CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

28.4.08

Μικρή ερωτική ιστορία (Shakespeare reloaded)

Η Vain ζήτησε μια μικρή ερωτική ιστορία με Brett Anderson, αλλά με το που έβαλα να ακούσω suede έπεσα στο Europe is our playground και θυμήθηκα την εισαγωγή του Romeo & Juliet (“two households, both alike in dignity/ in fair Verona -where we lay our scene”). Ήταν ζήτημα ελάχιστου χρόνου τα τραγούδια να φτιάξουν μια έμμετρη ερωτική ιστορία με επιρροές από Ρακίνα και Σαίξπηρ μέχρι Δημοτικό Τραγούδι και Μπουκόφσκι, που διεξάγεται στο αστικό τοπίου του 21 αι. Δεν διεκδικώ εύσημα για το στόρυ αλλά, το soundtrack είναι dream /brit pop και για Άνοιξη είναι καλό! Τα κατεβάζετε και τους έχω βάλει νουμεράκια για να παίξουν με τη σωστή σειρά! :)

Jack & Cherry

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ: Δωμάτιο, το σπίτι του Jack

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:
Μιλάμε για ένα σπιτικό πιο θλιβερό από φυλακή
-στην Ευρώπη το σκηνικό μας θα διαδραματιστεί,
στα μέρη της Αγγλίας, στη Βρετανίας το Νησί
όπου πριν 26 χρόνια ένα αγόρι έτυχε να γεννηθεί.
Ένα αγόρι φτιαγμένο από χώμα και νερό
που ο θεός στην πλάτη του έπαιξε παιχνίδι φθονερό.
Τόσο νέος και έξυπνος που σαν χίλια άστρα φώτιζαν στο νου
αγάπησε μια αταίριαστη, κόρη του Κυνισμού
κόρη της Κατανάλωσης που είχε μια φοβία
με τα ζευγάρια, τους δεσμούς και τη μονογαμία
και άλλαζε συντρόφους πιο συχνά θαρρείς
απ’ όσο σεντόνια αλλάζουν σε μοτέλ ημιδιαμονής.

Το αγόρι που το βάφτισαν με τ’ όνομα ενός σκύλου
μα όταν οι άλλοι το πρόφεραν ’ξεραν πως είχε ψυχή φίλου
θα πέρναγε τη νύχτα του ξανά μέσα στο σπίτι
να κλαίει για τη μοίρα του, που ήταν σαν κοπρίτη.
Στο facebook θα έπαιζε παιχνίδια στο iLIKE
και στο myspace θα άκουγε ξανά Larry Gus «live».
Μα εκείνο που τον τρόμαζε κι ήξερε θα συμβεί
είναι που όσο και να μην ήθελε θα ερχόταν κι αυτή εκεί

JACK.
«Αχ Milla Luna να χαρείς, πάρε το φάντασμά σου
από τη σκέψη και το νου, από τη μνήμη χάσου
από τους άντρες φεύγεις και χάνεσαι σαν αερικό
μα ζεις μες στο μυαλό μου σαν σε σπίτι πατρικό
κοιμάσαι μες στη σκέψη μου, ξυπνάς μες στα όνειρά μου
τρως όλες τις ιδέες μου κι αποπατείς στην καρδιά μου.
Ναι, σ’ αγαπώ μα δε μπορώ ζωή έτσι να ζήσω
Να διώχνω όποια έρχεται κοντά, εσέ να θέλω πίσω.
Νομίζω ήρθε η ώρα μου, θα φύγω, θα χαθώ,
σε δέντρο μες στο δάσος θα πάω να κρεμαστώ».


ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Πλούσια μονοκατοικία στην ύπαιθρο, γίνεται γιορτή

CHERRY.
«Αυτή η γιορτή με έθλιψε, δεν ξέρω αν θα αντέξω
άλλο τσιγάρο και ποτό, θέλω να βγω εκεί έξω
ακόμα έναν celebrity να δω και θα ουρλιάξω
κι αν συστηθεί άλλη ως Δούκισσα νομίζω θα τη σφάξω.
Μα πως στο καλό βρέθηκα ανάμεσα σ΄ αυτούς
ανάθεμα τα προξενιά με Λονδρέζους αστούς!
Θα πάρω το παλτό μου στα δέντρα θα χαθώ
-νομίζω πριν γίνω άνθρωπος δέντρο ήμουν κι εγώ
είμαι γερή και σταθερή, δύσκολα μετακινούμαι
για να με πάνε εκδρομή δέκα άνθρωποι τραβούνε
στη γη μου βγάζω ρίζες και γη ειν’ όπου αγαπώ
αν κάποιον αγαπήσω θεριευω ως τον ουρανό!
Μα οι άνθρωποι είναι πλοία και δεν αντέχουν στη στεριά
κι έτσι πάντα φεύγουν σαλπάρουν μακριά
και μένω μπερδεμένη σε φύλλα και κλαδιά
τα δέντρα σε βαστούνε μ’ όλο το βάρος στην καρδιά».


ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ: στο δάσος, η Cherry σκαρφαλωμένη σε ένα δέντρο
και καταφθάνει ο Jack.

JACK.
«Η νύχτα θα ναι σύμμαχος σ’ αυτό που πάω να κάνω:
να πάρω μόνος τη ζωή απ’ το μυαλό που χάνω.
Θα βρω ένα δέντρο πράσινο και με γερά κλαδιά
και το καλώδιο usb θα πλέξω σε θηλιά
θα το περάσω στο κλαδί και στο λαιμό θα δέσω
θα σκαρφαλώσω στον κορμό και από εκεί θα πέσω.
Να το λοιπόν, το ετοίμασα, και τώρα θα ανέβω
Χαίρε γλυκιά μου Milla μου, να ξέρεις σε λατρεύω...

CHERRY:
«Χαίρε κι εσένα ξένε μου, να σου μιλήσω αν θες
μα πώς λες με λατρεύεις; Με ξέρεις κι από χτες»;

JACK: «Ω! δεσποινίς συγνώμη, δε μίλαγα σε εσάς,
και όταν είπα «Milla» δεν εννοούσα εσείς σε εμάς»

CHERRY: «Μπα, πως το εννοείς εσύ όταν λες «γλυκιά μου μίλα»;
Μιλιά όπως το θρόισμα του άνεμου στα φύλλα»;

JACK: «Ξεχάστε Milla και μιλιές και πείτε μου αλήθεια
Τι κάνει μια ευγενής μες στα κλαδιά τη νύχτα;»;

CHERRY: «Ανέβηκα για να κρυφτώ απ’ τους λάθος ανθρώπους
δώσε μου το χέρι σου- αν αυτό δε δείχνει κακούς τρόπους
να μου κάνεις παρέα εδώ θα σε τραβήξω-
νομίζω μαζί σου θα ήθελα να συζητήσω.
Και το πώς βρέθηκες εδώ να σε ρωτήσω»

JACK: «Κοίτα, θα είμαι ειλικρινής: ήρθα να αυτοκτονήσω»!

CHERRY: «Μα αυτό δεν είναι δυνατόν, τόσο νέο παιδί
Τι μπορεί να έγινε και θες να πας έτσι χαμένος»;

JACK: «Δεν θα ’μαι πολύ πρωτότυπος: είμαι ερωτευμένος
Πάλι με λάθος άνθρωπο και πάει πολύ καιρός
από τότε που χώρισα...»

CHERRY: «...Κι επειδή δεν έγινες γαμπρός
Θες να πέσεις να πεθάνεις;
Α εσύ θα με τρελάνεις!
Μήπως είσαι αδερφή;
Κανένας άντρας κανονικός δε θέλει να παντρευτεί»!

JACK: «Τότε δεν είμαι κανονικός υποθέτω, γλυκιά μου φίλη
νομίζω για πλάκα ο θεός στη γη με έχει στείλει
-για πλάκα δική του θέλω να πω
μάλλον παίζω κομπάρσος σε κάποιο σήριαλ θεϊκό
κάνω έναν άνθρωπο θαρρώ με σκύλου χαρακτήρα
σε βάναυσα αφεντικά όλο με στέλνει η μοίρα
ή ίσως είναι επιλογή, δεν ξέρω τι να πω
μυρίζομαι τις παλαβές σαν το λαγωνικό
κι αντί να φύγω γρήγορα για όσο πιο μακριά
εγώ τις πλησιάζω κουνώντας την ουρά
τους φέρνω τις παντόφλες, πιστά υπηρετώ
κι όσο μου ρίχνουνε κλωτσιές, ξωπίσω τρέχω εγώ.
Τώρα αν είσαι φίλη μου, τι λες, θα βοηθήσεις»;

CHERRY: «Μόνο να μην χορέψουμε, ό,τι άλλο θες να ζητήσεις»!
JACK: «Τι παράξενο κορίτσι, δε σ’ αρέσει να χορεύεις»
CHERRY: «Γιατί εσένα π.χ σου αρέσει να μαγειρεύεις»;
JACK: «Μα το μαγείρεμα δεν είναι το ίδιο με τον χορό»
CHERRY: «Γιατί το λες; Αν δεν κατέχεις ταλαιπωρία είναι και τα δυο»!
JACK: «Μα είναι εύκολο να μάθεις –χορό και οικοκυρικά»!
CHERRY: «Ναι αν είσαι άνθρωπος, εγώ ανήκω στα φυτά!
Κοίτα επειδή σε μπέρδεψα, εγώ που είμαι εδώ
δεν είμαι άνθρωπος που κάθεται, δέντρο είμαι κι εγώ.
Έτσι αν εσύ φύγεις απόψε και χαθείς
όποτε κι αν γυρίσεις εδώ θε να με βρεις»
JACK: «Μα τι σόι χαζομάρα θα ήτανε αυτή
να φύγεις από κάπου για να ξαναγυρίσεις εκεί»;
CHERRY: «Ανθρώπινη εξυπνάδα λέγεται αυτό
θέλετε να επιλέγετε απ’ όλα τα πιο καλό
και έτσι δοκιμάζετε θάλασσες και βουνά
ρούχα, ανθρώπους και ζωές –να βρείτε ταιριαστά.
Εγώ που είμαι δέντρο δεν είμαι βολική
είμαι τραχιά και άγρια κα μονολιθική
Έτσι κανείς δεν κάθεται κοντά μου για καιρό
τον πνίγει η σταθερότητα σαν το βαθύ νερό.
Και φεύγουνε να βρούνε αλλού την περιπέτεια ...»
JACK: «Και τους αφήνεις να επιστρέφουν χωρίς καμιά συνέπεια»;
CHERRY: «Μ’ αρέσει να βοηθάω και είναι βαρετό
να ζεις πάντα μονάχος, με χώμα και ... ααα, τι ήταν αυτό»;
JACK: «Σαν κλάμα ζώου ακούγεται, μάλλον στην εθνική
κάποιος πρέπει να χτύπησε αδέσποτο σκυλί»
CHERRY: «Αλήθεια λες να είναι μονάχα ένα σκυλί»;
JACK: «Ίσως να πέθανε η αγάπη: ο σκύλος απ’ την Κόλαση»!
CHERRY: «Ξημερώνει, η ανατολή έχει ένα χρώμα μαγικό...»
JACK: «Τι θα κάνεις δεντράκι, θα μείνεις εδώ;
Εγώ λέω να γυρίσω σπίτι, δε θα πεθάνω ούτε κι απόψε...»
CHERRY: «Για να με πάρεις μαζί σου σκύψε και τις ρίζες μου κόψε»
JACK: «Δεν έχω πριόνι»!
CHERRY: «Έχεις δόντια, δεν έχεις»;
JACK: «Μα είσαι τόσο λεπτεπίλεπτη, δε θέλω να πονέσεις».
CHERRY: «Θα πονέσω περισσότερο αν με αφήσεις εδώ»

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:
Κι εκείνος κάτω πήδηξε κι έσκαψε σαν σκυλί μανιακό.

Βρήκε τις ρίζες και τις πότισε με τον ιδρώτα του
μα μόλις πήγε να τις πιάσει στα δόντια του
κάτι έπεσε πάνω στο κεφάλι του κι έσκυψε να το πιάσει
μα ύστερα κι άλλο έπεσε, κι άλλο, κι άλλο ...κεράσι!
Το βλέμμα τότε σήκωσε, την είδε να ωριμάζει
κόκκινη απ' τον έρωτα κι έπεφτε σαν χαλάζι!
και έπλεξε τα χέρια του σε ένα γερό κοφίνι
και ούτε ένα κεράσι της δεν άφησε να μείνει
όλα εκεί τα μάζεψε, το κάθε της κομμάτι
και άκουγε το χαχάνισμα που έκανε γεμάτη
από χαρά, που μπόρεσε να γίνει κάτι άλλο
-όχι κάτι βαθύτερο ή κάτι πιο μεγάλο
μα κάτι τοσοδούλικο και κάτι πιο γλυκό
κάτι χωρίς προσποίηση, κάτι πιο φυσικό.
Κι ο Τζακ όμως δεν πίστευε στην τύχη του αυτή
αντί ένα κορίτσι δεκάδες είχε βρει!
Δεκάδες κερασάκια να αλλάζει τη σειρά
κάθε μέρα να φτιάχνει μια ... άλλη Κερασιά!
Τα λάθη της κουκούτσια, να θάβει στην αυλή
και να φυτρώνουν χάρες που σε άλλη δε θα βρει!

Μια ζοφερή ησυχία φέρνει μαζί του κάθε πρωινό
λες και πενθεί για τα αστέρια που ξεψυχούν στον ουρανό
κι εκείνο το λυκαυγές ήταν πιο σιωπηλό απ’ όλα
θαρρείς και o ήλιος δεν ήθελε να βγει και να χαλάσει
εκείνο που η Πλάση μ’ όνειρο είχε κάνει να μοιάσει.
Κι όταν τέλος ανέτειλε κανείς δεν ξέρει τι είδε

Κι αν κάποιος διαδώσει όσα διάβασε εδώ
να ξέρει πως θα τον γελάσουν και ίσως να τον πουν τρελό
γιατί δεν υπήρξε ερωτική ιστορία πιο παράξενη και μικρή
απ’ του Τζακ και της Κερασιάς
που συναντήθηκαν μια νύχτα στην εξοχή...

39 σχόλια:

sot είπε...

Πάρα πολύ όμορφο.
Πολύ ωραία και η ιδέα της Vain που έδωσε τα πρώτα υλικά.
Με αρκετές προσθήκες έφτιαξες ένα υπέροχο 55άλεπτο μουσικό καμβά και κέντησες εξαιρετικά πάνω του.

Ινδιάννα είπε...

Sot
ευχαριστώ νυχτοπούλι (μα κάθεσαι και διαβάζεις blog-ικά έπη στις 3 το ξημέρωμα):)
Η αλήθεια είναι οτι το αποτέλεσμα κρίνεται πάντα από τον αναγνώστη και ακροατή, εγώ μόνο για το πόσο διασκεδάζω γράφοντας μπορώ να είμαι σίγουρη! Και χαίρομαι διπλά αν σας αρέσει! :)

Ανώνυμος είπε...

Κατ'αρχάς χρόνια πολλά και καλά κι από εδώ! Πάντα με υγεία, έμπνευση και δημιουργηκότητα.
Γλυκύτατο και άκρως εμπνευσμένο. Η ευκολία σου στις ρίμες είναι εντυπωσιακή! Ταυτόχρονα, η ιστορία γοητευτικότατη και οι μουσικές δώρο-έκπληξη!!! Τι έκανες πάλι, παλιοκοριτσάκι μας?
Α, ρε ταλεντάρα!... Χεχε! :-)))

Ανώνυμος είπε...

"δημιουργικότητα", εννοούσε ο δάιμων του τυπογραφείου ;-)

night blue είπε...

Entypwsiako fainetai!! Tha to diavasw, me tin isixia mou, sto spiti!
Pantws prwta ylika den edwsa opws leei o sot. Mono tin idea gia Brett Anderson.

night blue είπε...

O,ti einai talentara pantws einai. Ayto to blog prepei na vraveytei (to blog tis Indiannas) me Indy Music & Literature Award 2008

Ινδιάννα είπε...

theorema
αυτό (το ταλέντο ντε) επίσης το λένε και "είμαι μόνη μου όλη μέρα σε ένα δωμάτιο, αν δε γράφω κάτι θα λαλήσω"! ;)

vain
θα μου άρεσε μαι τέτοια βράβευση (όλοι καταβάθος θέλουμε να αρέσουμε!) αλλά όπως την κοβω τη δουλειά το "Βραβείο Αμετροέπειας 2008" θα πάρω (εντάξει λοιπόν, είμαι πολυλογού, ώχου, το παραδέχομαι)! :)

sot είπε...

Συμφωνώ με τη Vain, στο blog αξίζει 100% αυτό το βραβείο.

red&black είπε...

πως να μην χασει την λογικη του καποιος οταν προσπαθει να σε διαβασει?

ειναι μαγικο αυτο που συμβαινει
εμενα που αρεσε
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ

βαλε και εμενα στους
φανατικους θαυμαστες σου

Ινδιάννα είπε...

Sot & Vain
το σίγουρο είναι ότι θα μου απονεμειθεί το "Βραβείο Κακοφωνιξ" και το "Μαύρο Βατόμουρο της ποίησης" για τις ρίμες! Αλλά ίσως να τους συγκινήσει που είμαι ένα εργατικο μυρμήγκι και να μου απονείμουν και το βραβείο "Ακάματος εργάτης τους μπλογκοχωριού"! ;Ρ

Ινδιάννα είπε...

μαμά! μαμά!
με τον red & black
γίνατε δυο τώρα οι φανατικοί θαυμαστές μου!
Είμαι σχεδόν διάσημη!
;ΡΡΡ

Στα σοβαρά: ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :)

red&black είπε...

δε λες που βρηκα και αυτα
κατι να γραψω και γω,
ειχα τοση ωρα το μυαλο μου ειχε
μπλο(γ)καρει και ημουν
σαν να ειχα καταπιει τη γλωσσα μου
αντε να σε χαιρεται η μαμα σου,
ε... και εμεις οι υπολοιποι βεβαια

Ινδιάννα είπε...

:) (άντε, ας μη μιλήσω μια φορά, ας χαμογελάσω μόνο)!

sot είπε...

Προσπαθείς να βρεις τρόπους για να μην πας στην τελετή απονομής :)

Ανώνυμος είπε...

α) σ' έχει βαρέσει η Άνοιξη ολωσδιόλου! Και είσαι και κλεισμένη μέσα. Πού να έβγαινες και στην εξοχή τι θα γινόταν!

β) αν μη τι άλλο η ιστορία είναι οικολογική -ζωάκια, κερασάκια, δέντρα, η φύση μας ενώνει κλπ, κλπ. Νομίζω έχει δίκιο ο Sot και η Vain, ένα βραβείο το χτυπάς. Μπορεί να είναι το βραβείο Eco (Οικολογίας και Λογοτεχνιάς μαζί)και να στο απονείμει ο Tom Robbins! Τι λες θα πας στην απονομή;

Ανώνυμος είπε...

Αν η απονομή γίνει στο POP, αποκλείεται να την χάσει!
Όπως κι εμείς, άλλωστε! ;-)))
Ίντυ, βάλε το ανοιξιάτικο φουστάνι και φύγαμε!

theorema

Ινδιάννα είπε...

Καλά λοιπόν!
Άμα είναι να κάνει και την απονομή ο Ρομπινς και άμα είναι να τα πιούμε στο ΡΟΡ μετά!

Περιμένετε μόνο να βρω καβαλιέρο -να χω και κάποιον να ευχαριστήσω για την έμπνευση βρε αδελφέ!
Περιμένετε, θα βρω έναν, ψάχνωωωω! ;Ρ :)

.......marmarigi....... είπε...

h aponomi sto pop me kokteil empeysmena apo to paramythi sou ,kai oi thamwnews ntymenoi frouta toy dasoys

Ινδιάννα είπε...

κρασί & νερό
καταρχάς είσαι καλεσμένος! :)
εν συνεχεία, παιδιά, εγώ θα ντυθώ IndieΑnnanas και θα πίνω μαργαρίτα - φράουλα! Οι υπόλοιποι παρτε θέση στη μπάρα λέμε! :)))

.......marmarigi....... είπε...

@indiangirl ..θα εχω ντυθει '' το χαμογελο του βατομουρου'':)))

.......marmarigi....... είπε...

@indiangirl ..th nparaskeyi an vriskesai pros gazi perna mia volta apo mad tha pezoyn kapoioi kollhtoi nees moysikes kai agapimena apo ta 90's

night blue είπε...

Genika einai mia axiologi kai exypni istoria pou thelei arketes anagnwseis.

Ινδιάννα είπε...

κρασί
για Παρασκευή δύσκολο, αλλά η Αθήνα είναι μικρή, το καλοκαίρι μεγάλο, ε, κάποια στιγμή θα μας βγουν οι μέρες σωστά και θα τα πουμε! :)

Vain
αφού θέλει πολλές αναγνώσεις θα προτείνω να την βάλουν στο Αναγνωστικό του Δημοτικού -χι χι χι!

night blue είπε...

ennow oti dinei trofi gia skepsi

sot είπε...

Θα έμενε στην ιστορία μια τέτοια απονομή. Θα βοηθούσαν και οι οικολογικές οργανώσεις :)

night blue είπε...

Indianna, etoimasou gia episkepsi ypsilou proswpou sto blog sou.

Ινδιάννα είπε...

vain
πόσο υψηλό θα είναι το πρόσωπο; θα χωράει από την πόρτα; -χι χι

sot
για την ωρα σήμερα μου έχει απονεμηθεί το Βραβείο Hangover -έχω ένα απ' τα χειρότερα μακράν, τόση ναυτία από χτες βράδυ λες και πλέω με 12 μποφορ στο κάβο ντόρο της τεκίλας...

night blue είπε...

Einai syggrafeas epwnymos, talantouxos, blogger kai ...wraios.

night blue είπε...

Sto telos apo to polu piwma tha exeis mia kokkini melitzanomyti, koritsi prama!

Ινδιάννα είπε...

vain
συγνώμη για επίσκεψη μας τον στέλνεις η για προξενιό; χι χι! Ο Α.Σ είναι;
Δεν μπορώ να γράψω άλλο τώρα, το κεφάλι μου στέκεται σαν ένα τεράστιο κουνουπίδι στους ώμους μου. Ζαλίζομαι... υποφέρω... πάω να ξαπλώσω (πάλι).

sot είπε...

Σε ματιάσαμε :(
Περαστικά

Ινδιάννα είπε...

Sot
ευχαριστώ, θα τα πάρω τα περαστικά!(δε μπορώ άλλο)!
ΥΓ. Μπα, δε ματιάζουν οι φίλοι! Απλά είχα ξεχάσει ποσό πολύ πίνεις χωρίς να το μετράς όταν έχεις καλή και τρελή παρέα και... ιδού οι καταστροφικές συνέπειες του αλκοολ!

night blue είπε...

Oxi, gia proxenio alla an pali goustareis, make your move :-)
Nai, einai o A.S.

sot είπε...

Θα είσαι μια χαρά αύριο

Ινδιάννα είπε...

sot
είμαι μαι χαρά σήμερα!
χοροπηδάω σαν χαρούμενη πασχ-αννίτσα δω κι εκεί! :)

vain
μπα, δεν είμαι εγώ κορίτσι για διάσημους! Άσχετο πάντως, το τελευταίο του βιβλίο -η Βίλλα -δε θυμάμαι- ποια- φαίνεται να είναι πάρα πολύ καλό. Το έχω ήδη στη λίστα για τις διακοπές -μιλάμε το καλοκαίρι θα το ξεσκίσω στο διάβασμα, έχω υποσχεθεί να αλλάξω και πάροχο internet άρα θα μείνω καιρό χωρίς ιντερνετ και pc και θα διαβάσω κάργα! Τέλεια! :)

night blue είπε...

Βίλλα Κομπρέ

Ινδιάννα είπε...

πολυδιαβασμένη μου εσύ!

Ανώνυμος είπε...

Πω πω τι κορυφαιο,ασσυληπτο,επιπολαιο,αναλαφρο και βαθυστοχαστο μαζι,υδατινο και στερεο κι αερινο..!! Σουπερ!!
Απο τον Βοnobo και τους Λυκους ειχες ναγραψεις κατι τοσο πλουσιο και συγκεκριμενο,συμπηκνωμενο και compact,δεν μπορει καποια κομματια τα ειχες ετοιμα και τα εδεσες,αποκλειεται να σου προεκειψαν ολ αυτα ολα μαζι και με τη σωστη σειρα.. Σουπεραουα,2 λευκες τουλαχιστον απο μενα..
Goofy

Ινδιάννα είπε...

Goofy
προέκυψε όλο σε κανένα τρίωρο, δεν είχα έτοιμα κομμάτια, νομίζω το "πήγαινε" μόνη της μουσική, εγώ απλά ήμουν ο χαμάλης στο πληκτρολόγιο.
Έχω καταλήξει ότι όταν δεν ξέρω τη μουσική -όταν την επιλέγει άλλος- έχω αχαλίνωτη φαντασία. Όταν την επιλέγω εγώ, επειδή ξέρω και τους στιχους και είμαι συναισθηματικά δεμένη, εγκλωβίζομαι μάλλον και γράφω τετριμμένα δράμματα.
Μπορώ να σηκωθώ τώρα απ' το ντιβάνι γιατρε μου (αμάν ρε Goofy καθε που σε βλέπω καταλήγω σε ψυχανάλυση)!