CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

7.10.07

Che

Στο αναγεννημένο Κύτταρο χθες βράδυ, η Λήδα τραγούδησε το "Hasta siempre comadante" θυμίζοντάς μας ότι έπαιζαν με τη φωτιά αρχές του '70 με αυτές τις μουσικές, ελπίζοντας σε έναν καλύτερο κόσμο. Αργότερα στην Ομόνοια, εφημερίδα από το περίπτερο και πρωτοσέλιδο στην Ελευθεροτυπία τα σαραντάχρονα από το θάνατο του Τσε. Συζήτηση με το Γιάννη: ο Σαββόπουλος έγραψε την "Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη" προς τιμήν του Τσε; O Αντώνης στη Θεσσαλονίκη, δυσκολεύεται να το επιβεβαιώσει, απαντώντας στο μήνυμά μου ξημερώματα. [Update 18/11/2007: Ο Διονύσης Σαββόπουλος σε μια συνέντευξή του στο Σεραφείμ Φυντανίδη, επιβεβαίωσε ότι το τραγούδι είχε αρχικά γραφτεί για τον Τσε, το όνομα όμως αλλάχτηκε για να περάσει το τραγούδι από τη λογοκρισία.]

Θα το ανεβάσω τελικά το επετειακό ποστ, με όλη την αμφιθυμία μου για τις επαναστάσεις και τις σφαγές που κουβαλούν ως σκοτεινά δώρα, με όλη την αμηχανία για την πολιτική μου τοποθέτηση, με όλες τις πραμάτειες που απλώθηκαν πάνω στο όμορφο πρόσωπο αυτού του επαναστάτη. Προς τιμήν αυτού του μύθου που ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά μας (σε όλες τις μικρές, φαινομενικά άσχετες στιγμές που ανέφερα στην πρώτη παράγραφο) και κυρίως των ανθρώπων που αγωνίστηκαν εμπνευσμένοι από το παράδειγμά του και ακόμη αγωνίζονται με τιμιότητα και πάθος. Ο ίδιος ανήκει πια στην ιστορία και η κομουνιστική Κούβα σε ένα δύσκολο παρόν, κρίνονται με τόσο πολλές οπτικές που υπερβαίνουν σίγουρα αυτό το ποστ, ίσως όμως και εμένα.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξεφύλλισα κάτι παραπάνω από διαγώνια τη Σούμα, αλλά δε βρήκα εκεί την πληροφορία για την σχέση Ωδής-Τσε. Αντίθετα, εδώ: http://www.amity.gr/forum/phpBB2/viewtopic.php?t=68&postdays=0&postorder=asc&start=15&sid=4aef68daeb58cc5ba2931bbc906adf8f βρήκα μια αναφορά που δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Πάντως, το τραγούδι θα μπορούσε να έχει γραφτεί για τον Τσε ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, για αυτό που ενσάρκωσε σε συμβολικό επίπεδο ο Τσε.

Η δεύτερη παράγραφός σου εκφράζει και δικές παρόμοιες σκέψεις πάνω στο μύθο του Τσε...

αμμος είπε...

Κι εγώ το έψαξα, χωρίς να βγάλω άκρη. Κάποιοι το αποδίδουν και στον αγωνιστή φοιτητή Κώστα Γεωργάκη που σκοτώθηκε κατά τη δικτατορία, άλλοι στον Τσε, ενώ είναι γνωστή και η εκ των υστέρων σύνδεση με τον Ισαάκ Σολωμού.

Χαίρομαι που συμφωνούμε και στα δύο, τη συμβολική ενσάρκωση και το βίωμα της επετείου. Να είσαι καλά.

αμμος είπε...

Σολωμός Σολωμού και Τάσος Ισάακ, συγγνώμη για τη σύμφυρση των δύο ονομάτων.

Ανώνυμος είπε...

Η σύνδεση με τον Γεωργάκη είναι επίσης εκ των υστέρων, αφού το τραγούδι κυκλοφόρησε πριν να αυτοπυρποληθεί.

Sia+Meza είπε...

Προσωπικη μου γνωμη ειναι πως, οποιαδηποτε καλλιτεχνικη αναφορα στον Τσε πρεπει να σταματησει, δεδομενης της εμπορευματοποιησης του προσωπου του ειτε ως εκφραση σεβασμου, ειτε αμφισβητησης. Εχουν βγει αρκετα λεφτα με μαγιο, στιλο, μπλουζακια, τετραδια, απο τη μια, απο την αλλη, αρκετα με τον γλυκο εξωραισμο της ληθης και της Ιστοριας.Προσωπικα δεν εχω κατασταλαξει, διαλεγετε και παιρνετε.
Καλως σας ξαναβρηκα κυριε Αμμε

αμμος είπε...

Αγαπητή Σιαμέζα, καλωσόρισες πίσω στη μπλογκόσφαιρα και στο μπλογκ μας συγκεκριμένα! Δεν κατάλαβα αν το σχόλιο σου λειτουργεί και ως αντίρρηση στο δικό μου, ή ως απλή τοποθέτηση. Στην πρώτη περίπτωση, δεν προσπάθησα να κάνω κάποια καλλιτεχνική αναφορά, αλλά να μνημονεύσω ένα σημαντικό σύμβολο (πρώτη παράγραφος), με όλα τα προβλήματα που κουβαλάει μια τέτοια πράξη μνημόνευσης (δεύτερη παράγραφος). Φυσικά δεν είμαστε μόνο οι προθέσεις μας, αλλά και τα αποτελέσματά μας.

Sia+Meza είπε...

Α μπα, καμια αντιρρηση στο ποστ. Απλως εκφραση των σκεψεων που μου προκαλεσε η αναγνωση του!

Παπαδημητρίου Σταυρούλα είπε...

Δεν ξέρω τι μας έχει πιάσει όλους και αναρωτιόμαστε ... για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να γράψουμε για τον Τσε .. Εντάξει συμφωνώ ότι σαν συμβολο έχει "χρησιμοποιηθεί" εντατικά αλλά από την άλλη αυτό δεν έγινε τυχαία.. θα το παραχωρήσουμε στους διαφημιστές για αποκλειστική χρήση?

αμμος είπε...

Πάστα μου, οι προβληματισμοί μου δεν είναι τόσο για τον ίδιο τον Τσε, όσο για το συμβολισμό που κουβαλά ο μύθος του, και συνοπτικά τους σημείωνω στη δεύτερή μου παράγραφο. Σε καμία περίπτωση δε θα πρότεινα να πάψουμε να μιλάμε για τα ζητήματα που μας απασχολούν, είτε είναι φθαρμένα, είτε όχι.

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Καλό σου βράδυ άμμε.