα στενά. Βρήκαν τη μηχανή του Πιτ και άνοιξαν τη σέλα. Το μικρό λαμπερό κουτί ήταν εκεί. Ο Κάρλος το έριξε με φόρα στην τσέπη του και χαμογέλασε με ένα γέλιο σχεδόν σατανικό.

«Αν ήξερες» της είπε.
«Αν ήξερα;»
Την άρπαξε στην αγκαλιά του και τη φίλησε, με τόση δύναμη που σχεδόν της πήρε όλον τον αέρα.

«Αν ήξερες πόσο σε θέλω».
«Τόσο ώστε να με παρατήσεις στα χέρια τους».
«Σ’ άφησα μέσα σε ανθρώπους».
«Με άφησες μέσα σε κτήνη»!
«Σ’ αγαπούσα και σε άφησα στους ανθρώπους».

«Αν μ’ αγαπούσες έπρεπε να με κρατήσεις πλάι σου».
«Δεν είμαι πλάσμα από ανθρώπου γένος» της είπε αυτός.
Την έπιασε απ’ το χέρι και την τράβηξε πάλι στα στενά.

«Πού πάμε», ρώτησε εκείνη παραπατώντας πάνω στα ψιλοτάκουνα.
Εκείνος δε γύρισε, μα λίγα μέτρα πιο κάτω έστριψε σε ένα ακόμα δρομάκι. Μέσα στο μισοσκόταδο την κόλλησε στον τοίχο και έσκυψε μπροστά της.
«Αν ήξερες τι είσαι για μένα. Και πόσο χρόνο μου πήρε να πάρω την απόφαση να γυρίσω να σε βρω».
«Να βρεις εμένα ή το κουτί; Τι έχει μέσα»; Ρώτησε εκείνη.

«Τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο μέσα στο κτήνος».

Και πίεσε το κορμί του πάνω στο δικό της κάνοντας τα κόκαλά της να τρίξουν όπως τρίβονταν στον τοίχο της μάντρας.
«Μου έλειψες» του είπε εκείνη, ενώ ο πόνος της γδαρμένης σάρκας ξύπναγε τη ναρκωμένη της ύπαρξη.
«
Θέλω να σε γαμήσω σαν κτήνος» ψιθύρισε στο αφτί της ο Κάρλος και πέρασε το χέρι του πίσω από την πλάτη της. Χάιδεψε την ραχοκοκαλιά της αργά κατεβάζοντας το φερμουάρ. «Μην μου το κάνεις, μη μου το κάνεις αυτό...» είπε εκείνη ξεψυχισμένα.
«Ποιο μωρό μου; Να μη σου αφήσω κι άλλες αναμνήσεις που πονάνε. Άλλες αναμνήσεις να σε βασανίζουν όταν λείπω»;
«Μόνο εσύ με παίρνεις έτσι…»
«Ναι μωρό μου, μόνο εγώ μπορώ να σε πάρω έτσι.Όπως θες. Όπως σου αξίζει» και σήκωσε ψηλά το φουστάνι της. Το τράβηξε με φόρα και την άφησε γυμνή.
«Τι κάνεις; Είσαι τρελός; Τριγυρνάνε πρεζάκια εδώ γύρω, εδώ …».

«Σσσσς», την ησύχασε εκείνος. «Έλα να κάνουμε έρωτα ακούγοντας το θάνατο γύρω μας …».
«Δεν είσαι πλάσμα εσύ από ανθρώπου γένος», μουρμούρισε εκείνη και ήταν το τελευταίο πριν παραδοθεί. Καθώς ο Κάρλος έχωνε τη γλώσσα του στο στόμα της, με το χέρι του ναμουσκεύει τα μισοφέγγαρα ανάμεσα στα πόδια της.
Η Ντέμπορα αναστέναξε, ένα «άααχ» λιγωμένο, απόλυτης παράδοσης και ηδονής.
«Τι μωρό μου», της είπε εκείνος σάμπως να μην καταλάβαινε.
«Με κάνεις να αισθάνομαι… ααχ…» ξανάφησε τη φράση μισοτελειωμένη εκείνη, και τα γόνατά της σα να λύγισαν ξαφνικά. Ένιωσε το κορμί της τεντωμένο σαν τόξο και τους λαγόνες της να σφίγγονται παγιδεύοντας τα βρεγμένα δάχτυλα του ανάμεσά τους. Τα μάτια της είχαν ανοίξει πελώρια σα να τον ικέτευε επιτέλους να την πάρει, να τελειώσει αυτό το μαρτύριο της επιθυμίας της κι εκείνος, τράβηξε με δύναμη τη ζώνη του και άνοιξε τα κουμπιά του τζιν του.
«Αχ Θεέ μου», βόγκηξε εκείνη και αρπάχτηκε απ΄ την πλάτη του ενώ τον ένιωσε να μπαίνει μέσα της.

«Θέλω να με σκίσεις, κατάλαβες»; Του ψιθύρισε.

Κι εκείνος γέλασε.

«Θα σε σκίσω μωρό μου, θα σε ανοίξω στο φως...».

Η Ντέμπορα έκλεισε τα μάτια και έμεινε να πηγαινοέρχεται στον ρυθμό του, το κορμί της σπαρταρούσε στα χέρια του, όταν άκουσαν φωνές. Της έκλεισε το στόμα με την παλάμη και τραβήχτηκε γρήγορα. «Πάμε» της έκανε νόημα. Μα εκείνη παραπάτησε στα ψηλά της τακούνια -το ένα έσπασε. «Γαμώτο!» είπε και τότε «Από εδώ» φώναξε κάποιος που άκουσε τη φωνή της. Κι άρχισαν να τους κυνηγούν.

Τα πόδια της χτύπαγαν με δύναμη στο πλακόστρωτο και εκείνος την τράβαγε «άσε με, φύγε, δε μπορώ έτσι να τρέξω, φύγε, θα μας σκοτώσουν και τους δυο» φώναζε αυτή μα τότε εκείνος «μη μιλάς έτσι, μη ζητάς να σε εγκαταλείψει ένας λύκος σαν κι εμένα» και ξάφνου την πιάνει, την ρίχνει στον ώμο του κι αρχίζει να τρέχει. Την ρίχνει έτσι γυμνή, ολόγυμνη στην πλάτη του και αρχίζει να τρέχει στα τέσσερα. Στα τέσσερα σαν λύκος. Σαν λύκος.

Ξημέρωμα στην πόλη κι ο ήλιος ανατέλλει πίσω από πολυκατοικίες, γκαράζ, άδεια πάρκα και βρόμικες πλατείες. Είναι μέρα και εκείνος τρέχει με ένα γυμνό κορίτσι στην πλάτη του, την παίρνει μακριά από όσα ξέρει. Εκείνη κοιτάζει πίσω και βλέπει τα φώτα. Μα δεν τα θέλει πια. Κοιτάζει πίσω και μέσα στην Ανατολή βλέπει το σκοτάδι. Των ανθρώπων. Κοιτάζει μπρος και το μόνο μαύρο που βλέπει είναι τα μαλλιά του. Αρπάζεται από πάνω τους και τον αφήνει να την τραβήξει μακριά. Στο δικό του σκοτάδι. Της αλήθειας του κτήνους. Να σκίσει το κορμί της ξανά και ξανά. Ώσπου να την ανοίξει όλη στο φως. Κουτί λαμπερό. Στα χέρια του.

46 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σκοτεινό και υπέροχο...

Ανώνυμος είπε...

Σαμμάνο μήπως είσαι ερωτευμένος?

Ανώνυμος είπε...

Asterato.
Eksallo.
Kanto CD kai xarise to ston kalytero DJ tis polis. 8a to akoume oloi apo ton pezodromo kai 8a diavazoume to keimeno anamesa stis notes.
Kratontas konto potiri.

night blue είπε...

Σ' ευχαριστώ που χρησιμοποίησες τις ανόητες ιδέες μου της στιγμής για την πλοκή (αλλά πιστεύω ότι οι ιδέες μου για τη μουσική ήταν καλές και ταιριαστές-εγώ τουλάχιστον-τις θεωρώ ταιριαστές) για να κάνεις μια τόσο σκοτεινή αλλά και χυμώδη, παλλόμενη ιστορία!
Αν εξαιρέσω κάποιες λεπτομέρειες ήταν ένα αριστούργημα κσι αν ήμουν εκδότης θα σ' έστρωνα να γράψεις ένα βιβλίο με τέτοιες ιστορίες, θα σου παρείχα τον καλύτερο εικονογράφο και μέσα στο βιβλίο θα υπήρχε μια χάρτινη εσοχούλα για τo CD με τη μουσική "υπόκρουση" ου βάζεις στα διηγήματά σου, θα φρόντιζα για ένα πολυτελέστατο, φανταχτερό αλλά καλαίσθητο εξώφυλλο και γενικά θα φρόντιζα το "περιτύλιγμα" των ιστοριών σου να είναι τόσο αισθησιακό, προκλητικό και μυστήριο όσο και το περιεχόμενο.
Έχεις ερωτεύσιμο γράψιμο, φίλε!;-)

:-))

night blue είπε...

Το τέλος ειδικά που τη βάζει στους ώμους του και τρέχει ως λύκος ήταν όλα τα λεφτά!
Αυτός δεν ήταν λύκος. Ήταν απλώς Άντρας!

Ινδιάννα είπε...

Μπερτόδουλε,
για τα καλά σας λόγια, δούλος σας!

Άγγλε (ψυχ)ασθενή
από καθαρή περιέργεια:
τι μέσα στο κείμενο μπορεί να σε έκανε να σκφτείς κάτι τέτοιο;;

the bar
φοβήθηκα ότι το κείμενο θα έμενε αδιάβαστο, ήταν λίγο μακρύ -αλλά θα μου πεις, το μέγεθος μετράει!!
ΥΓ. Έπαιξαν μέσα και οι massive σου τελικά, είδες;
:)


Vain
καλές οι μπάντες που διάλεξες αλλά άσχετες μεταξύ τους και μου βγήκε η πίστη να βρω τραγούδια που να μου αρέσουν, που να μπαίνουν με "ανεβαστική" σειρά και να φτιάχνουν και ιστορία! Ίδρωσα μιλάμε! Αλλά ήταν μεγάλη πρόκληση, το καταφχαριστήθηκα κιόλας!

Ναι, με τέτοιες συνθήκες που περιγράφεις, έβγαζα άνετα βιβλίο! Τι κρίμα που δεν είσαι εκδότης...! ;)

ΥΓ. Την ηρωίδα θα την έλεγαν Vain αλλά επειδή παραήταν δεδομένη για τον τύπο είπα να της αλλάξω όνομα μη με πάρεις με κανένα σκουπόξυλο ("εγώ δεν είμαι κανενός" και τέτοια)!! Χαίρομαι που σου άρεσε!

sot είπε...

Ακόμα καλύτερα θα ήταν να βρισκόταν κι ένας σκηνοθέτης για να ζωντανέψει το κείμενο και να αποδώσει πιο πιστά τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό και συγχρονισμό με τη μουσική.

Unknown είπε...

Μου θυμίζει απαρηγόρητα (ναι, όπως το λέω απαρηγόρητα) την ταινία η "Παρέα των Λύκων", όχι την νέα την παλιά εννοώ.. ειδικά στο τέλος..

ρε συ Σαμμάνε, έχεις αρχίσει να μου αρέσεις καλύτερα κι απ' τον Αμμο ακόμα! (δεν θέλω ζήλιες τώρα ε?)

Ανώνυμος είπε...

Sot
αλήθεια
πώς τα πας με την κάμερα
θα κάνουμε τίποτα;;
:)

Ίσιδα
ως Σαμμάνος παίζω σε άλλο θρησκευτικό κλιμάκιο -εκτός Ινδουισμού!- έτσι νομίζω ότι δε θα σου αρέσω για πολύ -θα φάμε λες τα μουστάκια μας -χα χα! ;Ρ
ΥΓ. Ευχαριστώ καλή μου, είναι πολύ τιμητικό αν σου θυμίζω λίγο στο Αμμούδι μας.

Ανώνυμος είπε...

Ή η Ίσιδα είναι Αιγυπτιακή θεότητα; (κλασσικός που κοιμόταν την ώρα των θρησκευτικών)!

Ανώνυμος είπε...

Kai vevaia tous eida tous Massive, sammane. Kai to xarika poly, omologo.
Ola ta vlepo, panta, akoma ki otan den sxoliazo ;-)

Unknown είπε...

Λοιπόν, αφενός μεν η Ισιδα πράγματι είναι αιγυπτική θεότητα. Αφετέρου, δεν βρίσκω κανέναν λόγο να φάμε τα μουστάκια μας γιατί η κατηγορία στην οποία με εντάσσω είναι "ανένταχτη". Ως Σαμμάνος καλά, πολύ καλά, κάνεις και είσαι τέτοιος και ως τέτοιο φυσικά και σε θαυμάζω κιόλας.

Ε, το Αμμούδι μας απ' την άλλη θα πρέπει αν δει ότι του κλέβεις τους θαυμαστές να σε διώξει απ' το μπλογκ, οπότε και θα σε υιοθετήσω εγώ ευχαρίστως!

:)

Ανώνυμος είπε...

Oso gia to mege8os, ksereis kala pos syni8os ta mikra pragmata einai pou kanoun ti diafora.
Poso mallon ta megala...
Ara, ki edo sostos.

Ανώνυμος είπε...

the bar
όλα τα βλέπεις;
είσαι ο πανταχού παρών και τα πάντα ...πληρών(ει) -ε, πες το ρε αδερφέ και έχω πιει κάτι τεκίλες βερεσέ και δε βρίσκω ψυχή να καθαρίσει για μένα!!

isis
Να με διώξει;
Μπα, μπορεί να μου ανεβάσει τα μισθά μου - ο Άμμος με έχει για κονσομασιόν -του αρέσει που του φέρνω πελάτες!!

Ανώνυμος είπε...

O,ti boro (kai 8elo) kano, sammane. Ki o,ti boro (kai 8elo) koitazo. Sigoura oxi ta panta, pantos.
Eniote kernao kai kamia tekila, opote eso etoimos, kalomeleta ki erxetai.

Ανώνυμος είπε...

(...re aderfe?... lol)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

"Ρε αδερφέ"... lol???
Πού είναι το αστείο, ε; Εεε;;;

Εκτός αν...
Τι είσαι ρε; Παιδί ή κορίτσι -χα χα!!

night blue είπε...

Ki omws, telika, Sammane ayta ta atairiasta tragoudia se voithisan na ftiaxeis mia istoria me synoxi.

night blue είπε...

Malista katevazontas ta an kai polla ta exw (aplws thelw na to diavasw akougontas ta tragoudia) antilamvanomai oti manteyw tous titlous kathws to pontiki mou aggizei ta links

night blue είπε...

Opou na'nai tha ftasw kai sto lampero kouti. Eimai sigouri oti tha einai to Glory Box twn Portishead kai to "thelw na se ...san ktinos" tha einai to "Fuck you" twn Nine Inch Nails. Sataniko gelio....

night blue είπε...

kai to "me kaneis na aisthanomai" tha einai to You make me feel twn Archive

night blue είπε...

Den einai "Fuck you". Kati allo einai alla thymamai pou stous stixous leei kati san "I want to fuck you like an animal" kai alla agria

night blue είπε...

kai sigoura yparxei kai "Wolf like me" alla akouw twra Electrelene kai den mporw na skeftw

night blue είπε...

Oso gia to kommati twn Faithless to agapw edw kai 14 xronia peripou

night blue είπε...

Tha fantazontai oloi twra eimai ena plasma me diastrofika gousta alla den einai etsi. Eimai ena kalo (kalo?) kai romantiko koritsi xamilwn tonwn... Ki omws... Dr Jekyl kai Mr Hyde. Sataniko gelio ;-)

Ινδιάννα είπε...

Χρυσό μου κορίτσι,
αν πρέπει να κρίνουμε εσένα απ' τα συγκροτήματα που διάλεξες ως διαστροφική, ως τι πρέπει να κρίνουμε εμένα που το έγραψα κιόλας;;; (όχι, μην απαντάτε, μην απαντάτε, δε θέλω να ξέρω)!!! ΥΓ. Το τραγούδι όντως λέγεται αλλιώς -"closer"- αλλά έχει τον εκτενή υπότιτλο I wanna fuck you like an animal (με το συμπάθειο κιόλας, δε μιλάνε έτσι μπροστά σε μια κυρία)!

Dannossiel είπε...

...
καταπληκτικό!!!
απλά καταπληκτικό...
όντως θα μπορούσε άνετα να εικονογραφηθεί γιατί έχει πολύ έντονες εικόνες...
αντε...μας καύλωσες νυχτιάτικα...:P

Ινδιάννα είπε...

Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα dannossiel: να μου πεις ότι γράφω Άρλκεκιν, να με μουτζώσεις που κάνω σοφτ πορνό, αυτά θα τα καταλάβαινα. Αλλά να σου αρέσει!... τς τς τς... που βαδίζει επιτέλους αυτή η κενωνία;
καλημέρα κορίτσι!! ;)

Ανώνυμος είπε...

An exotic kangaroo ;-)

Ανώνυμος είπε...

Πηδας εξωτικά δηλαδή;

Χμ, από καιρό σκεφτόμουν εσύ και ο "παππούς ο βάτραχος" να κάνετε μια ε-πήδηξη των χαρισμάτων σας στο κοινό μας! Απλά περιμένω αυτόν τον τύπο, τον Μπαγκς Μπάννυ, να επιβεβαιώσει ότι θα συμμετάσχει κι αυτός (έχει γυρίσματα στην Warner Bros γι' αυτό καθυστερεί)!

sot είπε...

Μακάρι να βρισκόταν κάποιος να το "ζωντάνευε".
Αν ήμουν σκηνοθέτης πάντως θα χρησιμοποιούσα τεχνικές Λαρς φον Τρίερ σ'αυτή την περίπτωση.

Ανώνυμος είπε...

...

Ανώνυμος είπε...

the bar

...... (άσε το βάδην)

/\/\/\/\/\/\/\/ (χοροπήδα) :-)

Ανώνυμος είπε...

sot
το σενάριο στα χέρια σου
Λαρς Σοτ Τριερ!!
start sot- ing!!! :-Ρ

night blue είπε...

e, oxi, Lars fon Trier me tipota!! Eleos! Den tairiazei me aytin tin istoria pou einai sexy kai lamperi para to zofo kai to skotadi pou tin tyligei-o Lars fon Trier einai tou typou "petaxte me sta vraxia kai ..... ti mana kai ton patera" kai me polla Bergmanika apwthimena.
Edw tha itan kalos enas pio "ygiis" kai "erwtikos" skinothetis. Oi tainies toy "Damazontas ta kumata" kai "Dogville" itan ekpliktikes alla o tupos exei para polla psyxologika provlimata.
Telos pantwn, mporei na lew malakies-twra molis gyrisa kai exw katanalwsei 2 Stolichnaya me xymo lemoni kai 1 sfinaki.

Ινδιάννα είπε...

Vain
το πάνω χέρι το έχει όποιος κάνει την παραγωγή -αυτός θα επιλέξει τον σκηνοθέτη! Για λέγε λοιπόν, το έχεις το ρευστό;; χε χε!

sot είπε...

Ίσως δεν ήμουν τόσο επεξηγηματικός, όμως μιλούσα για τεχνικές Λαρς φον Τρίερ, κάμερα στο χέρι κλπ, που θα έκαναν πολύ ρεαλιστικές τις σκηνές. Ελπίζω τώρα να συμφωνεί η Vain και να χρηματοδοτήσει την παραγωγἠ. :)

bar-ufo-s είπε...

Χαρισματικός ο Σαμμάνος!!! Τα βλέπω όλα μπλε. Μηπως το άλλο σου όνομα είναι Viagra;;

night blue είπε...

M' entypwsiazeis, sot alla den tha ithela proswpika na vgei san documentaire. Den symfwnw me tin taktiki "camera sto xeri" edw.

Ινδιάννα είπε...

bar-ufo-s
ελπίζω σήμερα που τα βλέπεις όλα μπλε να μην συναντήσεις στο δρόμο την Στρουμφίτα -φαντάζεσαι να σε βγάλουν τα κανάλια για παρενόχληση καρτούν!

sot και vain
σας το έπαιζα σεμνός,
αλλά άμα συνεχίσετε τη διαμάχη για τον σκηνοθέτη, να σας πω ότι δεν σας έχω δώσει ακόμα τα (οινο)πνευματικά δικαιώματα του έργου και αν δεν με ποτίσετε μερικούς κουβάδες τεκίλα θα διαλέξω εγώ σκηνοθέτη: θέλω τον Αγγελόπουλο -αργάαααα και ηδονικάαααα! χα χα!!

sot είπε...

Και δεν το βγάζουμε σε 3 διαφορετικές εκδοχές; Με την εκδοχή της Vain θα κερδίσουμε το γυναικείο κοινό, τη δική μου το αντρικό και με τη δική σου θα εξασφαλίσουμε βραβεία σε κάποια φεστιβάλ. Θα είναι πρωτότυπο και δε θα περιμένουμε sequel για μια διαφορετική άποψη. θα έχουμε εξασφαλισμένη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Βέβαια το κόστος θα ανέβει κατά μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολλάρια, όμως μπορείς να μειώσεις λίγο τις απαιτήσεις για τα δικαιώματα και να βάλω κι εγώ 5-6 εκ. $ για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα η Vain

night blue είπε...

Sot, koita ayto:
:-P

Ανώνυμος είπε...

Όπως θα έλεγε και ο Ήλιόπουλος:
"είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε"! χε χε :)

Idάκι είπε...

Πω πω με αγρίεψες Σαμμάνε μου!! Τι εκπληκτική Ρώσικη ιστορία ήταν αυτή!! Από τα δάση στα Ουράλια όρη κατευθείαν φερμένος ο λύκος, άτυχη καπάτσα κόρη η Ντέμπορα... Δεν συνεχίζω, μου θύμισες τόσα που μου αρέσουν σε μια τελείως διαφορετική παράδοση πάντως, ήταν εκπληκτική ιστορία και ο Άμμος πρέπει να είναι τρελά περήφανος που το μπλογκ φιλοξενεί τέτοια κείμενα :))

Θα κατεβάσω όλα τα τραγούδια... με ξύπνησες μουσικά και έχω χαρεί απίστευτα!

Ινδιάννα είπε...

idακι μου γ-λυκό
σ' ευχαριστώ!!

ΥΓ. Την Τετάρτη, πρώτα ο θεός, θα ανεβάσω ένα πολύ πιο αστείο και σουρεάλ κείμενο, με ροκ καταβολής τραγούδια. Αν τα κατεβάσεις με τη σειρά βγαίνει ένα ζόρικο cd με πινελιές τρέλας -Noisettes, B52s (17 άσματα ζωή να χουν)! Σε φιλώ ματς μουτς! :)