Ο σύντροφος Polsemannen κάλεσε ευγενικά εμένα και το Σαμμάνο σε ένα ακόμα αλυσιδωτό μπλογκοπαιχνίδι, όπου αυτή τη φορά θα γράφαμε τα πέντε αγαπημένα μας τραγούδια. Δε γνώριζε βέβαια πως την ίδια πρόσκληση είχαμε ήδη δεχτεί προ καιρού από τον αγαπητό σαχλαλούντα Γούφα. Θα μεταφέρω εδώ τον προβληματισμό που είχα αναπτύξει στο Γούφα σε ένα μέιλ, τροποποιημένο τόσο, ώστε να λειτουργεί επικοινωνιακά σ’ αυτό το χώρο.
Δεν έχω κρύψει ότι το μπλογκ αυτό ξεκίνησε σε μια περίοδο χαμηλής αυτοπεποίθησης για εμένα, όπου έψαχνα να βρω δυναμικές του εαυτού μου που θα με πήγαιναν παραπέρα. Μαζί με άλλα πράγματα που μου συνέβησαν και έκανα από τότε, το μπλογκ ήταν σίγουρα μια ενασχόληση που μου γέννησε δημιουργικότητα και με ανέβασε. Ούτε ο εγωισμός, ούτε ο ναρκισσισμός είναι βέβαια άσχετοι με αυτό που περιγράφω: καθρεφτίζομαι εδώ συχνά, μου φαίνομαι όμορφος αλλά μου το λέτε κι εσείς, με χάρη και πειστικότητα.
Αφού λοιπόν έχω γράψει παλιότερα τα πέντε πράγματα που δεν ξέρετε για μένα και έχω πρόσφατα απαντήσει στο ερωτηματολόγιο του Προυστ, αναρωτήθηκα πόση ακόμα αυτοπαρουσίαση χωράει εδώ, ή ακόμη καλύτερα πόσος ναρκισσισμός. Προς θεού, φίλοι/ες συμπλόγκερ, δε σας λέω συλλήβδην Νάρκισσους, όσους/ες συμμετέχετε σε τέτοιες αυτοπαρουσιάσεις. Λέω πως εγώ ειδικά δεν μπορώ να μιλήσω άλλο έτσι για τον εαυτό μου. Προτιμώ να με ξεγυμνώνω στα αυτοβιογραφικά μου κείμενα, να με κοροϊδεύω στη λογοτεχνία που με έχει για ήρωα, να δείχνω τους τρόπους που επικοινωνώ με άλλους/ες στα σχόλια. Αν έπαιζα και αυτό το παιχνίδι, θα το έκανα χωρίς καθόλου πόζα (όπως για παράδειγμα κατάφερε σε ένα εξαιρετικό ποστ η μπλόγκερ ΓιατηνΑρλέτα), δηλώνω όμως ανεπάρκεια για κάτι τέτοιο.
Μετασχηματίζω λοιπόν το παιχνίδι ως εξής: όσοι/ες φίλοι/ες μου με διαβάζουν, είναι ευπρόσδεκτοι/ες να παρουσιάσουν εδώ πέντε αγαπημένα τους τραγούδια, με ένα κειμενάκι (ο Γιάννης και η Μαρία έχουν αποδεχτεί ήδη την πρόσκληση και περιμένω να την πραγματοποιήσουν). Αυτή τη φορά ας καθρεφτιστώ στους/τις άλλους/ες λοιπόν.
[Φυσικά μιλάω μόνο για τον εαυτό μου και όχι για το Σαμμάνο. Και κοίτα πώς το έφερε η τύχη το εκατοστό ποστ του μπλογκ να μιλάει για το ναρκισσισμό…]
Δεν έχω κρύψει ότι το μπλογκ αυτό ξεκίνησε σε μια περίοδο χαμηλής αυτοπεποίθησης για εμένα, όπου έψαχνα να βρω δυναμικές του εαυτού μου που θα με πήγαιναν παραπέρα. Μαζί με άλλα πράγματα που μου συνέβησαν και έκανα από τότε, το μπλογκ ήταν σίγουρα μια ενασχόληση που μου γέννησε δημιουργικότητα και με ανέβασε. Ούτε ο εγωισμός, ούτε ο ναρκισσισμός είναι βέβαια άσχετοι με αυτό που περιγράφω: καθρεφτίζομαι εδώ συχνά, μου φαίνομαι όμορφος αλλά μου το λέτε κι εσείς, με χάρη και πειστικότητα.
Αφού λοιπόν έχω γράψει παλιότερα τα πέντε πράγματα που δεν ξέρετε για μένα και έχω πρόσφατα απαντήσει στο ερωτηματολόγιο του Προυστ, αναρωτήθηκα πόση ακόμα αυτοπαρουσίαση χωράει εδώ, ή ακόμη καλύτερα πόσος ναρκισσισμός. Προς θεού, φίλοι/ες συμπλόγκερ, δε σας λέω συλλήβδην Νάρκισσους, όσους/ες συμμετέχετε σε τέτοιες αυτοπαρουσιάσεις. Λέω πως εγώ ειδικά δεν μπορώ να μιλήσω άλλο έτσι για τον εαυτό μου. Προτιμώ να με ξεγυμνώνω στα αυτοβιογραφικά μου κείμενα, να με κοροϊδεύω στη λογοτεχνία που με έχει για ήρωα, να δείχνω τους τρόπους που επικοινωνώ με άλλους/ες στα σχόλια. Αν έπαιζα και αυτό το παιχνίδι, θα το έκανα χωρίς καθόλου πόζα (όπως για παράδειγμα κατάφερε σε ένα εξαιρετικό ποστ η μπλόγκερ ΓιατηνΑρλέτα), δηλώνω όμως ανεπάρκεια για κάτι τέτοιο.
Μετασχηματίζω λοιπόν το παιχνίδι ως εξής: όσοι/ες φίλοι/ες μου με διαβάζουν, είναι ευπρόσδεκτοι/ες να παρουσιάσουν εδώ πέντε αγαπημένα τους τραγούδια, με ένα κειμενάκι (ο Γιάννης και η Μαρία έχουν αποδεχτεί ήδη την πρόσκληση και περιμένω να την πραγματοποιήσουν). Αυτή τη φορά ας καθρεφτιστώ στους/τις άλλους/ες λοιπόν.
[Φυσικά μιλάω μόνο για τον εαυτό μου και όχι για το Σαμμάνο. Και κοίτα πώς το έφερε η τύχη το εκατοστό ποστ του μπλογκ να μιλάει για το ναρκισσισμό…]
12 σχόλια:
...θα έχεις τη λίστα μου μαζί με κάποιες σύντομες επεξηγήσεις, εντός των ημερών λοιπόν...
O Σαμμάνος δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα αν ζει για να ακούει μουσικη ή ακούει μουσικη για να ζει. Ως εκ τούτου, στα πλαισια μιας αυτοψυχανάλυσης, έχει ήδη αποδεχτεί την πρόσκληση του Πολσεμάνεν δε απαντά σε σχόλια για την ναρκισσάδα του! :)
Φίλε ως πότε, περιμένουμε εναγωνίως.
Σαμμάνε πουλάκι μου, μου παρεξηγήθηκες ή μου φαίνεται; Στο κείμενο διευκρινίζω ότι μιλάω προσωπικά για μένα και όχι για άλλους μπλόγκερ, πόσο μάλλον για εσένα. Από όλα τα μπλογκοπαιχνίδια εξάλλου, αυτό σου ταιριάζει και περισσότερο.
Ωραία φάση και πρωτότυπη!
Αναμένουμε εναγωνίως!
Χαίρομαι που σου άρεσε, φίλε Πόλσεμαννεν. Και εγώ θα περιμένω μαζί σας.
Αγαπητέ Άμμε, γνωρίζοντας καλύτερα τον Σαμμάνο από εσάς θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι καθόλου δεν παρεξηγήθηκε με τα λόγια σας απλά περίμενε μια μεγαλύτερη αποδοχή στην 17η (τη Ναρκισσιστική του περσόνα) η οποία τελευταία καπελώνεται από την (23η και την 29η περσόνα του -της Ηττοπάθειας και της Μηδαμινότητας αντιστοίχως. Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Κυρία Bars Ammou, όταν σας ζήτησα να μπαίνετε πού και πού στο μπλογκ για να φαίνεται ότι έχουμε και καινούριες επισκέψεις, δεν εννοούσα να πειτε σε όλους ότι πάω σε ψυχολόγο!
Dr. Bars Ammou,
νιώθω μεγάλη τιμή να επικοινωνώ μαζί σας, έστω και από τα σχόλια του ταπεινού μπλογκ μου. Ομολογώ την ανεπάρκειά μου να προφτάσω όλες τις περσόνες του Σαμμάνου, πόσο μάλλον και να τις ικανοποιήσω, επικοινωνόντας επαρκώς μαζί τους. Δόξα τω θεώ, έχουμε πλέον μαζί μας και τη συνδρομή της επιστήμης.
Είναι η Ναρκισσιστική περσόνα του που προσπαθεί να επιβληθεί τώρα, μη δίνετε σημασία, θα επιδράσουν τα χάπια σε λίγο...
Αγαπητέ Σαμμάνε, μην την αποπαίρνεις την freulein doktor, για το καλό του μπλογκ μας παρενέβη. Δε θυμάσαι την άλλη φορά που κοντέψαμε να καταλήξουμε στα δικαστήρια;
Καλέ καλέ τι γίνεται απάντάω στη μία, γράφει ο άλλος, ανάθεμα κι αν βγάλει άκρη όποιος διαβάζει τα σχόλια τι λέμε!
Πάω να πάρω τα χάπια μου, επιστρέφω οσονούπω για να σχολιάσω το επόμενο ποστ.
Δημοσίευση σχολίου